Ε. Βασιλακάκης/Π. Αρβανιτάκης/Α. Άνθιμος..., Κανονισμός (ΕE) 1215/2012 - Κανονισμός Βρυξέλλες Ια - Κατ' άρθρο Ερμηνεία, τόμ. 4, 2020
Με την παρούσα τέταρτη Ερμηνεία των Ευρωπαϊκών Κανονισμών Ιδιωτικού/Δικονομικού Διεθνούς Δικαίου προσεγγίζεται το κατ’ αντικείμενο ευρύτερο και πρακτικά σημαντικότερο νομοθέτημα του ευρωπαϊκού δικονομικού δικαίου, ο Κανονισμός (ΕΕ) 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12.12.2012, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις. Ο Κανονισμός αυτός αντικατέστησε την ομότιτλη Σύμβαση των Βρυξελλών του 1968/1978/1982, το πρώτο και κατ’ ουσίαν το μοναδικό δικονομικού χαρακτήρα νομοθετικό κείμενο της τότε Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και τον μετά τη Συνθήκη του Άμστερνταμ απόγονο αυτής, ομότιτλο πάντοτε, Κανονισμό (ΕΚ) 44/2001.
Το αντικείμενο του παρόντος Κανονισμού, οι εν γένει αστικές και εμπορικές υποθέσεις, καλύπτουν το συντριπτικά σημαντικότερο τμήμα των σχετικών διαφορών (όλοι οι υπόλοιποι Κανονισμοί αναφέρονται σε επιμέρους ο καθένας αστικές ή εμπορικές διαφορές, λχ. γαμικές ή κληρονομικές διαφορές, διαφορές διατροφής ή αφερεγγυότητας κ.ο.κ.), ρυθμίζοντας έτσι ένα ευρύτατο πλέγμα της οικονομικής και κοινωνικής ζωής στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η εξαιρετική αυτή πρακτική σημασία του παρόντος Κανονισμού συνδέεται σήμερα με μια κυριολεκτικά ατελείωτη σειρά αποφάσεων του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (πρώην ΔΕΚ), αλλά και των εθνικών δικαστηρίων, που ερμηνεύουν πλείστα όσα ζητήματά του, η προσέγγιση και πολύ περισσότερο η αφομοίωση των οποίων καθίσταται κάθε άλλο παρά ευχερής για κάθε δικαστή ή δικηγόρο που τον απασχολεί το συγκεκριμένο αντικείμενο
Edition info
Table of contents +-
Πρόλογος
Συνεργάτες του έργου
Συντομογραφίες
Γενική βιβλιογραφία
Προοίμιο Κανονισμού (ΕΕ) 1215/2012
Εισαγωγικές παρατηρήσεις
Ι. Γενική παρατήρηση.
ΙΙ. Βασική δομή του Κανονισμού.
ΙΙΙ. Ιστορική εξέλιξη.
Α. Το αρχικό κείμενο της Συμβάσεως των Βρυξελλών, οι Συμβάσεις προσχωρήσεως και η Σύμβαση του Λουγκάνο
Β. Ο Κανονισμός 44/2001 για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις.
ΙV. Βασικό πλαίσιο εφαρμογής του Κανονισμού 1215/2012.
Α. Ζητήματα εφαρμογής του Κανονισμού.
α. Άμεση εφαρμογή.
β. Χρονικά όρια ισχύος.
γ. Τοπικά όρια ισχύος.
δ. Υλικό πεδίο εφαρμογής.
Β. Ζητήματα ερμηνείας του Κανονισμού.
α. Αυτόνομη ερμηνεία.
β. H ερμηνευτική αρμοδιότητα του ΔΕΚ/ΔΕΕ.
γ. Η νομολογία του ΔΕΚ/ΔEΕ σε σχέση με τη Σύμβαση των Βρυξελλών και τον Κανονισμό 44/2001
δ. Οι Εκθέσεις και τα Προοίμια.
ε. Οι βασικοί σκοποί του Κανονισμού ως πυξίδα για την ερμηνεία του
Γ. Διάκριση της διεθνούς δικαιοδοσίας από το θέμα του εφαρμοστέου δικαίου
Δ. Εφαρμογή λοιπών δικονομικών διατάξεων.
Ε. Σχέση με διμερείς και πολυμερείς συμβάσεις.
V. Οι διατάξεις του Κανονισμού για τη διεθνή δικαιοδοσία.
Α. Γενικές διατάξεις- η γενική δωσιδικία της κατοικίας (έδρας) του εναγομένου ως όρος εφαρμογής του Κανονισμού και κύριος δικαιοδοτικός σύνδεσμος.
Β. Ειδικές βάσεις διεθνούς δικαιοδοσίας του άρθρ. 7.
Γ. Η προστασία του ασθενέστερου διαδίκου - Ειδικοί κανόνες για τις υποθέσεις ασφαλίσεων, τις συμβάσεις καταναλωτών και τις ατομικές συμβάσεις εργασίας.
Δ. Αποκλειστικές βάσεις διεθνούς δικαιοδοσίας (άρθρ. 24).
