Κ. Καλαβρός, Τα όρια του αναιρετικού ελέγχου, 2015
Το βιβλίο αυτό αναπτύσεται σε τρία μέρη. Το πρώτο μέρος περιέχει τις νομικές έννοιες που περιέχονται στον κανόνα δικαίου, αφού την εφαρμογή αυτών των εννοιών μέσω του τελικού δικανικού συλλογισμού εξετάζει, εντέλει, ο αναιρετικός έλεγχος.
Το δεύτερο μέρος, ασχολείται με τον δικανικό συλλογισμό, και ειδικότερα με την ελάσσονα πρόταση αυτού, αλλά και τις αιτήσεις και τους ισχυρισμούς των διαδίκων, οι οποίοι αποτελούν επίσης συνεπτυγμένους συλλογισμούς, και τον υπαγωγικό συλλογισμό. Τέλος επίχειρείται ο προσδιορισμός των ορίων του αναιρετικού ελέγχου.
Το τρίτο μέρος αφιερώνεται στο ειδικό ζήτημα του αναιρετικού ελέγχου ως προς την ερμηνεία των δικαιοπραξιών. Στο τέταρτο μέρος συνοψίζονται τα συμπεράσματα. Τέλος περιλαμβάνεται χρηστικό ευρετήριο όρων.
Edition info
Table of contents +-
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
1. Η διάταξη του άρθρου 561 § 1
2. Προπαρασκευαστικές εργασίες
3. Πορεία της έρευνας
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
Οι νομικές έννοιες
Ι. Η μεθοδολογια εξειδίκευσης των νομικών εννοιών
1. Ο αναιρετικός έλεγχος του τελικού δικανικού συλλογισμού
2. Η διαγνωστική πορεία του εφαρμοστή του δικαίου -Οι νομικές έννοιες ειδικότερα
3. Νομικές έννοιες και εξειδίκευση αυτών
ΙΙ. Η περαιτέρω ανάλυση των νομικών εννοιών
1. Ορισμένες και αόριστες νομικές έννοιες
α. Γενικά για τη διάκριση
β. Η αόριστη έννοια των χρηστών ηθών
2. Οι κατ’ ιδίαν κατηγορίες αόριστων νομικών εννοιών
α. Περιγραφικές και κανονιστικές αόριστες έννοιες.
β. Ειδικότερα οι κανονιστικές νομικές έννοιες
αα. Περιπτώσεις κανονιστικών νομικών εννοιών.
ββ. Κατηγορίες κανονιστικών νομικών εννοιών
γ. Διατυπωθείσες επιφυλάξεις - Κριτική
3. Η εξειδίκευση των αόριστων νομικών εννοιών
α. Η εξειδίκευση των περιγραφικών και κανονιστικών εννοιών
αα. Η διαδικασία εξειδίκευσης των αόριστων νομικών εννοιών
ββ. Εξειδίκευση των αόριστων νομικών εννοιών μέσω εξειδικευμένης εφαρμογής του κανόνα δικαίου ή μέσω διατύπωσης εξειδικευμένου κανόνα δικαίου;
a. Οι διατυπωθείσες απόψεις.
b. Η ορθή άποψη για την εξειδίκευση των αόριστων νομικών εννοιών
β. Ειδικότερα η έννοια της αξιολόγησης επί κανονιστικών νομικών εννοιών
αα. Κατ’ αίσθηση και κατά νόηση θεώρηση των αντικειμένων
ββ. Η αξιολογική κρίση ως δεοντολογική κρίση
γγ. Πράξη και αξιολογική κρίση
4. Η ιδιαίτερη κατηγορία των νομικών εννοιών που καθιερώνουν διακριτική ευχέρεια του εφαρμοστή του δικαίου
α. Εισαγωγικές διευκρινίσεις
αα. Δικαστική διακριτική ευχέρεια με ευρεία και στενή έννοια
ββ. Δικαστική διακριτική ευχέρεια και λοιπές νομικές έννοιες
β. Γενικά για τη δικαστική διακριτική ευχέρεια
αα. Περιπτώσεις δικαστικής διακριτικής ευχέρειας
ββ. Τα γενικά χαρακτηριστικά των περιπτώσεων δικαστικής διακριτικής ευχέρειας
γγ. Η ανάγκη για επιεικές δίκαιο ο λόγος καθιέρωσης της δικαστικής διακριτικής ευχέρειας;
γ. Η ειδικότερη ανάλυση των περιπτώσεων δικαστικής διακριτικής ευχέρειας
αα. Δικαστική διακριτική ευχέρεια στο πραγματικό ή την έννομη συνέπεια του κανόνα δικαίου;
ββ. Άλλα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των περιπτώσεων δικαστικής διακριτικής ευχέρειας
γγ. Ελεύθερη ή δέσμια η δικαστική κρίση στις περιπτώσεις της διακριτικής ευχέρειας;
a. Οι απόψεις στη γερμανική θεωρία και νομολογία
b. Η ορθή άποψη - Το παράδειγμα της εύλογης χρηματικής ικανοποίησης του άρθρου 932 ΑΚ
aa. Ο προσδιορισμός των ορίων της διακριτικής ευχέρειας
bb. Προσδιορισμός με βάση την αρχή της αναλογικότητας;.
