Γ. Καλφέλης, Η περάτωση της ανακρίσεως, 1995
Παράλληλα βέβαια στο βιβλίο αυτό γίνεται και μία ειδικότερη αναφορά στην διάθρωση του δικαιώματος ακροάσεως, αφού η ερμηνευτική προσέγγιση πολλών ζητημάτων προϋποθέτει οπωσδήποτε μια επαρκή γνώση των βασικών λειτουργιών και εκφάνσεων του κρίσιμου τούτου δικαιώματος. Η ολοκληρωμένη έτσι θεώρηση της πρακτικής της τυπικής κλήσης και της ρύθμισης να εκδίδεται απευθείας ένα ένταλμα συλλήψεως, σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 271 παρ. 1 του ΚΠΔ, είναι αναγκαίο να συσχετιστεί με την θεματική αυτή που συνυφαίνεται με την ενεργοποίηση του ανωτέρω δικαιώματος στις μερικότερες διαδικαστικές φάσεις της ποινικής δίκης.
Η κατανόηση πάντως των ρυθμίσεων των άρθρων 270 έως 272 του ΚΠΔ είναι πολύ σημαντική, αφού τελευταία ιδίως έχουν παρατηρηθεί πολλές παρεκκλίσεις πάνω στο επίπεδο αυτό. Μέσα στα πλαίσια αυτά αντιμετωπίζεται και η ιδιόμορφη εκείνη πρακτική που έκανε την εμφάνισή της τα τελευταία χρόνια, να εκδίδεται δηλαδή ταυτόχρονα και κλήση και ένταλμα συλλήψεως και μόλις εμφανίζεται ο κατηγορούμενος στον ανακριτή για να απολογηθεί να του επιδίδεται το ένταλμα συλλήψεως και να συλλαμβάνεται έξω από το ανακριτικό γραφείο ως ύποπτος φυγής<.I>. Στο ίδιο επίπεδο εξετάζεται επίσης και ένα άλλο πρόβλημα, εάν ο ανακριτής δηλαδή έχει τη δικονομική δυνατότητα να καλεί τον κατηγορούμενο για να απολογηθεί ή να εκδίδει ένταλμα συλλήψεως για την βελτιωμένη κατηγορία, όταν μεταβάλλει επιτρεπτά την αρχική κατηγορία.
Edition info
Table of contents +-
Εισαγωγικές παρατηρήσεις
ΜΕΡΟΣ Α´
Ιστορικές παρατηρήσεις
ΜΕΡΟΣ Β´
ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΣΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΑΚΡΟΑΣΕΩΣ
1. Θεμελίωση του δικαιώματος ακροάσεως
2. Η θέση του Έλληνα Νομοθέτη για την ενεργοποίηση του δικαιώματος ακροάσεως στην προδικαστική φάση
3. Η ρύθμιση του εδ. 4 της § 33 της StPO για την ακύρωση του δικαιώματος ακροάσεως πριν από την διενέργεια μέτρων δικονομικού καταναγκασμού ή άλλων ανακριτικών πράξεων. Κριτική της προβλέψεως αυτής
4. Συνολική αξιολόγηση της ρυθμίσεως του εδ. 4 της § 33 της StPO. Γενικές παρατηρήσεις για την δομή του άρθρου 271 παρ. 1 του ΚΠΔ
4.1. Η ρύθμιση της § 33 της StPO από δικαιοπολιτική άποψη
4.2. Η δυνατότητα πρόκλησης δικονομικής βλάβης στον κατηγορούμενο από την παράνομη έκδοση ενός επαχθούς ανακριτικού μέτρου. Στάθμιση των κοινωνικών συνεπειών που παράγονται από ένα τέτοιο μέτρο
4.2.1. Οι απόψεις που έχουν αναπτυχθεί στην θεωρία και την Νομολογία
4.2.1.1. Η άποψη του Eb. Schmidt
4.2.1.2. Ο θεσμός της δικονομικής υπέρβασης και οι άλλες εκδοχές που έχουν υιοθετηθεί στην Γερμανία
4.2.1.3. Οι αντιλήψεις που έχουν υποστηριχθεί στο Γαλλικό δίκαιο
4.2.1.4. Η προβληματική που έχει αναπτυχθεί στο Αγγλικό δίκαιο
4.2.1.5.Οι απόψεις που έχουν διατυπωθεί στην ελληνική θεωρία
4.2.2.Η θέση της εργασίας αυτής
4.2.2.1. Κριτική της απόψεως του Eb Schmidt
4.2.2.2. Κριτική του θεσμού της δικονομικής υπέρβασης και των άλλων εκδοχών που γίνονται δεκτές στην Γερμανία (Meyer, Roxin, Kφster)
