Δ. Κιλτίδου, Οι διεθνείς, υπερεθνικές και διεθνικές ρυθμίσεις του χρόνου ναυτικής εργασίας και οι επιπτώσεις του στη ναυτική ασφάλεια, 2021
Αντικείμενο της παρούσας μελέτης αποτελεί το νομικό πλαίσιο του χρόνου εργασίας και ανάπαυσης των ναυτικών, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί από τους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς και έχει ενσωματωθεί στη συνέχεια τόσο στο δίκαιο της ΕΕ όσο και στα δίκαια των κρατών μελών. Το βασικό ερώτημα που προσεγγίζει η συγγραφέας είναι αν και σε ποιο βαθμό το διεθνές νομοθετικό πλαίσιο του χρόνου ναυτικής εργασίας έχει εναρμονίσει επαρκώς τις αντίστοιχες εθνικές νομοθετικές ρυθμίσεις και πρακτικές. Το ζήτημα της οργάνωσης του χρόνου εργασίας των ναυτικών δεν εκλαμβάνεται, ωστόσο, ως στεγνό νομικό ζήτημα, αλλά τοποθετείται στο ευρύτερο νομικό, κοινωνικό και εργονομικό του περιβάλλον.
Στην εισαγωγή αναλύονται θεμελιώδεις έννοιες του ναυτικού εργατικού δικαίου, όπως το πλοίο, ο ναυτικός, ο εφοπλιστής και ο πλοιοκτήτης. Στο πρώτο μέρος παρουσιάζεται η διεθνοποίηση των συστατικών στοιχείων της ναυτικής εργασίας και διερευνώνται οι επιπτώσεις της στις συνθήκες εργασίας των ναυτικών. Στο δεύτερο μέρος της μονογραφίας προσεγγίζεται ο σεβασμός του νόμιμου χρόνου εργασίας των ναυτικών ως προϋπόθεση της ναυτικής ασφάλειας. Επιπρόσθετα, διερευνάται η θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης απέναντι στα ζητήματα της κοινής ευρωπαϊκής θαλάσσιας πολιτικής καθώς και οι επιπτώσεις της πολιτικής αυτής στις προσπάθειες ενίσχυσης των κοινωνικών δικαιωμάτων των ναυτικών, μέσω της ρύθμισης του χρόνου εργασίας τους. Στο τρίτο μέρος διερευνάται η συμβολή της διεθνούς συλλογικής διαπραγμάτευσης στον κλάδο της ναυτιλίας και ειδικότερα ο ρόλος των διεθνών συνδικαλιστικών οργανώσεων κατά τη θέσπιση κανόνων που αφορούν τη ναυτική εργασία και ειδικότερα το χρόνο εργασίας και ανάπαυσης των ναυτικών.
Ο τρόπος με τον οποίο η συγγραφέας διατυπώνει τις σκέψεις της αναδεικνύει μια βαθιά μελέτη του αντικειμένου, με τεκμηριωμένες με στέρεα επιχειρήματα απόψεις που καταλήγουν σε ενδιαφέρουσες προτάσεις με αναφορές στη νομολογία και σε ξενόγλωσση κυρίως βιβλιογραφία, που συντελούν στη διαμόρφωση ενός εμπεριστατωμένου και ολοκληρωμένου έργου που στόχο έχει να προάγει την έρευνα στον κλάδο του ναυτικού εργατικού δικαίου.
