Ε. Σαχπεκίδου/Π. Στάγκος, Δίκαιο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τόμ. 2, 2009

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Ι. Εισαγωγικά

ΙΙ. Η Συνθήκη της Νίκαιας: Οι κυριότερες μεταβολές που επιφέρει στα κοινοτικά όργανα και τη διαδικασία λήψης των κοινοτικών αποφάσεων

1. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

2. Το Συμβούλιο

2.1. Το πεδίο της λήψης αποφάσεων με ειδική πλειοψηφία

2.2. Η στάθμιση των ψήφων κατά τη λήψη αποφάσεων με ειδική πλειοψηφία

3. Η Επιτροπή

3.1. Μεταβολές στη σύνθεση και στον τρόπο ανάδειξης και διορισμού της Επιτροπής

3.2. Μεταβολές σε συνάρτηση προς τον θεσμό του Προέδρου της Επιτροπής

4. Το Δικαστήριο και το Πρωτοδικείο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

4.1. Μεταβολές σχετικά με τη σύνθεση των δυο Δικαστηρίων

4.2. Ουσιαστικές μεταβολές στην απονομή δικαιοσύνης από το ΔΕΚ

4.3. Η αναβάθμιση του Πρωτοδικείου

4.4. Ενίσχυση της δικονομικής ευκινησίας των δυο Δικαστηρίων

4.5. Η ίδρυση των δικαιοδοτικών τμημάτων

ΙΙΙ. Η Συνθήκη της Λισσαβόνας

1. Η πορεία προς τη σύνταξη της νέας Συνθήκης

2. Η δομή της νέας, «Μεταρρυθμιστικής Συνθήκης», και η νέα δομή της Ένωσης

3. Οι αρχές επί των οποίων θεμελιώνεται η Ένωση – Το θεσμικό οικοδόμημα της Ένωσης.

3.1. Οι αρχές επί των οποίων θεμελιώνεται η Ένωση

i. Γενική επισκόπηση

ii. Η προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων

iii. Οι δημοκρατικές αρχές και ο ρόλος των εθνικών κοινοβουλίων στην ευρωπαϊκή οικοδόμηση

iv. Η αρχή της υπεροχής του κοινοτικού δικαίου

v. Οι αρμοδιότητες της Ένωσης

vi. Αναθεώρηση των Συνθηκών – Προσχώρηση και αποχώρηση κράτους μέλους

3.2. Τα θεσμικά όργανα της Ένωσης – Η λήψη των αποφάσεων

i. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

ii. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο

iii. Το Συμβούλιο

iv. Η Επιτροπή

v. Το Δικαστήριο της Ένωσης