Ι. Σπυριδάκης, Ενοχικό δίκαιο, 2η έκδ., 2018

Πρόλογος

Συντομογραφίες

Βιβλιογραφία

Ι. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΕΝΟΧΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

1. Περιεχόμενο

1.1. Επισκόπηση του Δεύτερου Βιβλίου του Αστικού Κώδικα

1.2. Γενικό και Ειδικό Μέρος του Ενοχικού Δικαίου

1.3. Τροποποιήσεις

1.4. Η νομοθετική ρύθμιση (πηγές)

2. Ιστορική καταγωγή. Διάπλαση

3. Έννοια Ενοχικού Δικαίου

3.1. Έννοια

3.2. Επισκόπηση ρυθμίσεων

3.3. Το ΕνοχΔ τμήμα του περιουσιακού δικαίου

3.4. Διασπάσεις του ΕνοχΔ

4. Λειτουργική σημασία του Ενοχικού Δικαίου.

4.1. Γενικά, στο Αστικό Δίκαιο

4.2. Σε άλλους κλάδους του δικαίου

4.3. Διεθνοποίηση του ΕνοχΔ

5. Φύση των κανόνων του Ενοχικού Δικαίου

5.1. Ενδοτικό δίκαιο

5.2. Εξαιρέσεις, «δημοσιοποίηση» του ΕνοχΔ

6. Η κοινωνιολογική διάσταση του Ενοχικού Δικαίου

6.1. Γενικά

6.2. Ουδετερότητα του ΕνοχΔ; - Η προσαρμοστικότητά του

6.3. Το πρόβλημα της «αντικειμενικοποιήσεως» των γενικών ρητρών

6.4. Ο αφηρημένος χαρακτήρας των κανόνων του ΕνοχΔ

6.5. Αξιολογική στάθμηση συμφερόντων

ΙΙ. ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ

Α. ΕΝΟΧΙΚΗ ΣΧΕΣΗ

7. Ενοχή (γενική επισκόπηση)

7.1. Έννοια ενοχής

7.2. Στοιχεία της έννοιας

7.3. Υποκείμενα της ενοχής

7.4. Ενοχικό δικαίωμα, ενοχική υποχρέωση

7.4.1. Σχετικότητα ενοχικού δικαιώματος

7.4.2. Ενοχή, ενοχικό δικαίωμα, αξίωση

7.5. Γενεσιουργοί λόγοι ενοχών

7.6. Εξέλιξη της ενοχής

7.7. Εξασφάλιση της ενοχής

7.8. Αλλοίωση της ενοχής

7.9. Απόσβεση της ενοχής

7.10. Μετενέργεια της ενοχής

7.11. Θέματα ορολογίας

8. Ενοχή και ενοχική σχέση

8.1. Γενικά

8.2. Ενοχή σε στενή έννοια

8.3. Ενοχή σε ευρεία έννοια

8.3.1. Δυναμικός χαρακτήρας

8.3.2. Η βασική ενοχή «οργανισμός» κ.λπ

8.4. Καταχρηστική ενοχή

9. Ενοχή και ευθύνη

9.1. Έννοια ευθύνης οφειλέτη

9.2. Οφειλή και ευθύνη

9.3. Απεριόριστη και περιορισμένη ευθύνη

9.4. Ευθύνη τρίτων

9.5. Είδη ευθύνης ανάλογα με το γενεσιουργό λόγο της ενοχής

9.6. Ευθύνη και υπαιτιότητα

9.7. Είδη ευθύνης ανάλογα με την υπαιτιότητα

9.8. Άλλες διακρίσεις της ευθύνης

10. Ενοχή και σχέσεις φιλοφροσύνης

10.1. Η διάκριση

10.2. Παραδείγματα

10.3. Κριτήρια διακρίσεως

10.4. Η ευθύνη

10.5. Συμβατική υποχρέωση προστασίας

11. Ενοχή και «βάρος»

11.1. Έννοια βάρους

11.2. Παραδείγματα. – Διάκριση από ενοχή

11.3. Ρύθμιση του βάρους

12. Ατελείς ενοχές

12.1. Έννοια, ορολογία

12.2. Περιπτωσιολογία

12.3. Προσπάθειες ταξινομήσεως

12.4. Δικαιολογία των ατελών ενοχών

12.5. Η ρύθμιση

13. Το αντικείμενο της ενοχής: Η παροχή

13.1. Έννοια παροχής

13.2. Όφελος του δανειστή

13.3. Παροχή περιουσιακή και μη περιουσιακή

13.4. Χαρακτηριστικά της παροχής

13.5. Πρωτογενής και δευτερογενής παροχή

13.6. Κύριες, παρεπόμενες και δευτερεύουσες παροχές

13.6.1. Κύρια παροχή

13.6.2. Παρεπόμενη παροχή

13.6.3. Γενική παρεπόμενη υποχρέωση συμπεριφοράς

13.6.4. Δευτερεύουσα παροχή

13.7. Είδη παροχής

13.8. Η παροχή στην καταχρηστική ενοχή

13.9. Η παράλειψη ως παροχή

14. Επισκόπηση ενοχικών σχέσεων (με βάση το γενεσιουργό λόγο)

14.1. Γενικά

14.2. Δικαιοπρακτικές ενοχικές σχέσεις

14.2.1. Ενοχές από σύμβαση

14.2.2. Ενοχές από μονομερή δικαιοπραξία

14.3. Επισκόπηση επώνυμων συμβάσεων του Αστικού Κώδικα

14.4. Εξωδικαιοπρακτικές ενοχικές σχέσεις, επισκόπηση

15. Η ενοχή σχέση ιδιωτικού δικαίου

Β. Η ΕΝΟΧΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΠΡΑΞΙΑ (ΣΥΜΒΑΣΗ)

16. Η ενοχική δικαιοπραξία γενικά

16.1. Έννοια ενοχικής δικαιοπραξίας

16.2. Μονομερής δικαιοπραξία ή σύμβαση;

16.3. Η βασική διάκριση των ενοχικών δικαιοπραξιών

16.4. Οι εφαρμοστέοι κανόνες

17. Η υποσχετική δικαιοπραξία

17.1. Έννοια υποσχετικής δικαιοπραξίας

17.2. Χαρακτηριστικά υποσχετικής δικαιοπραξίας

17.3. Επώνυμες και ανώνυμες υποσχετικές δικαιοπραξίες/συμβάσεις

17.4. Είδη υποσχετικών συμβάσεων

18. Η εκποιητική (ενοχική) δικαιοπραξία

18.1. Έννοια εκποιητικής (ενοχικής) δικαιοπραξίας

18.2. Χαρακτηριστικά της εκποιητικής (ενοχικής) δικαιοπραξίας

18.3. «Διαπλαστικές» δικαιοπραξίες

18.4. Είδη

19. Δικαιοπραξίες υποσχετικές άμα και εκποιητικές

19.1. Γενικά

19.2. Ενοχικές δικαιοπραξίες, με τις οποίες αλλοιώνεται ενοχικό δικαίωμα

19.3. Σύμπτωση υποσχετικής, που αποτελεί την αιτία, και εκποιητικής δικαιοπραξίας

19.4. Ειδικές παρατηρήσεις

20. Είδη υποσχετικών συμβάσεων

20.1. Γενικά

20.2. Συναινετικές και παραδοτικές συμβάσεις

20.2.1. Συναινετικές

20.2.2. Παραδοτικές

20.2.3. Διαφοροποιήσεις

20.2.4. Κριτική

20.3. Χαριστικές, επαχθείς, τυχηρές συμβάσεις

20.3.1. Χαριστικές

20.3.2. Επαχθείς

20.3.3. Τυχηρές

20.4. Πρόσκαιρες και διαρκείς συμβάσεις

20.4.1. Πρόσκαιρες

20.4.2. Διαρκείς

20.4.3. Σημασία διακρίσεως

20.4.4. Τμηματική καταβολή παροχής

20.4.5. Περιοδικές παροχές

20.4.6. Επαναλαμβανόμενη παροχή

20.5. Ετεροβαρείς και αμφοτεροβαρείς συμβάσεις

20.5.1. Ετεροβαρείς

20.5.2. Αμφοτεροβαρείς

20.5.3. Στοιχεία έννοιας αμφοτεροβαρούς συμβάσεως

20.5.4. Ατελώς αμφοτεροβαρείς

20.5.5. Η αυτονομία των μερών

20.5.6. Πρακτική σημασία της διακρίσεως

20.5.7. Ειδικά θέματα ανταλλαγής παροχών

20.6. Αιτιώδεις και αναιτιώδεις συμβάσεις

20.6.1. Αιτία

20.6.2. Αιτιώδεις

20.6.3. Αναιτιώδεις

20.6.4. Επισκόπηση αιτιωδών και αναιτιωδών ενοχικών δικαιοπραξιών

20.7. Άλλες διακρίσεις

20.8. Ειδικά θέματα

20.8.1. Συμβατικές σχέσεις «εν τοις πράγμασι»

20.8.2. Σύμβαση – πλαίσιο

20.8.3. Άλλα είδη συμβάσεων

21. Η ρύθμιση των ενοχικών συμβάσεων

21.1. Γενικά

21.2. Ειδικές ρυθμίσεις

21.2.1. Ετεροβαρείς

21.2.2. Αμφοτεροβαρείς

21.2.3. Επώνυμες

21.2.4. Ανώνυμες

21.3. Ειδικότερα οι μικτές συμβάσεις

21.4. Ειδικότερα η σώρευση συμβάσεων

21.5. Ειδικότερα οι γενικοί όροι συναλλαγών

Γ. ΥΠΑΙΤΙΟΤΗΤΑ, ΤΥΧΗΡΟ, ΑΝΩΤΕΡΗ ΒΙΑ

i. Υπαιτιότητα

22. Έννοια και είδη υπαιτιότητας

22.1. Γενικά

22.2. Έννοια υπαιτιότητας

22.3. Είδη – βαθμοί υπαιτιότητας

22.4. Η ρύθμιση

23. Ο δόλος

23.1. Έννοια, παραδείγματα

23.2. Στοιχεία της έννοιας του δόλου

23.2.1. Γνώση του άδικου χαρακτήρα της πράξεως

23.2.2. Πρόβλεψη του παράνομου αποτελέσματος

23.2.3. Επιδίωξη ή αποδοχή του παράνομου αποτελέσματος

23.2.4. Ειδικά θέματα

23.3. Είδη δόλου.

23.3.1. Άμεσος δόλος

23.3.2. Έμμεσος, ενδεχόμενος δόλος

23.4. Οι θεωρίες για το δόλο

23.4.1. Θεωρία αποδοχής

23.4.2. Θεωρία βουλήσεως

23.4.3. Θεωρία γνώσεως ή προβλέψεως

23.5. Θέματα ορολογίας

23.6. Δόλος και πλάνη

23.7. Ο δόλος έννοια νομική

24. Η αμέλεια

24.1. Έννοια, παραδείγματα

24.2. Στοιχεία της έννοιας

24.3. Το κριτήριο της αμέλειας

24.4. Είδη αμέλειας

24.4.1. Ενσυνείδητη

24.4.2. Μη ενσυνείδητη

24.4.3. Βαριά

24.4.4. Ελαφρά

24.4.5. Ελαφρά συγκεκριμένη

24.5. Πρακτική σημασία διακρίσεως ειδών

24.6. Η αμέλεια έννοια νομική

24.7. Αμέλεια και παράνομο

25. Η ικανότητα προς καταλογισμό

25.1. Γενικά

25.2. Έννοια ικανότητας προς καταλογισμό, ορολογία

25.3. Η ρύθμιση, ο κανόνας

25.4. Κατηγορίες προσώπων ανάλογα με τον καταλογισμό

25.4.1. Πρόσωπα απολύτως ανίκανα

25.4.2. Πρόσωπα με μειωμένη ικανότητα

25.4.3. Πρόσωπα ικανά

25.5. Ευθύνη ακαταλογίστων

26. Επαύξηση ή μείωση της ευθύνης (απαλλακτικές ρήτρες)

26.1. Γενικά

26.2. Έννοια απαλλακτικής ρήτρας

26.3. Η ΑΚ 332 §

26.4. Η ΑΚ 332 § 2 εδ. α’

