Σ. Παύλου, Εγκλήματα περί το νόμισμα, 2η έκδ., 2003

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ – ΟΙ ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ

1. Εισαγωγή

2. Το προστατευόμενο έννομο αγαθό

Α. Η σχετική συζήτηση και οι μέχρι τώρα προτάσεις

1. Μία πρώτη ένδειξη: η συστηματική κατάταξη των εγκλημά-των

2. Οι θέσεις της θεωρίας

2.1. Η αλλοδαπή επιστήμη

2.2. Ειδικότερα η ελληνική

3. Κριτική αποτίμηση της θεωρίας

3.1. Στην ουσία των προτάσεων

3.2. Από μεθοδολογική άποψη

Β. Η θέση της μελέτης

1. Τα δεδομένα

2. Η πρόταση της μελέτης

3. Η εξειδίκευσή της

3.1. Νόμισμα και υπόμνημα

3.2. Νόμισμα και κρατική εξουσία

3.2.Ι. Η παραδοσιακή σχέση

3.2.ΙΙ. Η υπερκρατική ή η διακρατική νομιμοποίησή του: το παράδειγμα του «Ευρώ»

3.3. Νόμισμα και ιδιοκτησία – περιουσία

4. Προσωρινό συμπέρασμα

5. Η επαλήθευση της προτάσεως: το έννομο αγαθό «νόμισμα»

3. Το «νόμισμα» ως terminus technicus

1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις – ορολογικές διευκρινήσεις

2. To «νόμισμα με τη στενή έννοια του όρου»

2.1. Τα στοιχεία του ορισμού

2.1.Ι. Η κρατούσα άποψη

2.1.ΙΙ. Η «νόμιμη κυκλοφορία»

2.1.III. Τα εννοιολογικά στοιχεία του «νομίσματος» – ει-δικότερα προβλήματα

2.2. Τα ακραία όρια ζωής του νομίσματος – «απονομισματο-ποίηση»

2.3. Η τελική διατύπωση του ορισμού: «το νόμισμα με τη στενή έννοια του όρου»

3. Το άρθρο 214 ΠΚ – εισαγωγή στην έννοια του «αξιογραφι-κού νομίσματος»

3.1. Γενικά – τα ανώνυμα αξιόγραφα

3.2. Η ρύθμιση ειδικότερα του άρθρου 214 ΠΚ

3.2.Ι. Οι de lege lata προϋποθέσεις

3.2.ΙΙ. Η ratio του άρθρου 214 ΠΚ

4. Συμπέρασμα: το «νόμισμα με την τεχνική έννοια του όρου»

4. Η συστηματική των εγκλημάτων περί το νόμισμα. Θεώρηση και κριτική

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ - ΤΑ ΚΑΤ’ ΙΔΙΑΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ

1. Παραχάραξη [Άρθρο 207 ΠΚ]