Ε. Παρέκταση διεθνούς δικαιοδοσίας.
ΣΤ. Άλλες διατάξεις.
VI. Οι διατάξεις του Κανονισμού για την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων
Α. Το σύστημα διατάξεων του Κανονισμού για την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων
Β. Η αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε άλλο κράτος μέλος
Γ. Λόγοι που παρακωλύουν την αναγνώριση/εκτέλεση αποφάσεων
VII. Ακροτελεύτια επισήμανση.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ I
Πεδίο εφαρμογής και ορισμοί
Άρθρο 1.
Ι. Η οριοθέτηση του πεδίου εφαρμογής ratione materiae (§ 1 )
ΙΙ. Οι εξαιρέσεις από το πεδίο εφαρμογής (§ 2)
Α. Η κατάσταση ή η ικανότητα δικαίου φυσικών προσώπων, περιουσιακά δικαιώματα που προκύπτουν από την έγγαμη σχέση ή από σχέση εξομοιούμενη προς αυτή (§ 2 περ. α΄)
Β. Οι πτωχεύσεις, οι διαδικασίες για τη λύση και την εκκαθάριση αφερέγγυων επιχειρήσεων ή άλλων νομικών προσώπων, οι δικαστικοί συμβιβασμοί, οι πτωχευτικοί συμβιβασμοί και άλλες ανάλογες διαδικασίες (§ 2 περ. β΄)
Γ. Η κοινωνική ασφάλιση (§ 2 περ γ΄)
Δ. Η διαιτησία (§ 2 περ δ΄)
Ε. Οι υποχρεώσεις διατροφής από οικογενειακές σχέσεις (§ 2 περ. ε΄)
ΣΤ. Οι κληρονομικές σχέσεις και τις υποχρεώσεις διατροφής που προκύπτουν λόγω θανάτου (§ 2 περ. στ΄)
Άρθρο 2.
Άρθρο 3.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ
ΔΙΕΘΝΗΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΤΜΗΜΑ
Γενικές διατάξεις
Άρθρο 4.
Ι. Γενικά
ΙΙ. Ο δικαιοδοτικός σύνδεσμος κατοικία/έδρα
ΙΙΙ. Εξομοίωση ημεδαπών και αλλοδαπών
IV. Διαδικαστικά ζητήματα
Άρθρο 5.
I. Παρεκκλίσεις από τη γενική δικαιοδοτική βάση
ΙΙ. Υπέρμετρες εθνικές βάσεις δικαιοδοσίας
Άρθρο 6.
Ι. Κατοικία του εναγομένου σε τρίτο κράτος
ΙΙ. Εφαρμοστέες εθνικές βάσεις δικαιοδοσίας
ΤΜΗΜΑ
Ειδικές δικαιοδοσίες
Άρθρο 7.
Ι. Εισαγωγή στις ειδικές συντρέχουσες δικαιοδοτικές βάσεις
ΙΙ. Ειδική δικαιοδοτική βάση των διαφορών εκ συμβάσεως (άρθρ. 7 σημείο 1)
Α. Γενικά. Nομοτεχνική διατύπωση της διατάξεως και συστήματα αναζητήσεως της διεθνούς δικαιοδοσίας επί διαφορών εκ συμβάσεως
Β. Πεδίο εφαρμογής της διατάξεως: η έννοια των «διαφορών εκ συμβάσεως»
Γ. Κρίσιμος δικαιοδοτικός σύνδεσμος: η έννοια του «τόπου εκπληρώσεως της παροχής»
α. Προσδιορισμός του «τόπου εκπληρώσεως»
β. Προσδιορισμός της κρίσιμης «παροχής»
Δ. Συμβάσεις πωλήσεως εμπορευμάτων
α. Υπαγόμενες διαφορές
β. Κρίσιμος σύνδεσμος: ο τόπος παραδόσεως των εμπορευμάτων
Ε. Συμβάσεις παροχής υπηρεσιών
α. Υπαγόμενες διαφορές
β. Κρίσιμος σύνδεσμος: ο τόπος παροχής των υπηρεσιών
ΣΤ. Λοιπές συμβάσεις
Ζ. Οι διαδικτυακές συμβάσεις, ειδικότερα
α. Γενικές παρατηρήσεις
β. Συμβάσεις μεταβιβάσεως λογισμικού ή ψηφιακών αγαθών
γ. Συμβάσεις «υπολογιστικού νέφους»
δ. Συμβάσεις παραχωρήσεως άδειας εκμεταλλεύσεως ή/και χρήσεως λογισμικού και ψηφοποιημένων προϊόντων
ΙΙΙ. Ειδική δικαιοδοτική βάση των διαφορών εξ αδικοπραξίας (άρθρ. 7 σημείο 2)
Α. Συρροή αξιώσεων από σύμβαση και αδικοπραξία