cc. Προσδιορισμός με βάση την εκάστοτε χρησιμοποιούμενη αόριστη έννοια
dd. Η άσκηση της διακριτικής ευχέρειας.
5. Συμπερασματικές παρατηρήσεις για τις νομικές έννοιες
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
Τα ειδικότερα όρια του αναιρετικού ελέγχου
ΙΙΙ. Ο αναιρετικός έλεγχος της ερμηνείας και εφαρμογής των κανόνων δικαίου
1. Η λογική ανάλυση της δικαστικής απόφασης
α. Ο δικανικός συλλογισμός ως συλλογισμός
β. Η λογική διεργασία της υπαγωγής
γ. Οι λογικές, νοητικές και γνωσιολογικές δυσχέρειες της υπαγωγής
αα. Η υπαγωγή ως συλλογιστική διαδικασία
ββ. Οι ανθρώπινες γνωστικές δυνάμεις - Ειδικότερα η δύναμη της κρίσης
a. Η νοητική λειτουργία της δύναμης της κρίσης
b. Η υπαγωγή ως νοητική λειτουργία της δύναμης της κρίσης
γγ. Η υπαγωγική κρίση στην κλίμακα του τελολογικού συστήματος του δικαίου
a. Η έννοια του τελολογικού συστήματος του δικαίου
b. Η υπαγωγή ως η πρώτη μετά την κατώτατη βαθμίδα της τελολογικής κλίμακας του δικαίου
aa. Ο τελικός και οι επιμέρους υπαγωγικοί συλλογισμοί στην προκαθεστηκυία και οριστική τους μορφή.
bb. Η υπαγωγή ως νοητική λειτουργία.
cc. Η υπαγωγή ως γνωσιολογική λειτουργία
dd. Η σημασία της προκαθεστηκυίας υπαγωγής και η σχέση της με την οριστική υπαγωγή
ee. Η προκαθεστηκυία υπαγωγή επί κενών του δικαίου
i. Η έννοια των κενών του δικαίου.
ii. Η μέθοδος πλήρωσης των κενών του δικαίου και η λειτουργία της προκαθεστηκυίας υπαγωγής.
(α). Εννοιολογικές διακρίσεις
(β). Μέθοδοι πλήρωσης των κενών του δικαίου
(αα) Εισαγωγικές παρατηρήσεις.
(ββ) Η αναλογία (νόμου)
(γγ) Η τελολογική αναγωγή
(δδ). Η υπερβατική διάπλαση του δικαίου
(γ). Οι διάφορες μορφές ερμηνείας ως βαθμίδες εξειδίκευσης του δικαίου και η προκαθεστηκυία υπαγωγή
2. Τα όρια του αναιρετικού ελέγχου
α. Αναιρετικός έλεγχος και δικανικός συλλογισμός.
