Ε. Φερεντίνου, Η διακριτική εξουσία του δικαστηρίου στη δίκη των ασφαλιστικών μέτρων, 2024

Πίνακας Περιεχομένων

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ

Πρόλογος

Κυριότερες Συντομογραφίες

Ελληνόγλωσσες

Ξενόγλωσσες

§ 1. Αφετηρία, αντικείμενο και πορεία της μελέτης

1.1. Η αποτελεσματικότητα της προσωρινής έννομης προστασίας: η αφετηρία του προβληματισμού

1.2. Ειδικότερα: το αντικείμενο της μελέτης και ο συσχετισμός του με τις δύο κύριες προϋποθέσεις λήψης ασφαλιστικών μέτρων

1.3. Η πορεία της έρευνας

§ 2. Η υπερνομοθετική κατοχύρωση της προσωρινής έννομης προστασίας και η επίδρασή της στη διακριτική εξουσία του δικαστηρίου, κατ’ άρθρ. 692 ΚΠολΔ

2.1. Νομικές βάσεις υπερνομοθετικής κατοχύρωσης της προσωρινής έννομης προστασίας

2.1.1. Άρθρο 20 § 1 Συντάγματος

2.1.2. Άρθρο 6 § 1 ΕΣΔΑ

2.1.3. Ενωσιακό δίκαιο

2.1.4. Άρθρα 10 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και 14 § 1 ΔΣΑΠΔ

2.2. Ο αντίκτυπος της υπερνομοθετικής κατοχύρωσης των ασφαλιστικών μέτρων στο πεδίο της πολιτικής δίκης

2.2.1. Περιορισμοί στην αναστολή διαδικασιών αναγκαστικής εκτέλεσης.

2.2.1.1. Στον ΚΠολΔ

2.2.1.2. Σε ειδικά νομοθετήματα

2.2.2. Περιπτώσεις άλλων περιορισμών πρόσβασης στην προσωρινή έννομη προστασία

2.3. Διατάξεις του ΚΠολΔ που εξειδικεύουν τη συνταγματική επιταγή για αποτελεσματικότητα των ασφαλιστικών μέτρων με μέσο τη διακριτική εξουσία του δικαστηρίου

2.3.1. Το γενικότερο πλαίσιο

2.3.2. Ειδικότερα: η διακριτική εξουσία του δικαστηρίου κατά την προπαρασκευή της συζήτησης της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων

2.3.3. Το άρθρο 692 ΚΠολΔ ως εξειδίκευση της υπερνομοθετικής επιταγής για αποτελεσματικότητα του ασφαλιστικού μέτρου

§ 3. Πτυχές της διακριτικής εξουσίας του δικαστή και του δικαστηρίου κατά την προπαρασκευή της κρίσης για το διατασσόμενο ασφαλιστικό μέτρο

3.1. Στάδιο προπαρασκευής της συζήτησης και εξέλιξη αυτής

3.1.1. Ορισμός δικασίμου

3.1.2. Κλήτευση αντιδίκου

3.1.2.1. Ειδικότερα: κλήτευση αντιδίκου που διαμένει στο εξωτερικό (ιδίως εντός ΕΕ)

3.1.2.2. Καθορισμός προθεσμίας κλήτευσης

3.1.2.3. Η εξαίρεση του άρθρου 687 § 1 ΚΠολΔ

3.1.3. Συνέπειες μη τήρησης των διατυπώσεων του άρθρου 686 ΚΠολΔ

3.1.4. Εκδίκαση με τήρηση πρακτικών και σύμπραξη γραμματέα· μαγνητοφώνηση διαδικασίας

3.1.5. Ορισμός προθεσμίας για την άσκηση αγωγής

3.1.6. Εξάρτηση ασφαλιστικού μέτρου από εγγυοδοσία

3.2. Η ευρεία εξουσία του δικαστηρίου στο πεδίο της απόδειξης

3.2.1. Πιθανολόγηση, αυτεπάγγελτη ενέργεια του δικαστηρίου κατά τη συλλογή του πραγματικού υλικού και προαπόδειξη