Β. Αυτοτελής ερμηνεία από το Δικαστήριο του Λουξεμβούργου της έννοιας της ενοχής εξ αδικοπραξίας ή οιονεί αδικοπραξίας
Γ. Προσδιορισμός «του τόπου όπου συνέβη ή ενδέχεται να συμβεί το ζημιογόνο γεγονός»
α. Πραγματιστική ερμηνεία
β. Τόπος όπου έλαβε χώρα το ζημιογόνο γεγονός
γ. Τόπος επελεύσεως της ζημίας
δ. Προσβολή του δικαιώματος της προσωπικότητας σε δημοσιεύματα του τύπου και στο διαδίκτυο
IV. Ειδική δικαιοδοτική βάση της αξιόποινης πράξεως (άρθρ. 7 σημείο 3)
V. Ειδική δικαιοδοτική βάση της ανακτήσεως πολιτιστικού αγαθού (άρθρ. 7 σημείο 4)
VI. Ειδική δικαιοδοτική βάση του υποκαταστήματος (άρθρ. 7 σημείο 5)
Α. Αυτόνομη ερμηνεία
Β. Πεδίο εφαρμογής ratione personae
Γ. Πεδίο εφαρμογής ratione materiae
VII. Ειδική δικαιοδοτική βάση των διαφορών από trust (άρθρ. 7 σημείο 6)
VIIΙ. Ειδική δικαιοδοτική βάση επί επιθαλάσσιας αρωγής (άρθρ. 7 σημείο 7)
Α. Εισαγωγικά
Β. Όροι και προϋποθέσεις εφαρμογής
α. Αρωγή (ή διάσωση)
β. Φορτίου ή ναύλου
βα. Το φορτίο
ββ. Ο ναύλος
γ. Πληρωμή της αμοιβής (payment of remuneration)
δ. Να «έχει κατασχεθεί»
Γ. Περαιτέρω ερμηνευτικός σχολιασμός
Άρθρο 8.
Ι. Γενικά χαρακτηριστικά των ειδικών δικαιοδοτικών βάσεων των σύνθετων δικών
ΙΙ. Δωσιδικία της ομοδικίας (άρθρ. 8 σημείο 1)
Α. Πεδίο εφαρμογής της διατάξεως
Β. Προϋποθέσεις εφαρμογής της διατάξεως
α. Εφαρμογή μόνον επί κατοίκων κράτους μέλους
β. Στενή συνάφεια μεταξύ των σωρευόμενων αγωγών
γ. Καλόπιστη χρήση του δικαιώματος συνεναγωγής
Γ. Κρίσιμος δικαιοδοτικός σύνδεσμος
α. Κατοικία ή έδρα ενός των ομοδίκων
β. Η επίδραση της παρεκτάσεως στη δωσιδικία της ομοδικίας
γ. Κρίσιμος χρόνος για τη συνδρομή του δικαιοδοτικού συνδέσμου
ΙΙΙ. Δωσιδικία της προσεπικλήσεως (άρθρ. 8 σημείο 2)
Α. Πεδίο εφαρμογής τη διατάξεως
Β. Προϋποθέσεις εφαρμογής της διατάξεως
Γ. Κρίσιμος δικαιοδοτικός σύνδεσμος
IV. Δωσιδικία της ανταγωγής (άρθρ. 8 σημείο 3)
Α. Πεδίο εφαρμογής της διατάξεως
Β. Προϋποθέσεις εφαρμογής της διατάξεως
α. Ratione materiae και ratione personae υπαγωγή της ανταγωγικής αξιώσεως στο πεδίο εφαρμογής του Κανονισμού
β. Θεμελίωση της ανταγωγής στην ίδια ιστορική αιτία με την αγωγή
Γ. Κρίσιμος δικαιοδοτικός σύνδεσμος
V. Δωσιδικία εμπραγμάτως ασφαλισμένων αξιώσεων (άρθρ. 8 σημείο 4)
Άρθρο 9.
Ι. Γενικές παρατηρήσεις
ΙΙ. Εφαρμογή της διατάξεως
ΤΜΗΜΑ
Διεθνής δικαιοδοσία σε υποθέσεις ασφαλίσεων
Άρθρο 10.
I. Ένταξη στο σύστημα του Κανονισμού
Α. Αυτοτελής και αποκλειστική ρύθμιση
Β. Εξαιρέσεις στην αυτοτέλεια της ρυθμίσεως
α. Άρθρ.
β. Άρθρ. 7 σημείο
γ. Σιωπηρές εξαιρέσεις
Γ. Ratio legis
Δ. Πεδίο εφαρμογής
II. Περιεχόμενο της έννοιας “υποθέσεις ασφαλίσεων”
Α. Γενικά
Β. Κοινωνική ασφάλιση
Γ. Ιδιωτική ασφάλιση
Δ. Εργασίες άνευ αναλήψεως κινδύνου
Ε. Πλαγιαστική εναγωγή ασφαλιστή
ΣΤ. Συλλογικές αγωγές
Ζ. Διαμεσολαβούντες
Η. Διαφορές μεταξύ ασφαλιστών
Θ. Διαφορές μεταξύ αντισυμβαλλομένων του ασφαλιστή, ασφαλισμένων ή δικαιούχων, αλλά και τρίτων
Ι. Υποκατάσταση ασφαλιστή
ΙΑ. Αντασφάλιση
ΙΒ. Διαιτησία
Άρθρο 11.