26.5. Η ΑΚ 332 § 2 εδ. β΄

26.5α. Προβλήματα

26.6. Άλλες περιπτώσεις ακυρότητας απαλλακτικής ρήτρας

26.7. Απαλλακτική ρήτρα και αδικοπραξία

ii. Τυχηρό, ανώτερη βία

27. Τυχηρό σε ευρεία έννοια

27.1. Γενικά

27.2. Η ευρεία έννοια του τυχηρού

27.3. Ευθύνη για τυχηρά

27.4. Διακρίσεις τυχηρού

27.5. Θέματα ορολογίας

28. Η διάκριση τυχηρού και ανώτερης βίας

28.1. Γενικά

28.2. Η αντικειμενική θεωρία

28.3. Η υποκειμενική θεωρία

28.4. Άλλες λύσεις

28.4.1. Σχηματοποίηση περιπτώσεων ανώτερης βίας

28.4.2. Κρίση κατά περίπτωση

28.4.3. Περιστατικό ανώτερης βίας και αποτροπή ζημίας

28.5. Τυχηρό και ανώτερη βία έννοιες νομικές

29. Ειδικά θέματα

29.1. Ο όρος «τυχηρό» στο νόμο ή σε δικαιοπραξία, έννοια

29.2. Πρακτική σημασία τυχηρού

ΙΙΙ. ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΕΝΟΧΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

30. Γενικά

30.1. Έννοια

30.2. Νομοθετική αξιολογική στάθμηση συμφερόντων και γενικές αρχές

30.3. Ερμηνεία κανόνα δικαίου και γενικές αρχές

30.4. Οι γενικές αρχές του Ενοχικού Δικαίου

31. Η αρχή της σχετικότητας

31.1. Η σχετικότητα του ενοχικού δικαιώματος

31.2. Σύγκριση ενοχικού και εμπράγματου δικαιώματος

31.3. Η σχετικότητα της ενοχής γενικότερα – Απολυτότητα

31.4. Εξαιρέσεις

31.4.1. Εξαιρέσεις με διάταξη νόμου

31.4.2. Εξαιρέσεις με βάση την καλή πίστη και τα χρηστά ήθη

31.4.3. Ειδικότερα οι πραγματοπαγείς ενοχές

31.4.4. Ειδικότερα το ενοχικό δικαίωμα προς κατοχή

31.4.5. Γενικές παρατηρήσεις

31.5. Η «εμπραγμάτωση» ενοχικών δικαιωμάτων

31.6. Σύγκρουση ενοχικών δικαιωμάτων

31.7. Egra omnes ενέργεια της δικαιοκτησίας ενοχικού δικαιώματος

32. Η αρχή της εύνοιας προς το ασθενέστερο μέρος

32.1. Εύνοια προς τον οφειλέτη;

32.2. Εύνοια προς το ασθενέστερο μέρος

32.3. Εύνοια προς τον καταναλωτή

33. Η αρχή της καλής πίστεως και των συναλλακτικών ηθών

33.1. Έννοια καλής πίστεως

33.2. Έννοια συναλλακτικών ηθών

33.3. Σχέση καλής πίστεως και συναλλακτικών ηθών

33.4. Η «αντικειμενικότητα» της καλής πίστεως

33.5. Η προσέγγιση της αρχής

33.6. Η διεύρυνση της αρχής

33.7. Η συγκεκριμενοποίηση της αρχής. – Περιπτωσιολογία

33.7.1. Ειδικές διατάξεις

33.7.2. Επίδραση στην κύρια παροχή

33.7.3. Δημιουργία παρεπόμενων υποχρεώσεων

33.7.4. Κατάργηση της ενοχής

33,7.5. Μετενέργεια ενοχικής σχέσεως

33.7.6. Άλλα θέματα

33.8. Η λειτουργία της αρχής

33.9. Φύση της αρχής

33.10. Η εφαρμογή της αρχής

33.10.1. Συνέπειες παραβάσεως

33.10.2. Επέλευση αποτελεσμάτων

33.10.3. Δικονομικά

33.11. Σχέση με συγγενείς έννοιες ή αρχές

34. Η αρχή της ελευθερίας των συμβάσεων

34.1. Γενικά

34.2. Έννοια ελευθερίας συμβάσεων

34.3. Ειδικότερο περιεχόμενο συμβατικής ελευθερίας

34.4. Συμβατική ελευθερία και αρχή του ατύπου των δικαιοπραξιών.

34.5. Συμβατική ελευθερία και κλειστός αριθμός συμβάσεων

34.6. Περιορισμοί της ελευθερίας των συμβάσεων

34.6.1. Περιορισμοί εξωτερικής ελευθερίας

34.6.2. Περιορισμοί εσωτερικής ελευθερίας

34.6.3. Επίμετρο

35. Η αρχή της υπαιτιότητας και ευθύνης

35.1. Η αρχή της υπαιτιότητας

35.2. Η αρχή της ευθύνης

35.2.1. Η δέσμευση του προσώπου από τις πράξεις του

35.2.2. Δικαιολογία της δεσμεύσεως

35.2.3. Αστική ευθύνη γενικά

35.2.4. Δέσμευση και ευθύνη για πράξη ή για δικανική κατάσταση;

36. Η αρχή της αιτιώδους συνάφειας

IV. ΕΙΔΗ ΕΝΟΧΩΝ

Α. ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΝΟΧΩΝ

37. Οι διακρίσεις και τα κριτήριά τους

37.1. Γενικά

37.2. Τα κριτήρια των διακρίσεων

Β. ΕΙΔΗ ΕΝΟΧΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ

38. «Δευτερεύουσες» διακρίσεις («δευτερεύοντα» είδη)

38.1. Γενικά

38.2. Ενοχές κύριες και παρεπόμενες

38.3. Ενοχές διαρκείς και πρόσκαιρες

38.4. Ενοχές ορισμένες και αόριστες

38.5. Ενοχές θετικές και αποθετικές

38.6. Ενοχές διαιρετές και αδιαίρετες

38.7. Άλλες διακρίσεις

39. Ενοχές είδους και γένους

39.1. Γενικά

39.2. Έννοια ενοχής είδους

39.3. Έννοια ενοχής γένους

39.4. Κριτήριο της διακρίσεως

39.5. Η διάκριση και η διάκριση των πραγμάτων σε αντικαταστατά και μη αντικαταστατά

39.6. Η ενοχή γένους στις συναλλαγές

39.7. Διαβαθμίσεις του γένους

39.8. Πρακτική σημασία διακρίσεως

39.8.1. Αοριστία παροχής

39.8.2. Κίνδυνος

39.8.3. Αναγκαστική εκτέλεση

39.9. Ειδικές ρυθμίσεις της ενοχής γένους

39.9.1. Η επιλογή

39.9.2. Η συγκέντρωση, γενικά

39.9.3. Τρόποι συγκεντρώσεως

39.9.4. Συνέπειες συγκεντρώσεως

39.10. Καταχρηστικό γένος

39.11. Θέματα κινδύνου στις ενοχές είδους

40. Διαζευκτική ενοχή – Διαζευκτική ευχέρεια

40.1. Έννοια διαζευκτικής ενοχής

40.2. Ρύθμιση, πρακτική σημασία, γενεσιουργοί λόγοι διαζευκτικής ενοχής

40.3. Διάκριση από συγγενείς έννοιες

40.3.1. Ενοχή γένους

40.3.2. Εκλεκτική ή διαζευκτική συρροή δικαιωμάτων

40.3.3. Διαζευκτική ευχέρεια

40.3.4. Διαζευκτική πλειονότητα δανειστών

40.4. Τα προβλήματα

40.5. Η απλοποίηση

40.5.1. Τρόποι απλοποιήσεως

40.5.2. Συνέπειες απλοποιήσεως

40.6. Η επιλογή

40.6.1. Το δικαίωμα επιλογής

40.6.2. Δικαιούχος του δικαιώματος επιλογής

40.6.3. Άσκηση του δικαιώματος επιλογής

40.7. Ο κίνδυνος. – Αδυναμία παροχής

40.7.1. Οι ΑΚ 311,

40.7.2. Οι ΑΚ 313,

40.8. Διαζευκτική ευχέρεια, είδη

40.8.1. Έννοια

40.8.2. Γενεσιουργός λόγος

40.8.3. Ρύθμιση διαζευκτικής ευχέρειας οφειλέτη

40.8.4. Ρύθμιση διαζευκτικής ευχέρειας δανειστή

41. Απόδοση δαπανών

41.1. Έννοια δαπάνης

41.2. Η δημιουργούμενη ενοχή

41.3. Η παροχή

41.3.1. Απόδοση δαπάνης

41.3.2. Καταβολή τόκου

41.3.3. Αποκλεισμός τοκοδοσίας

41.4. Η άσκηση της αξιώσεως

42. Δικαίωμα αφαιρέσεως – Επαναφορά πράγματος στην προηγούμενη κατάσταση

42.1. Το δικαίωμα αφαιρέσεως

42.1.1. Έννοια κατασκευάσματος

42.1.2. Η δημιουργούμενη σχέση

42.1.3. Φύση δικαιώματος αφαιρέσεως

42.1.4. Άσκηση δικαιώματος αφαιρέσεως

42.2. Ειδικότερα η επαναφορά του κύριου πράγματος στην προηγούμενη κατάσταση

42.3. Αποκλεισμός του δικαιώματος αφαιρέσεως

43. Λογοδοσία

43.1. Γενικά, η ΑΚ

43.2. Η δημιουργούμενη σχέση

43.2.1. Τα μέρη

43.2.2. Η παροχή

43.2.3. Άσκηση και ικανοποίηση αξιώσεως

43.2.4. Παραίτηση

44. Απόδοση ομάδας

44.1. Η ΑΚ

44.2. Η δημιουργούμενη ενοχή

45. Άλλες ενοχές

Γ. Η ΧΡΗΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΧΗ

46. Γενικά

46.1. Έννοια χρηματικής ενοχής

46.2. Γενεσιουργοί λόγοι χρηματικής ενοχής

46.3. Πρακτική χρησιμότητα χρηματικής ενοχής

46.4. Ρύθμιση χρηματικής ενοχής, γενικά

46.5. Φύση χρηματικής ενοχής

47. Χρήμα

47.1. Λειτουργία και έννοια του χρήματος

47.1.1. Κοινό μέτρο αξίας

47.1.2. Κοινό ανταλλακτικό μέσο

47.2. Ευρεία και στενή έννοια χρήματος

47.2.1. Χρήμα σε ευρεία έννοια

47.2.2. Χρήμα σε στενή έννοια

47.3. Ημεδαπό και αλλοδαπό νόμισμα

47.4. Αξία χρήματος

47.4.1. Ονομαστική αξία

47.4.2. Πραγματική αξία

47.4.3. Υλική αξία

47.4.4. «Εσωτερική» αξία χαρτονομίσματος

48. Το νομισματικό σύστημα

48.1. Έννοια νομισματικού συστήματος

48.2. Αρχές του (ελληνικού) νομισματικού συστήματος

48.2.1. Η νομισματική κυκλοφορία

48.2.2. Το νόμιμα κυκλοφορούν χρήμα

48.2.3. Αναγκαστική κυκλοφορία

48.2.4. Αρχή ονομαστικής αξίας

48.3. Ασφαλιστικές ρήτρες

[49. Ασφαλιστικές ρήτρες

50. Η απαγόρευση των ασφαλιστικών ρητρών

51. Συνέπειες παραβιάσεως της απαγορεύσεως

52. Εξαιρέσεις από την απαγόρευση]

53. Η ρύθμιση της χρηματικής ενοχής γενικά

53.1. Γενικά

53.2. Εφαρμογή κανόνων ενοχής γένους

53.3. Αδυναμία παροχής

53.4. Τόπος παροχής

53.5. Υπερημερία

53.5.1. Οφειλέτη

53.5.2. Δανειστή

53.6. Αναγκαστική εκτέλεση

53.7. Αποζημίωση

53.8. Συναλλαγματική κ.λπ

54. Χρηματική ενοχή σε ξένο νόμισμα

54.1. Γενικά

54.2. Η ΑΚ

54.3. Η ΑΚ

54.3.1. Υπερημερία οφειλέτη

54.3.2. Υπερημερία δανειστή

55. Νομιναλιστική αρχή και υποτίμηση του νομίσματος

55.1. Το πρόβλημα της αναπροσαρμογής

55.2. Χρηματικές ενοχές, στις οποίες δεν εφαρμόζεται η νομιναλιστική αρχή

55.3. Επίμετρο

Δ. ΤΟΚΟΣ

56. Έννοια, φύση και είδη τόκου

56.1. Έννοια τόκου

56.2. Υπολογισμός τόκου

56.3. Διάκριση από συγγενείς έννοιες

56.4. Πολιτικός καρπός

56.5. Τόκος και χρηματική ενοχή

56.6. Η ρύθμιση του τόκου

56.7. Είδη τόκου

56.8. Παρατήρηση de lege ferenda

57. Η ενοχή τόκου ως παρεπόμενη ενοχή

57.1. Γενικά

57.2. Συνέπειες παρεπόμενου χαρακτήρα.

