Κ. Καλαβρός, Διεθνής Εμπορική Διαιτησία, τόμ. 2, 2023

Πίνακας περιεχομένων

Πρόλογος

Εισαγωγή

Βιβλίο δεύτερο

Η Σύμβαση της Νέας Υόρκης του 1958 (ν.δ. 4220/1961)

Άρθρο Ι: [Η εφαρμογή της Σύμβασης]

Ι. Επισκόπηση άρθρου

ΙΙ. Πεδίο εφαρμογής της Σύμβασης (Ι 1 και 2)

1. Ουσιαστικό πεδίο εφαρμογής

α. Διαιτητική απόφαση

αα.

Εφαρμοστέο δίκαιο για τον χαρακτηρισμό της διαιτητικής απόφασης

ββ.

Κριτήρια χαρακτηρισμού μίας απόφανσης ως διαιτητικής απόφασης

a. Ελεύθερη υπαγωγή των μερών στη διαιτησία

b. Επίλυση διαφοράς ιδιωτικού ή δημοσίου δικαίου

c. Απόφαση διαιτητών

β. Δεσμευτική διαιτητική απόφαση

αα. Είδη διαιτητικών αποφάσεων κατά το ελληνικό δίκαιο

ββ.

Είδη διαιτητικών αποφάσεων κατά τη ΣΝΥ και ειδικότερα η δεσμευτικότητα της διαιτητικής απόφασης

γγ.

Περιπτωσιολογία δεσμευτικών και μη διαιτητικών αποφάσεων

γ. Διαιτητική απόφαση «ενσωματωμένη» σε δικαστική

2. Εδαφικό πεδίο εφαρμογής

α. Αλλοδαπή διαιτητική απόφαση

β. Μη θεωρούμενη ημεδαπή διαιτητική απόφαση

γ. Σχέση των δύο κριτηρίων του άρθρου Ι (1)

δ. Εφαρμογή της ΣΝΥ επί ημεδαπών διαιτητικών αποφάσεων;

ε. Οι λεγόμενες ανεθνικές διαιτητικές αποφάσεις

αα. Εισαγωγή ή η διαιτησία με το βλέμμα στο μέλλον

ββ. Υπάγονται οι «ανεθνικές» διαιτητικές αποφάσεις στη ΣΝΥ;

γγ. “Delocalisation” και διεθνής εμπορική διαιτησία

III. Οι δυνατές επιφυλάξεις (Ι 3)

1. Η επιφύλαξη αμοιβαιότητας (Ι 1 a)

2. Η επιφύλαξη της εμπορικότητας της διαφοράς (Ι 3 b)

3. Η σχέση των δύο επιφυλάξεων

Άρθρο ΙI: [Η συμφωνία διαιτησίας]

Ι. Επισκόπηση άρθρου

1. Πεδίο εφαρμογής της διάταξης

α.

Αναγνώριση της διαιτητικής συμφωνίας σε στάδιο μετά την έκδοση της διαιτητικής απόφασης

β.

Αναγνώριση της διαιτητικής συμφωνίας σε στάδιο πριν την έκδοση της διαιτητικής απόφασης

αα.

Όταν η μέλλουσα να εκδοθεί διαιτητική απόφαση θα είναι αλλοδαπή

ββ.

Όταν η μέλλουσα να εκδοθεί διαιτητική απόφαση θα είναι ημεδαπή

γγ.

Όταν δεν προκύπτει ο αλλοδαπός ή μη χαρακτήρας της μέλλουσας να εκδοθεί διαιτητικής απόφασης

γ. Οι θέσεις της ελληνικής θεωρίας και νομολογίας

2.

Ο βασικός μηχανισμός αναγνώρισης των διαιτητικών συμφωνιών κατά τη ΣΝΥ

α. Ενιαία ουσιαστική ρύθμιση

β. Συμπλήρωση με βάση το εφαρμοστέο εθνικό δίκαιο

ΙΙ.

Αναγνώριση διαιτητικών συμφωνιών (ΙΙ 1 και 2)

1. Κατάρτιση της (διαιτητικής) συμφωνίας

2.

Ειδικότερα ζητήματα της κατάρτισης των διαιτητικών συμφωνιών – Οι κατά παραπομπή διαιτητικές συμφωνίες

3. Ο τύπος της διαιτητικής συμφωνίας

α. Ο χαρακτήρας του ενιαίου αυτόνομου κανόνα

β. Αποδεικτικός ή συστατικός τύπος;

γ. Κατάρτιση διαιτητικής συμφωνίας και τύπος αυτής

4. Τα ειδικότερα στοιχεία του έγγραφου τύπου

α. Η ιδιόχειρη υπογραφή των μερών

β. Η ανταλλαγή επιστολών και τηλεγραφημάτων

γ. Άλλες περιπτώσεις τήρησης του έγγραφου τύπου

αα. Η ανάγκη για την ερμηνευτική επέκταση του άρθρου ΙΙ (2)

ββ.