3.2.2. Η αποδεικτική πρωτοβουλία του δικαστηρίου ως αντιστάθμισμα της δικονομικής απουσίας ορισμένου διαδίκου, ιδίως του καθ’ ου επί παράλειψης κλήτευσής του (άρθρ. 687 § 1 ΚΠολΔ)

3.2.3. Ο συσχετισμός της αυτεπάγγελτης ενέργειας του δικαστηρίου στο πεδίο της απόδειξης με τη διακριτική του εξουσία να διαμορφώσει το περιεχόμενο του ασφαλιστικού μέτρου

3.3. Μερικό συμπέρασμα: διάκριση μεταξύ διακριτικής εξουσίας στα διαδικαστικά ζητήματα και διακριτικής εξουσίας στη διάγνωση έννομης συνέπειας

§ 4. Η διακριτική εξουσία του δικαστηρίου κατά την επιλογή και διαμόρφωση του περιεχομένου του ασφαλιστικού μέτρου (άρθρ. 692 § 1 ΚΠολΔ)

4.1. Το κεντρικό ερώτημα του κεφαλαίου: ποια η νομική φύση της εξουσίας του δικαστηρίου να διατάζει το κατάλληλο ασφαλιστικό μέτρο;

4.2. Η διακριτική εξουσία στο δίκαιο: αφετηρία των σκέψεων

4.3. Η δικαστική διακριτική εξουσία

4.3.1. H πολλαπλότητα των προσεγγίσεων της υπό εξέταση έννοιας

4.3.2. Η βασική διττή πρόσληψη της δικαστικής διακριτικής εξουσίας

4.3.2.1. Η γνήσια διακριτική εξουσία

4.3.2.1.1. Δύο βασικές θέσεις

4.3.2.1.2. Γνήσια διακριτική εξουσία και διάκριση των λειτουργιών: ο προβληματισμός για τον θεσμικό ρόλο της δικαστικής λειτουργίας

4.3.2.2. Η κατ’ εξουσιοδότηση διακριτική εξουσία

4.3.2.3. Μια παράλληλη οπτική: η πραγματιστική προσέγγιση της διακριτικής εξουσίας

4.4. Ειδικότερα: η εξουσία του δικαστηρίου να διατάζει το κατάλληλο ασφαλιστικό μέτρο, βάσει του άρθρου 692 § 1 ΚΠολΔ

4.4.1. Η ιστορική εξέλιξη της εξεταζόμενης διάταξης

4.4.1.1. Η δικαστική διακριτική εξουσία στο προϊσχύσαν δίκαιο της ΠολΔ/1834 του Maurer

4.4.1.2. Η πορεία προς τη ρητή καταγραφή του κανόνα του άρθρου 692 § 1 ΚΠολΔ

4.4.2. Οι απόψεις που έχουν υποστηριχθεί σχετικά με τη νομική φύση της εξουσίας του δικαστηρίου να διατάζει το κατάλληλο ασφαλιστικό μέτρο, βάσει του άρθρου 692 § 1 ΚΠολΔ

4.4.2.1. H άποψη που δέχεται ότι το άρθρο 692 § 1 ΚΠολΔ καθιερώνει αμιγή διακριτική εξουσία του δικαστηρίου

4.4.2.1.1. Τα βασικά της σημεία

4.4.2.1.2. Κριτική της άποψης που δέχεται ότι το άρθρο 692 § 1 ΚΠολΔ καθιερώνει αμιγή διακριτική εξουσία του δικαστηρίου

4.4.2.2. Η άποψη που υποστηρίζει ότι η αόριστη νομική έννοια του άρθρου 692 § 1 ΚΠολΔ εξειδικεύεται μόνο μέσω εργαλείων αντικειμενικής νομικής ερμηνείας

4.4.2.2.1. Τα βασικά της σημεία

4.4.2.2.2. Κριτική της άποψης που δέχεται ότι στο άρθρο 692 § 1 ΚΠολΔ υφίσταται αποκλειστικά εν στενή εννοία αόριστη νομική έννοια