Edition info
Table of contents +-
Ευχαριστίες
Πρόλογος
Συντομογραφίες
Εισαγωγή
§ 1 1. Η θέση του προβλήματος
§ 2 2. Σκοπός της μελέτης
3. Βασικές έννοιες της ναυτικής εργασίας
§ 3 3.1. Γενικά
§ 4 3.2. Η έννοια του πλοίου
§ 5 3.3. Η έννοια του ναυτικού
§ 6 3.4. Η έννοια του εφοπλιστή και του πλοιοκτήτη στη ναυτική εργασία
§ 7 4. Διάγραμμα της μελέτης
Μέρος Πρώτο
Οι διεθνείς φορείς της ναυτικής εργασίας
§ 8 1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις
§ 9 2. Διάρθρωση πρώτου μέρους
Κεφάλαιο Α
Τα διεθνοποιημένα στοιχεία της ναυτικής εργασίας
§ 10 1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις
Ι. Ο ρόλος της σημαίας του πλοίου
1. Η σημαία του πλοίου
§ 11 1.1. «Εθνικότητα» και σημαία του πλοίου
§ 12 1.2. Οι διεθνούς δικαίου κανόνες για την εθνικότητα του πλοίου
§ 13 1.3. Οι προβλέψεις του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την εθνικότητα του πλοίου
§ 14 1.4. Κατηγοριοποίηση νομικών συστημάτων των σημαιών - Νηολόγια
§ 15 1.5. Σημαίες ευκαιρίας ή ευκολίας
§ 16 1.6. Η τοποθέτηση των Διεθνών Οργανισμών για τις σημαίες ευκαιρίας
§ 17 1.7. Η επιρροή των σημαιών ευκαιρίας στο εργασιακό καθεστώς των πληρωμάτων
§ 18 1.8. Η «απενοχοποίηση» των σημαιών ευκαιρίας
ΙΙ. Τα υποκείμενα της ναυτικής εργασίας
1. Οι εργαζόμενοι θαλάσσης
§ 19 1.1. Η άμεση επίδραση της ιθαγένειας του πλοίου στη σύνθεση του πληρώματος
§ 20 1.2. Η «διεθνοποιημένη» σύνθεση πληρωμάτων
§ 21 1.3. Οι διεθνείς διατάξεις για τη σύνθεση των πλοίων
§ 22 1.4. Εκπαίδευση ναυτικών
§ 23 1.5. Η πρόσβαση στο ναυτικό επάγγελμα - Crew manning agencies
2. Οι εργοδότες στη ναυτική εργασία
§ 24 2.1. Οι εταιρείες διαχείρισης ναυτιλιακών επιχειρήσεων
§ 25 2.2. Η διεθνοποίηση των ναυτιλιακών επιχειρήσεων - Πολυεθνικές και off-shore
§ 26 2.3. Η τακτική της ναυτιλιακής επιχείρησης του «ενός πλοίου» (one ship company)
§ 27 2.4. Ο ρόλος της καταστατικής και της πραγματικής έδρας στις ναυτιλιακές εταιρείες
§ 28 2.5. Το «εταιρικό πέπλο» στον κλάδο της ναυτιλίας
§ 29 2.6. Η θέση του ΟΟΣΑ για τη διαφάνεια της ταυτότητας του πλοιοκτήτη
§ 30 2.7. Η θέση του ΔΝΟ για τη διαφάνεια της ταυτότητας του πλοιοκτήτη
§ 31 2.8. Η παράλληλη νηολόγηση των πλοίων ως παράγοντας απόκρυψης της ταυτότητας του κυρίου του πλοίου
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β
Οι διεθνείς οργανισμοί και η συμβολή τους
στη διαμόρφωση αξιοπρεπών και ασφαλών συνθηκών εργασίας
επί πλοίου
§ 32 1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις
Ι. Η διαμόρφωση των συνθηκών ναυτικής εργασίας από τους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς
1. Αξιοπρεπείς και ασφαλείς συνθήκες εργασίας των ναυτικών σε διεθνές επίπεδο
§ 33 1.1. Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός (ΔΝΟ)
§ 34 1.2. Η διεθνής σύμβαση SOLAS
§ 35 1.3. Η διεθνής σύμβαση STCW
§ 36 1.4. Ο Κώδικας ISM
§ 37 1.5. Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ΔΟΕ)
ΙΙ. Η διαμόρφωση των συνθηκών ναυτικής εργασίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλους διεθνείς φορείς
1. Αξιοπρεπείς και ασφαλείς συνθήκες εργασίας των ναυτικών στην Ευρωπαϊκή Ένωση
§ 38 1.1. Θαλάσσια ασφάλεια και ΕΕ
§ 39 1.2. Ασφάλεια και υγεία στη ναυτική εργασία στο πλαίσιο της ΕΕ
§ 40 1.3. Ο ρόλος του EMSA
§ 41 1.4. Ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΕΟΚΕ)
§ 42 2. Η συμβολή άλλων διεθνών φορέων
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ
Διεθνείς και ευρωπαϊκές συνδικαλιστικές οργανώσεις
στον κλάδο της ναυτιλίας
§ 43 1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις
Ι. Τα υποκείμενα της διεθνούς συλλογικής διαπραγμάτευσης στη ναυτική εργασία
1. Η διεθνής συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων
§ 44 1.1. Η Διεθνής Ομοσπονδία Εργαζομένων στις Μεταφορές (International Transport Federation, ITF)
§ 45 2. Οι διεθνείς συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργοδοτών
§ 46 2.1. Διεθνής Ναυτιλιακή Ομοσπονδία (International Shipping Federation, ISF)
§ 47 2.2. Διεθνές Συμβούλιο Εργοδοτών Ναυτικών (International Maritime Employers Council, IMEC)
§ 48 ΙΙ. Οι φορείς του κοινωνικού διαλόγου σε ευρωπαϊκό επίπεδο
1. Η συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων
§ 49 1.1. Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Εργαζομένων στις Μεταφορές (European Transport Workers Federation, ETF)
2. Η συνδικαλιστική οργάνωση των εργοδοτών
§ 50 2.1. Ένωση Εφοπλιστών Ευρωπαϊκής Κοινότητας (European Community of Shipowners Association, ECSA)
§ 51 3. Ο απολογισμός των δράσεων των δύο ευρωπαϊκών οργανώσεων
§ 52 4. Συμπερασματικές κρίσεις πρώτου μέρους
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
Ο χρόνος εργασίας των ναυτικών ως προληπτικό μέτρο
της ναυτικής ασφάλειας - Διεθνείς και διεθνικές διαστάσεις
§ 53 1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις
§ 54 2. Διάρθρωση δεύτερου μέρους
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α
Δικαιοπολιτική προσέγγιση του χρόνου ναυτικής εργασίας
και της σχέσης του με τη ναυτική ασφάλεια
§ 55 1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις
Ι. Η έννοια του χρόνου εργασίας
§ 56 1. Γενικά
§ 57 2. Νόμιμος και συμβατικός χρόνος εργασίας
§ 58 3. Υπολογισμός του χρόνου εργασίας
§ 59 4. Οι κοινωνικές και οικονομικές προεκτάσεις του χρόνου εργασίας
ΙΙ. Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ναυτικής εργασίας και οι επιπτώσεις τους στον χρόνο εργασίας των ναυτικών
§ 60 1. Κοινός χώρος εργασίας και κατοικίας του ναυτικού
§ 61 2. Η διεθνοποίηση του κλάδου της ναυτιλίας και ο διεθνοποιημένος χρόνος εργασίας
§ 62 3. Η «επικινδυνότητα» των διαφορετικών εκφάνσεων του χρόνου εργασίας των ναυτικών
§ 63 3.1. Υπερωριακή εργασία
§ 64 3.2. Εργασία σε βάρδιες
§ 65 3.3. Νυχτερινή εργασία
§ 66 3.4. Η ετοιμότητα για εργασία
ΙΙΙ. Η σύνδεση του χρόνου εργασίας με τη ναυτική ασφάλεια (maritime safety)
§ 67 1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις
2. Η ναυτική κουλτούρα ασφάλειας (maritime safety culture)
§ 68 2.1. Το περιεχόμενο της έννοιας
§ 69 2.2. Η κουλτούρα ναυτικής ασφάλειας σε εθνικό επίπεδο
§ 70 2.3. Η διεθνοποιημένη αντίληψη της ασφάλειας στην παροχή ναυτικής εργασίας
3. Ο ανθρώπινος παράγοντας στη ναυτική ασφάλεια
§ 71 3.1. Η θέση του προβλήματος
§ 72 3.2. Τα ανθρώπινα σφάλματα στα ναυτικά ατυχήματα
§ 73 3.3. Η κόπωση των ναυτικών ως παράγοντας πρόκλησης ναυτικών ατυχημάτων
§ 74 3.4. Ναυτικά ατυχήματα εξαιτίας της κόπωσης των ναυτικών και η δυσκολία καταγραφής τους
§ 75 3.5. Η κόπωση ως απόρροια της παραβίασης των χρονικών ορίων εργασίας των ναυτικών
§ 76 3.6. Ναυτικά ατυχήματα που οφείλονται σε κόπωση που προκλήθηκε από την παραβίαση του χρόνου εργασίας των ναυτικών
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β
Οι διεθνείς, υπερεθνικές και εθνικές ρυθμίσεις
για το χρόνο εργασίας των ναυτικών και ο έλεγχος εφαρμογής τους
§ 77 1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις
Ι. Ο χρόνος εργασίας και ανάπαυσης των ναυτικών ως αντικείμενο ρύθμισης των εξειδικευμένων διεθνών οργανισμών: ΔΟΕ, ΔΝΟ
1. Το νομοθετικό έργο της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ).
