Π. Γιαννόπουλος, Διαφθορά, Διαιτησία και Δημόσια Τάξη, 2017


Π. Γιαννόπουλος, Διαφθορά, Διαιτησία και Δημόσια Τάξη, 2017

Η θεματική της διαφθοράς κυριαρχεί στην πολιτική συζήτηση κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο δεκαετιών, τόσο στην Ελλάδα, όσο και διεθνώς. Ενδιαφέρουσα πτυχή του φαινομένου αποτελεί η αντιμετώπιση της τύχης των αστικών συμβάσεων που καταρτίζονται στο πλαίσιο της πράξης διαφθοράς ή εξαιτίας αυτής. Παρά το σημαντικό νομικό αλλά και οικονομικό ενδιαφέρον του ζητήματος αλλά και την κύρωση σχετικής διεθνούς σύμβασης από την Ελλάδα, το ζήτημα ελάχιστα έχει απασχολήσει την ελληνική βιβλιογραφία και νομολογία μέχρι σήμερα. Το ίδιο ισχύει και για την διαδικαστική αντιμετώπιση των σχετικών ισχυρισμών στη διάρκεια της διαιτητικής δίκης αλλά και μετά το πέρας της.

Η μελέτη επιχειρεί να καλύψει το παραπάνω κενό, διερευνώντας τα προβλήματα δικονομικού δικαίου που ανακύπτουν στη διαιτητική δίκη, στο στάδιο της αγωγής ακύρωσης ή κατά τη διαδικασία κήρυξης της εκτελεστότητας της διαιτητικής απόφασης, όταν μια από τις διάδικες πλευρές επικαλείται ότι η επίδικη συναλλαγή υποκρύπτει πράξη διαφθοράς ή συνάφθηκε εξαιτίας τέτοιας πράξης. Η εξεταζόμενη θεματική αναδεικνύει ένα απροσδόκητο μεταίχμιο αστικού δικονομικού, ουσιαστικού αστικού και ποινικού δικαίου, στην οποία το διαιτητικό δικαστήριο, δημιούργημα εξ ορισμού της ιδιωτικής βούλησης, καλείται να επιτελέσει ρόλους που προσιδιάζουν σε ποινικό δικαστήριο ή εισαγγελική αρχή, χωρίς όμως να έχει την πρόσβαση στους αντίστοιχους ανακριτικούς και διωκτικούς μηχανισμούς.

Στο παραπάνω πλαίσιο εξετάζονται κατά σειρά το δεκτικό επίλυσης των σχετικών διαφορών με διαιτησία, η επίδραση της κατάφασης της τέλεσης πράξεων διαφθοράς στο κύρος της διαιτητικής ρήτρας, οι θεματικές της κατανομής του βάρους και του μέτρο απόδειξης στην αντιμετώπιση των σχετικών θεμάτων στη διαιτητική δίκη, η επίδραση του καθήκοντος εχεμύθειας των διαιτητών στην ενδεχόμενη υποχρέωση τους να αναφέρουν τις τυχόν αξιόποινες πράξεις που απεκάλυψε η αποδεικτική διαδικασία της διαιτητικής δίκης και ιδίως, τα δικονομικά ζητήματα που ανακύπτουν κατά τον έλεγχο της ενδεχόμενης αντίθεσης της διαιτητικής απόφασης στη δημόσια τάξη.

Edition info

Title
Διαφθορά, Διαιτησία και Δημόσια Τάξη
Δικονομικά ζητήματα από την επιβολή αστικών κυρώσεων για την καταστολή της διαφθοράς στο πλαίσιο της διεθνούς διαιτησίας
© 2017
Series directors
Author
Series
ISBN
978-960-568-554-6
Pages
XVII + 358
Price
€ 34.00
In stock

Table of contents   +

ΠΡΟΛΟΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

ΠΙΝΑΚΑΣ ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΩΝ

1. Διαφθορά και Διαιτησία: εισαγωγικές σκέψεις

προς οριοθέτηση του αντικειμένου της έρευνας

1.1 Θέση του ζητήματος

1.2 Απόπειρες νοηματικής οριοθέτησης της διαφθοράς. Πρακτική σημασία τους στο πλαίσιο της εξεταζόμενης προβληματικής

1.3 Νοηματική οριοθέτηση της έννοιας της διαφθοράς και πρακτική σημασία της

1.3.1 Σύντομη ιστορική και πολιτιστική αναδρομή στο φαινόμενο της διαφθοράς.