4.4.2.3. Η άποψη περί της δικαιογενετικής λειτουργίας της απόφασης των ασφαλιστικών μέτρων του Στ. Κουσούλη

4.4.2.3.1. Τα βασικά της σημεία

4.4.2.3.2. Κριτική της άποψης για τη δικαιογενετική λειτουργία της απόφασης των ασφαλιστικών μέτρων

4.5. Η υποστηριζόμενη θέση για τη νομική φύση της δικαστικής διακριτικής εξουσίας του άρθρου 692 § 1 ΚΠολΔ

4.5.1. Κατ’ εξουσιοδότηση διακριτική εξουσία: ένταξη της ανωτέρω έννοιας στο σύστημα ερμηνείας του δικαίου και σύνδεσή της με το άρθρο 692 § 1 ΚΠολΔ

4.5.2. Ένταξη του άρθρου 692 § 1 ΚΠολΔ στην κατηγορία των αόριστων νομικών εννοιών με τις οποίες καθιερώνεται δικαστική διακριτική ευχέρεια - Προκαταρκτικές σκέψεις

4.5.3. Το πεδίο έκφρασης της δικαστικής διακριτικής εξουσίας στην περίπτωση του άρθρου 692 § 1 ΚΠολΔ

4.5.4. Γιατί η αόριστη νομική έννοια του κατάλληλου ασφαλιστικού μέτρου εντοπίζεται στην έννομη συνέπεια του κανόνα που την προβλέπει;

4.5.5. Εγγενείς περιορισμοί της δικαστικής διακριτικής εξουσίας, κατ’ άρθρ. 692 § 1 ΚΠολΔ

4.5.5.1. Υποχρέωση αιτιολογίας της δικαστικής απόφασης

4.5.5.2. Η αποτελεσματικότητα του ασφαλιστικού μέτρου ως σκοπός της διάταξης του άρθρου 692 § 1 ΚΠολΔ και ο ρόλος της φύσης του ασφαλιστέου δικαιώματος

4.5.5.3. Περισσότεροι περιορισμοί από τη φύση του ασφαλιστέου δικαιώματος

4.5.5.3.1. Η σημασία της διάκρισης των ασφαλιστικών μέτρων σε συντηρητικά και ρυθμιστικά

4.5.5.3.2. Η απαρίθμηση νομοθετικά προτεινόμενων ασφαλιστικών μέτρων σε ειδικά νομοθετήματα

4.5.5.3.3. Περιορισμοί βάσει των κανόνων της καθ’ ύλην αρμοδιότητας

4.5.5.4. Η αρχή της ισότητας

4.5.6. Ενδιάμεσα συμπεράσματα

4.5.7. Ένα (υπόρρητο) ερώτημα στην πορεία αναζήτησης της νομικής φύσης της εξουσίας που παρέχει το άρθρο 692 § 1 ΚΠολΔ: γιατί στην προσωρινή έννομη προστασία -σε αντίθεση με την οριστική- έκρινε ο νομοθέτης αναγκαίο να χορηγήσει ως γενικό κανόνα διακριτική εξουσία στο δικαστήριο;

4.6. Ειδικότερες εκφάνσεις της διακριτικής εξουσίας του δικαστηρίου στη δίκη των ασφαλιστικών μέτρων

4.6.1. Η αρχή της διάθεσης στην προσωρινή έννομη προστασία - Σημεία σύγκλισης και απόκλισης με τη διακριτική εξουσία του άρθρου 692 § 1 ΚΠολΔ

4.6.2. Εκδηλώσεις ισχύος της διαθετικής αρχής στην προσωρινή έννομη προστασία σε συνάρτηση με την κατ’ άρθρ. 692 § 1 ΚΠολΔ δικαστική διακριτική εξουσία