§ 78 1.1. Εισαγωγικά
1.2. Η Σύμβαση Ναυτικής Εργασίας 2006 (ΣΝΕ 2006)
§ 79 1.2.1. Δομή και γενικά χαρακτηριστικά της ΣΝΕ
§ 80 1.2.2. Ρυθμίσεις της ΣΝΕ 2006 που αφορούν τον χρόνο εργασίας και ανάπαυσης των ναυτικών
§ 81 1.2.3. Ρυθμίσεις της ΣΝΕ 2006 που κατοχυρώνουν το δικαίωμα ετήσιας άδειας των ναυτικών
2. Ο έλεγχος εφαρμογής των κανόνων της ΔΟΕ
§ 82 2.1. Εισαγωγικά
§ 83 2.2. Το σύστημα ελέγχου από τους ναυτικούς που καθιερώνει η ΣΝΕ 2006
§ 84 2.3. Γενικά χαρακτηριστικά του συστήματος
§ 85 2.4. Ο έλεγχος από το κράτος λιμένα σύμφωνα με τη ΣΝΕ 2006
§ 86 2.5. Η ειδική τριμερής επιτροπή για την εφαρμογή της ΣΝΕ 2006 (Special Tripartite Committee, STC)
2.6. Το κλασικό σύστημα ελέγχου της ΔΟΕ
§ 87 2.6.1. Ο τακτικός διοικητικός έλεγχος που βασίζεται στις περιοδικές εκθέσεις των κυβερνήσεων
§ 88 2.6.2. Οι διαδικασίες οιονεί δικαστικού ελέγχου
3. Ο ρόλος του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΔΝΟ)
§ 89 3.1. Η ρύθμιση του χρόνου εργασίας και ανάπαυσης στο πλαίσιο του ΔΝΟ
§ 90 3.1.1. Η ρύθμιση του χρόνου εργασίας στη STCW
§ 91 3.1.2. Η «λευκή λίστα» σύμφωνα με τη ΔΣ STCW
§ 92 3.2. Ο Διεθνής Κώδικας Ασφαλούς Διαχείρισης (International Safety Management Code, ISM)
§ 93 3.3. Ο χρόνος εργασίας και η πρόληψη της κόπωσης μέσα από τις κατευθυντήριες οδηγίες (guidelines)
4. Οι διαδικασίες ελέγχου στο πλαίσιο του ΔΝΟ
§ 94 4.1. Διαδικασίες που προβλέπει ο Διαρκής Κώδικας Ασφαλούς Διαχείρισης ISM
4.2. Ο έλεγχος από το κράτος λιμένα (Port State Control, PSC).
§ 95 4.2.1. Η γέννηση της ιδέας του Port State Control (PSC)
§ 96 4.2.2. Ο σκοπός του Port State Control (PSC)
§ 97 4.2.3. Ρυθμίσεις του ΔΝΟ για την ευθύνη του κράτους λιμένα και του παράκτιου κράτους
ΙΙ. Η συμβολή της ΕΕ ως υπερεθνικού οργανισμού στη ρύθμιση του χρόνου εργασίας και ανάπαυσης των ναυτικών
1. Το νομοθετικό έργο της ΕΕ όσον αφορά τον χρόνο χερσαίας και ναυτικής εργασίας
§ 98 1.1. Γενικά
§ 99 1.2. Η έννοια του χρόνου εργασίας στις ενωσιακές Οδηγίες και στη νομολογία του ΔΕΕ
§ 100 1.3. Η ιδιαιτερότητα της ναυτικής εργασίας ως αιτία εξαίρεσης των ναυτικών από τις ενωσιακές Οδηγίες
§ 101 1.4. Η Οδηγία 1999/63/ΕΚ του Συμβουλίου της 21ης Ιουνίου 1999 για τον χρόνο εργασίας στη ναυτική εργασία
§ 102 1.5. Η Οδηγία 1999/95/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου της 13ης Δεκεμβρίου 1999
§ 103 1.6. Η Οδηγία 2009/13/ΕΚ του Συμβουλίου της 16ης Φεβρουαρίου 2009
§ 104 1.7. Ο ρόλος της Επιτροπής για τον Κοινωνικό Διάλογο στις Θαλάσσιες Μεταφορές (Sectoral Social Dialogue Committee on Maritime Transport)
2. Ο έλεγχος του χρόνου ναυτικής εργασίας στην ΕΕ
§ 105 2.1. Ο έλεγχος του χρόνου εργασίας σύμφωνα με την Οδηγία 1999/95
§ 106 2.2. Το Port State Control στο πλαίσιο της ΕΕ
§ 107 2.2.1. Η αποτίμηση του ελέγχου από το κράτος λιμένα στο πλαίσιο της ΕΕ