I. Εισαγωγή
Α. Φύση της ρυθμίσεως
Β. Πεδίο εφαρμογής
α. Ασφαλιστές με κατοικία εντός ΕΕ (§ 1)
β. Ασφαλιστές με κατοικία εκτός ΕΕ – δωσιδικία υποκαταστήματος (§ 2)
II. Δικαιοδοτικές βάσεις
Α. Δωσιδικία εναγομένου (forum rei)
Β. Δωσιδικία ενάγοντος (forum actoris)
Γ. Δωσιδικία συνασφαλίσεως
Δ. Δωσιδικία υποκαταστήματος ενωσιακού ασφαλιστή
Ε. Δωσιδικία υποκαταστήματος εξωενωσιακού ασφαλιστή
Άρθρο 12.
I. Γενικά
II. Οι κατ’ ιδίαν περιπτώσεις ασφαλίσεως
A. Ασφάλιση αστικής ευθύνης
B. Ασφάλιση ακινήτων
Γ. Ασφάλιση ακινήτου και κινητών
Άρθρο 13.
I. Σκοπός και λειτουργία
II. Συμμετοχή τρίτων σε δίκη ανοιγείσα από τον ζημιωθέντα
Α. Προσεπίκληση του ασφαλιστή επί εναγωγής του ασφαλισμένου
Β. Ευθεία αγωγή κατά του ασφαλιστή και προσεπίκληση του αντισυμβαλλομένου του ή του ασφαλισμένου
α. Ευθεία αγωγή κατά του ασφαλιστή
β. Προσεπίκληση του αντισυμβαλλομένου του ασφαλιστή ή του ασφαλισμένου
Άρθρο 14.
I. Εισαγωγή
II. Δικαιοδοτικές βάσεις
A. Ο κανόνας: Δωσιδικία της κατοικίας του εναγομένου (forum rei)
B. Οι εξαιρέσεις
α. Δωσιδικία του υποκαταστήματος του εναγομένου
β. Δωσιδικία της ευθείας εναγωγής του ασφαλιστή από τον τρίτο ζημιωθέντα
γ. Δωσιδικία της ανταγωγής (forum reconventionis)
Άρθρο 15.
I. Ο κανόνας και η λειτουργία των συμφωνιών παρεκτάσεως
Α. Φύση, στόχοι και ένταξη στο σύστημα του Κανονισμού
Β. Συμφωνίες παρεκτάσεως υπέρ δικαστηρίων εκτός ΕΕ
Γ. Συνέπειες παραβιάσεως των άρθρ. 15 και
Δ. Ενέργεια συμφωνίας παρεκτάσεως υπέρ ή εναντίον τρίτων
Ε. Ζητήματα πεδίου εφαρμογής
II. Οι εξαιρέσεις
Α. Ex post συμφωνίες (σημείο 1)
Β. Ασύμμετρες συμφωνίες (σημείο 2)
Γ. Forum domicilii communis (σημείο 3)
Δ. Κατοικία εκτός ΕΕ (σημείο 4)
Ε. Μεγάλοι κίνδυνοι (σημείο 5)
Άρθρο 16.
I. Εισαγωγή
II. Οι κατ’ ιδίαν περιπτώσεις κινδύνων
A. Ασφάλιση πραγμάτων τύπου CASCO (σημείο 1)
B. Ασφάλιση ευθύνης (σημείο 2)
Γ. Ασφάλιση χρηματικής ζημίας (σημείο 3)
Δ. Ασφάλιση συνδεδεμένων κινδύνων (σημείο 4)
Ε. Ασφάλιση μεγάλων κινδύνων (σημείο 5)
ΤΜΗΜΑ
Διεθνής δικαιοδοσία σε συμβάσεις καταναλωτών
Άρθρο 17.
Ι. Πεδίο εφαρμογής του τμήματος 4 για τις συμβάσεις καταναλωτών (άρθρ. 17-19)
ΙΙ. Αρχές και στόχοι του τμήματος
ΙΙΙ. Η σύμβαση καταναλωτή
IV. Ο καταναλωτής
V. Ο αντισυμβαλλόμενος του καταναλωτή
VI. Συμβάσεις που διέπονται από τον Κανονισμό
Α. Συμβάσεις πωλήσεως αγαθών με τμηματική καταβολή του τιμήματος
Β. Συμβάσεις δανείου με σταδιακή εξόφληση ή παροχής άλλης μορφής πιστώσεως για τη χρηματοδότηση της αγοράς αγαθών
Γ. Όλες οι άλλες περιπτώσεις, όταν η σύμβαση συνάπτεται με τον αντισυμβαλλόμενο του καταναλωτή, που ασκεί εμπορικές ή επαγγελματικές δραστηριότητες στο κράτος μέλος της κατοικίας του καταναλωτή ή κατευθύνει εκεί τις δραστηριότητές του
Άρθρο 18.