4.6.2.1. Απαραίτητη η κατάθεση αίτησης

4.6.2.2. Ο καθορισμός του βασικού προδικαστικού ζητήματος της δίκης των ασφαλιστικών μέτρων και η σχέση του με το άρθρο 688 § 1 ΚΠολΔ

4.6.2.3. Αίτηση του λιγότερου επαχθούς μέτρου - εγγυοδοσία

4.6.2.4. Πράξεις περάτωσης της δίκης

4.6.2.4.1. Παραίτηση από το δικόγραφο ή από το δικαίωμα και συμβιβασμός

4.6.2.4.2. Αποδοχή της αίτησης

4.6.3. Οι αποκλίσεις από τη διαθετική αρχή στην προσωρινή έννομη προστασία.

4.6.3.1. Η πρώτη άποψη: το ζητούμενο μέτρο πρέπει να είναι «νόμω βάσιμο», για να ασκηθεί η διακριτική εξουσία του άρθρου 692 § 1 ΚΠολΔ, η οποία εκ του αποτελέσματος περιορίζεται στο είδος μόνο του αιτούμενου μέτρου

4.6.3.1.1. Κριτική της πρώτης άποψης

4.6.3.2. Η δεύτερη (και κρατούσα) άποψη: η διακριτική εξουσία περιορίζεται εντός της αυτής κατηγορίας ασφαλιστικών μέτρων

4.6.3.2.1. Κριτική της κρατούσας άποψης

4.6.3.3. H τρίτη άποψη: η διακριτική εξουσία δεν περιορίζεται με βάση το είδος του αιτούμενου ασφαλιστικού μέτρου

4.6.3.4. Αιτιολόγηση της υποστηριζόμενης άποψης

4.7. Ζητήματα εκκρεμοδικίας και προσωρινού δεδικασμένου από τη διαφοροποίηση της δικαιοδοτικής κρίσης σε σχέση με το περιεχόμενο της αίτησης

4.7.1. Η εκκρεμοδικία στα ασφαλιστικά μέτρα

4.7.1.1. Βασικές παρατηρήσεις ως προς τις δικονομικές εκφάνσεις της εκκρεμοδικίας στην προσωρινή έννομη προστασία

4.7.1.2. Η αλληλεπίδραση των ορίων εκκρεμοδικίας και δικαστικής διακριτικής εξουσίας στα ασφαλιστικά μέτρα

4.7.2. Η δέσμευση από την απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων

4.7.2.1. Χαρακτηριστικά, αντικείμενο και λειτουργία του προσωρινού δεδικασμένου

4.7.2.2. Συσχετισμός της λειτουργίας του προσωρινού δεδικασμένου με την κατ’ άρθρ. 692 § 1 ΚΠολΔ δικαστική διακριτική εξουσία

§ 5. Η επάρκεια της προσωρινής έννομης προστασίας (άρθρ. 692 §§ 2-3 ΚΠολΔ)

5.1. Οι διατάξεις για την επάρκεια του ασφαλιστικού μέτρου (§§ 2-3 άρθρ. 692 ΚΠολΔ) ως κανόνες οριοθέτησης της δικαστικής διακριτικής εξουσίας της § 1 του ίδιου άρθρου

5.2. Η ιστορική εξέλιξη των εξεταζόμενων διατάξεων

5.2.1. Η επάρκεια του ασφαλιστικού μέτρου στο προϊσχύσαν δίκαιο της ΠολΔ/1834 του Maurer

5.2.2. Η πορεία προς τη σημερινή μορφή των διατάξεων των §§ 2-3 του άρθρου 692 ΚΠολΔ

5.2.2.1. Ο κανόνας της πολλαπλότητας των ασφαλιστικών μέτρων

5.2.2.2. Ο κανόνας του ηπιότερου μέτρου

5.3. Η αντανάκλαση των ειδικότερων κριτηρίων της αρχής της αναλογικότητας στις §§ 2-3 του άρθρ. 692 ΚΠολΔ