1. Η νομοτεχνική και ο χαρακτήρας του εγκλήματος της παρα-χαράξεως

2. Η νομοτυπική μορφή του άρθρου 207 ΠΚ

2.1. Η αντικειμενική υπόσταση

2.1.Ι. Παραποίηση

2.1.Ι.α) Η παραποίηση ως προσβολή του εννόμου αγαθού

2.1.Ι.β) Έννοια

2.1.Ι.γ) Ειδικότερες περιπτώσεις

2.1.Ι.δ) Απόπειρα – Συμμετοχή

2.1.ΙΙ. Νόθευση

2.1.ΙΙ.α) Η νόθευση ως προσβολή του εννόμου α-γαθού

2.1.ΙΙ.β) Έννοια

2.1.ΙΙ.γ) Ειδικότερες περιπτώσεις

2.1.ΙΙ.δ) Απόπειρα – Συμμετοχή

2.1.III. Προμήθεια

2.1.III.α) Η προμήθεια ως προσβολή του εννόμου αγαθού

2.1.ΙΙΙ.β) Έννοια

2.1.ΙΙΙ.γ) Ειδικότερες περιπτώσεις

2.1.IV. Οι λοιπές επιμέρους πράξεις

2.1.IV.α) Αποδοχή

2.1.IV.β) Εισαγωγή

2.1.ΙV.γ) Εξαγωγή

2.1.IV.δ) Μεταφορά

2.1.ΙV.ε) Κατοχή

2.2. Η υποκειμενική υπόσταση

3. Ποινή

3.1. Η απειλούμενη ποινή

3.1.Ι. Η ιδιαιτερότητα της ρυθμίσεως του άρθρου 207 ΠΚ

3.1.ΙΙ. Η μειωμένη κατά το άρθρο 83 ΠΚ ποινή της πα-ραχαράξεως

3.2. Η προνομιούχος μορφή – «ιδίως ελαφρές περιπτώσεις»

4. Συρροή

4.1. Η μέτρηση των εγκλημάτων

4.2. Ειδικότερα ζητήματα συρροής

2. Κιβδηλεία [Άρθρο 209 ΠΚ]

1. Εισαγωγή

2. Η νομοτεχνική διατύπωση και ο χαρακτήρας της κιβδηλείας

3. Η κιβδηλεία ως προσβολή του εννόμου αγαθού

4. Η νομοτυπική μορφή του άρθρου 209 ΠΚ

4.1. Η αντικειμενική υπόσταση

4.2. Η υποκειμενική υπόσταση

4.3. Ποινή

5. Απόπειρα – Συμμετοχή

6. Ειδικότερα ζητήματα

7. Συμπεράσματα

3. Προπαρασκευαστικές πράξεις [Άρθρο 211 ΠΚ]

1. Εισαγωγή – μορφολογία του εγκλήματος

2. Η ιδιομορφία και η ratio του άρθρου 211 ΠΚ

3. Η νομοτυπική μορφή του άρθρου 211 ΠΚ

3.1. Η αντικειμενική υπόσταση

3.2. Η υποκειμενική υπόσταση

3.3. Ποινή

4. Απόπειρα προπαρασκευαστικών πράξεων – ένα γενικότερο πρόβλημα ενόψει του άρθρου 211 ΠΚ

5. Επίμετρο: το άρθρο 451 ΠΚ

6. Συρροή

4. Η θέση σε κυκλοφορία πλαστών ή κιβδήλων νομισμάτων [Άρθρα 208, 208Α, 210 ΠΚ]

1. Η νομοτεχνική ταυτότητα των άρθρων 208, 208Α και 210 ΠΚ

2. Η θέση σε κυκλοφορία ως προσβολή του εννόμου αγαθού

3. Η βασική μορφή των εγκλημάτων [άρθρα 208 § 1, 208Α και 210 § 1 ΠΚ]

3.1. Η νομοτυπική μορφή των άρθρων 208 § 1, 208Α και 210 § 1 ΠΚ

3.1.Ι. Η αντικειμενική υπόσταση

3.1.Ι.α) Έννοια

3.1.1.β) Ειδικότερες περιπτώσεις θέσεως σε κυ-κλοφορία

3.1.ΙΙ. Η υποκειμενική υπόσταση

3.1.III. Ποινή – η απλά προνομιούχος μορφή [άρθρο 208 § 1 β΄ ΠΚ]

3.2. Απόπειρα – Συμμετοχή

4. Οι ιδιαίτερα προνομιούχες μορφές [Άρθρα 208 § 2 και 210 § 2 ΠΚ]

4.1. Άρθρα 208 § 2α΄ και 210 § 2α΄ ΠΚ

4.1.Ι. Η αντικειμενική υπόσταση

4.1.ΙΙ. Η υποκειμενική υπόσταση

4.1.III. Ποινή

4.1.IV. Απόπειρα – Συμμετοχή

4.1.V. Ειδικότερα προβλήματα

4.2. Άρθρα 208 § 2β΄ και 210 § 2β΄ ΠΚ

5. Συρροή

5.1. Η μέτρηση των εγκλημάτων

5.2. Ειδικότερα ζητήματα συρροής

5. Παράνομη έκδοση ανωνύμων ομολογιών [Άρθρο 215 ΠΚ]