Τα βασικά εννοιολογικά γνωρίσματα του έγγραφου τύπου κατά το άρθρο ΙΙ (2)

a. Έγγραφο

b.

Λοιπές περιπτώσεις έγγραφης κατάρτισης της διαιτητικής συμφωνίας

γγ.

Συνέπειες της μη τήρησης του τύπου της διαιτητικής συμφωνίας – Δυνατότητες θεραπείας του ελλείποντος τύπου

5. Το περιεχόμενο της διαιτητικής συμφωνίας

α.

Αναγκαίο και ελάχιστο περιεχόμενο της διαιτητικής συμφωνίας

β.

Υφιστάμενη ή μέλλουσα διαφορά μεταξύ των μερών σε αναφορά με συγκεκριμένη συμβατική ή εξωσυμβατική έννομη σχέση

γ. Διαφορά δυνάμενη να υπαχθεί στη διαιτησία

αα. Όταν έχει εκδοθεί η διαιτητική απόφαση

a.

Στο πλαίσιο διαδικασίας αναγνώρισης ή κήρυξης εκτελεστής αλλοδαπής διαιτητικής απόφασης

b.

Στο πλαίσιο αγωγής ακύρωσης της διαιτητικής απόφασης

ββ. Πριν την έκδοση της διαιτητικής απόφασης

a.

Ενώπιον των πολιτειακών δικαστηρίων στο πλαίσιο ένστασης υπαγωγής της διαφοράς στη διαιτησία

b. Ενώπιον του διαιτητικού δικαστηρίου

6.

Η υποκειμενική εμβέλεια της διαιτητικής συμφωνίας έναντι τρίτων προσώπων – Ιδίως η θεωρία του ομίλου εταιριών

α. Η δικαιοδοτική εκφορά του ζητήματος

β.

Η ουσιαστική εκφορά του ζητήματος και η διαπλοκή της με τη δικαιοδοτική

γ.

Το ζήτημα υπό την οπτική γωνία του εφαρμοστέου επί της διαιτητικής συμφωνίας δικαίου

δ.

Η επέκταση της διαιτητικής συμφωνίας έναντι τρίτων προσώπων στο ελληνικό δίκαιο

αα. Οι κατ’ ιδίαν περιπτώσεις

ββ.

Πλαγιαστική άσκηση διαιτητικής προσφυγής από τον δανειστή του συμβαλλόμενου στη διαιτητική συμφωνία μέρους;

a. Οι υποστηριχθείσες απόψεις – Αδυναμίες αυτών

b. Η ορθή θέση

aa.

Η ρύθμιση της πλαγιαστικής αγωγής στο άρθρο 72 ΚΠολΔ

bb.

Επί της δυνατότητας εφαρμογής του άρθρου 72 ΚΠολΔ στη διαιτητική δίκη

i.

Γενικά περί της δυνατότητας εφαρμογής των διατάξεων του ΚΠολΔ που διέπουν τη διαγνωστική δίκη στη διαιτησία

ii. Ειδικά επί της ρύθμισης του άρθρου 72 ΚΠολΔ

iii.

Το πρόβλημα ως εκ της επέκτασης του ευνοϊκού μόνον δεδικασμένου στον αληθή δικαιούχο οφειλέτη

iv.

Το πρόβλημα της «ανάλωσης» της διαιτητικής συμφωνίας με την έκδοση της διαιτητικής απόφασης σε συνδυασμό προς τη συντρέχουσα φύση της νομιμοποίησης του πλαγιαστικώς ενάγοντος

v.

Το πρόβλημα της αδυναμίας του διαιτητικού δικαστηρίου να αποφανθεί δεσμευτικά επί της αξίωσης του πλαγιαστικώς προσφεύγοντος δανειστή επί της οποίας θεμελιώνεται η δικαιοδοσία του

cc. Συμπερασματικές παρατηρήσεις

γγ.

Άρση της αυτοτέλειας νομικών προσώπων και η θεωρία του ομίλου εταιριών

a.

Διαιτητική συμφωνία και άρση της αυτοτέλειας του νομικού προσώπου

b.

Διαιτητική συμφωνία και άρση της αυτοτέλειας του νομικού προσώπου επί ομίλου εταιριών – Η θεωρία του ομίλου εταιριών

c.