57.3. Αυτοτέλεια ενοχής τόκου

58. Ύψος τόκου

58.1. Γενικά

58.2. Η βασική ρύθμιση

58.3. Ύψος τόκου υπερημερίας και δικαιοπρακτικού

58.4. Συνυπολογισμός πλασματικού τόκου

58.5. Υπέρβαση ορίου δικαιοπρακτικού τόκου

59. Χρόνος καταβολής του τόκου

59.1. Χρόνος καταβολής δικαιοπρακτικού τόκου

59.2. Χρόνος καταβολής νόμιμου τόκου

60. Ανατοκισμός

60.1. Έννοια

60.2. Το πρόβλημα

60.3. Ο κανόνας ΑΚ 296 §

60.3.1. Συμβατικός ανατοκισμός

60.3.2. Μονομερής ανατοκισμός

60.4. Ειδικές περιπτώσεις ανατοκισμού

61. Απόσβεση – παραγραφή τόκων

61.1. Απόσβεση τόκων

61.2. Παραγραφή τόκων

Ε. Η ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ

i. Γενικά

62. Έννοια και προϋποθέσεις αποζημιώσεως

62.1. Έννοια αποζημιώσεως

62.2. Αποζημίωση, διαφέρον

62.3. Νομική – κοινωνική σημασία αποζημιώσεως

62.4. Προϋποθέσεις της ενοχής αποζημιώσεως

62.5. Αστική ευθύνη σε στενή έννοια

62.6. Η ρύθμιση της ενοχής προς αποζημίωση

ii. Ζημία

63. Έννοια και είδη ζημίας

63.1. Λειτουργική σημασία της ζημίας

63.2. Έννοια ζημίας

63.3. Θεωρία της διαφοράς

63.4. Φυσική ή κανονιστική έννοια της ζημίας

63.5. Είδη ζημίας

64. Ζημία περιουσιακή και μη περιουσιακή

64.1. Έννοια περιουσιακής ζημίας

64.2. Έννοια μη περιουσιακής ζημίας

64.3. Ηθική βλάβη – ψυχική οδύνη

64.3.1. Ηθική βλάβη και θεωρία της διαφοράς

64.3.2. Υποκείμενα ηθικής βλάβης και ψυχικής οδύνης

65. Ζημία θετική και αποθετική

65.1. Έννοια θετικής ζημίας

65.2. Έννοια αποθετικής ζημίας

65.3. Ειδικότερα η ΑΚ 298 εδ. β’

65.4. Παράνομο ή ανήθικο διαφυγόν κέρδος

65.5. Οι ΑΚ 928 εδ. α’ και

65.6. Θετική και αποθετική ηθική βλάβη

66. Ζημία αυτούσια και ζημία λογιστική

66.1. Έννοια αυτούσιας ζημίας

66.2. Έννοια λογιστικής ζημίας

66.3. Πρακτική σημασία της διακρίσεως

67. Ζημία αφηρημένη και ζημία συγκεκριμένη

67.1. Έννοια αφηρημένης ζημίας

67.2. Έννοια συγκεκριμένης ζημίας

67.3. Λόγος και κριτήρια διακρίσεως

67.4. Πρακτική σημασία της διακρίσεως: Συγκεκριμένος και αφηρημένος υπολογισμός της αποζημιώσεως

67.5. Στην ηθική βλάβη

67.6. Η λεγόμενη από διαθέσεως αξία

68. Ζημία άμεση και ζημία έμμεση

68.1. Έννοια άμεσης ζημίας

68.2. Έννοια έμμεσης ζημίας

68.3. Πρακτική σημασία της διακρίσεως

69. Ζημία παρούσα και ζημία μέλλουσα

69.1. Έννοια παρούσας ζημίας

69.2. Έννοια μέλλουσας ζημίας

69.3. Μέλλουσα θετική και αποθετική ζημία

69.4. Πρακτική σημασία διακρίσεως

69.5. Μέλλουσα ηθική βλάβη

iii. Νόμιμος λόγος ευθύνης

70. Γενικά

70.1. Casus sentit dominus

70.2. Έννοια νόμιμου λόγου ευθύνης

70.3. Θέματα ορολογίας

70.4. Διακρίσεις νόμιμων λόγων ευθύνης

70.5. Η ρύθμιση των νόμιμων λόγων ευθύνης

71. Νόμιμοι λόγοι πρωτογενούς ευθύνης ex lege

71.1. Γενικά

71.2. Ευθύνη από αδικοπραξία, διακινδύνευση

71.3. Ευθύνη από τις διαπραγματεύσεις

71.4. Ευθύνη από ειδική διάταξη νόμου.

72. Η δικαιοπραξία ως νόμιμος λόγος πρωτογενούς ευθύνης

73. Νόμιμος λόγος δευτερογενούς ευθύνης

73.1. Γενικά

73.2. Το δευτερογενές της ευθύνης

73.3. Θέματα ορολογίας

74. Συνήθη χαρακτηριστικά των νόμιμων λόγων ευθύνης

iv. Αιτιώδης συνάφεια

75. Γενικά

75.1. Η σχέση αιτίου - αιτιατού

75.2. Η νομοθετική πρόβλεψη

75.3. Οι θεωρίες για την αιτιώδη συνάφεια

75.4. Αιτιώδης συνάφεια ιδρυτική και πληρωτική της ευθύνης

76. Θεωρία του ισοδυνάμου των όρων.

76.1. Γενικά

76.2. Παραδείγματα

76.3. Θέματα ορολογίας

76.4. Αιτιώδης συνάφεια και θεωρία του ισοδυνάμου των όρων

76.5. Η παράλειψη ως αναγκαίος όρος

76.6. Κριτική της θεωρίας

76.7. Προσπάθειες αμβλύνσεως

76.8. Χρησιμότητα της θεωρίας

77. Η θεωρία της πρόσφορης αιτιώδους συνάφειας

77.1. Γενικά

77.2. Θέματα ορολογίας

77.3. Πρόσφορη αιτιώδης συνάφεια ή πρόσφορο αίτιο;

77.4. Θετική ή αρνητική διατύπωση της προσφορότητας;

77.5. Η διαφορά μεταξύ θεωρίας του ισοδυνάμου των όρων και θεωρίας της πρόσφορης αιτίας

77.6. Κριτήρια της προσφορότητας

77.7. Κριτικές παρατηρήσεις

78. Η θεωρία του σκοπού

78.1. Γενικά

78.2. Παραδείγματα

78.3. Κριτικές παρατηρήσεις

79. Ειδικά θέματα αιτιώδους συνάφειας

79.1. Γενικά

79.2. Αιτιότητα περισσότερων προσώπων

79.2.1. Κοινή

79.2.2. Σωρευτική

79.2.3. Διαζευκτική

79.3. Συμβολή τρίτων στη ζημία

79.3.1. Πρόκληση ζημίας από τρίτον

79.3.2. Πρόκληση ζημίας από ευνοηθείσα συμπεριφορά

79.3.3. Επαύξηση ζημίας

79.3.4. Διακοπή αιτιώδους συνάφειας

79.3.5. Ευθύνη τρίτου

79.4. Προλαμβάνουσα αιτιότητα

79.4.1. Παραδείγματα

79.4.2. Ζητήματα ορολογίας

79.4.3. Η ρύθμιση

79.4.4. Κρατούσα γνώμη

79.4.5. Άλλες γνώμες

79.4.6. Αρχές

79.5. Διαζευκτική νόμιμη συμπεριφορά

79.6. Ευπάθεια ζημιωθέντος αγαθού

79.7. Συνήθης βιοτικός κίνδυνος

79.8. Συμβολή ζημιωθέντος στη ζημία

80. Επίμετρο – Συμπεράσματα

80.1. Αιτιώδης συνάφεια και καταλογισμός ζημίας

80.2. Περιορισμός καταλογιστέων ζημιών

80.3. Προσπάθειες περαιτέρω περιορισμών

81. Δικονομικά

81.1. Βάρος αποδείξεως

81.2. Έλεγχος ΑΠ

v. Αντικείμενο αποζημιώσεως

82. Γενικά

83. Η χρηματική αποζημίωση

83.1. Ο κανόνας

83.2. Τρόπος καταβολής

83.3. Χρόνος και τρόπος υπολογισμού

84. Η αυτούσια αποζημίωση

84.1. Η ΑΚ 297 εδ. β’