5.3.1. Ορισμένες βασικές σκέψεις για την αρχή της αναλογικότητας

5.3.2. Ο κανόνας της επάρκειας της προσωρινής έννομης προστασίας ως νομοθετική εξειδίκευση της αρχής της αναλογικότητας στο πεδίο των ασφαλιστικών μέτρων

5.4. Ειδικότερα για την § 2 άρθρ. 692 ΚΠολΔ

5.4.1. Τα βασικά χαρακτηριστικά του κανόνα της πολλαπλής προστασίας του ίδιου δικαιώματος

5.4.2. Άρθρ. 692 § 2 ΚΠολΔ και αρχή της διάθεσης

5.4.3. Τρόποι υλοποίησης του κανόνα της πολλαπλής προσωρινής προστασίας του ίδιου δικαιώματος

5.5. Ειδικότερα για την § 3 άρθρ. 692 ΚΠολΔ

5.5.1. Συσχετισμός του κανόνα του ηπιότερου μέτρου με τις αρχές της αναλογικότητας και απαγόρευσης καταχρηστικής συμπεριφοράς

5.5.2. Τα βασικά χαρακτηριστικά του κανόνα του ηπιότερου μέτρου

5.5.3. Σημεία αναφοράς για τον έλεγχο εφαρμογής του άρθρ. 692 § 3 ΚΠολΔ

5.5.4. Επίπεδα εκδήλωσης του κανόνα του ηπιότερου μέτρου και δυνατότητες άμυνας σε περίπτωση παραβίασής του

5.5.4.1. Κατά την αρχική διαταγή του ασφαλιστικού μέτρου (692 § 3 ΚΠολΔ)

5.5.4.2. Κατά την αντικατάσταση με εγγυοδοσία (705 ΚΠολΔ)

5.5.4.2.1. Υποχρεωτική αντικατάσταση (άρθρ. 705 § 1 ΚΠολΔ)

5.5.4.2.2. Δυνητική αντικατάσταση (άρθρ. 705 § 2 ΚΠολΔ)

5.5.4.2.3. Η ειδική ρύθμιση για τη συντηρητική κατάσχεση πλοίου ή αεροσκάφους (720 § 3 ΚΠολΔ)

5.5.4.3. Κατά την εκτέλεση του μέτρου (702 § 3 και 724 § 2 ΚΠολΔ)

§ 6. Η απαγόρευση ικανοποίησης του ασφαλιστέου δικαιώματος (άρθρ. 692 § 4 ΚΠολΔ)

6.1. Ο κανόνας της μη ικανοποίησης του ασφαλιστέου δικαιώματος (άρθρ. 692 § 4 ΚΠολΔ) ως άξονας οριοθέτησης της δικαστικής διακριτικής εξουσίας της § 1 του ίδιου άρθρου

6.2. Η ιστορική εξέλιξη της διάταξης

6.2.1. Η ισχνή εφαρμογή του κανόνα περί μη ικανοποίησης του δικαιώματος στο προϊσχύσαν δίκαιο της ΠολΔ/1834 του Maurer

6.2.1.1. Τα όρια της ευρείας αρμοδιότητας του προέδρου πρωτοδικών βάσει των άρθρ. 634 § 1 και 626 ΠολΔ/1834

6.2.1.2. Η ειδική ρύθμιση του άρθρου 1026 ΠολΔ/1834 για τα μελλοντικά και υπό αίρεση δικαιώματα

6.2.2. Η πορεία προς τη ρητή καταγραφή του κανόνα του άρθρ. 692 § 4 ΚΠολΔ.