Αποτίμηση της θεωρίας της άρσης της αυτοτέλειας και της θεωρίας του ομίλου των εταιριών για την υποκειμενική διεύρυνση της διαιτητικής συμφωνίας

ΙΙΙ.

Ένσταση υπαγωγής της διαφοράς στη διαιτησία (ΙΙ 3)

1. Πεδίο εφαρμογής της διάταξης

2. Προϋποθέσεις εφαρμογής της διάταξης

α.

Δικαστήριο συμβαλλομένου Κράτους επιλαμβάνεται αντικειμένου, που εμπίπτει στο εύρος διαιτητικής συμφωνίας

β. Αίτηση ενός των διαδίκων

γ.

Κρίση του πολιτειακού δικαστηρίου επί της διαιτητικής συμφωνίας

αα.

Εφαρμοστέο δίκαιο επί του περιεχομένου της διαιτητικής συμφωνίας

a. Γενικώς

b. Έκταση εφαρμογής και λοιπά ζητήματα

ββ.

Αντικειμενικό και υποκειμενικό πεδίο εφαρμογής της διαιτητικής συμφωνίας

γγ.

Έκταση του δικαστικού ελέγχου ως προς τη διαιτητική συμφωνία

a. Εισαγωγικές παρατηρήσεις

b.

Άκυρη, ανενεργός ή ανεπίδεκτη εφαρμογής διαιτητική συμφωνία

δδ. Παραπομπή στη διαιτησία

εε.

Δέσμευση των διαιτητών από την απόφαση του πολιτειακού δικαστηρίου.

3. Άρθρο ΙΙ (3) της ΣΝΥ και τα anti-suit injunctions

α. Τα anti-suit injunctions στην αγγλική έννομη τάξη

β.

Τα anti-suit injunctions του αγγλικού δικαίου και το Ενωσιακό δίκαιο – Η πρώτη φάση: Η απόφαση του ΔΕΕ στην υπόθεση West Tankers

γ.

Τα anti-suit injunctions του αγγλικού δικαίου και το Ενωσιακό δίκαιο – Η ενδιάμεση φάση: Οι προτάσεις ενώπιον του ΔΕΕ του Γενικού Εισαγγελέα Wathelet στην υπόθεση Gazprom

δ.

Τα anti-suit injunctions του αγγλικού δικαίου και το Ενωσιακό δίκαιο – Η δεύτερη φάση: Η απόφαση του ΔΕΕ στην υπόθεση Gazprom

ε.

Τα anti-suit injunctions του αγγλικού δικαίου και το Ενωσιακό δίκαιο – Η τελευταία –προς το παρόν– φάση: Μετά την απόφαση Gazprom

στ.

Anti-suit injunctions και η σχέση τους με το άρθρο ΙΙ (3) της ΣΝΥ

αα. Εισαγωγή

ββ.

Οι δύο λύσεις σε μία τυπική κατάσταση σύγκρουσης εκατέρωθεν συμφερόντων

γγ. Στάθμιση των εκατέρωθεν λύσεων

Άρθρο ΙIΙ: [Η αλλοδαπή διαιτητική απόφαση στην ημεδαπή έννομη τάξη]

Ι. Επισκόπηση άρθρου

II.

Υποχρέωση αναγνώρισης και εκτέλεσης διαιτητικών αποφάσεων

1. Δίκαιο διέπον τις ενέργειες των διαιτητικών αποφάσεων

α.

Οι διάφορες απόψεις και τάσεις που επικρατούν στη διεθνή θεωρία

β. Η ορθή τοποθέτηση του ζητήματος

αα. Ημεδαπές διαιτητικές αποφάσεις

ββ. Αλλοδαπές διαιτητικές αποφάσεις

2.

Η έννοια της αναγνώρισης και της εκτέλεσης των αλλοδαπών διαιτητικών αποφάσεων και η προς τούτο καθιερούμενη υποχρέωση

α.

Η έννοια της αναγνώρισης και εκτέλεσης αλλοδαπών διαιτητικών αποφάσεων

αα. Αναγνώριση αλλοδαπών διαιτητικών αποφάσεων

ββ. Κήρυξη εκτελεστών αλλοδαπών διαιτητικών αποφάσεων.

β.

Περιεχόμενο της υποχρέωσης αναγνώρισης και κήρυξης εκτελεστής της αλλοδαπής διαιτητικής απόφασης

γ.