84.2. Έννοια αυτούσιας αποζημιώσεως

84.3. Προϋποθέσεις επιδικάσεως αυτούσιας αποζημιώσεως

84.4. Ειδικά θέματα

84.4.1. Συνδυασμός χρηματικής και αυτούσιας αποζημιώσεως

84.4.2. Αυτούσια αποζημίωση έναντι καταβολής χρηματικού ποσού

84.4.3. Καταβολή χρηματικού ποσού ως in natura αποζημίωση

84.5. Έλεγχος ΑΠ

85. Ικανοποίηση ηθικής βλάβης

85.1. Γενικά

85.2. Χρηματική ικανοποίηση

85.3. Αυτούσια αποκατάσταση

85.4. Ειδικά θέματα

vi. Προσδιορισμός της αποζημιώσεως

86. Γενικά

87. Θετικό και αρνητικό διαφέρον

87.1. Γενικά, παραδείγματα

87.2. Έννοια θετικού διαφέροντος

87.3. Έννοια αρνητικού διαφέροντος, ευρεία – στενή

87.4. Διάκριση από θετική και αποθετική ζημία

87.5. Περιπτώσεις αρνητικού διαφέροντος

87.6. Έκταση αρνητικού διαφέροντος, περιπτωσιολογία

87.7. Κριτικές παρατηρήσεις

88. Πλήρης και περιορισμένη αποζημίωση

88.1. Ο κανόνας και οι εξαιρέσεις

88.2. Ειδικότερα η κατά αποκοπή αποζημίωση

88.3. Εύλογη αποζημίωση

89. Χρόνος υπολογισμού της ζημίας

89.1. Γενικά

89.2. Οι γνώμες

89.3. Ειδικά θέματα

90. Ειδικές περιπτώσεις δυσχερούς υπολογισμού

90.1. Γενικά

90.2. Προσβολή πράγματος

90.2.1. Καταστροφή καινούργιου πράγματος

90.2.2. Καταστροφή μεταχειρισμένου πράγματος

90.2.3. Βλάβη πράγματος

90.2.4. Άλλες ζημίες

90.3. Αφαίρεση χρήσεως

90.4. Προσβολή αγαθών της προσωπικότητας

90.5. Ειδικά θέματα

90.5.1. Δαπάνη για περιορισμό της ζημίας

90.5.2. Προσβολή προσώπου και ματαίωση δαπάνης

90.5.3. Υποτίμηση πράγματος

91. Συνυπολογισμός ζημίας και κέρδους

91.1. Γενικά, παραδείγματα

91.2. Η ρύθμιση

91.3. Ωφέλειες προκύπτουσες άμεσα από το ζημιογόνο γεγονός

91.4. Ωφέλειες από ενέργειες του ζημιωθέντος

91.5. Ωφέλειες από ενέργειες τρίτων

91.6. Ωφέλειες με βάση ειδική διάταξη

91.7. Η αρχή της πρόσφορης αιτιότητας και ο συνυπολογισμός

91.8. Τρόπος υπολογισμού

91.9. Ειδικότερα στην ηθική βλάβη

92. Συντρέχον πταίσμα του ζημιωθέντος

92.1. Γενικά, παραδείγματα

92.2. Προϋποθέσεις εφαρμογής της ρυθμίσεως γενικά

92.3. Ειδικότερα η υποχρέωση αποζημιώσεως

92.4. Ειδικότερα η συμβολή του ζημιωθέντος

92.5. Ειδικότερα η αιτιώδης συνάφεια

92.6. Οι συνέπειες

92.7. Ειδικά θέματα

vii. Υποκείμενα της σχέσεως

93. Ο δανειστής

93.1. Γενικά, παραδείγματα

93.2. Ο δανειστής στη δευτερογενή ευθύνη

93.3. Ο δανειστής στην πρωτογενή ευθύνη ex lege

93.4. Ο δανειστής στην πρωτογενή δικαιοπρακτική ευθύνη

93.5. Περισσότεροι δανειστές

94. Ο οφειλέτης

94.1. Γενικά

94.2. Τρίτος οφειλέτης

94.3. Περισσότεροι οφειλέτες

95. Ζημία τρίτου

V. ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΝΟΧΗΣ

96. Γενικά

96.1. Έννοια εκπληρώσεως ενοχής

96.2. Ανωμαλίες κατά την εκπλήρωση

96.3. Επισκόπηση θεμάτων

96.4. Η ρύθμιση

97. Καλόπιστη εκπλήρωση της ενοχής

98. Τόπος παροχής

98.1. Έννοια τόπου παροχής, διακρίσεις

98.2. Καθορισμός του τόπου παροχής

98.2.1. Τόπος παροχής μη χρηματικού χρέους

98.2.2. Τόπος παροχής χρηματικού χρέους

98.3. Διακρίσεις χρεών ανάλογα με τον τόπο παροχής

98.3.1. Άρσιμα

98.3.2. Κομίσιμα

98.3.3. Πέμψιμα

98.4. Πλειονότης παροχών

98.5. Πρακτική σημασία τόπου παροχής

98.6. Ειδικά θέματα

98.6.1. Έκταση εφαρμογής της ΑΚ

98.6.2. Αλλαγή τόπου παροχής

98.6.3. Σχέση με χρόνο παροχής

98.6.4. Άλλοι τόποι

98.6.5. Κομίσιμα χρέη καθημερινής ζωής

99. Χρόνος παροχής

99.1. Έννοια χρόνου παροχής

99.2. Ληξιπρόθεσμη παροχή

99.3. Εκπληρώσιμη παροχή

99.4. Συνδυασμοί ληξιπρόθεσμης και εκπληρώσιμης παροχής

99.5. Οι όροι «ληξιπρόθεσμη» και «απαιτητή» παροχή

99.6. Καθορισμός του χρόνου παροχής

99.7. Χρόνος παροχής ορισμένος. Δικαίωμα πρόωρης εκπληρώσεως

99.8. Πρακτική σημασία χρόνου παροχής

99.9. Ταυτόχρονη εκπλήρωση

100. Μερική εκπλήρωση

100.1. Γενικά

100.2. Ο κανόνας

100.3. Η εφαρμογή

100.4. Ειδικότερα τόκος και ποινική ρήτρα

100.5. Εξαιρέσεις

101. Εκπλήρωση από τρίτον

101.1. Έννοια εκπληρώσεως από τρίτον

101.2. Ο κανόνας ΑΚ

101.3. Οι εξαιρέσεις

101.4. Συνέπειες της εκπληρώσεως από τον τρίτο

102. Το δικαίωμα προσφοράς και υποκαταστάσεως

102.1. Γενικά

102.2. Προϋποθέσεις του δικαιώματος

102.3. Άσκηση του δικαιώματος

102.4. Συνέπειες της ασκήσεως του δικαιώματος

102.5. Η υποκατάσταση του τρίτου

103. Το δικαίωμα επισχέσεως

103.1. Έννοια και λειτουργία

103.2. Ρύθμιση. – Δικαιολογία

103.3. Προϋποθέσεις δικαιώματος επισχέσεως

103.4. Ειδικότερα οι δύο ανταπαιτήσεις

103.5. Ειδικότερα η συνάφεια των ανταπαιτήσεων

103.6. Ειδικότερα το ληξιπρόθεσμο των ανταπαιτήσεων

103.7. Ειδικότερα η ΑΚ

103.8. Αποκλεισμός δικαιώματος επισχέσεως

103.9. Απόκρουση δικαιώματος επισχέσεως

103.10. Συνέπειες ασκήσεως δικαιώματος επισχέσεως

103.11. Ειδικά θέματα

VI. ΑΝΩΜΑΛΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΕΝΟΧΗΣ

Α. ΓΕΝΙΚΑ

i. Γενικές έννοιες

104. Έννοια ανώμαλης εξέλιξης - ορολογία

104.1. Γενικά

104.2. Έννοια ανώμαλης εξελίξεως της ενοχής, ευρεία – στενή

104.3. Ορολογία

105. Επισκόπηση ανώμαλης εξελίξεως

105.1. Γενικά

105.2. Από την πλευρά του οφειλέτη

105.3. Από την πλευρά του δανειστή

105.4. Διάφορα συμπλέγματα

106. Η ρύθμιση της ανώμαλης εξελίξεως

106.1. Επισκόπηση της ρυθμίσεως

106.2. Κριτικές παρατηρήσεις

107. Γενικές αρχές της ρυθμίσεως

107.1. Γενικά

107.2. Ως προς τη θεμελίωση της ευθύνης

107.3. Ως προς τις συνέπειες της ανώμαλης εξελίξεως

ii. Ανώμαλη εξέλιξη της ενοχής από πράξεις τρίτων γενικά

108. Γενικά

108.1. Η επέμβαση τρίτων στην ενοχική σχέση

108.2. Η αυθαίρετη επέμβαση τρίτου

108.3. Επέμβαση τρίτου με τη θέληση του ενός ή του άλλου μέρους

108.4. Επέμβαση νόμιμων αντιπροσώπων ή οργάνων

108.5. Η ρύθμιση του Αστικού Κώδικα

109. Επισκόπηση των ρυθμίσεων ΑΚ 330 και

109.1. Η ΑΚ 330 εδ. α’

109.2. Η ΑΚ 334 §

109.3. Νόμιμος αντιπρόσωπος και προστηθείς του δανειστή

110. Δικαιολογία της ευθύνης για πράξεις τρίτων

110.1. Κύρια δικαιολογία

110.2. Πρόσθετες δικαιολογίες

110.3. Δυσμενείς επιπτώσεις της ρυθμίσεως

iii. Ειδικότερα η ευθύνη για τον βοηθό εκπληρώσεως

111. Βασικές έννοιες

111.1. Έννοια βοηθού εκπληρώσεως

111.2. Έννοια σχέσεως βοηθού εκπληρώσεως (προστήσεως)

112. Οι προϋποθέσεις της ευθύνης για τον βοηθό εκπληρώσεως (επισκόπηση)

113. Η σχέση βοηθού εκπληρώσεως

113.1. Γενικά

113.2. Ύπαρξη ενοχικής σχέσεως

113.3. Χρησιμοποίηση του βοηθού για την εκπλήρωση της παροχής

113.4. Επιτρεπτό χρησιμοποιήσεως βοηθού

113.5. Εξάρτηση βοηθού από τον οφειλέτη;

114. Συμπεριφορά του βοηθού κατά την εκπλήρωση της παροχής

114.1. Γενικά

114.2. Το πταίσμα του βοηθού

114.3. Βοηθός ακαταλόγιστος

114.4. Συμπεριφορά κατά την εκπλήρωση

114.5. Ειδικότερα συμπεριφορά με αφορμή την εκπλήρωση

115. Πρόκληση ανωμαλίας στην εξέλιξη της ενοχής κ.λπ

115.1. Γενικά

115.2. Ευθύνη οφειλέτη για ανώμαλη εξέλιξη

115.3. Ευθύνη για άλλα επιζήμια αποτελέσματα;

116. Ειδικά θέματα

116.1. Λειτουργική σημασία της ΑΚ 334 §

116.2. Η ευθύνη του οφειλέτη

116.3. Θέματα αποδείξεως

116.4. Απαλλακτικές ρήτρες

117. Σχέσεις μερών

117.1. Γενικά

117.2. Σχέσεις δανειστή και οφειλέτη

117.3. Σχέσεις δανειστή και βοηθού

117.4. Σχέσεις οφειλέτη και βοηθού

Β. ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΠΑΡΟΧΗΣ

118. Έννοια και ρύθμιση

118.1. Έννοια αδυναμίας

118.2. Λόγοι αδυναμίας, παραδείγματα

118.3. Οριοθέτηση της έννοιας

118.4. Η ρύθμιση

118.5. Αδυναμία και υποχρέωση παραλείψεως

118.6. Ειδικά θέματα

119. Είδη αδυναμίας παροχής

119.1. Γενικά

119.2. Αρχική και επιγενόμενη αδυναμία

119.3. Αντικειμενική και υποκειμενική αδυναμία

119.4. Ολική και μερική αδυναμία

119.5. Οριστική και παροδική αδυναμία

119.6. Υπαίτια και ανυπαίτια αδυναμία

119.7. Πλασματική αδυναμία

120. Ανυπαίτια επιγενόμενη αδυναμία

120.1. Γενικά

120.2. Συνέπειες

120.3. Ειδικότερα η απαλλαγή του οφειλέτη

120.4. Ειδικότερα η υποχρέωση ειδοποιήσεως

120.5. Ειδικότερα η υποχρέωση αποδόσεως του περιελθόντος

120.6. Άλλες υποχρεώσεις

120.7. Η αλλοίωση της ενοχής

121. Υπαίτια επιγενόμενη αδυναμία

121.1. Γενικά

121.2. Συνέπειες

121.3. Ειδικότερα το διαφέρον εκπληρώσεως

121.4. Ειδικότερα η μερική αδυναμία

122. Πλασματική αδυναμία παροχής

122.1. Γενικά

122.2. Συνέπεια

122.3. Προϋποθέσεις πλασματικής αδυναμίας

122.4. Ειδικά θέματα

Γ. ΥΠΕΡΗΜΕΡΙΑ ΟΦΕΙΛΕΤΗ

123. Έννοια και ρύθμιση

123.1. Έννοια υπερημερίας οφειλέτη

123.2. Προϋποθέσεις (επισκόπηση)

123.3. Συνέπειες (επισκόπηση)

123.4. Υπερημερία και ενοχή προς παράλειψη

123.5. Υπερημερία και εκ των προτέρων παράβαση της ενοχής

123.6. Η ρύθμιση της υπερημερίας του οφειλέτη

124. Έγκυρη και αγώγιμη ενοχή

125. Παροχή δυνατή

126. Παροχή ληξιπρόθεσμη

127. Όχληση

127.1. Έννοια οχλήσεως

127.2. Φύση οχλήσεως

127.3. Περιεχόμενο οχλήσεως

127.4. Τόπος και χρόνος οχλήσεως

127.5. Εξώδικη και δικαστική όχληση

127.6. Πότε δεν απαιτείται όχληση

128. Πταίσμα του οφειλέτη

128.1. Γενικά

128.2. Η ρύθμιση ΑΚ

128.3. Βάρος αποδείξεως

129. Συνέπειες της υπερημερίας. Α: Επίταση ευθύνης

129.1. Γενικά

129.2. Ευθύνη για κάθε πταίσμα

129.3. Ευθύνη για τυχηρά

129.4. Απαλλαγή οφειλέτη από ευθύνη για τυχηρά

129.5. Φύση της ΑΚ

130. Συνέπειες της υπερημερίας. Β: Υποχρέωση (εκπληρώσεως και) αποζημιώσεως

130.1. Γενικά

130.2. Η αποζημίωση

130.3. Αιτιώδης συνάφεια

131. Συνέπειες της υπερημερίας – Γ. Αποποίηση της παροχής

131.1. Γενικά

131.2. Προϋποθέσεις αποποιήσεως

131.3. Η αποποίηση

131.4. Διαφέρον εκπληρώσεως

132. Συνέπειες της υπερημερίας στη χρηματική ενοχή

132.1. Γενικά

132.2. Η υποχρέωση αποζημιώσεως

132.3. Ειδικότερα η υποτίμηση του νομίσματος

132.4. Η ΑΚ

132.5. Ειδικά θέματα

133. Μερική υπερημερία του οφειλέτη

133.1. Γενικά

133.2. Η ρύθμιση

133.3. Η μερική υπερημερία ως ολική

134. Ευθύνη του οφειλέτη κατά την επιδικία

134.1. Γενικά

134.2. Ευθύνη στη χρηματική ενοχή

134.3. Ευθύνη στη μη χρηματική ενοχή

135. Άρση της υπερημερίας

135.1. Γενικά

135.2. Λόγοι άρσεως της υπερημερίας

135.3. Συνέπειες άρσεως

Δ. ΠΛΗΜΜΕΛΗΣ ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΧΗΣ

136. Γενικά

136.1. Έννοια πλημμελούς εκπληρώσεως

136.2. Ορολογία

136.3. Ρύθμιση

137. Είδη πλημμελούς εκπληρώσεως

137.1. Γενικά

137.2. Μη προσήκουσα εκπλήρωση της (κύριας) παροχής

137.3. Παράβαση παρεπόμενων υποχρεώσεων

137.4. Οριστική άρνηση εκπληρώσεως

137.5. Άλλα είδη

138. Η ρύθμιση της πλημμελούς εκπληρώσεως

138.1. Γενικά

138.2. Υπαίτια και ανυπαίτια πλημμελής εκπλήρωση

138.3. Ειδικότερα η ανυπαίτια

138.4. Ειδικότερα η υπαίτια

Ε. ΥΠΕΡΗΜΕΡΙΑ ΔΑΝΕΙΣΤΗ

139. Γενικά

139.1. Έννοια υπερημερίας δανειστή, παραδείγματα

139.2. Προϋποθέσεις

139.3. Συνέπειες

139.4. Διάκριση από υπερημερία οφειλέτη

139.5. Η ρύθμιση

140. Προϋποθέσεις υπερημερίας δανειστή – Α. Παροχή δυνατή

140.1. Γενικά

140.2. Ειδικότερα η ΑΚ

141. Προϋποθέσεις υπερημερίας δανειστή – Β. Προσφορά της παροχής

141.1. Γενικά

141.2. Νομική φύση προσφοράς

141.3. Υλική προσφορά

141.4. Ρηματική προσφορά

141.5. Πρόσκληση δανειστή για σύμπραξη

142. Προϋποθέσεις υπερημερίας δανειστή – Γ. Μη αποδοχή της παροχής

142.1. Γενικά

142.2. Νομική φύση της (μη) αποδοχής

142.3. Αντικειμενική υπερημερία

143. Ειδικά θέματα

143.1. Η αποδοχή της παροχής

143.2. Χρόνος παροχής μη ορισμένος

143.3. Δικαίωμα προεκπληρώσεως

143.4. Περιπτώσεις αποκλεισμού υπερημερίας δανειστή

144. Υπερημερία δανειστή λόγω μη προσφοράς της αντιπαροχής

144.1. Γενικά

144.2. Εφαρμογή γενικών διατάξεων.