Ι. Εισαγωγή
ΙΙ. Διεθνής δικαιοδοσία επί αγωγών του καταναλωτή
ΙΙΙ. Διεθνής δικαιοδοσία επί αγωγών που στρέφονται εναντίον του καταναλωτή
IV. Ανταγωγή
Άρθρο 19.
Ι. Εισαγωγή
ΙΙ. Προϋποθέσεις κύρους των συμφωνιών παρεκτάσεως διεθνούς δικαιοδοσίας
Α. Τυπικό και ουσιαστικό κύρος
Β. Συμφωνία παρεκτάσεως «μεταγενέστερη της γένεσης της διαφοράς»
Γ. Συμφωνία που «επιτρέπει στον καταναλωτή να προσφύγει και σε άλλα δικαστήρια»
Δ. Συμφωνία παρεκτάσεως υπέρ των δικαστηρίων της γενικής κατοικίας ή συνήθους διαμονής των μερών
ΙΙΙ. Σιωπηρή παρέκταση
ΤΜΗΜΑ
Διεθνής δικαιοδοσία σε ατομικές συμβάσεις εργασίας
Άρθρο 20.
Ι. Γενικά
Α. Έννοια ατομικής συμβάσεως εργασίας
Β. Έννοια εργαζομένου
ΙΙ. Πεδίο εφαρμογής
Α. Νομικό πεδίο εφαρμογής
Β. Εδαφικό πεδίο εφαρμογής
Γ. Χρονικό πεδίο εφαρμογής
ΙΙΙ. Άρθρ. 20 § 1 - Ο κανόνας και οι επιφυλάξεις
Α. Η επιφύλαξη του άρθρ.
Β. Η επιφύλαξη του άρθρ. 7 σημείο
Γ. Η επιφύλαξη του άρθρ. 8 σημείο
ΙV. Άρθρ. 20 § 2- Η εξαίρεση
Άρθρο 21.
Ι. Γενικά
ΙΙ. Άρθρ. 21 § 1: Εργοδότης που έχει την κατοικία του στο έδαφος κράτους μέλους
Α. Ενάγεται στο κράτος μέλος της κατοικίας του
α. Δωσιδικία της κατοικίας εργοδότη ή έδρας εταιρίας/νομικού προσώπου
Β. Ενάγεται σε άλλο κράτος μέλος:
α. Δωσιδικία του τόπου συνήθους εκτελέσεως της εργασίας
β. Δωσιδικία του τόπου εγκαταστάσεως της επιχειρήσεως που προσέλαβε τον εργαζόμενο
ΙΙΙ. Άρθρ. 21 § 2: Εργοδότης που δεν έχει την κατοικία του στο έδαφος κράτους μέλους
Άρθρο 22.
Ι. Γενικά
ΙΙ,. Αποκλειστική δωσιδικία του τόπου κατοικίας του εργαζομένου επί αγωγής ασκούμενης από τον εργοδότη του (άρθρ. 22 § 1)
ΙΙΙ. Ανταγωγή (άρθρ. 22 § 2)
Άρθρο 23.
Ι. Γενικά
ΙΙ. Η εξαίρεση του άρθρ. 23 σημείο 1: Συμφωνία μεταγενέστερη της γενέσεως της διαφοράς
ΙΙΙ. Η εξαίρεση του άρθρ. 23 σημείο 2: Συμφωνία που επιτρέπει στον εργαζόμενο να προσφύγει και σε άλλα δικαστήρια
ΤΜΗΜΑ
Αποκλειστική δικαιοδοσία
Άρθρο 24.
Ι. Γενικά
ΙΙ. Δωσιδικία της τοποθεσίας του ακινήτου (άρθρ. 24 σημείο 1)
Α. Εμπράγματα δικαιώματα επί ακινήτων
Β. Συμβάσεις μισθώσεως ακινήτων
ΙΙΙ. Δωσιδικία των εταιρικών διαφορών (άρθρ. 24 σημείο 2)
ΙV. Δωσιδικία των καταχωρίσεων σε δημόσια βιβλία (άρθρ. 24 σημείο 3)
V. Δωσιδικία των καταχωρίσεων διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, σημάτων και λοιπών ανάλογων δικαιωμάτων (άρθρ. 24 σημείο 4)
VI. Δωσιδικία του τόπου της αναγκαστικής εκτελέσεως (άρθρ. 24 σημείο 5)
ΤΜΗΜΑ
Παρέκταση διεθνούς δικαιοδοσίας
Άρθρο 25.
Ι. Γενικά
ΙΙ. Πεδίο εφαρμογής
ΙΙΙ. Περιεχόμενο της συμφωνίας παρεκτάσεως
ΙV. Εγκυρότητα της συμφωνίας παρεκτάσεως
Α. Ουσιαστική εγκυρότητα
α. Σύμπτωση της βουλήσεως μεταξύ των συμβαλλομένων μερών
β. Αναγωγή σε ορισμένη έννομη σχέση και αντικειμενικά όρια
Β. Έλεγχος ουσιαστικής εγκυρότητας
Γ. Τυπική εγκυρότητα
α. Γραπτά ή προφορικά με γραπτή επιβεβαίωση
β. Πρακτική που έχουν καθιερώσει οι συμβαλλόμενοι στις μεταξύ τους σχέσεις
γ. Συνήθειες του διεθνούς εμπορίου
V. Υποκειμενικά όρια της συμφωνίας παρεκτάσεως
VI. Κρίσιμος χρόνος
VII. Συνέπειες της συμφωνίας παρεκτάσεως
Άρθρο 26.
