Α. Κιάντου-Παμπούκη, Ναυτικό δίκαιο, τόμ. 1, 5η έκδ., 2005
Οι διεθνείς οικονομικές και νομοθετικές εξελίξεις στον τομέα της ναυτιλίας, στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από την προηγούμενη έκδοση, έκαναν αναγκαία την παρούσα νέα έκδοση, που εμφανίζεται σε δύο τόμους, σημαντικά επαυξημένη και ανανεωμένη.
Η ναυτιλιακή πολιτική που υιοθέτησε η Ευρωπαϊκή Ένωση επέβαλε βασικές αλλαγές και στη ναυτιλιακή πολιτική των κρατών-μελών, συνεπώς και της Ελλάδας. Οι αλλαγές αυτές κατέστησαν αναγκαία την προσαρμογή των αντίστοιχων εθνικών νομοθεσιών σε καίριους τομείς του ναυτικού δικαίου, οι οποίοι έτσι απέβαλαν, σε σημαντικό βαθμό, τα εθνικά τους χαρακτηριστικά. Πρόκειται, ιδίως, για την αναγνώριση πλοίου ως ελληνικού, για την πρόσληψη ναυτικών σε ελληνικά πλοία, για την άσκηση ορισμένων ναυτιλιακών δραστηριοτήτων – ιδίως της ακτοπλοΐας – και άλλα πολλά.
Δύο μείζονες μεταβολές, που συνέβησαν στις αρχές της δεκαετίας του 1990, πρέπει να μνημονευθούν ιδιαιτέρως. Είναι η κύρωση της Διεθνούς Συμβάσεως του Λονδίνου του 1976 για τον περιορισμό της ευθύνης για ναυτικές απαιτήσεις (ν. 1923/1991) και η κύρωση της Διεθνούς Συμβάσεως των Βρυξελλών του 1924 για την ενοποίηση ορισμένων νομικών κανόνων σχετικά με τις φορτωτικές, καθώς και των δύο τροποποιητικών αυτής Πρωτοκόλλων του 1968 και 1979 (ν. 2107/1992).
Ευνόητο είναι ότι η δεκαετία που διέρρευσε από την κύρωση των δύο αυτών Διεθνών Συμβάσεων ήταν πλέον ή επαρκής για να ωριμάσει η εξαρχής συγγραφή του νέου δικαίου που διέπει τον περιορισμό της ευθύνης στο ναυτικό δίκαιο και τη σύμβαση της θαλάσσιας μεταφοράς πραγμάτων.
Κατά την άποψη που επικράτησε στο δίκαιό μας, η πρώτη από τις ανωτέρω δύο Διεθνείς Συμβάσεις καταλαμβάνει και τις εθνικές σχέσεις στα θέματα του περιορισμού της ευθύνης – αυτές που δεν έχουν κανένα στοιχείο αλλοδαπότητας. Έτσι, ένα ολόκληρο τμήμα του Κώδικα Ιδιωτικού Ναυτικού Δικαίου (άρθρα 85-104 του πέμπτου τίτλου “περί ευθύνης του πλοιοκτήτου”) παραμερίζεται σχεδόν καθ’ ολοκληρίαν από τις εκ διαμέτρου αντίθετες ρυθμίσεις της ενλόγω Συμβάσεως. Το γεγονός αυτό, επέβαλε την αντικατάσταση της σχετικής ύλης του βιβλίου με ανάλυση του νέου δικαίου – μια ανάλυση που δεν έχει ως τώρα επιχειρηθεί σε εγχειρίδιο ναυτικού δικαίου.