1.3.2 Προσπάθειες νοηματικού προσδιορισμού της έννοιας της διαφθοράς στις κοινωνικές και οικονομικές επιστήμες

1.4 Η προβληματική της νοηματικής οριοθέτησης της διαφθοράς ως ζήτημα αναγόμενο στο θεσμικό πλαίσιο καταπολέμησης της

1.4.1 Η ΔΣΟΟΣΑ της 17.12.1997

1.4.2 Η ΔΣΠΔ της 27.1.1999

1.4.3 Η ΔΣΑΔ της 4.11.1999

1.4.4 Η ΔΣΗΕ της 11.12.2003

1.4.5 Μερική ανακεφαλαίωση

1.5 Η ενέργεια της διεθνούς συμβατικής επιταγής για την πάταξη της διαφθοράς στις ιδιωτικές έννομες σχέσεις ως πρόβλημα οριοθέτησης του «μη αυτοεκτελέσιμου» χαρακτήρα των οικείων συμβατικών ρυθμίσεων

1.6 Ειδικότερα η ρύθμιση του άρθρου 34 ΔΣΗΕ

1.7 Κατακλείδα και περαιτέρω διάγραμμα της μελέτης

2. Συγκριτική επισκόπηση των μηχανισμών επιβολής αστικών

κυρώσεων σε συναλλαγές που εμπεριέχουν στοιχεία διαφθοράς

2.1 Γερμανία

2.2 Ελβετία

2.3 Ιταλία

2.4 Ηνωμένο Βασίλειο

2.5 Γαλλία

2.6 ΗΠΑ

2.7 Αρχές Unidroit για το δίκαιο των διεθνών εμπορικών συναλλαγών

2.8 Ελλάδα

2.8.1 Επισκόπηση της ελληνικής νομοθεσίας καταπολέμησης της διαφθοράς

2.8.2 Το σύστημα επιβολής των αστικών κυρώσεων για πράξεις διαφθοράς υπό το ελληνικό δίκαιο

2.8.2.1 Ν. 5227/1931 και 3978/2011

2.8.2.2 Η απαγγελία των αστικών κυρώσεων για πράξεις διαφθοράς υπό τις γενικές διατάξεις του ΑΚ

2.8.2.3 ΔΣΑΔ και Ν. 2957/2001

2.9 Μερική ανακεφαλαίωση

3. Προβλήματα εφαρμοστέου δικαίου για την αξιολόγηση των

ισχυρισμών περί διαφθοράς στο πλαίσιο της διαιτητικής δίκης

3.1 Εφαρμοστέο δίκαιο όταν έχει χωρήσει συμβατική επιλογή δικαίου στην επίδικη έννομη σχέση

3.2 Όρια στην ελευθερία των διαδίκων προς συμβατική επιλογή δικαίου. Κανόνες αναγκαστικού δικαίου και κανόνες αμέσου εφαρμογής

3.3 Έκταση εφαρμογής της lex voluntatis ως lex contractus

3.4 Προβληματισμοί από την εφαρμογή της lex voluntatis ως lex contractus: η περίπτωση της υπόθεσης Hilmarton

3.5 Επίδραση της lex voluntatis επί αδικοπρακτικών αξιώσεων και απαιτήσεων αδικαιολογήτου πλουτισμού στη διαιτητική δίκη

3.6 Εφαρμοστέο δίκαιο για την αξιολόγηση των ισχυρισμών περί διαφθοράς όταν τα μέρη δεν έχουν προβεί σε συμβατική επιλογή δικαίου

3.7 Μερική ανακεφαλαίωση

4. Λειτουργία της διαιτητικής ρήτρας

σε συμβάσεις που ενέχουν στοιχεία διαφθοράς.