ΤΜΗΜΑ
Έρευνα της διεθνούς δικαιοδοσίας και του παραδεκτού
Άρθρο 27.
Ι. Αυτεπάγγελτη έρευνα
ΙΙ. Απόφαση επί ελλείψεως δικαιοδοσίας
Άρθρο 28.
Ι. Σκοπός και συστηματική δομή της διατάξεως
ΙΙ. Εννοιολογικές διευκρινίσεις ως προς τις προϋποθέσεις εφαρμογής της διατάξεως
III. Έλεγχος της νόμιμης κλητεύσεως του απόντος εναγομένου
Α. Η περί ερημοδικίας του εναγομένου διάταξη του άρθρ. 19 Κανονισμού 1393/2007 (§ 3)
Β. Η περί ερημοδικίας διάταξη του άρθρ. 15 ΣυμΧαγ (§ 4)
Γ. Η διάταξη της § 2 του άρθρ. 28 Κανονισμού 1215/2012
ΤΜΗΜΑ
Εκκρεμοδικία και συνάφεια
Άρθρο 29.
Ι. Εισαγωγή
ΙΙ. Ταυτότητα αντικειμένου
ΙΙΙ. Ταυτότητα διαδίκων
IV. Αποτελέσματα διεθνούς εκκρεμοδικίας
Άρθρο 30.
Ι. Εισαγωγή
ΙΙ. Η έννοια της συνάφειας
ΙΙΙ. Οι έννομες συνέπειες της συνάφειας
Άρθρο 31.
Ι. Εισαγωγή
ΙΙ. Η ρύθμιση των συγκρούσεων δικαιοδοσίας επί διαδικασιών που εκκρεμούν σε δικαστήρια με αποκλειστική διεθνή δικαιοδοσία κατά το άρθρ.
ΙΙΙ. Η ρύθμιση των συγκρούσεων δικαιοδοσίας, όταν η διεθνής δικαιοδοσία μοιράζεται μεταξύ παρεκτεινόμενου και μη παρεκτεινόμενων δικαστηρίων
Άρθρο 32.
Άρθρο 33.
Άρθρο 34.
Ι. Εισαγωγή
ΙΙ. Το περιεχόμενο των άρθρ. 33 και 34 του Κανονισμού
Α. Οι προϋποθέσεις εφαρμογής των άρθρ. 33 και
α. Η ύπαρξη διεθνούς εκκρεμοδικίας ή διεθνούς συνάφειας
β. Η χρονική προτεραιότητα του δικαστηρίου της τρίτης χώρας, ήτοι το δικαστήριο κράτους μέλους πρέπει να επιλαμβάνεται δεύτερο της διαφοράς
γ. Διεθνής δικαιοδοσία του δικαστηρίου του κράτους-μέλους σύμφωνα με τα άρθρ. 4, 7, 8 και 9 του Κανονισμού
δ. Πρόβλεψη ότι το δικαστήριο του τρίτου κράτους θα εκδώσει απόφαση που δύναται να αναγνωριστεί ή/και εκτελεστεί στον ευρωπαϊκό χώρο και εξυπηρέτηση του αξιώματος της ορθής απονομής δικαιοσύνης εάν διαταχθεί αναστολή από το ευρωπαϊκό δικαστήριο
Β. Οι συνέπειες της εφαρμογής των άρθρ. 33 και
ΤΜΗΜΑ
Ασφαλιστικά και συντηρητικά μέτρα
Άρθρο 35.
Ι. Σκοπός της διατάξεως
ΙΙ. Έννοια των ασφαλιστικών μέτρων
ΙΙΙ. Διεθνής δικαιοδοσία κατά τον ΚανΒρ Ια
Α. Η τροποποίηση σε σχέση με τη ΣυμΒρ και τον ΚανΒρ
Β. Ασφαλιστικά μέτρα με διασυνοριακή ισχύ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙΙ
ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΗ
ΤΜΗΜΑ
Αναγνώριση
Άρθρο 36.
Ι. Εισαγωγικές παρατηρήσεις
ΙΙ. Αυτοδίκαιη αναγνώριση
ΙΙΙ. Η διαδικασία αναγνωρίσεως της ρυθμίσεως του άρθρ. 36 § 2 ΚανΒρ Ια
ΙV. Παρεμπίπτων έλεγχος της αναγνωρίσεως
Άρθρο 37.
Ι. Τα προσκομιζόμενα για την αναγνώριση αποφάσεως έγγραφα
ΙΙ. Αντίγραφο της αποφάσεως
ΙΙΙ. Η βεβαίωση του άρθρ. 53 ΚανΒρ Ια
Άρθρο 38.