Η κύρωση, επίσης, της Διεθνούς Συμβάσεως των Βρυξελλών του 1924 με τα δύο τροποποιητικά της Πρωτόκολλα, των οποίων τις ρυθμίσεις ο κυρωτικός ν. 2107/1992 θέλησε να επεκτείνει και στις εσωτερικές θαλάσσιες μεταφορές πραγμάτων, επέβαλε την ανασκευή του δικαίου της ναυλώσεως που περιέχεται στον έκτο τίτλο του Κώδικα Ιδιωτικού Ναυτικού Δικαίου (άρθρα 107-173). Το δίκαιο αυτό του Κώδικα, ως γνωστόν, απέδιδε στην ουσία τις ρυθμίσεις της ως άνω Διεθνούς Συμβάσεως των Βρυξελλών, όπως είχε πριν από τις τροποποιήσεις της με τα δύο Πρωτόκολλα, ρύθμιζε δε από κοινού τις συμβάσεις ναυλώσεως και θαλάσσιας μεταφοράς πραγμάτων. Ο κυρωτικός ν. 2107/1992, χωρίς να καταργήσει ρητώς το δίκαιο του Κώδικα για τη ναύλωση, απέσπασε από αυτό τη σύμβαση θαλάσιας μεταφοράς και την υπήγαγε στις ρυθμίσεις των ενλόγω διεθνών κειμένων. Με τον τρόπο αυτόν, η εφαρμογή των διατάξεων του Κώδικα περιορίζεται στη σύμβαση ναυλώσεως, η οποία βρίσκεται σήμερα να διαθέτει λεπτομερή νομοθετική ρύθμιση, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει σχεδόν διεθνώς. Για τον λόγο αυτόν, οι αναλύσεις που περιέχονται στον δεύτερο τόμο του ανά χείρας βιβλίου, αναφέρονται τώρα μόνο στην εν στενή εννοία ναύλωση. Αυτονόητο είναι, όμως, ότι και οι αναλύσεις αυτές είναι τώρα επαρκώς ανανεωμένες, ενόψει και της σύγχρονης διεθνούς πρακτικής.
Η επεξεργασία του δικαίου της θαλάσσιας μεταφοράς πραγμάτων με βάση τη Διεθνή Σύμβαση των Βρυξελλών του 1924 και τα τροποποιητικά αυτής Πρωτόκολλα πρόκειται, όπως έχουμε προγραμματίσει, να περιληφθεί στον δεύτερο τόμο. Θα αποτελέσει δε μαζί με το τμήμα που αφορά τη ναύλωση, το τέταρτο μέρος του όλου έργου, στο τέλος του οποίου θα παρατεθούν πίνακες βιβλιογραφίας και λημμάτων.
Edition info
Table of contents +
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ
ΓΕΝΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ
§ 1. Έννοια, περιεχόμενο και σημασία του ναυτικού δικαίου
§ 2. Ιστορική επισκόπηση του ναυτικού δικαίου
§ 3. Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ναυτικού δικαίου
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΠΗΓΕΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
§ 4. Προδιάθεση
§ 5. Οι εσωτερικής προελεύσεως πηγές του ελληνικού ναυτικού δικαίου
§ 6. Οι διεθνείς σημβάσεις ως πηγές του ελληνικού ναυτικού δικαίου
§ 7. Το κοινοτικό δίκαιο ως πηγή του ελληνικού ναυτικού δικαίου
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
ΤΟ ΠΛΟΙΟ
§ 8. Γενικές παρατηρήσεις
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ
ΕΝΝΟΙΑ ΚΑΙ ΝΟΜΙΚΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ
§ 9. Έννοια του πλοίου
§ 10. Πλωτά ναυπηγήματα
§ 11. Νομική φύση του πλοίου
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΤΟ ΠΛΟΙΟ ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΙΚΑΙΟ
ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΩΤΟΣ
Η ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ
§ 12. Γενικές παρατηρήσεις
§ 13. Αναγνώριση πλοίου ως ελληνικού: α) κατά το άρθρο 5 ΚΔΝΔ στην αρχική του διατύπωση
§ 14. Αναγνώριση πλοίου ως ελληνικού: β) κατά το νέο άρθρο 5 ΚΔΝΔ
§ 15. Απώλεια της ελληνικής εθνικότητος του πλοίου
ΤΙΤΛΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ
ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ
ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΙΚΑΙΟ
§ 16. Η εξατομίκευση του πλοίου
§ 17. Η δημοσιότητα σχετικά με το πλοίο
§ 18. Η διοικητική εποπτεία στα πλοία
§ 19. Τα ναυτιλιακά έγγραφα
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ
ΤΟ ΠΛΟΙΟ ΚΑΤΑ ΤΟ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ.