Δυνατότητα έγερσης αναγνωριστικής αγωγής επί αλλοδαπών διαιτητικών αποφάσεων;

αα. Η κρατούσα στη νομολογία θέση

ββ. Η άποψη της θεωρίας

γγ. Η ορθή άποψη

ΙΙΙ.

Διαδικασία αναγνώρισης και εκτέλεσης διαιτητικών αποφάσεων

1.

Το νομοθετικό πλαίσιο της αναγνώρισης και εκτέλεσης αλλοδαπών διαιτητικών αποφάσεων στην Ελλάδα

2.

Η διαδικασία αναγνώρισης των αλλοδαπών διαιτητικών αποφάσεων

α.

Όταν το ζήτημα των ενεργειών από αλλοδαπή διαιτητική απόφαση ανακύπτει ενώπιον των πολιτειακών δικαστηρίων

β.

Όταν το ζήτημα των ενεργειών από αλλοδαπή διαιτητική απόφαση ανακύπτει ενώπιον άλλου διαιτητικού δικαστηρίου

αα. Οι διάφορες απόψεις – Η σύσταση του ILA

ββ. Η ορθή άποψη

3.

Η διαδικασία κήρυξης εκτελεστών των αλλοδαπών διαιτητικών αποφάσεων

IV.

Περιορισμοί στην αναγνώριση και εκτέλεση διαιτητικών αποφάσεων

Άρθρο ΙV: [Θετικές προϋποθέσεις αναγνώρισης]

Ι. Επισκόπηση άρθρου

ΙΙ.

Επί των προϋποθέσεων του άρθρου IV – Οριοθέτηση αυτών έναντι των κωλυμάτων αναγνώρισης του άρθρου V

1.

Ουσιαστικός ή τυπικός ο χαρακτήρας των θετικών προϋποθέσεων αναγνώρισης;

2.

Οριοθέτηση των θετικών προϋποθέσεων αναγνώρισης έναντι των κωλυμάτων αναγνώρισης, και ιδίως εκείνου του άρθρου V (1) (a)

ΙΙI.

Οι κατ’ ιδίαν προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου

1. Η προσκομιδή της υπό αναγνώριση διαιτητικής απόφασης

2. Η προσκομιδή της διαιτητικής συμφωνίας

3. Βεβαίωση πρωτοτύπου και αυθεντικό αντίγραφο

4. Ευνοϊκότερες οι ρυθμίσεις του άρθρου 45 § 3 του ν. 5016/2023

α.

Το νόημα και το περιεχόμενο της διάταξης του άρθρου 45 § 3 του ν. 5016/2023

β.

Η παρεμβολή της διάταξης του άρθρου 45 § 3 στο σύστημα αναγνώρισης και εκτέλεσης της ΣΝΥ ως ευνοϊκότερης διάταξης

γ.

Η εμβέλεια και η σημασία της διάταξης του άρθρου 45 § 3 του ν. 5016/2023 – Συμπερασματικές παρατηρήσεις

5.

Η προσκομιδή της διαιτητικής απόφασης κατά το άρθρο 45 § 3 του ν. 5016/2023

Άρθρο V: [Κωλύματα]

Ι. Επισκόπηση άρθρου

1. Βασικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα της διάταξης

2.

Σκοπός της διάταξης, έκταση του δικαστικού ελέγχου και το ζήτημα της διακριτικής ή μη ευχέρειας του πολιτειακού δικαστηρίου

α. Ο σκοπός του άρθρου

β.

Έκταση του δικαστικού ελέγχου και η αρχή της απαγόρευσης της révision au fond – Η ανάγκη για κάμψη της αρχής κατά την έρευνα της αντίθεσης στη δημόσια τάξη

γ.

Διακριτική ή μη ευχέρεια του πολιτειακού δικαστηρίου για την αναγνώριση των αλλοδαπών διαιτητικών αποφάσεων;

3.

Βάρος επίκλησης και βάρος απόδειξης των κωλυμάτων – Η έννοια του αυτεπαγγέλτου ελέγχου

α. Βάρος επίκλησης και απόδειξης των κωλυμάτων αναγνώρισης

β. Ο αυτεπάγγελτος έλεγχος των κωλυμάτων αναγνώρισης

4.

Αποκλεισμός της προβολής των κωλυμάτων αναγνώρισης αναλόγως της διαδικαστικής συμπεριφοράς του αμυνόμενου μέρους κατά τη διάρκεια της διαιτησίας ή και μετά απ’ αυτήν;.

α.

Αποκλεισμός λόγω αδράνειας του αμυνόμενου της αναγνώρισης

αα. Αποκλεισμός κατ’ άρθρο 7 του ν. 5016/2023

ββ. Αποκλεισμός κατ’ άρθρο 18 § 2 εδ. β΄ του ν. 5016/2023

γγ. Αποκλεισμός κατ’ άρθρο 23 § 2 του ν. 5016/2023

a.

Η καθιερούμενη ρύθμιση του άρθρου 23 § 2 του ν. 5016/2023

b.

Άρση του αποκλεισμού των ενστάσεων επί υπέρτερου συμφέροντος

β.

Επίδραση της διαδικασίας της αγωγής ακύρωσης στη διαδικασία αναγνώρισης

αα.

Η ενέργεια του αποκλεισμού και το σύστημα του διπλού δικαστικού ελέγχου των διαιτητικών αποφάσεων

ββ.

Η επίδραση της απόρριψης της αγωγής ακύρωσης στη διαδικασία αναγνώρισης

γγ.

Ο μη προβληθείς λόγος ακύρωσης και η άπρακτη πάροδος της προθεσμίας ακύρωσης

δδ.

Επίδραση των ενεργειών από την απόφαση, που κάνει δεκτή την αγωγή ακύρωσης, στη διαδικασία αναγνώρισης

ΙΙ.

Ελαττωματική διαιτητική συμφωνία (V 1 a)

1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις

2. Οι κανόνες σύγκρουσης του άρθρου V (1) (a)

α. Ικανότητα των μερών ως κώλυμα αναγνώρισης

β.

Ειδικότερα η ικανότητα των νομικών προσώπων για κατάρτιση της διαιτητικής συμφωνίας

αα. Επί των κοινών νομικών προσώπων

ββ. Επί του κράτους και των λοιπών κρατικών οντοτήτων

γγ.

Η ικανότητα του Ελληνικού Δημοσίου για κατάρτιση διαιτητικών συμφωνιών

γ.

Εύρος του κανόνα σύγκρουσης, που περιέχεται στο πρώτο σκέλος της διάταξης του άρθρου V (1) (a)

αα.

Εισαγωγικώς επί της εξουσίας διάθεσης κατά το ελληνικό δίκαιο

ββ.

Διάκριση της ικανότητας των μερών για κατάρτιση διαιτητικής συμφωνίας και του υποκειμενικώς διαιτητεύσιμου μίας διαφοράς – Το επ’ αυτών εφαρμοστέο δίκαιο κατά τη ΣΝΥ

δ.

Χρόνος και νομιμοποίηση προβολής του κωλύματος – Εφαρμοστέο δίκαιο επί του κωλύματος της ανικανότητας

αα.

Χρόνος συνδρομής των προϋποθέσεων της (αν-)ικανότητας και ζητήματα προβολής του σχετικού κωλύματος

ββ.

Η φύση του κανόνα του άρθρου V (1) (a) πρώτη εκδοχή: Ουσιαστικός κανόνας ή κανόνας σύγκρουσης;

ε.

Η ύπαρξη και το κύρος της διαιτητικής συμφωνίας ως κώλυμα αναγνώρισης

αα. Εισαγωγή

ββ.

Η επιλογή του εφαρμοστέου δικαίου και η λειτουργία του επικουρικού συνδέσμου

γγ.

Το εφαρμοστέο δίκαιο επί διαφόρων ζητημάτων, που άπτονται της διαιτητικής συμφωνίας

δδ.

Όρια στην επιλογή των μερών για το εφαρμοστέο επί της διαιτητικής συμφωνίας δίκαιο

a. Οι υπερισχύοντες κανόνες αναγκαστικού δικαίου

b. Ο φραγμός της δημόσιας τάξης

ΙΙΙ.

Παραβίαση του δικαιώματος ακρόασης (V 1 b)

1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις

2. Εφαρμοστέο δίκαιο

α. Lex arbitri ή το δίκαιο που διέπει τη διαιτητική συμφωνία

β. Lex loci executionis

γ.

Αυτόνομη ερμηνεία και συνδυασμός με το εφαρμοστέο κατ’ άρθρο V (1) (d)

3.

Το ουσιαστικό περιεχόμενο των αρχών της ισότητας και εκτέλεσης

α. Εισαγωγικές επισημάνσεις

β. Η αρχή της ισότητας

γ. Η αρχή της ακρόασης

αα. Δικαίωμα έγκαιρης και προσήκουσας γνωστοποίησης

ββ. Οtherwise unable to present his case

a. Δικαίωμα προβολής ισχυρισμών

b. Δικαίωμα σε ακροαματική διαδικασία

c. Δικαίωμα απόδειξης και ανταπόδειξης

d. Δικαίωμα σχολιασμού

4. Αιτιώδης συνάφεια

ΙV. Υπέρβαση εξουσίας (V 1 c)

1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις

2. Υπέρβαση της διαιτητικής συμφωνίας

3. Υπέρβαση των αιτημάτων των μερών

4. Υπέρβαση ως προς το εφαρμοστέο δίκαιο

5. Υπέρβαση της εξουσίας των διαιτητών κατά χρόνον

6. Δυνατότητα μερικής αναγνώρισης

V.

Ελαττωματική συγκρότηση του διαιτητικού δικαστηρίου ή ελαττωματική διαιτητική διαδικασία (V 1 d)

1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις

2. Ελαττωματική συγκρότηση του διαιτητικού δικαστηρίου

α. Εφαρμοστέοι κανόνες

αα. Συμφωνία των μερών

ββ.

Η επικουρική εφαρμογή του δικονομικού δικαίου της έδρας της διαιτησίας

β.

Περιπτώσεις ελαττωματικής συγκρότησης του διαιτητικού δικαστηρίου

γ.

Αιτιώδης σχέση ελαττώματος και ελαττωματικότητας της διαιτητικής απόφασης

3. Ελαττωματική διαιτητική διαδικασία

α. Εφαρμοστέοι κανόνες

β.

Ελαττωματική διαιτητική διαδικασία με βάση τους επ’ αυτής ισχύοντες κανόνες – Αιτιότητα και συναφή κριτήρια

γ.

Ελαττωματικότητα της διαδικασίας σε ειδικές δικονομικές καταστάσεις

αα. Έναρξη και αρχικά στάδια της διαιτητικής διαδικασίας

ββ. Διαχείριση της διαδικασίας και διεξαγωγή των αποδείξεων

γγ. Λήψη της διαιτητικής απόφασης

VI.

Διαιτητική απόφαση μη δεσμευτική, ακυρωθείσα ή ανασταλείσα (V 1 e)

1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις

2.

Εφαρμοστέο δίκαιο για την κρίση του ζητήματος της δεσμευτικότητας

3.

Διαιτητικές αποφάσεις, που δεν έχουν καταστεί ακόμη δεσμευτικές

4. Διαιτητικές αποφάσεις που έπαυσαν να είναι δεσμευτικές

α. Ακυρωθείσες διαιτητικές αποφάσεις

αα. Εισαγωγικές επισημάνσεις

ββ. Η ερμηνεία του άρθρου V (1) (e)

β. Ανασταλείσες διαιτητικές αποφάσεις

VIΙ.

Αυτεπαγγέλτως λαμβανόμενα υπόψη κωλύματα

1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις

α. Βάρος επίκλησης και βάρος απόδειξης

β.

Το δημόσιο συμφέρον όπισθεν των αυτεπαγγέλτως λαμβανόμενων υπόψη κωλυμάτων

2.

Ανεπίδεκτο της υπαγωγής της διαφοράς στη διαιτησία (V 2 a)

α. Εννοιολογικές και άλλες επισημάνσεις

β. Το υποκειμενικώς διαιτητεύσιμο των διαφορών

γ. Το αντικειμενικώς διαιτητεύσιμο των διαφορών

αα. Εισαγωγικές παρατηρήσεις

ββ. Διαιτητεύσιμο και αναγκαστικού δικαίου κανόνες

a. Βασική θεώρηση

b.

Είναι διαιτητεύσιμες οι διαφορές, που ανακύπτουν στο πλαίσιο διατάξεων αναγκαστικού δικαίου;

c.

Το παράδειγμα των διαφορών στο πλαίσιο του δικαίου του ανταγωνισμού.

d. Συμπέρασμα

γγ. Εφαρμοστέο δίκαιο

a. Θεωρητικές και άλλες αναζητήσεις

aa. Η ιδιωτικοδιεθνολογική μέθοδος

bb. Η δικονομική προσέγγιση

cc.

Η προσέγγιση των υπερισχυόντων κανόνων αναγκαστικού δικαίου

dd. Αποτίμηση

b.

Η οπτική γωνία της ΣΝΥ υπό το πρίσμα ενός κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης

δδ.

Διεθνής και εσωτερική διάσταση του διαιτητεύσιμου των διαφορών;

εε.

Περιορισμοί στον καθορισμό των μη διαιτητεύσιμων διαφορών

3.

Χαρακτηριστικές και συνήθεις περιπτώσεις (αντικειμενικώς) μη διαιτητεύσιμων διαφορών

α. Δημοσίου δικαίου διαφορές

β.

