Β. Παπαγρηγορίου, Οι υγρότοποι διεθνούς ενδιαφέροντος, 2000

Στο βιβλίο αυτό μελετάται συστηματικά και συνολικά η Διεθνής Σύμβαση του Ramsar, που υπεγράφη το 1971 στην ομώνυμη ιρανική πόλη, στα παράλια της Κασπίας.

Η Σύμβαση αυτή, κορωνίδα της διεθνούς συνεργασίας για την προστασία των υγροτόπων, αποτέλεσε υπόδειγμα για νεότερες διεθνείς συμβάσεις προστασίας και άλλων οικοσυστημάτων. Παρά ταύτα, δεν είχε “τιμηθεί” όσο θα της άξιζε από την ελληνική βιβλιογραφία.

Eξετάζονται η Σύμβαση από πλευράς νομοτεχνικής και περιεχομένου, όπως και η ορολογία και οι ορισμοί που χρησιμοποιεί. Ακολουθούν κεφάλαια με τα όργανα της Σύμβασης, με ειδικότερη αναφορά στις συγκληθείσες έως σήμερα συνόδους της Διάσκεψης των κρατών μερών και τις αποφάσεις που ελήφθησαν από αυτές, με τη νομική αξιολόγησή της, τον βαθμό συμμόρφωσης της Ελλάδας και τις σχετικές με τους υγροτόπους ρυθμίσεις του κοινοτικού δικαίου.