144.3. Ερμηνεία της ΑΚ

145. Συνέπειες της υπερημερίας του δανειστή

145.1. Γενικά

145.2. Περιορισμός ευθύνης οφειλέτη

145.3. Περιορισμός ως προς οφειλή τόκων

145.4. Περιορισμός ευθύνης για ωφελήματα

145.5. Αξίωση δαπανών

145.6. Δημόσια κατάθεση

145.7. Μεσεγγύηση ακινήτου

146. Άρση της υπερημερίας του δανειστή

146.1. Γενικά

146.2. Λόγοι άρσεως

146.3. Συνέπειες άρσεως

147. Οριακές περιπτώσεις μεταξύ αδυναμίας και υπερημερίας δανειστή

147.1. Γενικά, παραδείγματα

147.2. Οι διάφορες κατασκευές

VII. ΣΥΜΒΑΤΙΚΕΣ ΕΝΟΧΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

148. Γενικά

Α. ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ, ΔΙΑΤΥΠΩΣΕΙΣ Ή ΑΛΛΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΕΝΟΧΙΚΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ

149. Σύμβαση μεταβιβάσεως μέλλουσας περιουσίας

149.1. Γενικά

149.2. Έννοια μέλλουσας περιουσίας

149.3. Έκταση της απαγορεύσεως

149.4. Η ακυρότητα

150. Σύμβαση μεταβιβάσεως υφιστάμενης περιουσίας

150.1. Γενικά

150.2. Δικαιολογία της ρυθμίσεως

150.3. Η μεταβίβαση των επί μέρους στοιχείων

150.4. Συνέπεια μη τηρήσεως του τύπου

151. Κληρονομικές συμβάσεις

151.1. Γενικά

151.2. Φύση της συμβάσεως

151.3. Δικαιολογία ρυθμίσεως

151.4. Έκταση απαγορεύσεως

151.5. Η ακυρότητα

152. Εμπράγματες συμβάσεις για ακίνητο

152.1. Γενικά

152.2. Έκταση εφαρμογής

152.3. Η ακυρότητα

153. Εμπράγματες συμβάσεις και παράρτημα

154. Αοριστία παροχής και οι ΑΚ 371 επ

154.1. Γενικά

154.2. Προσδιορισμός της παροχής από ένα μέρος

154.3. Προσδιορισμός της παροχής από τρίτον

154.4. Προσδιορισμός αόριστης αντιπαροχής

154.5. Το δικαίωμα προσδιορισμού της παροχής

154.6. Υποχρέωση προσδιορισμού

154.7. Προσδιορισμός της παροχής από το δικαστήριο

154.8. Ειδικά θέματα

Β. ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΩΜΑΛΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΣΥΜΒΑΤΙΚΩΝ ΕΝΟΧΩΝ

155. Γενικά

155.1. Η εκπλήρωση

155.2. Ανώμαλη εξέλιξη

155.3. Η ρύθμιση

i. Η ένσταση του μη εκπληρωθέντος συναλλάγματος

156. Η ένσταση του μη εκπληρωθέντος συναλλάγματος

156.1. Έννοια

156.2. Προϋποθέσεις της ενστάσεως

156.3. Ειδικότερα η παροχή και η αντιπαροχή

156.4. Ειδικότερα η ένσταση του μη προσηκόντως εκπληρωθέντος συναλλάγματος

156.5. Η προβολή της ενστάσεως

156.6. Απόκρουση της ενστάσεως

156.7. Αποτελέσματα αποδοχής της ενστάσεως

156.8. Ειδικότερα η υποχρέωση προεκπληρώσεως

156.9. Ειδικά θέματα

ii. Η αρχική αδυναμία παροχής

157. Αρχική αδυναμία παροχής

157.1. Γενικά

157.2. Προϋποθέσεις αρχικής αδυναμίας

157.3. Οι συνέπειες

157.4. Ευθύνη του οφειλέτη

157.5. Απαλλαγή του οφειλέτη

157.6. Εφαρμογή της ΑΚ

158. Σύμβαση για παροχή απαγορευμένη από το νόμο

158.1. Γενικά, οι ΑΚ 174 και

158.2. Η ρύθμιση

iii. Ανώμαλη εξέλιξη αμφοτεροβαρών ενοχών

159. Γενικά

159.1. Η ρύθμιση

159.2. Η ιδιομορφία της ρυθμίσεως

159.3. Έκταση της ρυθμίσεως

160. Ανυπαίτια αδυναμία παροχής του ενός

160.1. Έννοια ανυπαίτιας αδυναμίας

160.2. Παράδειγμα

160.3. Συνέπειες ανυπαίτιας αδυναμίας (γενικά)

160.4. Η απαλλαγή των μερών

160.5. Η αξίωση αδικαιολόγητου πλουτισμού

160.6. Αξίωση για το περιελθόν

160.7. Ειδικότερα η μερική αδυναμία

160.8. Ειδικά θέματα

161. Αδυναμία παροχής από υπαιτιότητα του άλλου μέρους (δανειστή)

161.1. Η ρύθμιση

161.2. Η υπαιτιότητα του δανειστή

161.3. Ειδικότερα η έκπτωση ωφελειών

161.4. Δικονομικά

161.5. Ειδικά θέματα

162. Αδυναμία παροχής κατά την υπερημερία του δανειστή

162.1. Η ρύθμιση της ΑΚ 381 §

162.2. Τα ερμηνευτικά προβλήματα

162.3. Ειδικότερα ο βαθμός υπαιτιότητας του οφειλέτη

162.4. Η αιτία της υπερημερίας του δανειστή

163. Υπαίτια αδυναμία παροχής

163.1. Η ρύθμιση ΑΚ

163.2. Τα δικαιώματα της ΑΚ

163.3. Το δικαίωμα αποζημιώσεως

163.4. Το δικαίωμα υπαναχωρήσεως

163.5. Η συρροή δικαιωμάτων

163.6. Μερική αδυναμία

163.7. Δικονομικά

163.8. Αδυναμία παροχής από υπαιτιότητα οφειλέτη και δανειστή

164. Πλασματική αδυναμία παροχής

165. Υπερημερία οφειλέτη

165.1. Η ρύθμιση

165.2. Προϋποθέσεις της υπερημερίας

165.3. Παράδειγμα

165.4. Τα δικαιώματα του δανειστή

165.5. Ειδικότερα η θέση εύλογης προθεσμίας εκπληρώσεως

165.6. Πότε δεν απαιτείται να ταχθεί προθεσμία εκπληρώσεως

165.7. Η νομική κατάσταση κατά τη διάρκεια της προθεσμίας

165.8. Μερική υπερημερία

166. Υπαίτια αδυναμία και υπερημερία σε σύμβαση για διαδοχικές τμηματικές παροχές

166.1. Γενικά

166.2. Δικαιώματα δανειστή ως προς την αδύνατη κ.λπ. παροχή

166.3. Δικαιώματα δανειστή ως προς τις υπολειπόμενες παροχές

166.4. Δικαιώματα δανειστή ως προς τις εκτελεσθείσες παροχές

167. Πλημμελής εκπλήρωση

168. Απρόοπτη μεταβολή συνθηκών

168.1. Γενικά

168.2. Οι θεωρητικές κατασκευές

168.3. Η ρύθμιση του Αστικού Κώδικα

168.4. Προϋποθέσεις εφαρμογής της ΑΚ 388, γενικά

168.5. Παραδείγματα

168.6. Προϋποθέσεις της ΑΚ 388 Α: Αμφοτεροβαρής σύμβαση

168.7. Προϋποθέσεις της ΑΚ 388 Β: Μεταβολή συνθηκών

168.8. Προϋποθέσεις της ΑΚ 388 Γ: Μεταγενέστερη μεταβολή

168.9. Προϋποθέσεις της ΑΚ 388 Δ: Έκτακτοι και απρόβλεπτοι λόγοι μεταβολής

168.10. Προϋποθέσεις της ΑΚ 388 Ε: Υπέρμετρη επάχθεια της παροχής λόγω της μεταβολής

168.11. Συνέπειες

168.12. Ειδικά θέματα

iv. Υπαναχώρηση και καταγγελία

169. Έννοια και είδη υπαναχωρήσεως

169.1. Γενικά, ορολογία

169.2. Έννοια υπαναχωρήσεως

169.3. Διάκριση από συγγενείς έννοιες.

169.4. Είδη υπαναχωρήσεως

169.5. Η ρύθμιση

170. Άσκηση του δικαιώματος υπαναχωρήσεως

170.1. Γενικά

170.2. Υπαναχώρηση σε περίπτωση περισσοτέρων

171. Αποκλεισμός του δικαιώματος υπαναχωρήσεως

171.1. Γενικά

171.2. Λόγοι αποκλεισμού

172. Απόσβεση του δικαιώματος υπαναχωρήσεως

172.1. Γενικά

172.2. Γενικοί λόγοι αποσβέσεως

172.3. Ο ειδικός λόγος αποσβέσεως

173. Αποτέλεσμα της υπαναχωρήσεως

173.1. Γενικά

173.2. Η απόσβεση των υποχρεώσεων

173.3. Η απόδοση των ληφθεισών παροχών

173.4. Απόσβεση της ενοχικής σχέσεως

173.5. Ενοχική ή εμπράγματη ενέργεια της υπαναχωρήσεως;

173.6. Εύλογη αποζημίωση;