6.3. Ο κανόνας της μη ικανοποίησης του ασφαλιστέου δικαιώματος, κατ’ άρθρ. 692 § 4 ΚΠολΔ

6.3.1. Τα βασικά του χαρακτηριστικά

6.3.2. Ειδικότερα: ο αντικατοπτρισμός του κριτηρίου της εν στενή εννοία αναλογικότητας στον εξεταζόμενο κανόνα – Τα δύο επίπεδα στάθμισης και οι συνέπειες στο εύρος των επιτρεπόμενων εξαιρέσεων

6.3.3. Η διάκριση μεταξύ de jure και de facto ικανοποίησης του δικαιώματος υπό το πρίσμα της στόχευσης του άρθρου 692 § 4 ΚΠολΔ

6.3.4. Μη τήρηση του κανόνα του άρθρ. 692 § 4 ΚΠολΔ: τρόποι άμυνας, πρόληψης και αποκατάστασης της βλάβης

6.3.5. Οι αποκλίσεις από τον κανόνα του άρθρου 692 § 4 ΚΠολΔ

6.3.5.1. Οι νομοθετικές εξαιρέσεις

6.3.5.1.1. Προσωρινή επιδίκαση απαιτήσεων (άρθρ. 728 § 1 και 729 § 2 ΚΠολΔ)

6.3.5.1.2. Ασφαλιστικά μέτρα νομής (άρθρ. 734 § 2 ΚΠολΔ)

6.3.5.1.3. Ασφαλιστικά μέτρα επί προσωπικών σχέσεων συζύγων και παιδιών (άρθρ. 735 ΚΠολΔ)

6.3.5.2. Οι νομολογιακά διαμορφωμένες εξαιρέσεις έννομων σχέσεων όπου διατάσσεται η προσωρινή ρύθμιση με ασφαλιστικά μέτρα, μολονότι ικανοποιεί το δικαίωμα

6.4. Η βασική διχογνωμία σχετικά με την έκταση του πεδίου εφαρμογής του κανόνα

6.4.1. Η άποψη Μητσόπουλου: το άρθρ. 692 § 4 ΚΠολΔ δεν εφαρμόζεται στο μέτρο της προσωρινής ρύθμισης της κατάστασης

6.4.2. Η (κρατούσα) άποψη: το άρθρ. 692 § 4 ΚΠολΔ καταλαμβάνει και το μέτρο της προσωρινής ρύθμισης της κατάστασης

6.4.2.1. Η εφαρμογή του κανόνα της μη ικανοποίησης του δικαιώματος, όπως ερμηνεύεται από την κρατούσα άποψη, στις επιμέρους κατηγορίες ασφαλιστέων δικαιωμάτων

6.4.2.1.1. Έννομες σχέσεις που ρυθμίζονται προσωρινά με ασφαλιστικά μέτρα χωρίς να θίγεται η απαγόρευση ικανοποίησης του ασφαλιστέου δικαιώματος

6.4.2.1.1.1. Οι διαρκείς έννομες σχέσεις

6.4.2.1.1.1.1. Οι συμβάσεις προμήθειας

6.4.2.1.1.1.2. Οι συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας

6.4.2.1.1.1.3. Οι μισθώσεις

6.4.2.1.1.2. Τα απόλυτα δικαιώματα

6.4.2.1.1.2.1. Προσωπικότητα

6.4.2.1.1.2.2. Σήμα και δίπλωμα ευρεσιτεχνίας

6.4.2.1.1.2.3. Πνευματική ιδιοκτησία

6.4.2.1.1.2.4. Εμπράγματα δικαιώματα

6.4.2.1.1.3. Η επίδειξη εγγράφων

6.4.2.1.2. Έννομες σχέσεις στις οποίες η προσωρινή ρύθμιση με ασφαλιστικά μέτρα εμποδίζεται από την απαγόρευση ικανοποίησης του ασφαλιστέου δικαιώματος

6.4.2.1.2.1. Οι στιγμιαίες παροχές

6.4.2.1.2.2. Η καταδίκη σε δήλωση βούλησης

6.4.2.1.2.3. Τα διαπλαστικά δικαιώματα

6.4.3. Ο συσχετισμός του κανόνα της μη ικανοποίησης του δικαιώματος με τη δικαστική διακριτική εξουσία του άρθρ. 692 § 1 ΚΠολΔ – Συμπέρασμα υπέρ της κρατούσας άποψης

§ 7. Η απαγόρευση προσβολής δικαιωμάτων τρίτων (άρθρ. 692 § 5 ΚΠολΔ)