Διαιτητεύσιμο και δικαιοδοσία του διαιτητικού δικαστηρίου

4.1 Η απόφαση ICC 1110/1963 ως κομβικό σημείο στην ανάπτυξη της προβληματικής για το διαιτητεύσιμο και τη δικαιοδοσία του διαιτητικού δικαστηρίου προκειμένου για ισχυρισμούς περί διαφθοράς

4.2 Εφαρμοστέο δίκαιο για την εξέταση του διαιτητεύσιμου των ισχυρισμών περί διαφθοράς

4.3 Διαιτητεύσιμο των ισχυρισμών περί διαφθοράς

5. Επίδραση των ισχυρισμών περί διαφθοράς στη διαιτητική

ρήτρα και στη δικαιοδοσία του διαιτητικού δικαστηρίου

5.1 Γενικά

5.2 Ιστορική και συγκριτική θεμελίωση της αρχής της αυτοτέλειας της

διαιτητικής ρήτρας

5.3 Η αυτοτέλεια της διαιτητικής ρήτρας υπό το ελληνικό δίκαιο

5.4 Η διαιτητική ρήτρα που περιλήφθηκε σε παράνομη σύμβαση στο πλαίσιο της διεθνούς διαιτητικής πρακτικής

5.5 Μερική ανακεφαλαίωση - σύνθεση

6. Απόδειξη ενώπιον του διαιτητικού δικαστηρίου

και ισχυρισμοί περί διαφθοράς

6.1 Βάρος απόδειξης στην πρακτική της διεθνούς διαιτησίας

6.2 Μέτρο απόδειξης στην πρακτική των διεθνών διαιτητικών δικαστηρίων

6.3 Η προβληματική του βάρους και μέτρου απόδειξης προκειμένου για ισχυρισμούς περί διαφθοράς υπό την οπτική του ελληνικού δικαίου

6.4 Η συμβολή των αρχών της έμμεσης απόδειξης στην απόδειξη ισχυρισμών περί διαφθοράς

6.5 Επιτρεπτό και όρια αυτεπάγγελτης δράσης του διαιτητικού δικαστηρίου προς διερεύνηση υπονοιών ότι η ένδικος σύμβαση υποκρύπτει την τέλεση πράξεων διαφθοράς

7. Υποχρέωση του διαιτητικού δικαστηρίου να αναφέρει

την διαπίστωση πράξεων διαφθοράς;

7.1 Εισαγωγή

7.2 Νομική βάση του καθήκοντος εχεμύθειας των διαιτητών

7.3 Υποχρέωση των διαιτητών να αναφέρουν τα ευρήματα περί διαφθοράς;

8. Ο έλεγχος της διαιτητικής απόφασης για παράβαση

των εφαρμοστέων διατάξεων περί διαφθοράς ως πρόβλημα

ερμηνείας και εφαρμογής της δημόσιας τάξης

8.1 Εισαγωγικές παρατηρήσεις

8.2 Η ανανέωση της προβληματικής της έκτασης του ελέγχου της αντίθεσης της διαιτητικής απόφασης στη δημόσια τάξη με τις ΕφΑθ 595/2014 και ΕφΑθ 3690/2014

8.3 Η επαναφορά της νομολογίας στην κρατούσα γνώμη με την ΑΠ 517/2016

8.4 Συγκριτική αντιμετώπιση του ζητήματος

8.4.1 Περιορισμένος έλεγχος της διαιτητικής απόφασης με βάση τις πραγματολογικές παραδοχές της διαιτητικής απόφασης

8.4.2 Διευρυμένος έλεγχος της αντίθεσης της διαιτητικής απόφασης στη δημόσια τάξη