Διαφορές από το δίκαιο του ανταγωνισμού και το δίκαιο προστασίας του καταναλωτή

γ. Η πτώχευση

δ. Η αναγκαστική εκτέλεση

ε. Δικαιώματα βιομηχανικής και πνευματικής ιδιοκτησίας

στ.

Παρανομία, ανηθικότητα και διαφορές, που σχετίζονται με οικονομικούς αποκλεισμούς (embargoes)

ζ.

Περιπτώσεις κατά τις οποίες τα μέρη στερούνται της εξουσίας διάθεσης

4.

Αντίθεση της διαιτητικής απόφασης στη δημόσια τάξη (V 2 b)

α. Η έννοια της δημόσιας τάξης

αα.

Η απλή ή εσωτερική δημόσια τάξη έναντι της διεθνούς δημόσιας τάξης

a. Εννοιολογικές επισημάνσεις

b.

Η διαφορετική λειτουργία των διατάξεων των άρθρων 33 ΑΚ και V (2) (b) της ΣΝΥ

ββ.

Η Δι-εθνική (transnational) ή αληθώς διεθνής (truly international) δημόσια τάξη

β. Το ουσιαστικό περιεχόμενο της δημόσιας τάξης

αα. Οι υπερισχύοντες κανόνες αναγκαστικού δικαίου

a.

Η έννοια των υπερισχυόντων κανόνων αναγκαστικού δικαίου και η σχέση τους με τη δημόσια τάξη

b.

Οι θεμελιώδεις κανόνες και αρχές του Ενωσιακού δικαίου ως περιεχόμενο της δημόσιας τάξης

c.

Σύγκρουση ιδιωτικού και δημοσίου συμφέροντος στο ζήτημα της σχέσης διεθνούς διαιτησίας και υπερισχυόντων κανόνων αναγκαστικού δικαίου;

d.

Η έκταση της εφαρμογής των υπερισχυόντων κανόνων αναγκαστικού δικαίου από τους διαιτητές

aa.

Ως προς την εφαρμογή των υπερισχυουσών διατάξεων αναγκαστικού δικαίου της έδρας της διαιτησίας

bb.

Ως προς την εφαρμογή των υπερισχυουσών διατάξεων αναγκαστικού δικαίου της lex contractus

i. Οι διάφορες απόψεις

ii.

Υποχρεούνται οι διαιτητές να εφαρμόζουν τους Κανονισμούς Ρώμη Ι και ΙΙ;.

iii.

Η προκαθεστηκυία λειτουργία της δημόσιας τάξης

ββ.

Θεμελιώδεις αρχές του forum ως περιεχόμενο της δημόσιας τάξης – Τα χρηστά ήθη

a. Γενικώς

b. Ειδικώς: οι πράξεις διαφθοράς και η δημόσια τάξη

γγ. Ανήκουν στη δημόσια τάξη οι συνταγματικές ρυθμίσεις;.

δδ. Το εθνικό συμφέρον και οι διεθνείς σχέσεις της χώρας

εε.

Αναγκαστικού δικαίου διατάξεις δημοσίου και ιδιωτικού συμφέροντος; – Μπορούν να αποτελέσουν οι διατάξεις του ενοχικού δικαίου περιεχόμενο της δημόσιας τάξης;

a. Εισαγωγή

b.

Επί των διατάξεων των άρθρων 174, 178, 281, 288 και 388 ΑΚ

aa.

Οι διατάξεις των άρθρων 174 και 178 ΑΚ ως περιεχόμενο της διεθνούς δημόσιας τάξης

bb.

Επί της διάταξης του άρθρου 281 ΑΚ ως περιεχομένου της διεθνούς δημόσιας τάξης

cc.

Επί των διατάξεων των άρθρων 288 και 388 ΑΚ ως περιεχομένου της διεθνούς δημόσιας τάξης

dd.

Αξιολόγηση της απαξίας της επίμεμπτης συμπεριφοράς υπό το πρίσμα της αρχής της αναλογικότητας

c. Συμπερασματικές παρατηρήσεις

γ. Ουσιαστική και δικονομική και δημόσια τάξη

αα. Επί της διάκρισης – Η δικονομική δημόσια τάξη

ββ. Περιπτώσεις παραβίασης της δικονομικής δημόσιας τάξης

γγ. Η παραβίαση της ουσιαστικής δημόσιας τάξης

δδ. Περιπτώσεις παραβίασης της ουσιαστικής δημόσιας τάξης

δ.

Η έκταση του δικαστικού ελέγχου επί αντίθεσης της αλλοδαπής διαιτητικής απόφασης στη δημόσια τάξη

αα. Εισαγωγή

ββ.