β. Η έκταση του αναιρετικού ελέγχου κατά τους λόγους αναίρεσης από τους αριθμούς 1 και 19 του άρθρου
γ. Η διάκριση πραγματικού και νομικού ζητήματος κατά την ανεύρεση και ερμηνεία του εφαρμοστέου κανόνα δικαίου
αα. Η ανεύρεση του εφαρμοστέου κανόνα δικαίου
ββ. Η ερμηνεία του εφαρμοστέου κανόνα δικαίου
δ. Η διάκριση πραγματικού και νομικού ζητήματος κατά την εφαρμογή του κανόνα δικαίου
αα. Νομικές έννοιες και εξειδίκευση αυτών
ββ. Ορισμός των νομικών εννοιών και προκαθεστηκυία υπαγωγή
γγ. Αναιρετικές πλημμέλειες του υπαγωγικού συλλογισμού εξειδίκευσης των αόριστων νομικών εννοιών - Η λειτουργία του ενδιάμεσου κανόνα δικαίου
δδ. Η διάκριση πραγματικού και νομικού ζητήματος επί δικαστικής διακριτικής ευχέρειας
a. Η διάρθρωση του δικανικού συλλογισμού και των επιμέρους υπαγωγικών συλλογισμών
b. Οι επιμέρους αναιρετικές πλημμέλειες - Τα όρια του αναιρετικού ελέγχου
c. Η αντιμετώπιση του ζητήματος από τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας
ε. Η διάκριση πραγματικού και νομικού ζητήματος επί ενιαίου και συνεπτυγμένου αποδεικτικού και υπαγωγικού πορίσματος στο πλαίσιο της οριστικής υπαγωγής
αα. Η διάκριση αποδεικτικού και υπαγωγικού πορίσματος κατά την εξειδίκευση της αόριστης νομικής έννοιας
a. Οι απόψεις των Engisch και Μητσόπουλου
b. Η δική μου άποψη.
ββ. Οι ενδεχόμενες πλημμέλειες της απόφασης του δικαστηρίου της ουσίας κατά την κατάστρωση της ελάσσονος πρότασης του υπαγωγικού συλλογισμού
στ. Συμπερασματικές παρατηρήσεις
αα. Αναιρετικός έλεγχος και δικανικός συλλογισμός
ββ. Αόριστες έννοιες και επιτρεπτός αναιρετικός έλεγχος
γγ. Η διάκριση πραγματικού και νομικού ζητήματος
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ
Ερμηνεία των δικαιοπραξιών και αναιρετικός έλεγχος
IV. Παράβαση των ερμηνευτικών κανόνων των δικαιοπραξιών
1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις
2. Οι κατ’ ιδίαν περιπτώσεις παράβασης
α. Εσφαλμένη παράλειψη προσφυγής στους ερμηνευτικούς κανόνες των δικαιοπραξιών
αα. Τα τιθέμενα ζητήματα
ββ. Η δικαιοπρακτική δήλωση βούλησης ως αντικείμενο των αισθήσεων και ως αντικείμενο της νόησης
γγ. Η κρίση περί του σαφούς ή του ασαφούς της δήλωσης βούλησης
β. Εσφαλμένη προσφυγή στους ερμηνευτικούς κανόνες των δικαιοπραξιών
γ. Εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των ερμηνευτικών κανόνων των δικαιοπραξιών
δ. Εκ πλαγίου παράβαση των ερμηνευτικών κανόνων των δικαιοπραξιών
3. Ερμηνεία της δικαιοπραξίας και κατάρτιση αυτής -Ερμηνεία της δικαιοπραξίας και εικονικότητα
4. Τα όρια του αναιρετικού ελέγχου επί των ερμηνευτικών κανόνων των δικαιοπραξιών
αα. Ερμηνεία της δικαιοπραξίας και η διάκριση πραγματικού και νομικού ζητήματος
ββ. Τα όρια του αναιρετικού ελέγχου επί ερμηνείας των δικαιοπραξιών
ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ
Συμπεράσματα
V. Συμπερασματικές παρατηρήσεις
1. Οι νομικές έννοιες
2. Τα όρια του αναιρετικού ελέγχου
α. Η λογική ανάλυση της δικαστικής απόφασης
β. Τα όρια του αναιρετικού ελέγχου στις διάφορες φάσεις της πράξης εφαρμογής του δικαίου
3. Ερμηνεία των δικαιοπραξιών και αναιρετικός έλεγχος
α. Έκταση του αναιρετικού ελέγχου
β. Τα όρια του αναιρετικού ελέγχου
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ
ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ.