Ι. Σπυριδάκης, Κληρονομικό δίκαιο, 4η έκδ., 2018

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ

ΓΕΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

I. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

TO ΠΕΜΠΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ «ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ»

1. Περιεχόμενο – Η ρύθμιση του Κληρονομικού Δικαίου

1.1. Περιεχόμενο του πέμπτου βιβλίου

1.2. Άλλες διατάξεις Κληρονομικού Δικαίου

1.3. Ειδικοί νόμοι

1.4. Γενικό, Ειδικό και Δικονομικό Μέρος

2. Ιστορική καταγωγή

3. Έννοια Κληρονομικού Δικαίου

4. Η λειτουργική σημασία του ΚληρΔ

4.1. Γενικά, οι επιδιωκόμενοι σκοποί

4.2. Η συνέχιση των περιουσιακών σχέσεων του αποβιώσαντος

4.3. Η επιλογή του προσώπου του κληρονόμου

4.4. Άλλοι σκοποί

4.4.1. Εκκαθάριση θεμάτων κληρονομικής διαδοχής

4.4.2. Προστασία κληρονόμων

4.4.3. Προστασία δανειστών

4.4.4. Προστασία κληρονομουμένου

4.5. Η λειτουργική σημασία του ΚληρΔ

5. Συγκρουόμενα συμφέροντα και γενικές αρχές του ΚληρΔ

5.1. Γενικά

5.2. Το συμφέρον του κληρονομουμένου

5.3. Το συμφέρον της οικογένειας του κληρονομουμένου

5.4. Το συμφέρον των κληρονόμων

5.5. Το συμφέρον των δανειστών και των οφειλετών του κληρονομουμένου

5.6. Το συμφέρον των συναλλαγών

5.7. Το συμφέρον του κράτους

5.8. Αξιολόγηση και νομοθετική ρύθμιση

5.9. Οι γενικές αρχές του ΚληρΔ

5.9.1. Καθολικότητα και αμεσότητα κληρονομικής διαδοχής

5.9.2. Ελευθερία του διατιθέναι

5.9.3. Προστασία της οικογένειας

5.9.4. Αναγνώριση (ιδιωτικού) κληρονομικού δικαιώματος.

5.9.5. Προστασία ασφάλειας συναλλαγών

5.9.6. Ικανοποίηση συμφερόντων του κράτους

5.10. Η λειτουργία των γενικών αρχών του ΚληρΔ

6. Φύση των κανόνων του ΚληρΔ

II. Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ ΓΕΝΙΚΑ

7. Έννοια κληρονομικής διαδοχής

7.1. Έννοια, ορολογία

7.2. Χαρακτηριστικά της κληρονομικής διαδοχής

7.3. Κληρονομική διαδοχή σε στενή, ευρεία και ευρύτατη έννοια

7.4. Οιονεί καθολική διαδοχή

7.5. Κληρονομική διαδοχή και κτήση αιτία θανάτου

7.6. Κληρονομική διαδοχή και επαγωγή της κληρονομίας

8. Λόγοι και είδη της κληρονομικής διαδοχής

8.1. Λόγοι κληρονομικής διαδοχής, είδη

8.2. Ειδικότερα οι ειδικοί λόγοι

8.3. Είδη κληρονομικής διαδοχής

8.4. Ειδικότερα η κληρονομική σύμβαση

8.4.1. Έννοια, ευρεία

8.4.2. Έννοια, στενή (γνήσιες κληρονομικές συμβάσεις)

8.4.3. Άλλες κληρονομικές συμβάσεις

8.4.4. Επιτρεπόμενες κληρονομικές συμβάσεις

9. Τα υποκείμενα της κληρονομικής διαδοχής

9.1. Γενικά

9.2. Ο κληρονομούμενος – Χρόνος επαγωγής

9.3. Ο κληρονόμος, κληρονομική ικανότητα

9.3.1. Φυσικό πρόσωπο

9.3.2. Νομικό πρόσωπο

9.3.3. Ένωση προσώπων χωρίς νομική προσωπικότητα

10. Το αντικείμενο της κληρονομικής διαδοχής

10.1. Γενικά, η κληρονομία

10.2. Κανόνας κληρονομητού και ακληρονομήτου

10.3. Περιπτωσιολογία (επισκόπηση)

10.4. Ιδιωτική αυτονομία και κληρονομητό ή ακληρονόμητο των σχέσεων

10.5. Το πτώμα του κληρονομουμένου

10.6. Σχέσεις εξ ιδίου δικαίου

11. Το κληρονομικό δικαίωμα

III. ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ ΕΚ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

Α. ΓΕΝΙΚΑ

12. Η ελευθερία του διατιθέναι και οι περιορισμοί της

12.1. Γενικά, έννοια ελευθερίας του διατιθέναι

12.2. Δικαιολογία της ελευθερίας του διατιθέναι

12.3. Περιορισμοί της ελευθερίας του διατιθέναι

12.4. Η ελευθερία του διατιθέναι στο δίκαιό μας, γενικά

13. Η προτεραιότητα της εκ διαθήκης και της αναγκαστικής κληρονομικής διαδοχής

13.1. Γενικά

13.2. Σχέση κληρονομικής διαδοχής εκ διαθήκης και εξ αδιαθέτου

13.3. Σχέση εκ διαθήκης και αναγκαστικής κληρονομικής διαδοχής.

14. Δυνατότητα συνυπάρξεως (συρροής) εκ διαθήκης, εξ αδιαθέτου και αναγκαστικής κληρονομικής διαδοχής

14.1. Η συρροή

14.2. Η συχνότητα των διαθηκών

15. Τα συγκρουόμενα συμφέροντα

15.1. Γενικά

15.2. Τα συμφέροντα του διαθέτη

15.3. Τα συμφέροντα της οικογένειας

15.4. Τα συμφέροντα των «τιμωμένων»

15.5. Τα συμφέροντα των τρίτων

15.6. Τα συμφέροντα του κράτους (ή της «εκπροσωπούμενης» από αυτό κοινωνίας)

15.7. Αξιολόγηση

15.8. Συμφέροντα και νομοθετική ρύθμιση

15.9. Ερμηνεία και στάθμηση συμφερόντων

16. Έννοια και περιεχόμενο διαθήκης

16.1. Έννοια

16.2. Στοιχεία της έννοιας

16.3. Ειδικότερα ο προσωποπαγής χαρακτήρας της διαθήκης

16.3.1. Αυτοπρόσωπη σύνταξη

16.3.2. Συνδιαθήκη

16.3.3. Αυτονομία ρυθμίσεων

16.4. Θέματα ορολογίας

16.5. Περιεχόμενο της διαθήκης

Β. Η (ΑΝ)ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΣΥΝΤΑΞΗ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

i. Γενικά

17. Η ειδική ρύθμιση της (αν)ικανότητας για σύνταξη διαθήκης

17.1. Έννοια (αν)ικανότητας

17.2. Η νομοθετική ρύθμιση

18. Ο κανόνας

19. Κατηγορίες ανικανότητας για σύνταξη διαθήκης

20. Βάρος αποδείξεως της (αν)ικανότητας για σύνταξη διαθήκης

21. Χρόνος κατά τον οποίο πρέπει να υπάρχει η ικανότητα

22. Συνέπειες της ανικανότητας

22.1. Γενικά, η ακυρότητα

22.2. Απόλυτη ή σχετική ακυρότητα

22.3. Επικύρωση άκυρης διαθήκης

ii. Περιπτώσεις ολικής (απόλυτης, πλήρους) ανικανότητας

23. Γενικά

24. Οι ανήλικοι που δεν συμπλήρωσαν το 18ο έτος της ηλικίας τους

24.1. Η ρύθμιση

24.2. Έννοιες

24.2.1. Απόλυτη ανικανότητα

24.2.2. Διαρκής ανικανότητα

24.2.3. Ανηλικότητα – Ενηλικίωση

24.3. Ο ανήλικος της ΑΚ

25. Οι δικαστικά συμπαραστατούμενοι

25.1. Η ρύθμιση

25.2. Έννοιες

25.2.1. Πλήρης στερητική δικαστική συμπαράσταση

25.2.2. Μερική στερητική δικαστική συμπαράσταση

25.2.3. Απόλυτη ανικανότητα

25.2.4. Διαρκής ανικανότητα

25.3. Έναρξη ανικανότητας

25.4. Λήξη ανικανότητας

25.5. Διαφοροποιήσεις

25.5.1. Η ΑΚ 1720 εδ. α΄

25.5.2. Η ΑΚ 1720 εδ. β΄

26. Ειδικότερα οι άσωτοι

27. Παροδικά απόλυτα ανίκανοι λόγω ασυνειδησίας πράξεων ή ψυχικής/διανοητικης διαταραχής

27.1. Η ρύθμιση

27.2. Έννοιες

27.2.1. Ασυνειδησία πράξεων

27.2.2. Ψυχική ή διανοητική διαταραχή

27.2.3. Απόλυτη ανικανότητα

27.2.4. Παροδική ανικανότητα

27.3. Κρίσιμος χρόνος

iii. Περιπτώσεις μερικής (περιορισμένης) ανικανότητας

28. Γενικά

28.1. Έννοια μερικής (περιορισμένης) ανικανότητας

28.2. Οι κατηγορίες

29. Οι ανήλικοι που συμπλήρωσαν το 18ο έτος (παλαιό δίκαιο)

30. Όσοι δεν μπορούν να διαβάζουν χειρόγραφα

31. (Κωφ)άλαλοι που μπορούν να γράψουν

32. Δικαιοπρακτική ανικανότητα ή περιορισμός ως προς τον τύπο;

iv. Περιπτώσεις πραγματικής ανικανότητας

33. Έννοια και διακρίσεις

33.1. Έννοια και είδη

33.2. Παραδείγματα

33.3. Ανικανότητα ή περιορισμός ως προς τον τύπο

ν. Ανικανότητα αρχιερέων και μοναχών

34. Η ρύθμιση

Γ. ΣΥΝΤΑΞΗ ΤΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΤΑ ΕΙΔΗ (Ο ΤΥΠΟΣ) ΤΩΝ ΔΙΑΘΗΚΩΝ

i. Γενικά

35. Η τυπικότητα της διαθήκης

36. Σκοπός του τύπου

37. Μειονεκτήματα του τύπου

38. Το ερμηνευτικό πρόβλημα

39. Η αποκλειστικότητα των διατάξεων για τον τύπο των διαθηκών

40. Είδη των διαθηκών

41. Ισοτιμία των διάφορων ειδών διαθηκών

42. Ανασύσταση διαθήκης

ii. Ιδιόγραφη διαθήκη

43. Γενικά

43.1. Έννοια ιδιόγραφης διαθήκης

43.2. Η ρύθμιση

43.3. Κατάθεση σε συμβολαιογράφο, παράδοση σε άλλο πρόσωπο

43.4. Πλεονεκτήματα – μειονεκτήματα

43.5. Γενική ερμηνευτική αρχή

43.6. Ειδικά θέματα

43.6.1. Εξωτερική μορφή

43.6.2. Πολύφυλλη διαθήκη

43.6.3. Πρωτότυπα και αντίγραφα

43.6.4. Αναγνώριση του τυπικού κύρους

43.6.5. Ζητήματα Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου

44. «Ιδιόχειρη» γραφή

44.1. Η ρύθμιση

44.2. Δικαιολογία

44.3. Έννοια ιδιόχειρης γραφής

44.4. Αδυναμία γραφής

44.5. Γραφική ύλη, γλώσσα κ.λπ

44.6. Μερικά ιδιόχειρη και μη ιδιόχειρη γραφή

44.7. Ειδικά θέματα

44.7.1. Προσθήκες

44.7.2. Διαγραφές κ.λπ

44.7.3. Περισσότερα πρωτότυπα

45. Χρονολογία

45.1. Έννοια και στοιχεία

45.2. Σημασία χρονολογίας

45.3. Θέση χρονολογίας

45.4. Πολλαπλή χρονολογία

45.5. Ατελής χρονολογία

45.6. Ανακριβής χρονολογία

45.7. Ανύπαρκτη ή αδύνατη χρονολογία

45.8. Έλλειψη χρονολογίας

45.9. Η χρονολογία «βεβαία»

46. Υπογραφή

46.1. Έννοια και στοιχεία

46.2. Σημασία υπογραφής

46.3. Θέση υπογραφής

46.4. «Ιδιόγραφη» υπογραφή

46.5. Έλλειψη υπογραφής

47. Εξωτερικά ελαττώματα και προσθήκες

47.1. Εξωτερικά ελαττώματα του κειμένου

47.2. Προσθήκες στο κείμενο

47.2.1. Ερμηνευτικά προβλήματα

47.2.2. Έννοια «προσθήκης»

47.2.3. Προσθήκες στα διάστιχα

47.2.4. Απλές και μη απλές προσθήκες

47.2.5. Πρακτική παρατήρηση

48. Αποδεικτική δύναμη ιδιόγραφης διαθήκης

48.1. Γενικά

48.2. Της διαθήκης που κηρύχθηκε «κυρία»

iii. Δημόσια διαθήκη

49. Έννοια και ρύθμιση

49.1. Έννοια δημόσιας διαθήκης

49.2. Ρύθμιση

49.3. Προξενική διαθήκη

49.4. Δημόσια διαθήκη κατά αλλοδαπό δίκαιο

50. Πλεονεκτήματα – μειονεκτήματα

50.1. Πλεονεκτήματα

50.2. Μειονεκτήματα

51. Τα «συμπράττοντα» πρόσωπα

51.1. Γενικά

51.2. Ο συμβολαιογράφος

51.2.1. Κατά τόπο αρμοδιότητα

51.2.2. Περιπτώσεις ανικανότητας

α. Απόλυτη ανικανότητα

β. Σχετική ανικανότητα

γ. Συνέπειες

51.3. Οι μάρτυρες

51.3.1. Περιπτώσεις ανικανότητας

α. Απόλυτη ανικανότητα

β. Σχετική ανικανότητα

γ. Συνέπειες

51.3.2. Γνώση προσώπου μάρτυρα

51.3.3. Πλαστοπροσωπία μάρτυρα

51.4. Ο δεύτερος συμβολαιογράφος

52. Ο διαθέτης

52.1. Γενικά

52.2. Γνώση προσώπου διαθέτη

52.3. Πλαστοπροσωπία

52.4. Η αστυνομική ταυτότητα

52.5. Διαθέτης κωφός ή αγνοών τα ελληνικά

53. Η σύνταξη της δημόσιας διαθήκης. Η διαδικασία ενώπιον του συμβολαιογράφου

53.1. Ορολογία, γενικά

53.2. Βεβαίωση ταυτότητας διαθέτη και μαρτύρων

53.3. Όρκιση μαρτύρων

53.4. Δήλωση βουλήσεως διαθέτη

53.5. Η συμβολαιογραφική πράξη

53.5.1. Γλώσσα

53.5.2. Τρόπος γραφής

53.5.3. Συντάκτης

53.5.4. Τμηματική σύνταξη

53.6. Ειδικότερα το περιεχόμενο

53.6.1. Χρονολογία

53.6.2. Τόπος

53.6.3. Προσδιορισμός διαθέτη

53.6.4. Ονοματεπώνυμο συμπραττόντων

53.6.5. Δήλωση τελευταίας βουλήσεως

53.6.6. Βεβαιώσεις

53.6.7. Έδρα συμβολαιογράφου, κατοικία κ.λπ. μαρτύρων

53.6.8. Μνεία γνώσεως προσώπου διαθέτη και ορκίσεως μαρτύρων

53.6.9. Ακυρότητες

53.7. Άλλα θέματα

53Α. Άλλα θέματα της διαδικασίας συντάξεως

53Α.1. Γενικά

53Α.2. Κύρια πράξη και παράρτημα

53Α.3. Παρουσία συμπραττόντων

53Α.4. Μη παρουσία τρίτων

53Α.5. Ανάγνωση της πράξεως

53Α.6. Υπογραφή της πράξεως

53Α.7. Το συμβολαιογραφικό έγγραφο τύπος συστατικός – Πρακτική παρατήρηση

53Α.8. Άκυρη δημόσια διαθήκη ισχυρή ως ιδιόγραφη

54. Δημόσιες διαθήκες με πρόσθετες διατυπώσεις

54.1. Γενικά

54.2. Δημόσια διαθήκη κωφού

54.2.1. Η ΑΚ

54.2.2. Η ΑΚ

54.2.3. Ακυρότητες

54.2.4. Διαθέτης κωφάλαλος

54.3. Δημόσια διαθήκη αγνοούντος την ελληνική

54.3.1. Η ΑΚ 1737 § 1 εδ. α΄

54.3.2. Ο διερμηνέας

54.3.3. Ικανότητα διερμηνέα

54.3.4. Επιλογή διερμηνέα

54.3.5. Όρκιση διερμηνέα

54.3.6. Έργο διερμηνέα

54.3.7. Παρουσία διερμηνέα

54.3.8. Περιεχόμενο συμβολαιογραφικής πράξεως

54.3.9. Διαθέτης κωφός που αγνοεί την ελληνική

55. Αποδεικτική δύναμη δημόσιας διαθήκης

56. Η δημόσια διαθήκη εκτελεστός τίτλος

iv. Μυστική διαθήκη

57. Έννοια και στοιχεία

57.1. Έννοια μυστικής διαθήκης

57.2. Τα έγγραφα

57.3. Η ρύθμιση

57.4. Προξενική μυστική διαθήκη

57.5. Μυστική διαθήκη κατά αλλοδαπό δίκαιο κ.λπ

58. Πλεονεκτήματα – μειονεκτήματα

59. Πρόσωπα που μετέχουν στην κατάρτιση της μυστικής διαθήκης

60. Η διαδικασία συντάξεως της μυστικής διαθήκης

60.1. Γενικά

60.2. Το εγχειριζόμενο έγγραφο

60.3. Εγχείριση του εγγράφου

60.4. Δήλωση του διαθέτη

60.5. Σφράγιση

60.6. Σημείωση πάνω στο έγγραφο

60.7. Σύνταξη συμβολαιογραφικής πράξεως

60.8. Τα μετά την πράξη

60.9. Ακυρότητες

61. Τα στοιχεία της μυστικής διαθήκης

62. Ειδικές ρυθμίσεις

62.1. Γενικά

62.2. Μυστική διαθήκη αδυνατούντος να υπογράψει

62.3. Μυστική διαθήκη αλάλου κ.λπ

62.4. Μυστική διαθήκη αγνοούντος την ελληνική

63. Ειδικά θέματα

63.1. Χρονολογία μυστικής διαθήκης

63.2. Μετατροπή μυστικής σε ιδιόγραφη

64. Αποδεικτική δύναμη της μυστικής διαθήκης

ν. Έκτακτες διαθήκες

65. Έννοια και σημασία της έκτακτης διαθήκης

65.1. Έννοια

65.2. Δικαιολογία

65.3. Όχι αποκλειστικός τύπος

66. Είδη έκτακτων διαθηκών

66.1. Τα είδη

66.2. Διαθήκη σε πλοίο

66.2.1. Προϋποθέσεις

66.2.2. Μετέχοντα πρόσωπα

66.2.3. Διαδικασία συντάξεως

66.3. Διαθήκη σε εκστρατεία

66.3.1. Προϋποθέσεις

66.3.2. Μετέχοντα πρόσωπα

66.3.3. Διαδικασία συντάξεως

66.4. Διαθήκη σε αποκλεισμό

67. Ιδιορρυθμίες της ρυθμίσεως

67.1. Οι διατυπώσεις

67.2. Υποχρεώσεις συμπράττοντος

67.3. Χρονικό όριο ισχύος, αναστολή και διακοπή προθεσμίας

67.4. Παράδοση έκτακτης διαθήκης

Δ. ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

68. Γενικά

68.1. Έννοια

68.1.1. Ρύθμιση

68.1.2. Περιεχόμενο

68.2. Ανάκληση διαθήκης και ελευθερία του διατιθέναι

68.3. Διάκριση από συγγενείς έννοιες

68.4. Νομική φύση ανακλήσεως

68.4.1. Του ανακλητικού αποτελέσματος

68.4.2. Της ανακλητικής πράξεως

68.5. Συγκρουόμενα συμφέροντα

68.5.1. Του διαθέτη

68.5.2. Των «τιμώμενων» προσώπων

68.5.3. Του κράτους

68.5.4. Των τρίτων

68.5.5. Αξιολόγηση

68.5.6. Στάθμηση συμφερόντων και νομοθετική ρύθμιση

68.6. Διαχρονικό δίκαιο

68.7. Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο

69. Προϋποθέσεις της ανακλήσεως

69.1. Εννοιολογικά

69.2. Η ΑΚ

69.3. Οι προϋποθέσεις

70. Τρόποι ανακλήσεως γενικά

70.1. Επισκόπηση τρόπων ανακλήσεως

70.2. Η ΑΚ

70.3. Αποκλειστικότητα τρόπων ανακλήσεως – οιονεί ανάκληση

70.3.1. Άρση ισχύος έκτακτης διαθήκης

70.3.2. Κληροδοσία μη υπάρχοντος στην κληρονομία

70.3.3. Εγκατάσταση σε δήλο μη υπάρχον στην κληρονομία.

70.4. Παρακώλυση ανακλήσεως

70Α. Οι γενικοί τρόποι ανακλήσεως

70Α.1. Είδη, ρύθμιση

70Α.2. Ανάκληση ανακλήσεως

70Α.3. Ρητή ανάκληση με νεότερη διαθήκη

70Α.3.1. Η ανακαλούσα διαθήκη

70Α.3.2. Άλλο περιεχόμενο ανακαλούσας διαθήκης

70Α.3.3. Συνέπειες ανακλήσεως

70Α.3.4. Ανάκληση ανακλήσεως

70Α.4. Συμβολαιογραφική δήλωση ανακλήσεως

70Α.4.1. Η δήλωση

70Α.4.2. Περιεχόμενο δηλώσεως

70Α.4.3. Ανάκληση ανακλήσεως

70Α.4.4. Συνέπειες ανακλήσεως

70Α.5. Σιωπηρή ανάκληση με νεότερη διαθήκη

70Α.5.1. Η ανακαλούσα διαθήκη

70Α.5.2. Περιεχόμενο μεταγενέστερης διαθήκης

70Α.5.3. Ανάκληση ανακλήσεως

70Β. Οι ειδικοί τρόποι ανακλήσεως

70Β.1. Είδη, ρύθμιση

70Β.2. Ανάκληση ανακλήσεως

70Β.3. Ανάκληση ιδιόγραφης κατά 1765 ΑΚ

70Β.3.1. Ο τρόπος ανακλήσεως

70Β.3.2. Η πρόθεση ανακλήσεως

70Β.3.3. Τεκμήριο προθέσεως

70Β.3.4. Ολική και μερική ανάκληση

70Β.3.5. Περισσότερα πρωτότυπα

70Β.3.6. Ανάκληση ανακλήσεως

70Β.4. Ανάκληση μυστικής κατά 1766 ΑΚ

70Β.4.1. Ο τρόπος ανακλήσεως

70Β.4.2. Ανάκληση ανακλήσεως

71. Ανάκληση της ανακλήσεως

71.1. Γενικά

71.2. Κατά ΑΚ 1763 αρ.

71.3. Κατά ΑΚ 1763 αρ.

71.4. Κατά ΑΚ

Ε. ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

72. Έννοια και πρακτική σημασία

72.1. Έννοια

72.2. Πρακτική σημασία

73. Η ρύθμιση

73.1. Γενικά

73.2. Χαρακτήρας των κανόνων

73.3. Επισκόπηση ρυθμίσεως

74. Τι δημοσιεύεται

75. Εμφάνιση της διαθήκης στο δικαστήριο

75.1. Η υποχρέωση εμφανίσεως

75.2. Αρμόδιο δικαστήριο

75.3. Ειδικά θέματα:

75.3.1. Ταχύτητα εμφανίσεως

75.3.2. Τρόπος παραδόσεως

75.3.3. Συνυποβαλλόμενα στοιχεία

76. Διαδικασία δημοσιεύσεως

76.1. Γενικά

76.2. Συνεδρίαση δημοσιεύσεως

76.3. Έλεγχος ελαττωμάτων

76.3.1. Στη μυστική διαθήκη

76.3.2. Στην ιδιόγραφη διαθήκη

76.3.3. Στην έκτακτη διαθήκη

76.4. Ανάγνωση διαθήκης

76.5. Το πρακτικό, περαιτέρω ενέργειες

76.6. Κήρυξη ιδιόγραφης διαθήκης ως «κυρίας»

76.7. Τέλη δημοσιεύσεως

77. Δημοσίευση από προξενική αρχή

78. «Βιβλίο δημοσιευόμενων διαθηκών»

ΣΤ. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

i. Γενικά

79. Επισκόπηση

79.1. Γενικά

79.2. Παροχές αιτία θανάτου

ii. Εγκατάσταση κληρονόμου

80. Έννοια

81. Κανόνες του ΑΚ σχετικοί με την εγκατάσταση κληρονόμου

81.1. Γενικά

81.2. Κατάλειψη ολόκληρης της περιουσίας ή ποσοστού της

81.3. Κατάλειψη ειδικού αντικειμένου («δήλου»)

81.4. Εγκατάσταση σε μέρος της κληρονομίας

81.4.1. Η ΑΚ

81.4.2. Η ΑΚ

81.5. Εγκατάσταση σε ποσοστά υπερκαλύπτοντα την κληρονομία

81.6. Αόριστη εγκατάσταση

81.7. Εγκατάσταση περισσότερων προσώπων με προσδιορισμό και χωρίς προσδιορισμό των μερίδων

81.8. Εγκατάσταση σε «κοινή» μερίδα

82. Προσαύξηση

82.1. Έννοια, δικαιολογία, ρύθμιση

82.2. Προϋποθέσεις προσαυξήσεως

82.3. Η έκπτωση εγκαταστάτου

82.4. Αποτελέσματα προσαυξήσεως

82.5. Η αρχική και η κατά προσαύξηση μερίδα ενιαία μερίδα ή όχι;.

82.6. Η προσαύξηση στην περίπτωση εγκαταστάσεως σε κοινή μερίδα

82.7. Προσαύξηση σε περίπτωση συρροής διαδοχής εκ διαθήκης και εξ αδια­θέτου

82.8. Αποκλεισμός της προσαυξήσεως από το διαθέτη

82.9. Σχέση με υποκατάσταση

83. Υποκατάσταση κληρονόμου

83.1. Έννοια, ρύθμιση

83.2. Δικαιολογία

83.3. Είδη υποκαταστάσεως

83.4. Προϋποθέσεις υποκαταστάσεως

83.5. Νομική φύση

83.6. Συνέπειες υποκαταστάσεως

83.7. Συνυποκατάσταση

83.8. Πολύβαθμη ή διαδοχική υποκατάσταση

83.9. Αμοιβαία υποκατάσταση

83.10. Σχέση υποκαταστάσεως και προσαυξήσεως

83.11. Νόμιμη υποκατάσταση

84. Διαζευκτική εγκατάσταση

85. Αιρέσεις (και προθεσμίες) στη διαθήκη

85.1. Γενικά

85.2. Αίρεση ακατάληπτη

85.3. Αίρεση αγαμίας

85.4. Αίρεση χηρείας

85.5. Αίρεση δελεαστική

85.6. Αίρεση αναβλητική παράνομη, ανήθικη, αντιφατική ή αδύνατη.

85.7. Λειτουργία αναβλητικής αιρέσεως

85.8. Λειτουργία διαλυτικής αιρέσεως

85.9. Αίρεση παραλείψεως ή εξακολουθήσεως πράξεως για απροσδιόριστο χρόνο

85.10. Πλασματική πλήρωση

86. Οι ρήτρες εκπτώσεως

86.1. Έννοια και μορφές εμφανίσεως

86.2. Λειτουργία της ρήτρας εκπτώσεως

Ζ. ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΕΓΚΥΡΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

i. Γενικά

87. Επισκόπηση

ii. Περιπτωσιολογία

88. Η ασάφεια (αοριστία) της διατάξεως

88.1. Γενικά

88.2. Η ρύθμιση του Αστικού Κώδικα

88.3. Διατάξεις ερμηνευτικές αοριστίας

89. Διάσταση μεταξύ δηλώσεως και βουλήσεως

89.1. Είδη διαστάσεως

89.2. Εκούσια διάσταση

89.3. Ακούσια διάσταση

90. Αυθύπαρκτη βούληση του διαθέτη

90.1. Η ρύθμιση

90.2. Εξαιρέσεις

90.3. Ερμηνευτικά προβλήματα

91. Τα ελαττώματα της βουλήσεως του διαθέτη

91.1. Γενικά

91.2. Η πλάνη

91.2.1. Πλάνη ως προς τα παραγωγικά αίτια

91.2.2. Η ΑΚ

91.2.3. Η ΑΚ

91.3. Η απάτη

91.4. Η απειλή

92. Αντίθεση στο νόμο ή τα χρηστά ήθη

Η. Η ΑΚΥΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΑΚΥΡΩΣΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΘΗΚΩΝ

93. Γενικά

94. Η ακυρότητα των διαθηκών

94.1. Αρχική και επιγενόμενη ακυρότητα

94.1.1. Αρχική ακυρότητα

94.1.2. Επιγενόμενη ακυρότητα

94.1.3. Επιγενόμενη ακυρότητα και ανίσχυρο διαθήκης

94.2. Ενέργεια ακυρότητας

94.3. Αναγνώριση εγκυρότητας ή ακυρότητας διαθήκης

94.4. Μετατροπή άκυρης διαθήκης

95. Η ακυρωσία των διαθηκών

95.1. Λόγοι ακυρώσεως

95.2. Φύση δικαιώματος ακυρώσεως

95.3. Ενάγων – εναγόμενος

95.4. Απώλεια δικαιώματος ακυρώσεως

95.5. Ειδικότερα η παραγραφή του δικαιώματος ακυρώσεως

95.6. Συνέπεια ακυρώσεως

Θ. ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΘΗΚΩΝ

96. Γενικά

96.1. Γενικά

96.2. Υποκειμενική ερμηνεία

96.3. Ερμηνευτικές αρχές

96.4. Ειδικοί ερμηνευτικοί κανόνες

97. Ο σκοπός του διαθέτη και η ερμηνεία της διαθήκης

98. Ερμηνεία της διαθήκης σε περίπτωση μεταβολής των συνθηκών

99. Ερμηνεία διατάξεων τελευταίας βουλήσεως υπέρ κοινωφελών σκοπών.