Ι. Οι περιπτώσεις και ο σκοπός της αναστολής της διαδικασίας αναγνωρίσεως αποφάσεως
ΙΙ. Ειδικά η προσβολή της υπό αναγνώριση αποφάσεως
ΙΙΙ. Το πεδίο εφαρμογής και η απόφαση της αναστολής.
ΤΜΗΜΑ
Εκτέλεση
Άρθρο 39.
Ι. Εισαγωγικές παρατηρήσεις
ΙΙ. Άμεση και αυτοδίκαιη εκτελεστότητα
Άρθρο 40.
Ι. Η αυτοδίκαιη λήψη συντηρητικών μέτρων δυνάμει εκτελεστής δικαστικής αποφάσεως εκδοθείσας σε άλλο κράτος μέλος
ΙΙ. Επιβολή, εκτέλεση των ασφαλιστικών μέτρων και προστασία του οφειλέτη
Άρθρο 41.
Ι. Η διαδικασία εκτελέσεως δικαστικής αποφάσεως εκδοθείσας σε έτερο κράτος μέλος της ΕΕ
ΙΙ. Οι προβλεπόμενοι από το εθνικό δικονομικό δίκαιο λόγοι αρνήσεως ή αναστολής της εκτελέσεως δικαστικής αποφάσεως εκδοθείσας σε άλλο κράτος μέλος
ΙΙΙ. Η κατ’ αρχήν μη ύπαρξη υποχρεώσεως διαθέσεως ταχυδρομικής διευθύνσεως και εξουσιοδοτημένου αντιπροσώπου στο κράτος μέλος αναγνωρίσεως ή εκτελέσεως
Άρθρο 42.
Ι. Τα προσκομιζόμενα για την εκτέλεση διαγνωστικής αποφάσεως έγγραφα
ΙΙ. Τα προσκομιζόμενα για την εκτέλεση αποφάσεως ασφαλιστικών μέτρων έγγραφα
ΙΙΙ. Μετάφραση ή μεταγραμματισμός του περιεχομένου της βεβαιώσεως και της αποφάσεως
Άρθρο 43.
Ι. Εισαγωγικές παρατηρήσεις
ΙΙ. Η επίδοση της αποφάσεως και της συνοδεύουσας αυτή βεβαιώσεως στον καθ’ ου η αναγκαστική εκτέλεση
ΙΙΙ. Μετάφραση της εκτελούμενης αποφάσεως για τον καθ’ ου η εκτέλεση
ΙV. Η εξαίρεση ορισμένων ασφαλιστικών μέτρων
Άρθρο 44.
Ι. Εισαγωγικές παρατηρήσεις
ΙΙ. Η περίπτωση της αναστολής ένεκα της υποβολής αιτήσεως αρνήσεως της εκτελέσεως της αποφάσεως
ΙΙΙ. Η περίπτωση της αναστολής συνεπεία της αναστολής της εκτελεστότητας της αποφάσεως στο κράτος μέλος εκδόσεώς της
ΤΜΗΜΑ
Άρνηση αναγνώρισης και εκτέλεσης
Υποτμήμα
Άρνηση αναγνώρισης
Άρθρο 45.
I. Εισαγωγή
II. Προϋποθέσεις αρνήσεως
A. Σημείο α΄: Δημόσια τάξη
α. Εισαγωγικές παρατηρήσεις
β. Δημόσια τάξη και δικαίωμα ακροάσεως.
γ. Δημόσια τάξη και κοινοτικό δίκαιο
δ. Δημόσια τάξη και άσκηση ενδίκων μέσων στο κράτος προελεύσεως
ε. Δικονομική και ουσιαστική δημόσια τάξη
i. Δικονομική δημόσια τάξη
ii. Ουσιαστική δημόσια τάξη
B. Σημείο β΄: Επίδοση εισαγωγικού δικογράφου
α. Γενικά
β. Διάκριση ερήμην – κατ’ αντιδικία αποφάσεως
γ. Έννοια εισαγωγικού δικογράφου
δ. Η σημασία της «νομότυπης» επιδόσεως
ε. Το προαπαιτούμενο έγκαιρης επιδόσεως
στ. Η κύρωση της παράλειψης προσβολής της ερήμην αποφάσεως στο κράτος εκδόσεως
Γ. Σημεία γ΄ και δ΄: Ασυμβίβαστες αποφάσεις
Δ. Σημείο ε΄: Έλεγχος διεθνούς δικαιοδοσίας
ΙΙΙ. Διαδικασία αιτήσεως αρνήσεως αναγνωρίσεως
Υποτμήμα
Άρνηση εκτέλεσης
Άρθρο 46.
Ι. Εισαγωγικές παρατηρήσεις
ΙΙ. Αλλοδαπή απόφαση εκτός πεδίου εφαρμογής του Κανονισμού 1215/2012
ΙΙΙ. Έλλειψη εκτελεστότητας αλλοδαπού τίτλου
ΙV. Άλλες περιπτώσεις
Άρθρο 47.