174. Ματαίωση της υπαναχωρήσεως

174.1. Γενικά, η ΑΚ

174.2. Προϋποθέσεις της ματαιώσεως

174.3. Συνέπειες της ματαιώσεως

175. Ειδικές ρήτρες

175.1. Γενικά

175.2. Υπαναχώρηση σε περίπτωση μη εκτελέσεως της συμβάσεως

175.3. Υπαναχώρηση έναντι καταβολής ποινής

175.4. Ρήτρα εκπτώσεως

175.5. Ρήτρα κρατήσεως της παροχής

176. Ειδικότερα οι συμβάσεις ακριβόχρονης εκτελέσεως

176.1. Έννοια και είδη

176.2. Δικαιώματα του δανειστή

176.3. Ερμηνευτικά ζητήματα

177. Καταγγελία

177.1. Έννοια, ορολογία

177.2. Η ρύθμιση

177.3. Είδη

177.4. Άσκηση του δικαιώματος καταγγελίας

177.5. Αποτελέσματα

177.6. Δικαίωμα καταγγελίας διαρκούς συμβάσεως

Γ. ΣΥΜΒΑΣΗ ΥΠΕΡ ΚΑΙ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΡΙΤΟΥ

i. Γενικά

178. Γενικά

178.1. Η ενοχική σύμβαση ως προς τους τρίτους

178.2. Η σύμβαση σε βάρος τρίτου

178.3. Η σύμβαση υπέρ τρίτου

178.4. Η ρύθμιση

ii. Η σύμβαση υπέρ τρίτου

179. Έννοια και είδη

179.1. Έννοια

179.2. Είδη

179.3. Κριτήριο της διακρίσεως

179.4. Γνήσια σύμβαση υπέρ τρίτου ex lege

179.5. Διάκριση από συγγενείς έννοιες

180. Οι δημιουργούμενες σχέσεις

180.1. Γενικά

180.2. Η σχέση μεταξύ των συμβαλλομένων

180.3. Η σχέση μεταξύ δέκτη της υποσχέσεως και τρίτου

180.4. Η σχέση μεταξύ υποσχεθέντος και τρίτου

180.5. Η σύμβαση υπέρ τρίτου ως αυτοτελής σύμβαση ή ως όρος συμβάσεως

180.6. Οι σχέσεις των μερών και η επίδοση

181. Η μη γνήσια σύμβαση υπέρ τρίτου

181.1. Γενικά

181.2. Το πρόσωπο του τρίτου

181.3. Η θέση του υποσχεθέντος

181.4. Η θέση του δέκτη της υποσχέσεως

181.5. Η θέση του τρίτου

181.6. Έλλειψη κ.λπ. της βασικής σχέσεως

182. Η γνήσια σύμβαση υπέρ τρίτου – Α. Το δικαίωμα του τρίτου

182.1. Γενικά

182.2. Το πρόσωπο του τρίτου

182.3. Το δικαίωμα του τρίτου

182.4. Το μετακλητό ή αμετάκλητο του δικαιώματος του τρίτου

182.5. Ειδικότερα η αποποίηση του δικαιώματος

183. Η γνήσια σύμβαση υπέρ τρίτου – Β. Η αμεσότητα της κτήσεως του δικαιώματος του τρίτου

183.1. Γενικά

183.2. Αμεσότητα και κληρονομία του δέκτη της υποσχέσεως

183.3. Αμεσότητα και δανειστές του δέκτη της υποσχέσεως

183.4. Προστασία δανειστών και νόμιμων μεριδούχων του δέκτη της υποσχέσεως

184. Η γνήσια σύμβαση υπέρ τρίτου – Γ. Ενστάσεις του υποσχεθέντος κατά του τρίτου

184.1. Γενικά

184.2. Προσωπικές ενστάσεις του υποσχεθέντος κατά του τρίτου

184.3. Ενστάσεις του υποσχεθέντος από τη σύμβαση

184.4. Άλλες ενστάσεις

185.

Η γνήσια σύμβαση υπέρ τρίτου – Δ. Ζητήματα ανώμαλης εξέλιξης

185.1. Γενικά

α. Ανώμαλη εξέλιξη από την πλευρά του υποσχεθέντος

185.2. Μετακλητό δικαίωμα του τρίτου

185.3. Αμετάκλητο αποκλειστικό δικαίωμα του τρίτου

185.4. Αμετάκλητο παράλληλο δικαίωμα του τρίτου

β. Ανώμαλη εξέλιξη από την πλευρά του δέκτη της υποσχέσεως

185.5. Θέση υποσχεθέντος

185.6. Θέση τρίτου

185Α. Η γνήσια σύμβαση υπέρ τρίτου – Ε. Έλλειψη κ.λπ. της βασικής ή της εσωτερικής σχέσεως

iii. Η σύμβαση σε βάρος τρίτου

186. Γενικά

186.1. Παραδείγματα

186.2. Είδη

186.3. Το πρόσωπο του τρίτου

187. Η γνήσια σύμβαση σε βάρος τρίτου

188. Η μη γνήσια σύμβαση σε βάρος τρίτου

188.1. Γενικά

188.2. Στοιχεία της μη γνήσιας συμβάσεως σε βάρος τρίτου

188.3. Ειδικότερα η υπόσχεση

188.4. Ειδικότερα η παροχή

188.5. Τα μέρη

188.6. Το ερμηνευτικό πρόβλημα

188.7. Η λειτουργία της μη γνήσιας συμβάσεως σε βάρος τρίτου

VIII. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΕΝΟΧΗΣ

189. Γενικά

189.1. Γενικά

189.2. Διατάξεις της Πολιτικής Δικονομίας

189.3. Διατάξεις του Αστικού Κώδικα

Α. ΑΡΡΑΒΩΝΑΣ

190. Έννοια, είδη και ρύθμιση αρραβώνα

190.1. Έννοια, ορολογία

190.2. Στοιχεία της έννοιας του αρραβώνα

190.3. Είδη αρραβώνα

190.4. Η ρύθμιση

190.5. Διάκριση από συγγενείς έννοιες

191. Ο αρραβώνας κατά τον Αστικό Κώδικα

191.1. Γενικά

191.2. Φύση του αρραβώνα

191.3. Η αρραβωνική σύμβαση

191.4. Η δόση του αρραβώνα

191.5. Ειδικά θέματα

191.5.1. Κατάπτωση αρραβώνα ως αποζημίωση

191.5.2. Λόγοι καταπτώσεως αρραβώνα

192. Ειδικότερα η τύχη του αρραβώνα

192.1. Γενικά

192.2. Εκτέλεση της κύριας συμβάσεως

192.3. Ανυπαίτια μη εκτέλεση της κύριας συμβάσεως

192.4. Υπαίτια μη εκτέλεση της κύριας συμβάσεως

192.5. Κατάπτωση αρραβώνα και απαίτηση της (δυνατής) παροχής

192.6. Υπαναχώρηση και κατάπτωση αρραβώνα;

192.7. Περαιτέρω αποζημίωση

Β. ΠΟΙΝΙΚΗ ΡΗΤΡΑ

193. Έννοια, είδη και ρύθμιση της ποινικής ρήτρας

193.1. Έννοια

193.2. Είδη

193.3. Στοιχεία της έννοιας της γνήσιας ποινικής ρήτρας

193.4. Θέματα ορολογίας

193.5. Χαρακτήρας της ποινικής ρήτρας

193.6. Διάκριση από συγγενείς έννοιες

193.7. Η ρύθμιση

194. Κατάπτωση ποινικής ρήτρας – Α. Γενικά

194.1. Έννοια καταπτώσεως

194.2. Προϋποθέσεις καταπτώσεως, ειδικότερα η υπαιτιότητα του οφειλέτη

194.3. Χρόνος καταπτώσεως

194.4. Ανυπαίτια αδυναμία

194.5. Παραγραφή

195. Κατάπτωση ποινικής ρήτρας – Β. Μη εκπλήρωση

195.1. Γενικά, η ΑΚ

195.2. Τα δικαιώματα του δανειστή (γενικά)

195.3. Σχέση των δικαιωμάτων του δανειστή

195.4. Η απαίτηση της ποινής

195.5. Η απαίτηση αποζημιώσεως

195.6. Μερική εκπλήρωση

196. Κατάπτωση ποινικής ρήτρας – Γ. Μη προσήκουσα ή μη έγκαιρη εκπλήρωση

196.1. Γενικά, η ΑΚ

196.2. Δικαιώματα του δανειστή

196.3. Ποινική ρήτρα και πραγματικά ελαττώματα

197. Ύψος ποινικής ρήτρας – Μείωση

197.1. Γενικά

197.2. Η ρύθμιση ΑΚ

197.3. Ειδικότερα η δυσανάλογα μεγάλη ποινή

197.4. Ειδικότερα η αίτηση του οφειλέτη

197.5. Ειδικότερα η δικαστική απόφαση

197.6. Μείωση αδιαίρετης ποινικής ρήτρας;

197.7. Ειδικότερα ποινική ρήτρα για κύρια χρηματική παροχή

IX. ΑΠΟΣΒΕΣΗ ΤΗΣ ΕΝΟΧΗΣ

Α. ΓΕΝΙΚΑ

198. Έννοια αποσβέσεως και αποσβεστικοί λόγοι

198.1. Έννοια αποσβέσεως

198.2. Έννοια αποσβεστικού λόγου

198.3. Διακρίσεις των αποσβεστικών λόγων

199. Γενικοί αποσβεστικοί λόγοι

199.1. Γενικά, περιπτωσιολογία

199.2. Ειδικότερα η αντίθετη συμφωνία

199.3. Ειδικότερα η συρροή επικερδών αιτιών

199.4. Ειδικότερα η ματαίωση ή η επίτευξη του σκοπού της συμβάσεως

Β. ΕΙΔΙΚΟΙ ΑΠΟΣΒΕΣΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ

i. Η καταβολή

200. Έννοια, φύση και ρύθμιση καταβολής

200.1. Έννοια καταβολής

200.2. Η καταβολή ως αποσβεστικός λόγος

200.3. Θέματα ορολογίας

200.4. Νομική φύση καταβολής

200.5. Ρύθμιση

201. Προσήκουσα καταβολή

201.1. Γενικά

201.2. Δικαιοπραξία ως καταβολή

201.3. Μεταβίβαση κυριότητας ως καταβολή

201.4. Καταβολή χρηματικής οφειλής με λογιστικό χρήμα

201.5. Καταβολή με επιφύλαξη

201.6. Αποδοχή παροχής από δανειστή

202. Από ποιον γίνεται η καταβολή

203. Προς ποιον γίνεται η καταβολή

203.1. Γενικά

203.2. Καταβολή στον δανειστή

203.3. Καταβολή σε τρίτον, «επιτετραμμένο» από τον δανειστή

203.4. Καταβολή σε τρίτον, «επιτετραμμένο» από το δικαστήριο

203.5. Καταβολή σε τρίτον, «επιτετραμμένο» από το νόμο

203.6. Ανεπίτρεπτη καταβολή σε τρίτον

203.7. Καταβολή στον κατά το φαινόμενο δικαιούχο

204. Ειδικότερα η καταβολή στον κομιστή εξοφλητικής αποδείξεως

204.1. Έννοια εξοφλητικής αποδείξεως

204.2. Η ρύθμιση ΑΚ 426 γενικά

204.3. Προϋποθέσεις εφαρμογής της ρυθμίσεως

204.4. Συνέπειες

204.5. Έκταση εφαρμογής της ΑΚ

205. Ειδικότερα ο σκοπός εξοφλήσεως του χρέους

206. Περισσότερα χρέη. – Καταλογισμός

206.1. Γενικά

206.2. Επισκόπηση της ρυθμίσεως ΑΚ

206.3. Καταλογισμός κατά τη συμφωνία των μερών

206.4. Καταλογισμός κατά τον ορισμό του οφειλέτη

206.5. Καταλογισμός κατά τη σειρά του νόμου

206.6. Καταλογισμός κατά την ΑΚ

207. Δικαίωμα για εξοφλητική απόδειξη

207.1. Γενικά, η ΑΚ 424 εδ. α’

207.2. Φύση του δικαιώματος

207.3. Τα μέρη

207.4. Άσκηση του δικαιώματος

207.5. Διάφορα θέματα

208. Δικαίωμα αποδόσεως χρεωστικού εγγράφου

208.1. Έννοια χρεωστικού εγγράφου, η ΑΚ 424 εδ. α’