IV. Η ΕΞ ΑΔΙΑΘΕΤΟΥ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ

Α. ΕΝΝΟΙΑ, ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΕΞ ΑΔΙΑΘΕΤΟΥ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΗΣ ΔΙΑΔΟΧΗΣ

100. Έννοια και προϋποθέσεις της εξ αδιαθέτου κληρονομικής διαδοχής

100.1. Έννοια, ορολογία, ορισμός

100.2. Η διαδοχή

100.3. Δικαιολογία εξ αδιαθέτου διαδοχής

100.4. Προϋποθέσεις

100.4.1. In abstracto

100.4.2. In concreto

100.4.3. Απόδειξη

100.5. Η ρύθμιση

101. Βασικές αρχές της κληρονομικής διαδοχής εξ αδιαθέτου

101.1. Γενικά, το πρόβλημα

101.2. Οι βασικές αρχές

101.3. Τα συγκρουόμενα συμφέροντα

101.3.1. Συμφέρον κληρονομουμένου

101.3.2. Συμφέρον συγγενών

101.3.3. Συμφέρον συζύγου

101.3.4. Συμφέρον κράτους

101.3.5. Η λύση της συγκρούσεως

102. Το σύστημα των γενεών – Ρίζα – Γραμμή – Ισομοιρία

102.1. Γενικά, προσδιορισμός κύκλου συγγενών, προσδιορισμός σειράς προτεραιότητας

102.2. Η γενεά

102.3. Η τάξη

102.4. Η σειρά των τάξεων

102.5. Προτεραιότητα στην ίδια τάξη, γενικά

102.6. Αρχή ισομοιρίας

102.7. Αρχή της κατά ρίζες διαδοχής

102.8. Αρχή της κατά γραμμές διαδοχής

102.9. Γραφική παράσταση γενεών

102.10. Γραφική παράσταση ρίζας

102.11. Γραφική παράσταση γραμμών και ριζών

Β. ΟΙ ΤΑΞΕΙΣ ΤΗΣ ΕΞ ΑΔΙΑΘΕΤΟΥ ΔΙΑΔΟΧΗΣ

i. Γενικά

103. Επισκόπηση

103.1. Γενικά

103.2. Οι έξι τάξεις

103.3. Διαδοχή τάξεων

103.4. Διαδοχή κατά ρίζες

103.5. Διαδοχή κατά γραμμές

103.6. Προσαύξηση

103.7. Σχέση διαδοχής τάξεων, διαδοχής κατά ρίζες και προσαυξήσεως

104. Αφηρημένη ή ενδεχόμενη ή σύγχρονη κλήση όλων των τάξεων των εξ αδιαθέτου κληρονόμων

104.1. «Πλασματική» και «πραγματική» επαγωγή της κληρονομίας

104.2. Πρακτική σημασία

ii. Η πρώτη τάξη

105. Ποιοι συγγενείς κληρονομούν στην πρώτη τάξη

105.1. Γενικά

105.2. Οι κατιόντες

105.3. Επισκόπηση προβλημάτων

106. Το περιερχόμενο στους συγγενείς της πρώτης τάξεως μέρος της κληρονομίας

107. Αρχές που διέπουν την κληρονομική διαδοχή στην πρώτη τάξη

107.1. Η σειρά προτεραιότητας

107.2. Αρχή ισομοιρίας – κατιόντες πρώτου βαθμού, ρίζες

107.3. Διαδοχή κατά ρίζες – απώτεροι κατιόντες/κληρονόμοι

107.4. Προσαύξηση στους ομόρριζους

107.5. Προσαύξηση στους συγκληρονόμους

107.6. Διαδοχή κατά ρίζες και προσαυξήσεις

108. Γραφική παράσταση της κληρονομικής διαδοχής στην πρώτη τάξη

iii. Η δεύτερη τάξη

109. Ποιοι συγγενείς κληρονομούν στη δεύτερη τάξη

109.1. Γενικά

109.2. Οι συγγενείς/κληρονόμοι

109.3. Επισκόπηση προβλημάτων

110. Το περιερχόμενο στους συγγενείς της δεύτερης τάξεως μέρος της κληρονομίας

111. Αρχές της κληρονομικής διαδοχής στη δεύτερη τάξη

111.1. Η σειρά προτεραιότητας

111.2. Αρχή ισομοιρίας – γονείς και αδελφοί, ρίζες

111.3. Διαδοχή κατά ρίζες, τέκνα αδελφών και τέκνα τέκνων

111.4. Προσαύξηση στους ομόρριζους

111.5. Προσαύξηση στους συγκληρονόμους

111.6. Διαδοχή κατά ρίζες και προσαυξήσεις

iv. Η τρίτη τάξη

112. Ποιοι συγγενείς κληρονομούν στην τρίτη τάξη

112.1. Γενικά

112.2. Οι συγγενείς/κληρονόμοι

112.3. Επισκόπηση προβλημάτων

113. Το περιερχόμενο στους συγγενείς της τρίτης τάξεως μέρος της κληρονομίας

114. Αρχές της κληρονομικής διαδοχής στην τρίτη τάξη

114.1. Η σειρά προτεραιότητας

114.2. Αρχή ισομοιρίας – παππούδες και γιαγιάδες, ρίζες, γραμμές

114.3. Διαδοχή κατά ρίζες, τέκνα και εγγονοί παππούδων και γιαγιάδων

114.4. Προσαύξηση στους ομόρριζους

114.5. Προσαύξηση στους ομόγραμμους

114.6. Προσαύξηση στους συγκληρονόμους

114.7. Διαδοχή κατά ρίζες και προσαυξήσεις

ν. Η τέταρτη τάξη

115. Ποιοι συγγενείς κληρονομούν στην τέταρτη τάξη

115.1. Γενικά

115.2. Οι συγγενείς/κληρονόμοι

115.3. Επισκόπηση προβλημάτων

116. Το περιερχόμενο στους συγγενείς της τέταρτης τάξεως μέρος της κληρονομίας

117. Αρχές της κληρονομικής διαδοχής στην τέταρτη τάξη

117.1. Γενικά

117.2. Αρχή της ισομοιρίας

117.3. Προσαύξηση στους συγκληρονόμους

vi. Η πέμπτη τάξη

118. Ο σύζυγος μόνος κληρονόμος στην πέμπτη τάξη

vii. Η έκτη τάξη

119. Το δημόσιο μόνος κληρονόμος στην έκτη τάξη

119.1. Η ΑΚ 1824 και η ΑΚ

119.2. Ειδικές παρατηρήσεις

viii. Ειδικά θέματα

120. Το κληρονομικό δικαίωμα του επιζώντος συζύγου ή συμβίου

120.1. Γενικά

120.2. Αντικείμενο έρευνας

120.3. Ειδικές προϋποθέσεις κληρονομικού δικαιώματος επιζώντος συζύγου ή συμ­βίου

120.4. Το εξαίρετο

120.5. Υπεισέλευση στη μισθωτική σχέση για την οικογενειακή στέγη.

120.6. Κληρονομικό δικαίωμα και αξίωση συμμετοχής στα αποκτήματα

121. Το κληρονομικό δικαίωμα του «εξώγαμου» τέκνου (παλαιό δίκαιο)

121.1. Σχέση εξωγάμου – μητέρας

121.2. Σχέση εξωγάμου – γεννήτορα

121.2.1. Περιορισμός κληρονομικού δικαιώματος εξωγάμου

121.2.2. Διάσπαση συστήματος τάξεων

121.2.3. Περιπτωσιολογία

122. Ειδικότερα το κληρονομικό δικαίωμα των ετεροθαλών αδελφών

122.1. Ετεροθαλείς και αμφιθαλείς αδελφοί – περιπτωσιολογία

122.2. Η ΑΚ

122.3. Ερμηνευτικά προβλήματα

122.4. Ο υπολογισμός του κληρονομικού μεριδίου ετεροθαλούς

122.5. Μόνο γονείς συγκληρονόμοι με ετεροθαλείς

122.6. Προσαύξηση στους συγκληρονόμους

122.7. Προσαύξηση στους ομόρριζους

122.8. Η ΑΚ 1815 εδ. β’

123. Το κληρονομικό δικαίωμα στις περιπτώσεις πολλαπλής συγγένειας

123.1. Γενικά

123.2. Περιπτωσιολογία – παραδείγματα

V. Η ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ (ΝΟΜΙΜΗ ΜΟΙΡΑ)

i. Γενικά

124. Έννοια, φύση και λειτουργία της αναγκαστικής διαδοχής

124.1. Έννοια

124.2. Δικαιολογία

124.3. Περιπτωσιολογία, συρροή

124.4. Ρύθμιση

124.5. Το δικαίωμα του νόμιμου μεριδούχου

125. Σύγκρουση συμφερόντων και αρχές της αναγκαστικής κληρονομικής διαδοχής

125.1. Τα συγκρουόμενα συμφέροντα, γενικά

125.2. Τα συμφέροντα του κληρονομουμένου

125.3. Τα συμφέροντα των μεριδούχων

125.4. Τα συμφέροντα των εγκαταστάτων κ.λπ

125.5. Τα συμφέροντα των δωρεοδόχων

125.6. Τα συμφέροντα των τρίτων συναλλασσομένων

125.7. Τα συμφέροντα του κράτους (κοινωνίας)

125.8. Αξιολόγηση

125.9. Αρχές της αναγκαστικής κληρονομικής διαδοχής, γενικά

125.10. Οι επί μέρους αρχές

125.11. Ειδικότερα η αρχή της προστασίας της οικογένειας

126. Προϋποθέσεις της αναγκαστικής κληρονομικής διαδοχής

ii. Οι αναγκαίοι κληρονόμοι (νόμιμοι μεριδούχοι)

127. Γενικά

128. Οι τάξεις της αναγκαστικής διαδοχής

128.1. Γενικά, οι δύο τάξεις

128.1.1. Η πρώτη τάξη

128.1.2. Η δεύτερη τάξη

128.1.3. Ο επιζών σύζυγος ή σύμβιος

128.2. Διαδοχή κατά ρίζες

128.3. Διαδοχή τάξεων

128.4. Ειδικότερα η παραίτηση από τη νόμιμη μοίρα

128.4.1. Έννοια

128.4.2. Μερική παραίτηση

iii. Ο υπολογισμός της νόμιμης μοίρας

129. Το ποσοστό της νόμιμης μοίρας

129.1. Η ΑΚ

129.2. Προσδιορισμός της υποθετικής εξ αδιαθέτου μερίδας γενικά

129.3. Προβλήματα

129.4. Έκταση εφαρμογής της ΑΚ

129.5. Προσαύξηση

129.6. Κριτικές παρατηρήσεις

130. Ο προσδιορισμός της κληρονομίας

130.1. Γενικά

130.2. Πραγματική κληρονομία – Καθαρή πραγματική κληρονομία

130.3. Πλασματική κληρονομία

131. Ο υπολογισμός της νόμιμης μοίρας

131.1. Γενικά

131.2. Ο υπολογισμός, όταν δεν υπάρχουν προσθετέες παροχές

131.3. Ο υπολογισμός, όταν υπάρχουν προσθετέες παροχές

131.4. Ο υπολογισμός επί καταλογιστέων παροχών και συνεισφοράς.