1. Ιδιομορφία του άρθρου 215. Οι αναγκαίες αποσαφηνίσεις

2. Το προσβαλλόμενο έννομο αγαθό

3. Η νομοτυπική μορφή του άρθρου 215 ΠΚ

3.1. Η αντικειμενική υπόσταση

3.1.Ι. Η έννοια του «παρανόμου» – η θέση του στον κυ-ρωτικό κανόνα

3.1.II. Τα άλλα στοιχεία της αντικειμενικής υποστάσεως

3.2. Η υποκειμενική υπόσταση

3.3. Ποινή

4. Απόπειρα – Συμμετοχή

5. Η ορθή συστηματική ένταξη του άρθρου 215 ΠΚ – ειδικά ερ-μηνευτικά ζητήματα – συρροή

5.1. Η ανώνυμη ομολογία του άρθρου 215 ΠΚ ως υλικό αντι-κείμενο των εγκλημάτων του Θ΄ κεφ. ΠΚ

5.2. Ο κομιστής ως αυτουργός

5.3. Η σχέση του άρθρου 215 ΠΚ με το άρθρο 208 § 1 ΠΚ

5.4. Η σχέση του άρθρου 215 ΠΚ προς το άρθρο 95 ν.δ. 17.7/13.8

ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ – ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ

1. Το άρθρο 212 ΠΚ – Έμπρακτη μετάνοια

1. Εισαγωγή

2. Το άρθρο 212 ΠΚ. Στα όρια μεταξύ υπαναχωρήσεως και έ-μπρακτης μετάνοιας

3. Η ρύθμιση του άρθρου 212 ΠΚ

3.1. Προϋποθέσεις και συνέπειες

3.2. Ειδικότερα: η αναλογική εφαρμογή του άρθρου 212 ΠΚ

2. To άρθρο 213 ΠΚ – Η δήμευση των πλαστών νομισμάτων και των μέσων τελέσεως

1. Εισαγωγή. Το άρθρο 213 ΠΚ

2. Η νομική φύση της δημεύσεως κατά το άρθρο 213 ΠΚ

2.1. Ο δογματικός ορίζοντας της δημεύσεως ως παρεπόμενης ποινής και ως μέτρου ασφαλείας

2.2. Ειδικότερα η πρόβλεψη του άρθρου 213 ΠΚ

2.2.Ι. Τα όρια της ειδικής δημεύσεως

2.2.ΙΙ. Το υποχρεωτικό της δημεύσεως

2.3. Η ρύθμιση του άρθρου 213 ΠΚ ενόψει και των συνταγ-ματικών διατάξεων

2.3.Ι. Τα συνταγματικά όρια

2.3.ΙΙ. Η (συνταγματική) ερμηνεία του άρθρου 213 ΠΚ

3. Άλλα ειδικότερα ερμηνευτικά προβλήματα του άρθρου 213 ΠΚ

3.1. Δήμευση και εμπράγματα δικαιώματα τρίτων

3.2. Δικονομικά ζητήματα

4. Συμπεράσματα

3. Τα εγκλήματα περί το νόμισμα σε σχέση με το οργανωμένο έγκλημα» και το «ξέπλυμα του βρόμικου χρήματος».

1. Η θέσπιση του ν. 2928/2001 και η υπαγωγή των εγκλημάτων περί το νόμισμα στο «οργανωμένο έγκλημα»

1.1. Η κυρωτική περιγραφή της «εγκληματικής οργανώσε-ως»

1.2. Ειδικές παρεκκλίνουσες δικονομικές ρυθμίσεις στο ευ-ρύτερο κυρωτικό πεδίο των εγκλημάτων περί το νόμι-σμα.

1.3. Προβλήματα συρροής

1.4. Μία διαγραμματική (κριτική) πρώτη αποτίμηση

2. Ξέπλυμα βρόμικου χρήματος

2.1. Η διάσταση και τα προβλήματα του ν. 2331/1995

2.2. Η έμμεση (ανεπιτυχής) παρεισαγωγή των εγκλημάτων περί το νόμισμα, στον ορισμό της «εγκληματικής δρα-στηριότητας»

4. Επίμετρο: Ειδικές (διοικητικές) κυρώσεις κατά νομικών προσώπων

[Ειδική] βιβλιογραφία