208.2. Φύση του δικαιώματος

208.3. Τα μέρη

208.4. Αντικείμενο του δικαιώματος

208.5. Άσκηση του δικαιώματος

208.6. Απώλεια κ.λπ. χρεωστικού εγγράφου

208.7. Το τεκμήριο από την απόδοση του χρεωστικού εγγράφου

209. Έξοδα εξοφλήσεως

ii. Δόση αντί καταβολής. Υπόσχεση αντί καταβολής

210. Έννοια, φύση, ρύθμιση δόσεως αντί καταβολής

210.1. Έννοια

210.2. Φύση

210.3. Ρύθμιση

211. Έννοια, φύση, ρύθμιση υποσχέσεως αντί καταβολής

211.1. Έννοια

211.2. Φύση

211.3. Ρύθμιση

212. Ενδιάμεσες καταστάσεις. Συγγενείς έννοιες

212.1. Γενικά

212.2. Υπόσχεση δόσεως αντί καταβολής

212.3. Υπόσχεση χάριν καταβολής

212.4. Ανανέωση

212.5. Αναδοχή χρέους

212.6. Αλλοίωση της ενοχής

212.7. Διάκριση μεταξύ δόσεως και υποσχέσεως αντί καταβολής

213. Η λειτουργία της δόσεως αντί καταβολής

213.1. Γενικά

213.2. Η απόσβεση της ενοχής

213.3. Ακυρότητα ή ακυρωσία της συμφωνίας για τη δόση αντί καταβολής

213.4. Ακυρότητα ή ακυρωσία της αρχικής ενοχής

213.5. Ελαττώματα του δοθέντος

214. Η λειτουργία της υποσχέσεως αντί καταβολής

214.1. Απόσβεση της ενοχής

214.2. Ακυρότητα ή ακυρωσία της υποσχέσεως

214.3. Ακυρότητα ή ακυρωσία της αρχικής ενοχής

214.4. Οι σχέσεις των μερών

215. Η λειτουργία της υποσχέσεως χάριν καταβολής

215.1. Ακυρότητα ή ακυρωσία της αρχικής ενοχής

215.2. Σχέσεις των μερών

iii. Δημόσια κατάθεση

216. Έννοια, φύση, ρύθμιση

216.1. Έννοια

216.2. Φύση

216.3. Ρύθμιση

217. Προϋποθέσεις της δημόσιας καταθέσεως

217.1. Γενικά

217.2. Παροχή καταθέσιμη

217.3. Νόμιμοι λόγοι καταθέσεως

217.4. Το δικαίωμα καταθέσεως

218. Πώς γίνεται η δημόσια κατάθεση

218.1. Γενικά

218.2. Καταθέτης

218.3. Αρμόδια αρχή. Κατάθεση σε αναρμόδια αρχή

218.4. Περιεχόμενο καταθέσεως

218.5. Υποχρέωση ειδοποιήσεως

218.6. Κατάθεση και απαίτηση του οφειλέτη για αντιπαροχή

218.7. Έξοδα καταθέσεως

219. Αποτελέσματα της δημόσιας καταθέσεως

219.1. Γενικά

219.2. Απόσβεση της ενοχής

219.3. Η θέση του ΤΠΔ

219.4. Δικαιώματα του δανειστή

219.5. Απαίτηση του κατατεθέντος έναντι αντιπαροχής

219.6. Δικαιώματα του οφειλέτη (καταθέσαντος)

219.7. Ειδικά θέματα

219.7.1. Ελαττώματα κ.λπ. κατατεθέντος

219.7.2. Αζήτητη κατάθεση

220. Πράγμα μη καταθέσιμο

220.1. Γενικά, οι ΑΚ 428, 429 και 434 §

220.2. Το δικαίωμα πωλήσεως

220.3. Η διαδικασία

220.4. Η κατάθεση

220.5. Αλλοίωση απαιτήσεως;

220.6. Άλλα θέματα

iv. Ανανέωση

221. Έννοια, φύση, ρύθμιση

221.1. Έννοια

221.2. Παραδείγματα

221.3. Φύση

221.4. «Σιωπηρή ανανέωση»

221.5. Ρύθμιση

222. Προϋποθέσεις και κατάρτιση της ανανεώσεως

222.1. Προϋποθέσεις ανανεώσεως (γενικά)

222.2. Ειδικότερα η παλαιά ενοχή

222.3. Ειδικότερα η νέα ενοχή

222.4. Κατάρτιση της ανανεώσεως

223. Αποτελέσματα της ανανεώσεως

223.1. Απόσβεση παλαιάς ενοχής

223.2. Δημιουργία νέας ενοχής

223.3. Ασφάλειες παλαιάς ενοχής

223.4. Ακυρότητα κ.λπ. ανανεώσεως

v. Συμψηφισμός

224. Γενικά

224.1. Έννοια συμψηφισμού, παραδείγματα

224.2. Είδη συμψηφισμού

224.3. Δικαιολογία του συμψηφισμού

224.4. Διάκριση από συγγενείς περιπτώσεις

225. Συμβατικός συμψηφισμός

225.1. Έννοια συμβατικού συμψηφισμού

225.2. Φύση

225.3. Περιπτωσιολογία

225.4. Ρύθμιση

225.5. Συμβατική παραχώρηση δικαιώματος μονομερούς συμψηφισμού

226. Μονομερής συμψηφισμός – Α. Έννοια και προϋποθέσεις

226.1. Έννοια

226.2. Δικαίωμα συμψηφισμού

226.3. Δήλωση συμψηφισμού

226.4. Διάκριση από συγγενείς έννοιες

226.5. Προϋποθέσεις μονομερούς συμψηφισμού

226.6. Θέματα ορολογίας

227. Μονομερής συμψηφισμός – Β. Προϋπόθεση αμοιβαιότητας

227.1. Η ΑΚ

227.2. Εκδηλώσεις της αμοιβαιότητας

228. Μονομερής συμψηφισμός – Γ. Προϋπόθεση ομοειδούς των απαιτήσεων

228.1. Γενικά, η ΑΚ 440, έννοια ομοειδούς

228.2. Περιπτωσιολογία

228.3. Ομοειδές και ισόποσο

228.4. Ομοειδές και διαζευκτική ευχέρεια

229. Μονομερής συμψηφισμός – Δ. Προϋπόθεση ληξιπροθέσμου των απαιτήσεων

229.1. Γενικά, οι διατάξεις

229.2. Περιπτωσιολογία, διευκρινήσεις

229.3. Ανταπαίτηση παραγεγραμμένη

229.4. Απαίτηση παραγεγραμμένη

229.5. Μη ληξιπρόθεσμη ανταπαίτηση

230. Μονομερής συμψηφισμός – Ε. Προϋπόθεση εγκυρότητας των απαιτήσεων

230.1. Γενικά

230.2. Ανύπαρκτη απαίτηση

230.3. Άκυρη ή ακυρωθείσα απαίτηση ή ανταπαίτηση

230.4. Ακυρώσιμη απαίτηση ή ανταπαίτηση

230.5. Φυσική ενοχή

230.6. Ένσταση ανατρεπτική ή αναβλητική

231. Αποκλεισμός του μονομερούς συμψηφισμού

231.1. Γενικά

231.2. Δικαιοπρακτικός αποκλεισμός του συμψηφισμού

231.3. Αποκλεισμός συμψηφισμού κατά απαιτήσεως από αδίκημα

231.4. Αποκλεισμός συμψηφισμού κατά ακατάσχετης απαιτήσεως

232. Κατάσταση συμψηφισμού. Επέλευση συμψηφισμού

232.1. Η κατάσταση συμψηφισμού

232.2. Η επέλευση του μονομερούς συμψηφισμού

232.3. Συμψηφισμός κατά επίδικης απαιτήσεως

233. Αποτελέσματα μονομερούς συμψηφισμού

233.1. Απόσβεση απαιτήσεων

233.2. Απόσβεση παρεπόμενων δικαιωμάτων

233.3. Εξαιρέσεις

233.4. Δικαστικός συμψηφισμός

233.5. Απαιτήσεις με διάφορο τόπο παροχής

233.6. Συμψηφισμός σε περίπτωση περισσότερων χρεών

vi. Σύγχυση

234. Σύγχυση

234.1. Έννοια, παραδείγματα, ορολογία

234.2. Διάκριση από συγγενείς έννοιες

234.3. Λόγοι συγχύσεως

234.4. Αποτελέσματα της συγχύσεως

234.5. Ανατροπή της συγχύσεως

vii. Άφεση χρέους. Αρνητική αναγνωριστική σύμβαση

235. Άφεση χρέους

235.1. Έννοια, φύση, παραδείγματα

235.2. Προϋποθέσεις της αφέσεως

235.3. Αποτελέσματα της αφέσεως

236. Αρνητική αναγνωριστική σύμβαση

Χ. ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ ΕΝΟΧΗΣ (ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΩΝ)

237. Γενικά

237.1. Γενικά

237.2. Μεταβίβαση και αλλοίωση ενοχής

237.3. Μεταβίβαση ενοχής και μεταβίβαση ενοχικής σχέσεως

237.4. Είδη μεταβιβάσεως

237.5. Πρακτική χρησιμότητα

Α. ΕΚΧΩΡΗΣΗ

238. Έννοια, φύση, ρύθμιση

238.1. Έννοια, ορολογία

238.2. Φύση

238.3. Διάκριση από συγγενείς έννοιες

238.4. Ρύθμιση

239. Η σύμβαση εκχωρήσεως

239.1. Γενικά

239.2. Τα μέρη

239.3. Περιεχόμενο

239.4. Η εκχωρούμενη απαίτηση

239.5. Τύπος

239.6. Ειδικότερα ο εκποιητικός χαρακτήρας της εκχωρήσεως

239.7. Ειδικότερα η αιτία της εκχωρήσεως

240. Η τελείωση της εκχωρήσεως – Αναγγελία

240.1. Γενικά, η ΑΚ

240.2. Έννοια και φύση αναγγελίας

240.3. Αναγγελία και μεταβιβαστικό αποτέλεσμα της εκχωρήσεως

240.4. Το πρόσωπο του αναγγέλλοντος

240.5. Σημασία της αναγγελίας

240.6. Ειδικά θέματα

241. Αποτελέσματα της εκχωρήσεως (γενικά)

241.1. Μεταβίβαση της απαιτήσεως

241.2. Μεταβίβαση παρεπόμενων δικαιωμάτων

241.3. Μεταβίβαση τόκων

241.4. Υποχρεώσεις εκχωρητή

242. Σχέσεις εκχωρητή – εκδοχέα

242.1. Γενικά

242.2. Υποχρεώσεις εκχωρητή κατά ΑΚ 456,

242.3. Υποχρεώσεις πίστεως του εκχωρητή

242.4. Ευθύνη εκχωρητή, διακρίσεις

242.5. Επαχθής αιτία εκχωρήσεως – ευθύνη εκχωρητή

242.6. Χαριστική αιτία εκχωρήσεως – ευθύνη εκχωρητή

242.7. Ανάληψη ευθύνης για το φερέγγυο του οφειλέτη

242.8. Ευθύνη εκχωρητή στη νόμιμη εκχώρηση

243. Σχέσεις εκχωρητή – οφειλέτη

244. Σχέσεις εκδοχέα – οφειλέτη

244.1. Γενικά

244.2. Σχέσεις πριν από την αναγγελία

244.3. Σχέσεις μετά την αναγγελία

244.3.1. Ειδικότερα οι υποχρεώσεις του οφειλέτη

244.3.2. Ενστάσεις οφειλέτη κατά εκδοχέα

245. Ειδικότερα ενστάσεις του οφειλέτη, κατά του εκχωρητή, προβαλλόμενες κατά του εκδοχέα

245.1. Γενικά

245.2. Έννοια ενστάσεων

245.3. Περιπτωσιολογία

245.4. Ειδικότερα η ένσταση συμψηφισμού κατά ΑΚ 463 §

246. Ειδικότερα αυτοτελείς («προσωπικές») ενστάσεις του οφειλέτη κατά του εκδοχέα

