Α. Τσιγκρής, Το έγκλημα της ανθρωποκτονίας στην Ελλάδα, 2002
Το έγκλημα της ανθρωποκτονίας αποτελεί το μοναδικό έγκλημα βίας χωρίς συμπαγέςκίνητρο. Η έλλειψη συμπαγούς κινήτρου, η ποικιλομορφία των τρόπων τέλεσης, η σοβαρότητατου διακυβευόμενου έννομου αγαθού, η μεγάλη δημοσιότητα και δημοσιοποίηση, τοαδιαμφισβήτητο ενδιαφέρον της κοινής γνώμης και η αύξηση της ανασφάλειας και τουφόβου κοινού απέναντι στο έγκλημα, καθιστούν την έρευνα άκρως ενδιαφέρουσα καιδελεαστική.
Το δείγμα της έρευνας συγκροτήθηκε από το σύνολο των 196 υποθέσεων ανθρωποκτονίαςμε πρόθεση που εκδικάσθηκαν από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο (ΜΟΔ) της Αθήναςκατά τη διάρκεια της δεκαετίας από το 1986 έως το 1995.
Στο πρώτο μέρος παρουσιάζονται τα αποτελέσματα της έρευνας και αποτελείταιαπό εννέα (9) κεφάλαια που έχουν τους τίτλους: 1) Ο ανθρωποκτόνος άνθρωπος,2) Το θύμα της ανθρωποκτονίας, 3) Η σχέση δράστη και θύματος, 4) Ο βαθμός ολοκλήρωσηςτης ανθρωποκτονίας και οι συρροές με άλλα εγκλήματα, 5) Τα χωρο-χρονικά πλαίσιατέλεσης του εγκλήματος, 6) Μέσα, τρόποι και στρατηγικές τέλεσης του εγκλήματος,7) Η ανθρωποκτονία και η ενεργοποίηση του ποινικού συστήματος, 8) Η δικαστηριακήπρακτική στις υποθέσεις ανθρωποκτονίας και 9) Ο πλουραλισμός των κινήτρων στοέγκλημα της ανθρωποκτονίας.
Στο δεύτερο μέρος της μελέτης παρουσιάζονται οι υποθέσεις του δείγματος τηςέρευνας και η μελέτη ολοκληρώνεται με την παρουσίαση του ερωτηματολογίου, τηςβιβλιογραφίας και της σύγχρονης ελληνικής νομολογίας η οποία παρουσιάζεται:i) κατά χρονολογική σειρά και ii) κατά δικαστήριο εκδίκασης.
Edition info
Table of contents +
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
I. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
1. Ο αριθμός των δραστών
2. Το ποινικό παρελθόν των δραστών
3. Η ένταξη των δραστών σε κάποια φυλετική μειονότητα
4. Ο βαθμός κοινωνικότητας των δραστών
5. Η οικογενειακή κατάσταση των δραστών
6. Ο τόπος καταγωγής των δραστών
7. Η εθνικότητα των δραστών
8. Το φύλο των δραστών
9. Η ηλικία των δραστών
10. Το επάγγελμα των δραστών
11. Η ψυχική υγεία των δραστών
11.1. Οι ψυχικές διαταραχές των δραστών
11.2. Το είδος των ψυχικών διαταραχών των δραστών
12. Σύνοψη των αποτελεσμάτων της έρευνας
II. ΤΟ ΘΥΜΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΙΑΣ
1. Ο αριθμός των θυμάτων
2. Το ποινικό παρελθόν των θυμάτων
3. Η ένταξη των θυμάτων σε κάποια φυλετική μειονότητα
4. Η οικογενειακή κατάσταση των θυμάτων
5. Ο τόπος καταγωγής των θυμάτων
6. Η εθνικότητα των θυμάτων
7. Το φύλο των θυμάτων
8. Η ηλικία των θυμάτων
9. Το επάγγελμα των θυμάτων
10. Η ψυχική υγεία των θυμάτων
10.1. Οι ψυχικές διαταραχές των θυμάτων
10.2. Το είδος των ψυχικών διαταραχών των θυμάτων
11. Σύνοψη των αποτελεσμάτων της έρευνας
III. Η ΣΧΕΣΗ ΔΡΑΣΤΗ ΚΑΙ ΘΥΜΑΤΟΣ
1. Η σχέση γνωριμίας δράστη και θύματος
2. Η φυλετική συγγένεια δράστη και θύματος
3. Η εθνική συγγένεια δράστη και θύματος
4. Η ηλικιακή συγγένεια δράστη και θύματος
5. Η ανθρωποκτόνος ενδοοικογενειακή βία
6. Σύνοψη των αποτελεσμάτων της έρευνας
IV. Ο ΒΑΘΜΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΙΑΣ ΚΑΙ Η ΣΥΡΡΟΗ ΜΕ ΑΛΛΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ
1. Ο βαθμός ολοκλήρωσης του εγκλήματος