132. Νόμιμη μοίρα και συζυγικό εξαίρετο

132.1. Η ΑΚ 1831 §

132.2. Ο μη συνυπολογισμός του εξαιρέτου

132.3. Ερμηνευτικά προβλήματα

iv. Κατάλειψη της νόμιμης μοίρας

133. Γενικά

134. Εγκατάσταση του νόμιμου μεριδούχου ως κληρονόμου

134.1. Εγκατάσταση σε ποσοστό της κληρονομίας

134.2. Εγκατάσταση σε δήλο

135. Κατάλειψη κληροδοσίας υπέρ του αναγκαίου κληρονόμου

136. «Κατάλειψη» (κάλυψη) της νόμιμης μοίρας με καταλογιστέες παροχές

136.1. Γενικά

136.2. Καταλογιστέες παροχές

136.3. Υπολογισμός αξίας καταλογιστέων παροχών

136.4. Διαδικασία καταλογισμού

136.5. Καταλογισμός επί εκπτώσεως λήπτη κατιόντος

136.6. Καταλογιστέες παροχές και συνεισφορά

137. Κατάλειψη της νόμιμης μοίρας με δωρεά αιτία θανάτου ή με τρόπο

ν. Περιορισμοί της νόμιμης μοίρας

138. Γενικά

138.1. Η αρχή της ακεραιότητας της νόμιμης μοίρας και οι παραβιάσεις της

138.2. Η ακυρότητα της διαθήκης που παραβιάζει την αρχή της ακεραιότητας της νόμιμης μοίρας

139. Ειδικότερα οι περιορισμοί της νόμιμης μοίρας

139.1. Η ΑΚ

139.2. Οι υπαγόμενοι στην ΑΚ 1829 περιορισμοί

139.3. Τύχη περιορισμών

139.4. Η σοκίνεια ρήτρα

vi. Προστασία της νόμιμης μοίρας

140. Προσβολές της νόμιμης μοίρας και άμυνα (γενικά)

140.1. Προσβολές από τον κληρονομούμενο

140.1.1. Έννοια προσβολής

140.1.2. Άμυνα κατά προσβολής

140.1.3. Ειδικότερα η άμυνα κατά των εν ζωή χαριστικών δικαιοπραξιών

140.1.4. Ειδικότερα η άμυνα κατά των αιτία θανάτου δικαιοπραξιών

140.2. Προσβολές από τρίτους

140.3. Αγωγές μεριδούχου ως κληρονόμου

140.4. Προστασία μεριδούχου κατά αιτία θανάτου πράξεων του κληρονομουμένου

141. Η μέμψη άστοργης δωρεάς – επισκόπηση

141.1. Γενικά

141.2. Σχέση πλασματικής κληρονομίας και μέμψεως

141.3. Σύντομη επισκόπηση

141.4. Ζητήματα ορολογίας

141.5. Η σύγκρουση συμφερόντων

142. Η μέμψη άστοργης δωρεάς – προϋποθέσεις

142.1. Κληρονομική διαδοχή και μέμψη

142.2. Επισκόπηση προϋποθέσεων

142.3. Ειδικότερα η ύπαρξη αναγκαίων κληρονόμων

142.4. Ειδικότερα η προσβολή της νόμιμης μοίρας

142.5. Ειδικότερα η αδυναμία καλύψεως της νόμιμης μοίρας από την κληρονομία

142.6. Ειδικότερα η ύπαρξη «άστοργης» δωρεάς

142.6.1. Τα προβλήματα

142.6.2. Έννοια δωρεάς

142.6.3. Δωρεά προς τρίτους

142.6.4. Δωρεά προς μεριδούχο

142.6.5. Δωρεά προσθετέα αλλά μη καταλογιστέα

142.6.6. Η αστοργία

142.6.7. Παραδείγματα

142.6.8. Ύπαρξη δωρεοδόχου και δωρεάς

142.7. Περίπτωση περισσότερων δωρεών

142.7.1. Παράδειγμα

142.7.2. Ερμηνευτικά προβλήματα

142.7.3. Δωρεές της ίδιας μέρας

142.7.4. Ειδικότερα η ανεπάρκεια της μεταγενέστερης δω­ρεάς.

143. Η μέμψη άστοργης δωρεάς, διαδικασία και αποτελέσματα

143.1. Γενικά

143.2. Ενάγων – εναγόμενος

143.3. Δικαστήριο, διαδικασία

143.4. Βάση αγωγής

143.5. Αίτημα αγωγής

143.6. Άμυνα εναγομένου, ενστάσεις

143.6.1. Ένσταση παραγραφής

143.6.2. Ένσταση καταβολής ισαξίου

143.6.3. Ένσταση προσφοράς ισαξίου

143.6.4. Ένσταση ελλείψεως προϋποθέσεων

143.6.5. Ένσταση καλύψεως νόμιμης μοίρας

143.6.6. Ένσταση 281 ΑΚ

143.6.7. Ένσταση παραιτήσεως

143.6.8. Άλλες ενστάσεις

143.7. Ανατροπή δωρεάς

143.7.1. Ανατροπή και αδικαιολόγητος πλουτισμός

143.7.2. Ευθύνη δωρεοδόχου/εναγομένου

143.7.3. Ευθύνη τρίτων

143.8. Ευθύνη δωρεοδόχου για το χρόνο πριν από το θάνατο του κληρονομουμένου

143.9. Ευθύνη δωρεοδόχου για το χρόνο μετά το θάνατο του κληρονομουμένου

143.9.1. Ερμηνευτικά προβλήματα

143.9.2. Οι δύο γνώμες

143.9.3. Κριτική – ιδία θέση

143.9.4. Αδικοπρακτική ευθύνη

143.10. Ευθύνη τρίτων

143.10.1. Τρίτος δωρεοδόχος

143.10.2. Καταδολίευση δανειστών

143.10.3. Αδικοπρακτική ευθύνη

vii. Η στέρηση της νόμιμης μοίρας (αποκλήρωση)

144. Γενικά

144.1. Οι ΑΚ 1713 και 1839, ορισμός αποκληρώσεως

144.2. Αποκλήρωση σε ευρεία έννοια

144.2.1. Η ΑΚ

144.2.2. Ειδικότερα η διαθήκη

144.2.3. Άλλες περιπτώσεις

144.2.4. Αποκλήρωση μόνο φυσικών προσώπων

144.2.5. Αποτελέσματα

144.3. Αποκλήρωση σε στενή έννοια

144.4. Αποκλήρωση και ιδιωτική αυτονομία

144.5. Ολική και μερική αποκλήρωση

145. Η αποκλήρωση σε στενή έννοια

145.1. Γενικά

145.1.1. Κατηγορίες αποκληρώσεως

145.1.2. Δικαιολογία

145.2. Το «δικαίωμα» αποκληρώσεως

145.3. Τα συγκρουόμενα συμφέροντα

145.4. Προϋποθέσεις, γενικά

145.4.1. Τυπικές/ουσιαστικές

145.4.2. Θετικές/αρνητικές

145.5. Ειδικότερα η διάταξη αποκληρώσεως

145.6. Ειδικότερα η μνεία του λόγου αποκληρώσεως

145.6.1. Περιεχόμενο μνείας

145.6.2. Η ύπαρξη του λόγου ως αίρεση

145.6.3. Αιτιώδης σύνδεσμος

145.7. Λόγοι αποκληρώσεως υπέρ ανιόντος

145.7.1. Επιβουλή ζωής

145.7.2. Σωματικές κακώσεις

145.7.3. Κακούργημα ή σοβαρό πλημμέλημα

145.7.4. Αθέτηση υποχρεώσεως διατροφής

145.7.5. Βίος άτιμος ή ανήθικος

145.8. Λόγοι αποκληρώσεως υπέρ κατιόντος (τέκνου)

145.9. Λόγος αποκληρώσεως υπέρ συζύγου

145.9.1. Η υπαιτιότητα

145.9.2. Συναινετικό διαζύγιο

145.10. Άρση της αποκληρώσεως

145.11. Αποτελέσματα της αποκληρώσεως

146. Αποκλήρωση για λόγους πρόνοιας («επί προνοία»)

146.1. Έννοια

146.2. Προϋποθέσεις

146.3. Περιεχόμενο – αποτελέσματα

VI. Η ΠΕΡΙΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ ΣΤΟΝ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟ

i. Γενικά

147. Επαγωγή και κτήση της κληρονομίας

147.1. Έννοια, ορολογία

147.2. Χρόνος επαγωγής

147.3. Συνέπειες επαγωγής – Το κληρονομικό δικαίωμα

148. Αρχή της άμεσης και αυτοδίκαιης κτήσεως της κληρονομίας

148.1. Έννοια και περιεχόμενο

148.2. Εξαιρέσεις από την αρχή

148.3. Προστασία του κληρονόμου από τους κινδύνους της αρχής

149. Η προσωρινή κτήση της κληρονομίας

149.1. Προσωρινός και οριστικός κληρονόμος

149.2. Το δικαίωμα του προσωρινού κληρονόμου

150. Διαδοχικές επαγωγές της κληρονομίας

ii. Η αποδοχή της κληρονομίας

151. Γενικά

151.1. Έννοια και φύση αποδοχής

151.2. Συνέπειες αποδοχής

151.3. Το δικαίωμα αποδοχής

151.3.1. Δικαιούχος

151.3.2. Οι κληρονόμοι του κληρονόμου

151.3.3. Απώλεια

152. Προϋποθέσεις έγκυρης αποδοχής

152.1. Γενικοί κανόνες

152.2. Ειδικότερα η ΑΚ

153. Η ακυρωσία της αποδοχής

153.1. Η ρύθμιση

153.2. Εναγόμενος

153.3. Συνέπεια ακυρώσεως

154. Η σιωπηρή αποδοχή της κληρονομίας

155. Η πλασματική αποδοχή της κληρονομίας

156. Η αποδοχή με το ευεργέτημα της απογραφής

156.1. Έννοια και δικαιολογία του ευεργετήματος

156.1.1. Ορολογία

156.1.2. Προστατευόμενα συμφέροντα

156.1.3. Έννοιες

156.1.4. Δικαιούχοι ευεργετήματος

156.2. Η ρύθμιση (επισκόπηση)

156.3. Φύση κανόνων

156.4. Διαδικασία αποδοχής με το ευεργέτημα

156.5. Η απογραφή

156.6. Αποτελέσματα αποδοχής με το ευεργέτημα

156.7. Διοίκηση κληρονομικής ομάδας

156.8. Προορισμός κληρονομικής ομάδας

156.9. Έκπτωση από το ευεργέτημα

iii. Αναίρεση της κτήσεως της κληρονομίας

157. Γενικά

158. Η αποποίηση της κληρονομίας

158.1. Η αρχή «ουδείς άκων κληρονόμος»

158.2. Το δικαίωμα αποποιήσεως

158.2.1. Η ΑΚ

158.2.2. Οι ΑΚ 1854,

158.3. Φύση της αποποιήσεως

158.4. Προϋποθέσεις έγκυρης αποποιήσεως

158.5. Προθεσμία αποποιήσεως

158.5.1. Γενικά

158.5.2. Διάρκεια

158.5.3. Έναρξη

158.5.4. Λήξη

158.6. Διαδικασία αποποιήσεως

158.7. Ακυρωσία αποποιήσεως

158.8. Αποτελέσματα αποποιήσεως

159. Η κληρονομική αναξιότητα (γενικά)

159.1. Γενικά

159.2. Η ρύθμιση, επισκόπηση

159.3. Ratio κληρονομικής αναξιότητας

159.4. Η «επικουρικότητα» της κληρονομικής αναξιότητας

160. Η ρύθμιση της κληρονομικής αναξιότητας

160.1. Ποιοι μπορούν να κηρυχθούν ανάξιοι

160.2. Ποιοι κηρύσσονται ανάξιοι in concreto

160.2.1. Λόγοι αναξιότητας γενικά

160.2.2. Περιπτωσιολογία

160.2.3. Έκλειψη λόγου αναξιότητας

160.2.4. Παραίτηση από προστασία ΑΚ

160.3. Κήρυξη αναξιότητας

160.3.1. Το δικαίωμα

160.3.2. Άσκηση του δικαιώματος

α. Αγωγή ή και ένσταση;

β. Δικαστήριο

γ. Ενάγων – Εναγόμενος

160.3.3. Απώλεια δικαιώματος

160.3.4. Ειδικά στην κληροδοσία

160.4. Συνέπειες κηρύξεως αναξιότητας

160.4.1. Έκπτωση κληρονόμου

160.4.2. Έκπτωση καταπιστευματοδόχου

160.4.3. Έκπτωση κληροδόχου

160Α. Σύγκριση αναξιότητας, αποποιήσεως και αποκληρώσεως

VII. Η ΣΧΟΛΑΖΟΥΣΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ

161. Έννοια, περιπτωσιολογία, ρύθμιση

161.1. Έννοια

161.2. Περιπτωσιολογία

161.3. Ρύθμιση

162. Κηδεμονία της σχολάζουσας κληρονομίας

162.1. Γενικά

162.2. Έννοια κηδεμονίας, κηδεμόνα

162.3. Διορισμός κηδεμόνα

162.3.1. Προϋποθέσεις

162.3.2. Αρμοδιότητα, διαδικασία

162.3.3. Προσωρινός κηδεμόνας

162.3.4. Ειδικός κηδεμόνας

162.3.5. Στα κοινωφελή ιδρύματα

162.4. Το λειτούργημα του κηδεμόνα

162.4.1. Έναρξη

162.4.2. Έργο

162.4.3. Αμοιβή, δαπάνες

162.4.4. Παύση, αντικατάσταση

162.4.5. Λήξη

162.5. Κηδεμόνας – κληρονόμος – τρίτος

162.6. Λήξη της κηδεμονίας

163. Σχολάζουσα κληρονομία με κληρονόμο κυοφορούμενο

163.1. Η ΑΚ

163.2. Η ρύθμιση

163.2.1. Φύση αξιώσεως

163.2.2. Προϋποθέσεις

163.2.3. Η διατροφή

163.2.4. Η ΑΚ 1867 εδ. β’

163.2.5. Άσκηση αξιώσεως

164. Μη ανεύρεση του κληρονόμου. Βεβαίωση ότι κληρονόμος το δημόσιο.

164.1. Γενικά

164.2. Η ρύθμιση

164.2.1. Η προϋπόθεση

164.2.2. Αρμόδιο δικαστήριο

164.2.3. Δημοσιεύσεις κ.λπ

164.2.4. Η βεβαίωση

164.3. Το τεκμήριο

164.4. Η ΑΚ

VIII. ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΥ

i. Γενικά

165. Επισκόπηση

165.1. Προστασία κληρονόμου ως δικαιούχου δικαιωμάτων της κληρονομίας

165.2. Προστασία κληρονομικού δικαιώματος

165.3. Προστασία του ius succedendi

165.4. Προστασία του νόμιμου μεριδούχου

ii. Αξίωση παροχής πληροφοριών

166. Η αξίωση του άρθρου 1880 ΑΚ

167. Η αξίωση του άρθρου 304 ΑΚ

iii. Η αγωγή περί κλήρου

168. Γενικά

168.1. Έννοια

168.2. Φύση της αγωγής/αξιώσεως

168.3. Ειδικά δικονομικά θέματα

168.4. Πρακτική σημασία

168.5. Παραγραφή

169. Δικαιούχος της περί κλήρου αγωγής (ενάγων)

170. Εναγόμενος

170.1. Ο νομέας κληρονομίας

170.2. Ο αγοραστής κληρονομίας, ΑΚ

171. Αντικείμενο της αγωγής περί κλήρου

171.1. Γενικά

171.2. Περιπτωσιολογία

172. Τι αποδεικνύει ο εναγών – Βάση αγωγής

173. Άμυνα εναγομένου – ιδίως ενστάσεις

173.1. Γενικά, άρνηση, ενστάσεις

173.2. Ενστάσεις

173.2.1. Ένσταση παραγραφής

173.2.2. Ένσταση χρησικτησίας

173.2.3. Ένσταση επισχέσεως

174. Ευθύνη του εναγομένου

174.1. Γενικά

174.1.1. Διακρίσεις

174.1.2. Ευθύνη και κατά γενικές διατάξεις;

174.2. Ευθύνη καλόπιστου νομέα

174.2.1. Για τα κληρονομιαία

174.2.2. Για τα ωφελήματα και την επαύξηση

174.3. Ευθύνη κακόπιστου νομέα

174.3.1. Πριν από την υπερημερία

174.3.2. Μετά την υπερημερία

174.4. Επίταση ευθύνης

174.5. Ευθύνη επί ειδικών αγωγών

175. Αξιώσεις του νομέα για δαπάνες

175.1. Γενικά

175.2. Αξιώσεις καλόπιστου νομέα

175.3. Αξιώσεις κακόπιστου νομέα

176. Η «περί κλήρου» αγωγή του αφάντου

IX. ΤΟ ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΤΗΡΙΟ

177. Έννοια κληρονομητηρίου και προβληματισμοί

177.1. Έννοια

177.2. Προβλήματα των συναλλαγών επί κληρονομικής διαδοχής

177.3. Η παραδοσιακή αντιμετώπισή τους

177.4. Η σύγχρονη νομοθετική λύση – επισκόπηση

178. Σημασία του θεσμού

178.1. Γενικά

178.2. Πρακτική σημασία

178.3. Συγκρουόμενα συμφέροντα

178.4. Λειτουργία κληρονομητηρίου και αξιολογική στάθμηση συμφερόντων

179. Η ρύθμιση – Είδη κληρονομητηρίου

179.1. Γενικά

179.2. Επισκόπηση διατάξεων

179.3. Χαρακτήρας διατάξεων

179.4. Φύση κληρονομητηρίου

179.4.1. Δικαστική απόφαση ή πιστοποιητικό;

179.4.2. Θεσμός δικονομικού ή ουσιαστικού δικαίου;