246.1. Γενικά

246.2. Καθαρά προσωπικές ενστάσεις

246.3. Ενστάσεις συναρτώμενες με τη σύμβαση εκχωρήσεως

246.4. Αποκλεισμός ενστάσεων

247. Σχέσεις με τρίτους

247.1. Γενικά

247.2. Η γενική αρχή

247.3. Διαδοχικές εκχωρήσεις της απαιτήσεως

247.4. Μετεκχώρηση

247.5. Πτώχευση του εκχωρητή

248. Ειδικότερα η εκχώρηση απαιτήσεως από αμφοτεροβαρή σύμβαση

248.1. Γενικά, τα προβλήματα

248.2. Οι δυνατές λύσεις

248.3. Ακυρωσία της συμβάσεως

248.4. Διάφορα διαπλαστικά δικαιώματα

248.5. Δικαίωμα αποζημιώσεως

249. Αποκλεισμός της εκχωρήσεως – Ανεκχώρητες απαιτήσεις

249.1. Γενικά

249.2. Ανεκχώρητο από το νόμο

249.3. Ανεκχώρητο με διάταξη δικαιοπραξίας

249.4. Ανεκχώρητο με δικαστική απόφαση

249.5. Ανεκχώρητο λόγω της φύσεως της παροχής

250. Καταπιστευτική εκχώρηση

250.1. Έννοια, είδη

250.2. Λειτουργία της εξασφαλιστικής εκχωρήσεως

250.3. Λειτουργία της διαχειριστικής εκχωρήσεως

251. Μεταβίβαση άλλων δικαιωμάτων

251.1. Η ΑΚ

251.2. Μεταβιβαστά και αμεταβίβαστα δικαιώματα

251.3. Διατάξεις για τη μεταβίβαση μεταβιβαστών δικαιωμάτων

Β. ΑΝΑΔΟΧΗ ΧΡΕΟΥΣ

252. Έννοια, είδη, ρύθμιση

252.1. Έννοια αναδοχής χρέους γενικά

252.2. Είδη αναδοχής

252.3. Τα μέρη

252.4. Γενεσιουργός λόγος της αναδοχής

252.5. Η ρύθμιση

i. Στερητική αναδοχή

253. Η σύμβαση στερητικής αναδοχής

253.1. Γενικά

253.2. Τα μέρη

253.3. Περιεχόμενο της συμβάσεως

253.4. Αντικείμενο της αναδοχής

253.5. Τύπος

253.6. Αιτία της αναδοχής

253.7. Φύση της αναδοχής

253.8. Συγγενείς έννοιες

254. Αποτελέσματα της στερητικής αναδοχής

254.1. Γενικά

254.2. Απαλλαγή του οφειλέτη

254.3. Υπεισέλευση του αναδοχέα στη θέση του οφειλέτη

254.4. Τύχη παρεπόμενων δικαιωμάτων

255. Ενστάσεις του αναδοχέα κατά του δανειστή

255.1. Γενικά

255.2. Ενστάσεις του παλαιού οφειλέτη

255.3. Ενστάσεις από τη σύμβαση αναδοχής

255.4. Καθαρά προσωπικές ενστάσεις του αναδοχέα

255.5. Ενστάσεις από την υποκείμενη σχέση

255.6. Διαπλαστικά δικαιώματα

256. Σχέσεις αναδοχέα και παλαιού οφειλέτη

256.1. Γενικά

256.2. Συμμετοχή παλαιού οφειλέτη στη σύμβαση αναδοχής

256.3. Ακυρότητα κ.λπ. υποκείμενης σχέσης

256.4. Αναγωγή αναδοχέα κατά παλαιού οφειλέτη

257. Εκποίηση ενυποθήκου και στερητική αναδοχή

257.1. Γενικά, η ΑΚ

257.2. Προϋποθέσεις αναδοχής

257.3. Συνέπειες

257.4. Ειδικά θέματα

ii. Σωρευτική αναδοχή

258. Η σύμβαση σωρευτικής αναδοχής

258.1. Γενικά

258.2. Τα μέρη

258.3. Περιεχόμενο της συμβάσεως

258.4. Αντικείμενο

258.5. Τύπος

258.6. Αιτία της σωρευτικής αναδοχής

258.7. Φύση

258.8. Συγγενείς έννοιες

258.9. Σωρευτική αναδοχή με σύμβαση μεταξύ οφειλέτη και αναδοχέα

258.10. Άλλες περιπτώσεις σωρευτικής αναδοχής

259. Αποτελέσματα της σωρευτικής αναδοχής

259.1. Η υπεισέλευση του αναδοχέα

259.2. Ενστάσεις του αναδοχέα

259.3. Σχέσεις αρχικού οφειλέτη και αναδοχέα

iii. Υπόσχεση ελευθερώσεως

260. Έννοια, φύση και ρύθμιση

260.1. Έννοια, παραδείγματα, διαμόρφωση

260.2. Φύση

260.3. Ρύθμιση

261. Σχέσεις των μερών

261.1. Σχέσεις οφειλέτη και υποσχεθέντος

261.2. Η θέση του δανειστή

262. Διαφοροποιήσεις

iv. Μεταβίβαση περιουσίας και σωρευτική αναδοχή

263. Γενικά

263.1. Το πρόβλημα

263.2. Κριτική της ρυθμίσεως ΑΚ

263.3. Παράδειγμα

263.4. Η ΑΚ

264. Η μεταβίβαση περιουσίας ή επιχειρήσεως

264.1.Οι έννοιες «περιουσία» και «επιχείρηση»

264.2. Έννοια μεταβιβάσεως

264.3. Μεταβίβαση σε περισσότερα πρόσωπα

264.4. Διαδοχικές μεταβιβάσεις

264.5. Γνώση του αποκτώντος

265. Τα χρέη

265.1. Γενικά

265.2. Τα χρέη της περιουσίας

265.3. Τα χρέη της επιχειρήσεως

265.4. Γνώση του αποκτώντος

266. Η σωρευτική αναδοχή

266.1. Γενικά

266.2. Η ευθύνη του αποκτώντος – αναδοχέα

266.3. Χρόνος υπολογισμού αξίας

266.4. Σχέσεις αποκτώντος – δανειστών

266.5. Σχέσεις αποκτώντος – μεταβιβάζοντος

266.6. Διαδοχικές μεταβιβάσεις

267. Αντίθετες συμφωνίες

267.1. Γενικά

267.2. Συμφωνία αποκτώντος και μεταβιβάζοντος

267.3. Συμφωνία αποκτώντος και δανειστών

Γ. ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ (ΑΝΑΛΗΨΗ) ΕΝΟΧΙΚΗΣ ΣΧΕΣΕΩΣ

268. Γενικά

268.1. Το πρόβλημα

268.2. Παραδείγματα

268.3. Είδη

269. Στερητική μεταβίβαση

269.1. Έννοια

269.2. Η δικαιοπραξία

269.3. Τύπος

269.4. Αποτελέσματα

269.5. Φύση

269.6. Διπλή στερητική μεταβίβαση

270. Σωρευτική μεταβίβαση

270.1. Έννοια

270.2. Αποτελέσματα

270.3. Άλλα θέματα

XI. ΠΟΛΥΠΡΟΣΩΠΕΣ ΕΝΟΧΕΣ

Α. ΓΕΝΙΚΑ

271. Έννοια, είδη και ρύθμιση πολυπρόσωπων ενοχών

271.1. Έννοια πολυπρόσωπης ενοχής

271.2. Ζητήματα ορολογίας

271.3. Παραδείγματα

271.4. Είδη πολυπρόσωπων ενοχών

271.5. Η ρύθμιση

Β. ΔΙΑΙΡΕΤΗ ΕΝΟΧΗ

272. Έννοια, ορολογία, είδη

272.1. Έννοια

272.2. Ορολογία

272.3. Είδη

272.4. Διαιρετότητα παροχής χωρίς διαιρετή ενοχή

272.5. Ειδικότερα η ΑΚ

273. Η ρύθμιση

273.1. Μερισμός της διαιρετής παροχής

273.2. Η αυτοτέλεια των επί μέρους δικαιωμάτων και υποχρεώσεων

273.3. Αναγωγή

Γ. ΕΝΟΧΗ ΕΙΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΝ

i. Γενικά

274. Έννοια, όροι, είδη, ρύθμιση

274.1. Έννοια ενοχής εις ολόκληρον

274.2. Ορολογία

274.3. Στοιχεία της έννοιας

274.4. Ειδικότερα η ταυτότητα της παροχής

274.5. Ειδικότερα η συνδετική σχέση μεταξύ απαιτήσεων ή υποχρεώσεων

274.6. Ειδικότερα η ισοτιμία απαιτήσεων ή υποχρεώσεων

274.7. Ειδικότερα ελαττώματα ενοχής ως προς ένα συνδανειστή ή συνοφειλέτη

274.8. Είδη

274.9. Η ρύθμιση και οι αρχές της

274.10. Διάκριση από συγγενείς έννοιες

275. Πρακτική χρησιμότητα

275.1. Της ενεργητικής εις ολόκληρον ενοχής

275.2. Της παθητικής εις ολόκληρον ενοχής

276. Γενεσιουργοί λόγοι

276.1. Γενικά

276.2. Γενεσιουργοί λόγοι ενεργητικής εις ολόκληρον ενοχής

276.3. Γενεσιουργοί λόγοι παθητικής εις ολόκληρον ενοχής

ii. Παθητική εις ολόκληρον ενοχή

277. Έννοια και προβλήματα

277.1. Έννοια

277.2. Τα προβλήματα

278. Τα δικαιώματα του δανειστή

278.1. Γενικά, η ΑΚ

278.2. Επιλογή του δανειστή

278.3. Ius variandi

278.4. Ενστάσεις συνοφειλετών

278.5. Εξόφληση της οφειλής (ολική, μερική)

279. Γεγονότα που ενεργούν αντικειμενικά

279.1. Γενικά, οι ΑΚ

279.2. Η καταβολή

279.3. Η δόση ή υπόσχεση αντί καταβολής

279.4. Η δημόσια κατάθεση

279.5. Η ανανέωση

279.6. Ο συμψηφισμός

279.7. Η άφεση χρέους

279.8. Η στερητική αναδοχή χρέους

279.9. Η παροχή προθεσμίας

279.10. Η υπερημερία του δανειστή

279.11. Άλλα γεγονότα

280. Γεγονότα που ενεργούν υποκειμενικά

280.1. Γενικά, η ΑΚ

280.2. Η όχληση

280.3. Η καταγγελλία

280.4. Η υπερημερία οφειλέτη

280.5. Το πταίσμα του οφειλέτη

280.6. Η αδυναμία παροχής

280.7. Η παραγραφή

280.8. Η σύγχυση

280.9. Το δεδικασμένο

280.10. Η άφεση χρέους

280.11. Η συναγόμενη αρχή

281. Η εσωτερική σχέση μεταξύ των συνοφειλετών

281.1. Εξωτερική και εσωτερική σχέση

281.2. Φύση και γενεσιουργός λόγος της εσωτερικής σχέσεως

281.3. Χρόνος γενέσεως της εσωτερικής σχέσεως

281.4. Περιεχόμενο της εσωτερικής σχέσεως

281.5. Η αναλογία των συνοφειλετών στο χρέος

281.6. Τροποποίηση της εσωτερικής σχέσεως

282. Αναγωγή μεταξύ των συνοφειλετών

282.1. Έννοια αναγωγής

282.2. Προϋποθέσεις του δικαιώματος αναγωγής

282.3. Ειδικότερα η αναλογία συμμετοχής

282.4. Ειδικότερα η εξόφληση

282.5. Σχέσεις δικαιούχου αναγωγής και λοιπών συνοφειλετών

282.6. Είδη αναγωγής

283. Αναπληρωτική αναγωγή

283.1. Έννοια

283.2. Προϋποθέσεις της αναπληρωτικής αναγωγής

283.3. Άλλα θέματα

284. Υποκατάσταση στα δικαιώματα του δανειστή

284.1. Γενικά, η ΑΚ

284.2. Προϋποθέσεις της υποκαταστάσεως

284.3. Αποτελέσματα της υποκαταστάσεως

284.4. Αποκλεισμός της υποκαταστάσεως

285. Διάκριση από συγγενείς έννοιες και σχέσεις

iii. Ενεργητική εις ολόκληρον ενοχή

286. Έννοια και προβλήματα

286.1. Έννοια

286.2. Τα προβλήματα

286.3. Ειδικότερα η διάκριση από συγγενείς έννοιες

286.4. Η ρύθμιση

287. Τα δικαιώματα του οφειλέτη

287.1. Γενικά, η ΑΚ

287.2. Επιλογές του οφειλέτη

287.3. Έγερση αγωγής

287.4. Εξόφληση της οφειλής (ολική ή μερική)

288. Γεγονότα που ενεργούν αντικειμενικά

288.1. Γενικά, η ΑΚ

288.2. Η καταβολή.

288.3. Η δόση ή υπόσχεση αντί καταβολής

288.4. Η δημόσια κατάθεση

288.5. Η ανανέωση

288.6. Ο συμψηφισμός

288.7. Η σύγχυση

288.8. Η άφεση χρέους

288.9. Η στερητική αναδοχή χρέους

288.10. Η υπερημερία ενός συνδανειστή.

288.11. Άλλα γεγονότα

289. Γεγονότα που ενεργούν υποκειμενικά

289.1. Γενικά

289.2. Ειδικότερα

289.3. Η συναγόμενη αρχή

290. Εσωτερική σχέση και αναγωγή μεταξύ των συνδανειστών

290.1. Η εσωτερική σχέση

290.2. Το δικαίωμα αναγωγής

290.3. Προϋποθέσεις του δικαιώματος αναγωγής

290.4. Σχέσεις υποχρέου και δικαιούχου αναγωγής

290.5. Αποκλεισμός αναγωγής

Δ. ΑΔΙΑΙΡΕΤΗ ΕΝΟΧΗ

291. Έννοια και είδη

291.1. Έννοια

291.2. Διεύρυνση της έννοιας

291.3. Είδη

291.4. Η ρύθμιση

292. Η παθητική αδιαίρετη ενοχή

292.1. Η ρύθμιση, διακρίσεις

292.2. Αδιαίρετη ενοχή

292.3. Μετατροπή σε χρηματική

292.4. Αδυναμία παροχής

292.5. Ειδικά θέματα

293. Η ενεργητική αδιαίρετη ενοχή

Ε. ΚΟΙΝΗ ΕΝΟΧΗ

294. Έννοια και ρύθμιση

294.1. Έννοια

294.2. Είδη

294.3. Η ρύθμιση