Ο διενεργούμενος έλεγχος ουσίας της διαιτητικής απόφασης στο πλαίσιο εξέτασης της τυχόν αντίθεσής της με τη δημόσια τάξη

a. Η στάση της ελληνικής νομολογίας

b. Η ορθή θέση

aa. Τι ακριβώς προσκρούει στη δημόσια τάξη

bb.

Σχέση δημόσιας τάξης και υπερισχυόντων κανόνων αναγκαστικού δικαίου – Η μαξιμαλιστική και μινιμαλιστική θεώρηση

cc.

Ειδικότερος εντοπισμός της αντίθεσης της αλλοδαπής διαιτητικής απόφασης στη δημόσια τάξη

γγ. Σύντομη συγκριτική επισκόπηση

δδ. Μία πρόταση τυποποίησης περιπτώσεων

εε. Τελικές παρατηρήσεις

5.

Ο δικαστικός έλεγχος των διαιτητικών αποφάσεων στο σύστημα της διεθνούς διαιτησίας: Παρελθόν, παρόν, μέλλον

α. Η διεθνής διαιτησία με το βλέμμα στο μέλλον

β.

Κοινές αρχές του συστήματος δικαστικού ελέγχου των διαιτητικών αποφάσεων στο διεθνές πεδίο

γ.

Η αποκλειστικότητα της δικαιοδοσίας των δικαστηρίων της πολιτείας του τόπου της διαιτησίας για την ακύρωση των διαιτητικών αποφάσεων

δ.

Η εξισορρόπηση των αναγκών της διεθνούς εμπορικής διαιτησίας με τα πολιτειακά συμφέροντα, που διασφαλίζονται μέσω των υπερισχυόντων κανόνων αναγκαστικού δικαίου

ε. Συμπερασματικές παρατηρήσεις

Άρθρο VΙ: [Αναστολή]

Ι. Επισκόπηση άρθρου

ΙΙ.

Αναστολή της προόδου της αναγνώρισης ή της κήρυξης της εκτελεστότητας

1. Διαδικαστικό πλαίσιο

2. Οι προϋποθέσεις της αναστολής

3. Παροχή εγγύησης

Άρθρο VΙΙ: [Αρχή του ευμενέστερου δικαίου]

Ι.

Επισκόπηση άρθρου VII – Το μείζον ερμηνευτικό ζήτημα της διάταξης

1. Εισαγωγή

2. Το μείζον ερμηνευτικό ζήτημα της διάταξης

3.

Η ερμηνευτική και κανονιστική αξία του άρθρου VII της ΣΝΥ

II.

Η εφαρμογή των ευνοϊκότερων διατάξεων εθνικού ή διεθνούς συμβατικού δικαίου

1. Η ερμηνεία της διάταξης του άρθρου VII (1)

α. «[Ε]νδιαφερόμενο μέρος»

β. Κάθε δικαίωμα «να κάνει χρήση της διαιτητικής απόφασης»

αα. Αναγνώριση και εκτέλεση διαιτητικών αποφάσεων

ββ. Αναγνώριση και διαιτητικών συμφωνιών

γ.

Δικαιώματος, το οποίο «θα ηδύνατο να έχη όπως ποιήσηται χρήσιν διαιτητικής αποφάσεως κατά τον τρόπον και καθ’ ό μέτρον τούτο γίνεται δεκτόν υπό της νομοθεσίας ή υπό των συμβάσεων της χώρας όπου γίνεται επίκλησις της αποφάσεως»

αα.

Πηγή και ημερομηνία ισχύος του εθνικού ή του διεθνούς συμβατικού δικαίου

ββ.

Αντικείμενο του εθνικού ή του διεθνούς συμβατικού δικαίου

2.

Εναρμόνιση της ΣΝΥ με άλλες διεθνείς διμερείς ή πολυμερείς συμβάσεις

α. Η αρχή της μέγιστης δυνατής αποτελεσματικότητας

β.

Η ένταξη της διάταξης του άρθρου VII (1) στο διεθνές συμβατικό πλαίσιο

γ. Διμερείς διεθνείς συμβάσεις

δ. Πολυμερείς διεθνείς συμβάσεις

3.

Η κατάργηση του Πρωτοκόλλου της Γενεύης του 1923 και της Σύμβασης της Γενεύης του 1927

Λοιπά άρθρα

Άρθρο

Άρθρο

Άρθρο

Άρθρο

Άρθρο

Άρθρο

Άρθρο

Άρθρο

Άρθρο

Βιβλιογραφικός πίνακας

Αλφαβητικό ευρετήριο