8.4.3 Κατά στάδια έλεγχος της αντίθεσης της διαιτητικής απόφασης στη δημόσια τάξη

8.4.4 Μερική ανακεφαλαίωση

8.5 Η θέση της ελληνικής θεωρίας και νομολογίας ως προς την έκταση ελέγχου της διαιτητικής απόφασης λόγω αντίθεσης στη δημόσια τάξη

8.5.1 Ο έλεγχος της αντίθεσης της διαιτητικής απόφασης στη διεθνή δημόσια τάξη μετά την ΟλΑΠ 14/2015

8.5.2 Νοηματικό εύρος και χαρακτηριστικά της «διεθνούς δημόσιας τάξης» ως μέτρο ελέγχου της διαιτητικής απόφασης και επίδραση του διεθνούς συμβατικού δικαίου για την καταστολή της διαφθοράς

8.5.3 Ο αυτεπάγγελτος χαρακτήρας του ελέγχου της αντίθεσης της διαιτητικής απόφασης στη δημόσια τάξη στο πλαίσιο της αγωγής ακύρωσης ή της κήρυξης της εκτελεστότητας της διαιτητικής απόφασης

8.5.3.1 Όρια και αντικείμενο του αυτεπάγγελτου ελέγχου της αντίθεσης της διαιτητικής απόφασης στη δημόσια τάξη κατά τα άρθρα 34 § 2 στ. β’ περ. ββ’ Ν. 2735/1999 και 5 § 2 στ. β’ ΣΝΥόρκης1958

8.5.3.2 Δυνατότητα επέκτασης του αυτεπάγγελτου ελέγχου του κωλύματος στη δημόσια τάξη ως λόγου ακύρωσης ή κωλύματος κήρυξης της εκτελεστότητας κατά τα άρθρο 897.6 και 903.6 ΚΠολΔ

8.5.3.3 Εύρος και έκταση του ελέγχου της αντίθεσης της ημεδαπής διαιτητικής απόφασης στη δημόσια τάξη

8.5.4 Σημεία επαφής και απόκλισης του ελέγχου της αντίθεσης στη δημόσια τάξη ημεδαπών και αλλοδαπών διαιτητικών αποφάσεων

8.6 Ειδικότερα ζητήματα του ελέγχου της αντίθεσης της διαιτητικής απόφασης στη δημόσια τάξη λόγω παράβασης της νομοθεσίας για την καταπολέμηση της διαφθοράς

9. Σύνθεση πορισμάτων

9. Σύνθεση πορισμάτων

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Content type

Categories

 
Add to cart Add to wishlist
 

Related editions

Κ. Καλαβρός, Διεθνής Εμπορική Διαιτησία, τόμ. 1, 2η έκδ., 2023
Έργο αναφοράς για όσους ασχολούνται με τη διεθνή εμπορική διαιτησία-επικαιροποιημένο μετά τον Ν. 5016/2023
Κ. Καλαβρός, Διεθνής Εμπορική Διαιτησία, τόμ. 2, 2023
Ο δεύτερος τόμος της πληρέστερης ερμηνείας όλου του κανονιστικού πλαισίου της διεθνούς εμπορικής διαιτησίας
Α. Πλεύρη, Μελέτες Αστικού Δικονομικού Δικαίου Διαιτησίας & Διαμεσολάβησης (2008-2022), τόμ. 1, 2023
Σημαντικά δογματικά και πρακτικά ζητήματα από το πεδίο του αστικού δικονομικού δικαίου, της διαιτησίας και της διαμεσολάβησης
Α. Βεζυρτζή, Παράλληλη διεξαγωγή διαιτητικής και πολιτικής δίκης σε επίπεδο διεθνούς εμπορικής και εσωτερικής διαιτησίας, 2022
Series: Δημοσιεύματα ΕΠολΔ, #28
Αναλυτική παράθεση και αξιολόγηση όλων των ζητημάτων γύρω από το φαινόμενο των παράλληλων δικών