179.5. Είδη κληρονομητηρίου

179.5.1. Ανάλογα με τα πρόσωπα

179.5.2. Ανάλογα με το περιεχόμενο

α. Ατομικό

β. Κοινό

γ. Μερικό

δ. Γενικό

ε. Πολλαπλό

στ. Συνδυασμοί

ζ. Ευρωπαϊκό

180. Πρόσωπα νομιμοποιούμενα να ζητήσουν την έκδοση κληρονομητηρίου

180.1. Τα νομιμοποιούμενα πρόσωπα

180.2. Αμφισβητούμενα θέματα

180.2.1. Κληρονόμος αλλοδαπού

180.2.2. Το δημόσιο

180.2.3. Καταπιστευματοδόχος πριν από την επαγωγή

180.2.4. Έμμεσος κληροδόχος

180.3. Μη νομιμοποιούμενα πρόσωπα

180.4. Ειδικότερα οι συγκληρονόμοι

181. Η διαδικασία

182. Το κληρονομητήριο

182.1. Γενικά

182.2. Περιεχόμενο

182.2.1. Σύνηθες κληρονομητήριο

182.2.2. Κληρονομητήριο εκτελεστή

182.2.3. Άλλα στοιχεία

182.2.4. Κληρονομικές μερίδες

182.2.5. Κληρονομιαία αντικείμενα

182.2.6. Όροι και περιορισμοί, υποχρέωση συνεισφοράς

182.2.7. Βάρη καταπιστεύματος και κληροδοσίας

182.3. Παράδοση κληρονομητηρίου

182.4. Αντίγραφο κληρονομητηρίου

183. Το δημιουργούμενο με το κληρονομητήριο τεκμήριο

183.1. Οι ΑΚ 1962 και ΚΠολΔ

183.2. Η έκταση του τεκμηρίου, γενικά

183.3. Στοιχεία μη καλυπτόμενα από το τεκμήριο

183.4. Τεκμήριο υπέρ και σε βάρος του δικαιούχου

183.5. Τεκμήριο μαχητό, συνέπεια ανατροπής

183.6. Έναρξη και λήξη τεκμηρίου

183.7. Αντιφατικά κληρονομητήρια/τεκμήρια

183.8. Άλλα θέματα

184. Η δημόσια πίστη του κληρονομητηρίου

184.1. Οι ΑΚ 1963 και ΚΠολΔ

184.2. Έκταση δημόσιας πίστεως

184.3. Προϋποθέσεις

184.4. Ειδικότερα η ύπαρξη κληρονομητηρίου

184.5. Ειδικότερα οι δικαιοπραξίες ή οι δικαστικές πράξεις

184.6. Ειδικότερα η ιδιότητα του κληρονόμου κ.λπ

184.7. Ειδικότερα η ιδιότητα του κληρονομιαίου

184.8. Ειδικότερα η συνάρτηση με το τεκμήριο

184.9. Ειδικότερα η καλή πίστη του τρίτου

184.10. Αντιφατικά κληρονομητήρια/τεκμήρια

184.11. Η ισχύς των δικαιοπραξιών

184.12. Οι δικαστικές πράξεις

185. Ανακριβές κληρονομητήριο

185.1. Γενικά

185.2. Μέσα κατά ανακριβούς κληρονομητηρίου

185.2.1. Αφαίρεση

185.2.2. Ακύρωση

185.2.3. Τροποποίηση

185.2.4. Αυτεπάγγελτη ανάκληση ή τροποποίηση

185.2.5. Ένδικα μέσα

X. ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΣΥΓΚΛΗΡΟΝΟΜΩΝ

i. Γενικά

186. Επισκόπηση

186.1. Μοναδικός κληρονόμος, συγκληρονόμοι

186.2. Οι σχέσεις των συγκληρονόμων

186.3. Απαιτήσεις και χρέη κληρονομίας

186.4. Αξιολόγηση

ii. Κοινωνία

187. Γενικά

187.1. Έννοια κοινωνίας

187.2. Έκταση κοινωνίας

187.3. Αντικείμενα κοινωνίας

187.3.1. Υπαγόμενα

187.3.2. Μη υπαγόμενα

187.3.3. Ειδικά θέματα

187.4. Η ρύθμιση της κοινωνίας

187.5. Ειδικότερα η ρύθμιση ΑΚ

188. Διοίκηση της κοινωνίας (των κοινών)

188.1. Γενικά

188.2. Επισκόπηση ρυθμίσεως

188.3. Ειδικά θέματα

189. Διάθεση της κληρονομικής μερίδας, άλλα δικαιώματα

189.1. Διάθεση μερίδας

189.2. Άλλα δικαιώματα κοινωνού/συγκληρονόμου – Χρησικτησία

190. Διανομή της κληρονομίας

190.1. Γενικά

190.1.1. Έννοια διάνομής

190.1.2. Διανομή και λύση/λήξη της κοινωνίας

190.2. Το δικαίωμα διανομής

190.3. Η ρύθμιση της διανομής

190.4. Είδη διανομής

190.4.1. Εξώδικη/εκούσια

190.4.2. Δικαστική

190.5. Η αγωγή διανομής

190.6. Ειδικότερα η οικογενειακή στέγη

191. Απαγόρευση της διανομής

192. Καθορισμός του τρόπου διανομής από τον κληρονομούμενο – Νέμηση.

192.1. Γενικά

192.2. Διανεμητικές παραγγελίες

192.2.1. Καθορισμός τρόπου διανομής από διαθέτη

192.2.2. Ανάθεση τρόπου διανομής σε τρίτο

192.3. Νέμηση ανιόντος, γενικά

192.3.1. Έννοια

192.3.2. Χαρακτηριστικά

192.3.3. Διάκριση από συγγενείς έννοιες

192.3.4. Νομική φύση

192.3.5. Τύπος

192.3.6. Πρακτική σημασία

192.4. Δεσμευτικότητα της νεμήσεως

192.5. Νέμηση και νόμιμη μοίρα

192.5.1. Η 1893 ΑΚ

192.5.2. Η 1894 ΑΚ

192.6. Ειδικά θέματα

192.6.1. Περιουσία μη περιλαμβανόμενη στη νέμηση

192.6.2. Νόμιμη μοίρα κατιόντος και συζύγου

iii. Συνεισφορά

193. Γενικά

193.1. Έννοια, ορολογία

193.2. Πρακτική σημασία, έκταση εφαρμογής

193.3. Δικαιολογία

193.4. Τα υποκείμενα της συνεισφοράς

193.4.1. Υπόχρεοι συνεισφοράς

193.4.2. Δικαιούχοι συνεισφοράς

193.4.3. Συγχρόνως υπόχρεος και δικαιούχος συνεισφοράς

193.5. Νομική φύση

193.6. Ρύθμιση, φύση κανόνων

194. «Συνεισενεκτέες» παροχές

194.1. Γενικά, έννοια, διαχρονικό δίκαιο

194.2. Οι επί μέρους συνεισενεκτέες παροχές

194.3. Διευκρινιστικές/ερμηνευτικές παρατηρήσεις

194.4. Η βούληση του ανιόντος

194.5. Ανυπαρξία συνεισενεκτέων παροχών

195. Διαδικασία συνεισφοράς – Η λειτουργία του δικαιώματος και της υποχρεώσεως συνεισφοράς

195.1. Η ΑΚ

195.2. Η διαδικασία της συνεισφοράς

195.3. Ονομαστικό, λογιστικό, πραγματικό κληρονομικό μερίδιο

195.4. Παραδείγματα

195.5. Η άσκηση του δικαιώματος συνεισφοράς

195.6. Στην κληρονομική κοινωνία

195.7. Στη διανομή της κληρονομίας

195.8. Σχέση με κληρονομικούς δανειστές

195.9. Διάθεση κληρονομιαίων από υπόχρεο συνεισφοράς

195.10. Οι θεωρίες για το δικαίωμα και την υποχρέωση συνεισφοράς

196. Η συνεισφορά στην εξ αδιαθέτου, στην εκ διαθήκης και στην αναγκαστική διαδοχή

196.1. Η συνεισφορά στην εξ αδιαθέτου διαδοχή

196.2. Η συνεισφορά στην εκ διαθήκης διαδοχή

196.3. Η συνεισφορά στην αναγκαστική διαδοχή

196.3.1. Προϋποθέσεις

196.3.2. Σύμπτωση συνεισενεκτέων, προσθετέων και καταλογιστέων παροχών

196.3.3. Παραδείγματα

196.3.4. Η περίπτωση δωρεών προς τρίτους

196.4. Αποκλίνουσες γνώμες ως προς τη συνεισφορά στην αναγκαστική διαδοχή

196.4.1. ΑΚ 1834 και ΑΚ 1831,

196.4.2. Συγκληρονόμος επιζών σύζυγος ή σύμβιος

XI. ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ

197. Γενικά

198. Έννοια και ρύθμιση της δικαστικής εκκαθαρίσεως

198.1. Έννοια, γενικά

198.2. Λειτουργία εκκαθαρίσεως

198.3. Ρύθμιση, επισκόπηση

198.4. Αναδιατύπωση ορισμού

198.5. Διάκριση από συγγενείς έννοιες

199. Πότε και πώς διατάσσεται η δικαστική εκκαθάριση

199.1. Γενικά

199.2. Αίτηση, αιτούντες

199.3. Διαδικασία, απόφαση

200. Αποτελέσματα της κηρύξεως της δικαστικής εκκαθαρίσεως

200.1. Χωρισμός περιουσιών

200.2. Ειδικότερα η κληρονομική ομάδα

200.3. Άρση συγχύσεως/συγχωνεύσεως

200.4. Διοίκηση κληρονομικής ομάδας

200.5. Ακυρότητα υποθηκών, προσημειώσεων, ενεχύρων

200.6. Διακοπή εκκρεμών δικών

200.7. Αναίρεση δικαστικών μέτρων κατά κληρονομίας

200.8. Αναστολή δίκης διανομής

200.9. Ειδικά θέματα

201. Το λειτούργημα του εκκαθαριστή

201.1. Το λειτούργημα

201.1.1. Έναρξη

201.1.2. Αντικατάσταση, παύση, λήξη

201.1.3. Αμοιβή

201.1.4. Ευθύνη

201.1.5. Λογοδοσία

201.1.6. Ειδικός και προσωρινός εκκαθαριστής

201.2. Ποιον εκπροσωπεί

201.3. Ειδικότερα η διεξαγωγή δικών

202. Λεπτομέρειες της δικαστικής εκκαθαρίσεως

203. Λήξη της εκκαθαρίσεως και του λειτουργήματος του εκκαθαριστή

204. Η υπεγγυότητα της προσωπικής περιουσίας του κληρονόμου

205. Παραχώρηση περιουσίας και δικαστική εκκαθάριση

XII. Η ΠΩΛΗΣΗ ΤΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ

206. Γενικά

206.1. Ο τίτλος του δέκατου πέμπτου κεφαλαίου του Ε’ βιβλίου

206.2. Δικαιοπραξίες του κληρονόμου με αντικείμενο κληρονομιαία.

206.3. Η πώληση κ.λπ. της κληρονομικής ομάδας

206.4. Πρακτική σημασία

206.5. Ρύθμιση, φύση κανόνων

207. Η πώληση της κληρονομίας (γενικά)

207.1. Γενικοί κανόνες

207.2. Πωλητής, αγοραστής

207.3. Ειδικές ρυθμίσεις

208. Σχέσεις μεταξύ των μερών

208.1. Τι περιλαμβάνεται στην πώληση

208.2. Υποχρεώσεις του πωλητή

208.3. Ευθύνη του πωλητή

208.4. Υποχρεώσεις του αγοραστή

208.5. Ωφελήματα, βάρη, κίνδυνος

208.6. Άρση της συγχύσεως

209. Σχέσεις των μερών με τους κληρονομικούς δανειστές

209.1. Απεριόριστη ευθύνη για χρέη της κληρονομίας

209.2. Περιορισμός ευθύνης, ευεργέτημα απογραφής

209.3. Δικαστική εκκαθάριση κληρονομίας

210. Άλλες (υποσχετικές) συμβάσεις εκποιήσεως

XIII. ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

211. Γενικά

211.1. Έννοια, δικαιολογία

211.2. Είδη εκτελεστών

211.3. Νομική φύση

211.4. Φύση εξουσιών εκτελεστή

211.5. Διάκριση από συγγενείς έννοιες

212. Ο διορισμός του εκτελεστή

213. Το λειτούργημα του εκτελεστή

213.1. Φύση του λειτουργήματος

213.1.1. Το προσωποπαγές

213.1.2. Το προαιρετικό

213.1.3. Η αμοιβή

213.2. Ικανότητα εκτελεστή

213.3. Έναρξη του λειτουργήματος

213.4. Έργο του εκτελεστή

213.4.1. Διαχείριση

213.4.2. Διαχείριση με διατυπώσεις

213.4.3. Κληρονομητήριο

213.4.4. Αξιώσεις κληρονομίας

213.4.5. Αξιώσεις κατά κληρονομίας

213.4.6. Δεδικασμένο

213.4.7. Αγωγή περί κλήρου

213.5. Ευθύνη του εκτελεστή

213.6. Σχέσεις εκτελεστή και κληρονόμου

213.7. Συνεκτελεστές

213.8. Λήξη λειτουργήματος

214. Εκτελεστής διαθήκης με διατάξεις υπέρ κοινωφελών σκοπών

XIV. ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟ ΚΑΤΑΠΙΣΤΕΥΜΑ

215. Γενικά

215.1. Έννοια, ορολογία

215.2. Λειτουργία του καταπιστεύματος

215.3. Νομοθετικά προβλήματα

215.4. Καταπίστευμα και υποκατάσταση

215.5. Η ρύθμιση

215.6. Φορολογία

216. Η σύσταση του καταπιστεύματος

216.1. Γενικά – Η διάταξη της διαθήκης

216.2. Περιπτώσεις «εικαζόμενου» καταπιστεύματος γενικά

216.3. Εγκατάσταση ως κληρονόμου «μήπω συνειλημμένου» φυσικού προσώπου ή «μήπω συνεστημένου» νομικού προσώπου