4.2.2.3. Κριτική θεώρηση των αντιλήψεων εκείνων που έχουν υποστηριχθεί στο Γαλλικό και το Αγγλικό δίκαιο
4.2.2.4. Κριτική αντιμετώπιση των απόψεων εκείνων που έχουν αναπτυχθεί στην ελληνική θεωρία
4.2.2.5. Η θέση της εργασίας αυτής. Οι κοινωνικές συνέπειες που παράγονται από την λήψη επαχθών ανακριτικών μέτρων ως μέγεθος το οποίο συμπροσδιορίζει την βλάβη που υφίσταται ο κατηγορούμενος
5. Ειδικότερες εκφάνσεις του δικαιώματος ακροάσεως
6. Γενικές παρατηρήσεις για την δομή του άρθρου 271 παρ. 1 του ΚΠΔ
ΜΕΡΟΣ Γ´
1. Η περάτωση της ανακρίσεως με την απολογία του κατηγορουμένου (άρθρο 270 παρ. 1 εδ. α ΚΠΔ)
2. Η περάτωση της ανακρίσεως όταν δεν προκύπτουν αποχρώσες ενδείξεις ενοχής εναντίον του κατηγορουμένου ' Η προβληματική της τυπικής κλήσεως
2.1.Μία πρώτη γενική προσέγγιση
2.2. Οι απόψεις που έχουν αναπτυχθεί στην Νομολογία για την πρακτική της τυπικής κλήσεως
2.3. Οι απόψεις που έχουν υποστηριχθεί στην θεωρία για την τυπική κλήση
2.4.Η θέση της εργασίας αυτής
3. Η περάτωση της ανακρίσεως όταν δεν προκύπτουν παντελώς ενδείξεις ενοχής εναντίον του κατηγορουμένου (άρθρο 270 παρ. 1 εδ. β ΚΠΔ)
4. Η οριοθέτηση της λειτουργικής αρμοδιότητας του ανακριτή και του Εισαγγελέα κατά το στάδιο της τυπικής περατώσεως της ανακρίσεως
5. Η περάτωση της ανακρίσεως με την έκδοση εντάλματος συλλήψεως ή βίαιης προσαγωγής κατά το άρθρο 270 παρ. 2 του ΚΠΔ
5.1. Μία πρώτη γενική θεώρηση
5.2. Η νόμιμη κλήτευση του κατηγορουμένου ως προϋπόθεση για την λειτουργία της προβλέψεως του άρθρου270 παρ. 2 του ΚΠΔ
5.3. Η συνδρομή του στοιχείου της απείθειας και των άλλων προϋποθέσεων του άρθρου 276 παρ. 2 ως όροι για τον προσδιορισμό του πεδίου εφαρμογής του άρθρου 270 παρ. 2 του ΚΠΔ
5.4. Η έκδοση εντάλματος βίαιης προσαγωγής αντί εντάλματος συλλήψεως στα πλαίσια του άρθρου 270 παρ.
5.5. Η τυπική περάτωση της ανακρίσεως με την έκδοση εντάλματος βίαιης προσαγωγής (άρθρα 270 παρ. 2 και 272 του ΚΠΔ)
5.6. Η γνωστοποίηση του πέρατος της ανακρίσεως στον κατηγορούμενο όταν η τελευταία τελειώνει με την έκδοση εντάλματος συλλήψεως
6. Η απευθείας έκδοση εντάλματος συλλήψεως (άρθρο 271 παρ. 1 του ΚΠΔ)
6.1. Μία πρώτη γενική προσέγγιση
6.2. Οι απόψεις που έχουν αναπτυχθεί στην Νομολογία και την θεωρία
6.3. Η θέση της εργασίας αυτής. Οι εγγενείς δυσχέρειες που υπάρχουν για την άμεση έκδοση του εντάλματος συλλήψεως. Ο κίνδυνος φυγής και ο κίνδυνος επανάληψης νέων αξιόποινων πράξεων ως ουσιαστικές προϋποθέσεις που θεμελιώνουν την κρίση για την σύλληψη
7. Η διατύπωση της προηγούμενης γνώμης του Εισαγγελέα ως απαραίτητη προϋπόθεση για την έκδοση του εντάλματος συλλήψεως
ΜΕΡΟΣ Δ´
ΕΙΔΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
1. Μια εσφαλμένη ανακριτική πρακτική. Η ταυτόχρονη έκδοση της κλήσεως και του εντάλματος συλλήψεως
2. Η δικονομική δυνατότητα του ανακριτή να μεταβάλλει την κατηγορία και να καλεί τον κατηγορούμενο σε απολογία ή να εκδίδει ένταλμα συλλήψεως για την τροποποιημένη κατηγορία
Βιβλιογραφία