§ 108 3. Η αναποτελεσματικότητα της ρύθμισης του χρόνου εργασίας και ανάπαυσης σε διεθνές και υπερεθνικό επίπεδο
ΙΙΙ. Η ρύθμιση του χρόνου εργασίας και ανάπαυσης των ναυτικών από τις εθνικές έννομες τάξεις
§ 109 1. Η εφαρμογή του εθνικού δικαίου στις συμβάσεις ναυτολογήσεως με διεθνή χαρακτήρα
§ 110 1.1. Το ελληνικό δίκαιο ως εφαρμοστέο δίκαιο στη ναυτική εργασία
§ 111 1.2. Το γαλλικό δίκαιο ως εφαρμοστέο δίκαιο στη ναυτική εργασία
§ 112 1.3. Το αγγλικό δίκαιο ως εφαρμοστέο δίκαιο στη ναυτική εργασία
2. Μέγιστος χρόνος εργασίας και ανάπαυσης των ναυτικών
§ 113 2.1. Ελλάδα
§ 114 2.1.1. Το ζήτημα της ετοιμότητας στην παροχή ναυτικής εργασίας - Γενικά
§ 115 2.1.2. Η διαφορετική αντιμετώπιση της ετοιμότητας στο ιδιόμορφο πλαίσιο της ναυτικής εργασίας
§ 116 2.1.3. Οι επιπτώσεις των ρυθμίσεων στον τρόπο αμοιβής των ναυτικών
§ 117 2.2. Γαλλία
§ 118 2.2.1. Το ζήτημα της πραγματικής διάρκειας εργασίας
§ 119 2.2.2. Το ζήτημα της ετοιμότητας
§ 120 2.3. Ηνωμένο Βασίλειο
3. Ρυθμίσεις για τον χρόνο εργασίας των νέων ναυτικών
§ 121 3.1. Ελλάδα
§ 122 3.2. Γαλλία
§ 123 3.3. Ηνωμένο Βασίλειο
§ 124. Κριτική επισκόπηση των εθνικών νομοθεσιών
§ 125. Συμπερασματικές κρίσεις δεύτερου μέρους
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ
Η διασυνοριακή συλλογική διαπραγμάτευση
και συνδικαλιστική δράση για τον χρόνο ναυτικής εργασίας
§ 126 1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις - Η θέση του προβλήματος
§ 127 2. Διάρθρωση του τρίτου μέρους
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α
Η διεθνοποίηση της συλλογικής διαπραγμάτευσης
στον κλάδο της ναυτιλίας
§ 128 1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις
Ι. Το διεθνές νομικό πλαίσιο της συλλογικής διαπραγμάτευσης
§ 129. Εισαγωγικά
2. Η διεθνής προστασία των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων
§ 130 2.1. Η προστασία στο πλαίσιο της ΔΟΕ
§ 131 2.2. Η προστασία στο πλαίσιο του ΟΗΕ
§ 132 2.3. Η προστασία στο πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης
§ 133 2.3.1. Η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου
§ 134 2.3.2. Ο Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης
ΙΙ. Το νομικό πλαίσιο της συλλογικής διαπραγμάτευσης στην ΕΕ
§ 135. Τα συνδικαλιστικά δικαιώματα στο δίκαιο της ΕΕ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β
Διεθνικές διαστάσεις των συλλογικών συμβάσεων εργασίας
§ 136 1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις
§ 137 2. Η ρύθμιση του νομίμου χρόνου εργασίας μέσω ΣΣΝΕ
Ι. Οι διεθνικές συλλογικές συμφωνίες της ITF
1. Οι συλλογικές συμφωνίες στο πλαίσιο της ITF
§ 138 1.1. Εισαγωγικά
§ 139 1.2. Η κατηγοριοποίηση των συμφωνιών της ITF
ΙΙ. Οι ευρωπαϊκές συλλογικές συμφωνίες στον κλάδο της ναυτιλίας