216.4. Εγκατάσταση με αναβλητική αίρεση ή προθεσμία

216.5. Εξάρτηση προσδιορισμού εγκαταστάτου από μελλοντικό γεγονός

216.6. Εγκατάσταση με διαλυτική αίρεση ή προθεσμία

216.7. Απαγόρευση διαθέσεως κληρονομίας

216.8. Οικογενειακό καταπίστευμα

217. Η επαγωγή του καταπιστεύματος

217.1. Γενικά

217.2. Χρόνος επαγωγής

217.3. Συνέπεια επαγωγής

217.4. Ματαίωση επαγωγής – περιπτωσιολογία, η ΑΚ

217.5. Συνέπειες ματαιώσεως

218. Αποδοχή και αποποίηση του καταπιστεύματος

219. Η θέση του καταπιστευματοδόχου πριν από την επαγωγή του καταπιστεύματος

220. Η θέση του βεβαρημένου πριν από την επαγωγή του καταπιστεύματος

221. Η θέση του καταπιστευματοδόχου μετά την επαγωγή

222. Τι αποδίδεται στον καταπιστευματοδόχο

222.1. Η κληρονομική ομάδα

222.2. Περίπτωση άκυρων διαθέσεων

222.3. Καταπίστευμα του περιλιμπανομένου

XV. ΚΛΗΡΟΔΟΣΙΑ

223. Γενικά

223.1. Έννοια – Ορολογία

223.2. Η περιουσιακή ωφέλεια

223.3. Λειτουργία της κληροδοσίας

223.4. Ρύθμιση της κληροδοσίας

223.5. Διάκριση από συγγενείς έννοιες

223.6. Ειδικά θέματα

223.6.1. Διαχρονικό δίκαιο

223.6.2. Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο

223.6.3. Φορολογία

223.7. Παραδείγματα

224. Σύσταση της κληροδοσίας

224.1. Γενικά.-Διάταξη διαθήκης

224.2. Σιωπηρή κληροδοσία. – Απαγόρευση διαθέσεως

224.3. Ορισμός υποκαταστάτου

225. Ο κληροδόχος

225.1. Γενικά

225.2. Η ΑΚ

225.3. Η ΑΚ

225.4. Η ΑΚ

226. Ο βεβαρημένος

226.1. Γενικά, η ΑΚ

226.2. Περισσότεροι βεβαρημένοι

226.3. Έκπτωση βεβαρημένου

227. Αντικείμενο της κληροδοσίας

227.1. Γενικά

227.2. Η ΑΚ

227.3. Η ΑΚ

227.4. Η ΑΚ

227.5. Αλλαγή αντικειμένου κληροδοσίας

227.6. Παραρτήματα κληροδοτηθέντος

227.7. Αξίωση αποζημιώσεως

228. Το εξαίρετο ή προκληροδότημα

229. Ακυρότητα της κληροδοσίας

229.1. Γενικά

229.2. Ειδικές περιπτώσεις ακυρότητας

229.3. Συνέπειες ακυρότητας, ιδίως η προσαύξηση

230. Επαγωγή της κληροδοσίας

230.1. Γενικά, έννοια, ρύθμιση

230.2. Χρόνος επαγωγής – κανόνας και εξαιρέσεις

230.3. Ματαίωση επαγωγής

231. Αποδοχή και αποποίηση της κληροδοσίας

231.1. Ρύθμιση αποδοχής και αποποιήσεως

231.2. Συνέπειες αποδοχής και αποποιήσεως

232. Το δικαίωμα του κληροδόχου

232.1. Ο κανόνας: Το δικαίωμα του κληροδόχου ενοχικό

232.2. Η εξαίρεση ΑΚ 1996, γενικά

232.2.1. Προϋποθέσεις

232.2.2. Συνέπειες

232.3. Περιπτωσιολογία άμεσης κληροδοσίας

232.4. Άμεση κληροδοσία και νόμιμη μοίρα

232.5. Άμεση κληροδοσία και δανειστές της κληρονομίας

232.6. Ειδικά θέματα άμεσης κληροδοσίας

233. Τα διάφορα είδη κληροδοσίας ανάλογα με το κληροδοτούμενο αντικείμενο

233.1. Κληροδοσία κληρονομιαίου πράγματος

233.1.1. Ορισμένου κατά είδος

233.1.2. Ορισμένου κατά γένος

233.1.3. Υποθήκης ή ενεχύρου

233.2. Κληροδοσία κληρονομικής απαιτήσεως

233.2.1. Απαιτήσεως κατά τρίτου

233.2.2. Απαιτήσεως κατά κληροδόχου

233.2.3. Όλων των απαιτήσεων

233.3. Κληροδοσία άλλων κληρονομιαίων

233.4. Κληροδοσία αλλοτρίου

233.4.1. Γενική ρύθμιση

233.4.2. Κληροδοσία προμηθευτέου

234. Υποκληροδοσία

234.1. Έννοια

234.2. Ρύθμιση

235. Καταπιστευτική υποκατάσταση (μετακληροδοσία)

235.1. Έννοια

235.2. Χαρακτηριστικά-Διάκριση από συγγενείς έννοιες

235.3. Η ρύθμιση του ΑΚ

235.4. Οικογενειακό κληροδότημα

XVI. ΤΡΟΠΟΣ

236. Έννοια, στοιχεία, διακρίσεις

236.1. Ορισμός, χαρακτηριστικά

236.2. Οι δημιουργούμενες σχέσεις, οι μετέχοντες

236.3. Περιεχόμενο του τρόπου

236.4. Διάκριση από συγγενείς έννοιες

236.4.1. Αίρεση

236.4.2. Κληροδοσία

236.5. Ειδικά θέματα

236.5.1. Τρόπος διαχειρίσεως

236.5.2. Τρόπος μη εκποιήσεως κληρονομίας

236.5.3. Τρόπος υπέρ κοινωφελούς σκοπού

236.5.4. Φορολογία

237. Ρύθμιση

237.1. Γενικά

237.1.1. Επισκόπηση διατάξεων

237.1.2. Εφαρμογή γενικών διατάξεων

237.2. Η ΑΚ

237.3. Οι ΑΚ 2012 και 2013: Προσδιορισμός ωφελούμενου προσώπου από βεβαρημένο ή τρίτο

237.3.1. Προϋποθέσεις

237.3.2. Δικαίωμα προσδιορισμού

237.3.3. Άσκηση

237.3.4. Δικαστικός έλεγχος

237.4. Η ΑΚ 2014: Νομιμοποιούμενοι να ζητήσουν εκτέλεση

237.4.1. Τα πρόσωπα

237.4.2. Το δικαίωμα

237.4.3. Η άσκηση

237.4.4. Ειδικά θέματα

237.5. Η ΑΚ 2015: Ακυρότητα τρόπου

237.6. Η ΑΚ 2016: Υπαίτια αδυναμία

238. Τρόπος υπέρ κοινωφελούς σκοπού

XVII. ΔΩΡΕΑ ΑΙΤΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ

239. Έννοια – Χαρακτηριστικά

239.1. Έννοια

239.2. Χαρακτηριστικά, εννοιολογικά στοιχεία

239.2.1. Η ελευθεριότητα

239.2.2. Η αίρεση

239.2.3. Ειδικότερα ο δωρητής και ο δωρεοδόχος

239.2.4. Ειδικότερα ο τρόπος

239.2.5. Μη απόλαυση δωρηθέντων

239.3. Ρύθμιση

239.4. Λειτουργική σημασία

240. Νομική φύση, διακρίσεις

240.1. Δικαιοπραξία εν ζωή ή αιτία θανάτου;

240.2. Δικαιοπραξία υποσχετική ή εκποιητική;

240.3. Δωρεά αιτία θανάτου και ΑΚ

241. Η ρύθμιση

241.1. Γενικά

241.2. Ρυθμίσεις ΑΚ 496 επ

241.2.1. Τύπος

241.2.2. Αποδοχή μετά το θάνατο του δωρητή

241.2.3. Η μεταγραφή

241.3. Ρυθμίσεις κατά ΑΚ 2033 επ

241.4. Ανατροπή

241.5. Φορολογία

241.6. Αρμοδιότητα κατά τόπο

242. Λειτουργία της αιρέσεως στη δωρεά αιτία θανάτου

XVIII. ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΣΥΜΒΙΩΝ

243. Γενικά

243.1. Ρύθμιση του συμφώνου συμβιώσεως, γενικά

243.2. Ρύθμιση κληρονομικών σχέσεων

243.3. Άλλα συναφή θέματα

244. Εξ αδιαθέτου κληρονομική διαδοχή

244.1. Επί συμφώνου συμβιώσεως κατά το ν. 3719/2008

244.2. Επί συμφώνου συμβιώσεως κατά το ν. 4356/2015

245. Αναγκαστική κληρονομική διαδοχή

245.1. Επί συμφώνου συμβιώσεως κατά το ν. 3719/2008

245.2. Επί συμφώνου συμβιώσεως κατά το ν. 4356/2015

246. Άλλα θέματα

246.1. Το άρθρο 11 § 3 του ν. 3719/2008

246.2. Ζητήματα αναλογικής εφαρμογής

246.3. Άλλα θέματα

ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