Ι. Εισαγωγικές παρατηρήσεις
ΙΙ. Προθεσμία ασκήσεως της αιτήσεως αρνήσεως εκτελέσεως
ΙΙΙ. Το αρμόδιο δικαστήριο για την εξέταση της αιτήσεως αρνήσεως εκτελέσεως
ΙV. Η διαδικασία εκδικάσεως της αιτήσεως αρνήσεως εκτελέσεως
V. Ενοποίηση διαδικασιών αιτήσεως αρνήσεως και ανακοπής 933 ΚΠολΔ;
VI. Αίτηση αρνήσεως αναγνωρίσεως
VII. Αποτίμηση του συστήματος
Άρθρο 48.
Άρθρο 49.
Άρθρο 50.
Άρθρο 51.
I. Γενικές παρατηρήσεις
II. Αναστολή διαδικασίας
III. Η έννοια του τακτικού ενδίκου μέσου
ΙV. Η κρίση του δικαστηρίου
ΤΜΗΜΑ
Κοινές διατάξεις
Άρθρο 52.
Ι. Το ιστορικό, η σημασία και η τελολογία της διατάξεως
ΙΙ. Το περιεχόμενο της διατάξεως
Άρθρο 53.
Άρθρο 54.
Ι. Εισαγωγικά: Η αναγκαιότητα και η τελολογία της διατάξεως
ΙΙ. Τα τέσσερα βασικά ερμηνευτικά προβλήματα της διατάξεως
Α. Το πρόβλημα της αρμόδιας για την προσαρμογή αρχής
Β. Πότε πρέπει να επιχειρείται η προσαρμογή
Γ. Το κανονιστικό και τελολογικό όριο της προσαρμογής
Δ. Ο έλεγχος των προϋποθέσεων και του ορίου της προσαρμογής
ΙΙΙ. Η ανάγκη μεταφράσεως ή μεταγραμματισμού για την εφαρμογή της διατάξεως
Άρθρο 55.
Άρθρο 56.
Άρθρο 57.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV
ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΙ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΙ
Άρθρο 58.
Ι. Εισαγωγικές παρατηρήσεις
ΙΙ. Η έννοια του δημοσίου εγγράφου
ΙΙΙ. Η διαδικασία εκτελέσεως των δημοσίων εγγράφων
Άρθρο 59.
Άρθρο 60.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ V
ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 61.
Άρθρο 62.
Ι. Εισαγωγή
ΙΙ. Κατοικία διαδίκου στο έδαφος του επιληφθέντος δικαστηρίου
ΙΙΙ. Κατοικία διαδίκου σε κράτος μέλος εκτός του επιληφθέντος δικαστηρίου
IV. Κατοικία διαδίκου σε τρίτο κράτος
V. Εναγόμενος αγνώστου κατοικίας
Άρθρο 63.
Ι. Εισαγωγή
ΙΙ. Εταιρίες ή άλλα νομικά πρόσωπα
ΙΙΙ. Έδρα της εταιρίας ή του νομικού προσώπου
IV. Η έδρα του trust
Άρθρο 64.
Άρθρο 65.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI
ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 66.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ VII
ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΑΛΛΑ ΜΕΣΑ
Άρθρο 67.
Άρθρο 68.
Άρθρο 69.
Άρθρο 70.
Άρθρο 71.
Ι. Πεδίο εφαρμογής του άρθρ.
ΙΙ. Νομική φύση και λειτουργία του άρθρ.
ΙΙΙ. Διασαφηνίσεις ως προς την εφαρμογή των διεθνών συμβάσεων ειδικού χαρακτήρα
IV. Κανονισμός 1215/2012 και Σύμβαση CMR
Άρθρο 71α. .
Ι. Υπαγωγή των κοινών δικαστηρίων στο σύστημα του Κανονισμού 1215/2012
ΙΙ. Ενιαίο Δικαστήριο Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας
ΙΙΙ. Το Δικαστήριο της Benelux
Άρθρο 71β.
Ι. Διεθνής δικαιοδοσία των κοινών δικαστηρίων
ΙΙ. Αγωγές στρεφόμενες εναντίον προσώπων μη κατοικούντων σε κράτος μέλος (άρθρ. 71β σημείο 2)
ΙΙΙ. Αξιώσεις αποζημιώσεως για προσβολή ευρωπαϊκού διπλώματος ευρεσιτεχνίας εκτός Ενώσεως (άρθρ. 71β σημείο 3)
Άρθρο 71γ.
Άρθρο 71δ.
Άρθρο 72.
Άρθρο 73.
Ι. Κανονισμός και Σύμβαση Λουγκάνο ΙΙ
ΙΙ. Κανονισμός και Σύμβαση της Ν. Υόρκης του 1958
ΙΙΙ. Κανονισμός και διμερείς συμβάσεις μεταξύ κρατών μελών και τρίτων κρατών
ΚΕΦΑΛΑΙΟ VIII
TΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 74.
Άρθρο 75.
Άρθρο 76.
Άρθρο 77.
Άρθρο 78.
Άρθρο 79.
Άρθρο 80.
Άρθρο 81.