§ 140 1. Το νομικό πλαίσιο του κοινωνικού διαλόγου στην Ευρωπαϊκή Ένωση
§ 141. Οι ευρωπαϊκές συλλογικές συμφωνίες στη ναυτιλία
§ 142 3. Οι Ευρωπαϊκές Οδηγίες για τη διαβούλευση και συμμετοχή στις επιχειρήσεις: Εξελίξεις σχετικά με τον αποκλεισμό των ναυτικών από το πεδίο εφαρμογής των Οδηγιών της ΕΕ
§ 143 3.1. Οι διαβουλεύσεις στο πλαίσιο των Ευρωπαϊκών Επιτροπών Επιχειρήσεων
§ 144 4. Οι «γκρίζες ζώνες» του ευρωπαϊκού κοινωνικού διαλόγου: Το παράδειγμα του κλάδου της ναυτιλίας
ΙΙΙ. Το Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο στις ΣΣΝΕ
§ 145. Εισαγωγικά
§ 146 2. Η διεθνής δικαιοδοσία σε διεθνείς υποθέσεις στις οποίες εμπλέκονται ΣΣNΕ
3. Ο εδαφικός χαρακτήρας των ΣΣΕ και η εξωεδαφική εφαρμογή τους
§ 147 3.1. Η εδαφικότητα των ΣΣΕ ως απόρροια της στενής σύνδεσής τους με τον κοινωνικοοικονομικό, πολιτικό και νομικό τους περίγυρο
§ 148 3.2. Η εξωεδαφική εφαρμογή των ημεδαπών ΣΣΕ σε ατομικές σχέσεις εργασίας που εκτελούνται στην αλλοδαπή
§ 149 3.3. Οι κανόνες των ΣΣΕ ως διατάξεις αναγκαστικού δικαίου και η εφαρμογή τους σε συμβάσεις εργασίας με διεθνή χαρακτήρα που εκτελούνται στην ημεδαπή
4. Το εφαρμοστέο δίκαιο στις διεθνικές ΣΣΝΕ
§ 150 4.1. Εισαγωγικά
§ 151 4.2. Η διχογνωμία γύρω από τη δυνατότητα των μερών να επιλέξουν το εφαρμοστέο δίκαιο στη ΣΣΕ με στοιχεία αλλοδαπότητας
§ 152 4.3. Ο προσδιορισμός του εφαρμοστέου δικαίου στις ΣΣΝΕ με βάση τον Κανονισμό 593/2008/ΕΚ (Ρώμη Ι)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ
Διεθνείς συνδικαλιστικές δράσεις στη ναυτική εργασία
§ 153 1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις
Ι. Ο συντονισμός των συνδικαλιστικών δράσεων στον κλάδο της ναυτιλίας
§ 154. Η δράση της ITF εναντίον των σημαιών ευκαιρίας
§ 155. Το μποϋκοτάζ
3. Η απεργία στη ναυτική εργασία
§ 156 3.1. Τα «αναχώματα» της ναυτικής απεργίας
§ 157 3.2. Απεργίες αλληλεγγύης
§ 158 3.3. Η Υπόθεση Viking (International Transport Workers’ Federation, Finnish Seamen’s Union κατά Viking Line ABP, OÜ Viking Line Eesti)
§ 159 3.3.1. Τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης
§ 160 3.3.2. Η απόφαση του Δικαστηρίου
§ 161 3.3.3. Κριτικές παρατηρήσεις για το μέλλον του ενωσιακού κοινωνικού εργατικού δικαίου μετά την απόφαση Viking
ΙΙ. Ζητήματα Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου που εγείρουν οι διασυνοριακές συνδικαλιστικές δράσεις
§ 162. Εισαγωγικά
§ 163 2. Διεθνής δικαιοδοσία σε υποθέσεις διεθνικής συνδικαλιστικής δράσης
§ 164 3. Το εφαρμοστέο δίκαιο σε υποθέσεις διεθνικής συνδικαλιστικής δράσης δυνάμει του Κανονισμού 864/2007 (Ρώμη ΙΙ)
§ 165 3.1. Οι προβληματικές των άλλων συνδέσμων για το εφαρμοστέο δίκαιο στις διεθνικές συνδικαλιστικές δράσεις
§ 166. Συμπερασματικές κρίσεις τρίτου μέρους
Συμπεράσματα
Βιβλιογραφία
Ευρετήριο Λημμάτων