2. Τα εγκλήματα που τέλεσε ο δράστης
3. Συρροή με άλλα εγκλήματα
4. Σύνοψη των αποτελεσμάτων της έρευνας
V. ΤΑ ΧΩΡΟΧΡΟΝΙΚΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΕΛΕΣΗΣ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ
1. Ο χρόνος τέλεσης του εγκλήματος
1.1. Το έτος τέλεσης του εγκλήματος
1.2. Η εποχή τέλεσης του εγκλήματος
1.3. Ο μήνας τέλεσης του εγκλήματος
1.4. Η ημέρα τέλεσης του εγκλήματος
1.5. Η ώρα τέλεσης του εγκλήματος
2. Ο τόπος τέλεσης του εγκλήματος
3. Σύνοψη των αποτελεσμάτων της έρευνας
VI. ΜΕΣΑ, ΤΡΟΠΟΙ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΤΕΛΕΣΗΣ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗ-ΜΑΤΟΣ
1. Τα μέσα τέλεσης του εγκλήματος
1.1. Η χρήση όπλου από το δράστη
1.2. Τα μέσα τέλεσης του εγκλήματος
2. Ο τρόπος τέλεσης του εγκλήματος
2.1. Μαζική ανθρωποκτονία
2.2. Ο κύριος στόχος του δράστη
2.3. Συμμετοχή
2.3.1. Αυτουργία
2.3.2. Συνέργεια
2.3.3. Ηθική αυτουργία
2.4. Ο αριθμός των ανθρωποκτονιών που τέλεσε ο δράστης
2.5. Ο βρασμός ψυχικής ορμής του δράστη
2.6. Η χρήση αλκοολούχων ποτών
2.7. Η χρήση ναρκωτικών ουσιών
2.8. Η απαγωγή του θύματος
2.9. Η παράνομη κατακράτηση του θύματος
2.10. Οι απειλές κατά της ζωής του θύματος
2.11. Η παρουσία αυτόπτη μάρτυρα στο έγκλημα
3. Ο βαθμός προσχεδιασμού του εγκλήματος
3.1. Η προμελέτη του εγκλήματος
3.2. Ο βαθμός οργάνωσης του εγκλήματος
4. Οι αντιδράσεις του δράστη μετά το έγκλημα
4.1. Η απόπειρα αυτοκτονίας του δράστη
4.2. Η μεταμέλεια του δράστη
5. Σύνοψη των αποτελεσμάτων της έρευνας
VII. Η ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΙΑ ΚΑΙ Η ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΜΗΧΑ-ΝΙΣΜΩΝ ΤΟΥ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
1. Ο χρόνος που μεσολάβησε ανάμεσα στην τέλεση και τη γνωστο-ποίηση τουεγκλήματος στην Αστυνομία
2. Τρόπος γνωστοποίησης του εγκλήματος στην Αστυνο-
μία
3. Σύνοψη των αποτελεσμάτων της έρευνας
VIII. Η ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑΚΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΣΤΙΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΑΝΘΡΩ-ΠΟΚΤΟΝΙΑΣ
1. Το έτος εκδίκασης των υποθέσεων
2. Η ετυμηγορία του δικαστηρίου
3. Η ποινή που επιβλήθηκε στο δράστη
4. Σύνοψη των αποτελεσμάτων της έρευνας
IX. Ο ΠΛΟΥΡΑΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΚΙΝΗΤΡΩΝ ΣΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΙΑΣ
1. Τα κίνητρα της ανθρωποκτονίας
1.1. Η ανθρωποκτονία με κίνητρο τη σεξουαλική ικανοποίηση
1.2. Η ανθρωποκτονία με κίνητρο το ερωτικό πάθος
1.3. Η ανθρωποκτονία με κίνητρο την προσβολή της τιμής
1.4. Η ανθρωποκτονία με κίνητρο τη λύτρωση
1.5. Η ανθρωποκτονία με κίνητρο την έκρηξη
1.6. Η ανθρωποκτονία με περιουσιακό κίνητρο
1.7. Η ανθρωποκτονία με κίνητρο το ξεκαθάρισμα λογαριασμών
1.8. Η ανθρωποκτονία με κίνητρο την αντεκδίκηση
1.9. Η ανθρωποκτονία με κίνητρο την ιδεολογία
1.10. Η ανθρωποκτονία με κίνητρο την άμυνα
1.11. Η ανθρωποκτονία με κίνητρο την ψυχοπαθολογία του δρά-στη
2. Το στατιστικό πορτραίτο των κινήτρων της ανθρωποκτονίας
X. ΤΕΛΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΟΙ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΕΙΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ
Content type
Categories
Related editions