7.1. H απαγόρευση προσβολής δικαιωμάτων τρίτων (άρθρ. 692 § 5 ΚΠολΔ) ως κανόνας οριοθέτησης της δικαστικής διακριτικής εξουσίας της § 1 του ίδιου άρθρου

7.2. Η ιστορική εξέλιξη της διάταξης

7.2.1. Η ειδική ρύθμιση του άρθρου 1026 ΠολΔ/1834 για τα μελλοντικά και υπό αίρεση δικαιώματα

7.2.2. Η πορεία προς τη ρητή καταγραφή του κανόνα του άρθρ. 692 § 5 ΚΠολΔ.

7.3. Η απαγόρευση προσβολής δικαιωμάτων τρίτων, κατ’ άρθρ. 692 § 5 ΚΠολΔ

7.3.1. Προκαταρκτικές σκέψεις

7.3.2. Τα βασικά χαρακτηριστικά της διάταξης

7.3.2.1. Ο συσχετισμός της με τις §§ 3-4 άρθρ. 692 ΚΠολΔ

7.3.2.2. Άρθρ. 692 § 5 ΚΠολΔ και εν μέρει ανακριτικό σύστημα στα ασφαλιστικά μέτρα

7.3.2.3. Τρόποι προσβολής δικαιωμάτων τρίτων από απόφαση ασφαλιστικών μέτρων

7.3.2.4. Το υποκειμενικό και αντικειμενικό πεδίο εφαρμογής της διάταξης

7.3.2.4.1. Η έννοια του «τρίτου»

7.3.2.4.2. Η έννοια του «δικαιώματος» τρίτου

7.3.2.5. Η σχετικοποίηση της απαγόρευσης προσβολής δικαιωμάτων τρίτων: τα «αβέβαια» ασφαλιστέα δικαιώματα, οι σταθμίσεις βάσει της αρχής της εν στενή εννοία αναλογικότητας και η πρόκληση της συμμετοχής του τρίτου στη δίκη

7.3.2.6. Άμυνα του τρίτου επί παραβίασης της διάταξης του άρθρ. 692 § 5 ΚΠολΔ

§ 8. Η διακριτική εξουσία του δικαστηρίου κατά τη διαμόρφωση του περιεχομένου της προσωρινής διαταγής (άρθρ. 692 και 691Α § 1 ΚΠολΔ)

8.1. Η λειτουργική αποστολή της προσωρινής διαταγής και ο συσχετισμός της με τo ειδικότερο θέμα της παρούσας

8.2. Η αμφισβήτηση σχετικά με τη νομική φύση της προσωρινής διαταγής, κατ’ άρθρ. 691Α ΚΠολΔ

8.2.1. Οι αποκλίνουσες ερμηνευτικές απόψεις

8.3. Η δικαστική διακριτική εξουσία κατά τη διαμόρφωση του περιεχομένου της προσωρινής διαταγής

8.3.1. Σύνδεση της άποψης «περί ατελούς έκφρασης δικαιοδοτικού έργου» με τη διαγνωστική λειτουργία του δικαστηρίου ως προς τη διαμόρφωση του περιεχομένου της

8.3.2. Τα (στενότερα) όρια της διακριτικής εξουσίας του δικαστηρίου στη διάπλαση του περιεχομένου της προσωρινής διαταγής

8.3.2.1. Προσωρινή διαταγή στο πλαίσιο συντηρητικών μέτρων

8.3.2.2. Προσωρινή διαταγή στο πλαίσιο ρυθμιστικών μέτρων

§ 9. Συμπεράσματα

Πίνακας Βιβλιογραφίας - Αρθρογραφίας

Ι. Ελληνόγλωσση βιβλιογραφία - αρθρογραφία

ΙΙ. Ξενόγλωσση βιβλιογραφία - αρθρογραφία

Ευρετήριο Κυριότερων Λημμάτων

Ευρετήριο Νομικών Κανόνων