ΤΡΟΠΟΙ ΑΠΟΚΤΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΟΤΗΤΑΣ ΠΛΟΙΟΥ
§ 20. Γενικές παρατηρήσεις
§ 21. Η ναυπήγηση ως τρόπος αποκτήσεως κυριότητας πλοίου
§ 22. Συμβατική απόκτηση κυριότητας πλοίου
§ 23. Απόκτηση κυριότητας πλοίου αιτία θανάτου
§ 24. Απόκτηση μερίδας συμπλοιοκτησίας έπειτα από διάθεση αυτής
§ 25. Απόκτηση κυριότητας πλοίου με εγκατάλειψη στον ασφαλιστή
§ 26. Απόκτηση κυριότητας πλοίου με δημόσιο πλειστηριασμό και με χρησικτησία
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΣΤΗ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ
§ 27. Προδιάθεση
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ
ΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΤΗΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΣ
ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΩΤΟΣ
ΠΛΟΙΟΚΤΗΤΗΣ - ΕΦΟΠΛΙΣΤΗΣ
§ 28. Κύριος του πλοίου, πλοιοκτήτης, εφοπλιστής
§ 29. Δημοσιότητα της εφοπλιστικής σχέσεως
ΤΙΤΛΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ
ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ
Α΄. ΣΥΜΠΛΟΙΟΚΤΗΣΙΑ
§ 30. Γενικές παρατηρήσεις
§ 31. Έννοια, νομική φύση, χαρακτηριστικά και σύσταση της συμπλοιοκτησίας
§ 32. Η εταιρική ιδιότητα στη συμπλοιοκτησία
§ 33. Δικαιώματα και υποχρεώσεις των συμπλοιοκτητών
§ 34. Αποφάσεις των συμπλοιοκτητών. Διοίκηση της συμπλοιοκτησίας
§ 35. Λύση της συμπλοιοκτησίας
Β΄. ΝΑΥΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ
§ 36. Γενικές παρατηρήσεις
§ 37. Το δίκαιο της ναυτικής εταιρίας
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΤΑ ΒΟΗΘΗΤΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ
ΤΗΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΣ
§ 38. Προδιάθεση
ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΩΤΟΣ
ΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ
§ 39. Έννοια του πληρώματος
§ 40. Η σύμβαση ναυτικής εργασίας
Α΄. Ο ΠΛΟΙΑΡΧΟΣ
§ 41. Γενικές παρατηρήσεις
§ 42. Η σύμβαση ναυτολογήσεως του πλοιάρχου
§ 43. Οι εξουσίες του πλοιάρχου. Εξουσίες δημοσίου δικαίου
§ 44. Οι εξουσίες του πλοιάρχου. Αρμοδιότητες εκπροσωπήσεως
§ 45. Ειδικές υποχρεώσεις του πλοιάρχου τεχνικής και οικονομικής φύσεως
§ 46. Ευθύνη του πλοιάρχου
§ 47. Λύση της συμβάσεως ναυτικής εργασίας του πλοιάρχου
Β΄. ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΠΛΗΡΩΜΑΤΟΣ.
Η ΝΑΥΤΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΛΗΡΩΜΑΤΟΣ
α΄. Έννοια, νομική φύση και κατάρτιση
της συμβάσεως ναυτολογήσεως του πληρώματος
§ 48. Έννοια και νομική φύση της συμβάσεως ναυτολογήσεως
§ 49. Κατάρτιση της συμβάσεως ναυτολογήσεως
β΄. Υποχρεώσεις και δικαιώματα του ναυτικού
§ 50. Υποχρεώσεις του ναυτικού. Κύριες και παρεπόμενες υποχρεώσεις
§ 51. Παρεπόμενες υποχρεώσεις του ναυτικού ειδικότερα
§ 52. Δικαιώματα του ναυτικού. Το δικαίωμα για μισθό
§ 53. Δικαιώματα του ναυτικού. Το δικαίωμα για πρόσθετες παροχές και αποζημίωση για απώλεια προσωπικών αντικειμένων
§ 54. Δικαιώματα του ναυτικού. Το δικαίωμα για νοσηλεία
γ΄. Λύση της συμβάσεως ναυτολογήσεως
§ 55. Προδιάθεση
§ 56. Λόγοι αυτόματης λύσεως της συμβάσεως ναυτολογήσεως
§ 57. Λύση της συμβάσεως ναυτολογήσεως με τη θέληση των δύο μερών ή του ενός μόνο από τα μέρη
§ 58. Δικαιώματα του ναυτικού σε περίπτωση λύσεως της συμβάσεως ναυτολογήσεως. Δικαίωμα για αποζημίωση
§ 59. Δικαιώματα του ναυτικού σε περίπτωση λύσεως της συμβάσεως ναυτολογήσεως. Δικαίωμα για παλινόστηση και για παραμονή και διατροφή στο πλοίο
ΤΙΤΛΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ
ΑΛΛΑ ΒΟΗΘΗΤΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ
ΤΗΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΣ
Α΄. Ο ΠΛΟΗΓΟΣ
§ 60. Έννοια πλοηγού. Πλοηγική υπηρεσία. Πρόσληψη πλοηγού
§ 61. Η σύμβαση πλοηγήσεως
§ 62. Ευθύνη από την πλοήγηση
Β΄. Ο ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ
§ 63. Γενικά. Νομοθετικό πλαίσιο
§ 64. Έννοια και διακρίσεις του ναυτικού πράκτορα
§ 65. Νομικά χαρακτηριστικά του ναυτικού πράκτορα ως ανεξάρτητου επαγγελματία
§ 66. Η λειτουργία της συμβάσεως ναυτικής πρακτορείας. Το π.δ. 219/1991 για τους εμπορικούς αντιπροσώπους και η σύμβαση ναυτικής πρακτορείας
§ 67. Εξουσία εκπροσωπήσεως του αντιπροσωπευόμενου επιχειρηματία
§ 68. Δικαιώματα, υποχρεώσεις και ευθύνη του ναυτικού πράκτορα
§ 69. Ευθύνη του αντιπροσώπου του πλοιοκτήτη για απαιτήσεις από σύμβαση ναυτικής πρακτορείας
§ 70. Καταγγελία της συμβάσεως ναυτικής πρακτορείας
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ
Ο ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ
ΓΙΑ ΝΑΥΤΙΚΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ
Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ
ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ
§ 71. Γενικές παρατηρήσεις. Τα συστήματα περιορισμού της ευθύνης
§ 72. Οι διεθνείς συμβάσεις για τον περιορισμό της ευθύνης
§ 73. Το ελληνικό δίκαιο για τον περιορισμό της ευθύνης
§ 74. Ο περιορισμός της ευθύνης κατά τη Διεθνή Σύμβαση του Λονδίνου του
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ
Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ
ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΓΙΑ ΝΑΥΤΙΚΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ
§ 75. Ο κυρωτικός της Δ.Σ. του Λονδίνου ν. 1923/1991
§ 76. Το πεδίο εφαρμογής της Δ.Σ. του Λονδίνου του
§ 77. Αποκλεισμός της εφαρμογής της Δ.Σ. του Λονδίνου του 1976 εκ μέρους των κρατών μελών
§ 78. Η Δ.Σ. του Λονδίνου του 1976 και οι διατάξεις του ΚΙΝΔ για τον περιορισμό της ευθύνης του πλοιοκτήτη
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ
ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΟΥΝ
ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥΣ
§ 79. Γενικές παρατηρήσεις
ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΩΤΟΣ
ΤΑ ΚΑΤ’ ΙΔΙΑΝ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ
ΝΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥΣ
§ 80. Ο πλοιοκτήτης και ο κύριος του πλοίου
§ 81. Τα εξομοιούμενα προς τον πλοιοκτήτη πρόσωπα. Ο ναυλωτής
§ 82. Τα εξομοιούμενα προς τον πλοιοκτήτη πρόσωπα. Ο εφοπλιστής και ο διαχειριστής πλοίου
§ 83. Ο θαλάσσιος αρωγός. Ο ασφαλιστής
§ 84. Άλλα πρόσωπα
ΤΙΤΛΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ
ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΠΟΥ ΑΠΟΚΛΕΙΕΙ
ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥ
§ 85. Γενικές παρατηρήσεις
§ 86. Προσωπικό πταίσμα των υπεύθυνων προσώπων
§ 87. Η έννοια του πταίσματος κατά το άρθρο 4 της Διεθνούς Συμβάσεως του Λονδίνου του
§ 88. Το βάρος της αποδείξεως του πταίσματος
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ
ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΥΠΟΚΕΙΝΤΑΙ ΣΕ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ
§ 89. Γενικές παρατηρήσεις
ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΩΤΟΣ
ΟΙ ΚΑΤ’ ΙΔΙΑΝ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΥΠΟΚΕΙΝΤΑΙ
ΣΕ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ
§ 90. Απαιτήσεις για απώλεια ζωής ή σωματικές βλάβες κα απαιτήσεις για περιουσιακές ζημιές (άρθρο 2 § 1 περ. α)
§ 91. Απαιτήσεις για ζημίες από καθυστέρηση επί θαλάσσιας μεταφοράς φορτίου, επιβατών ή των αποσκευών τους (άρθρο 2 § 1 περ. β)
§ 92. Απαιτήσεις για ζημίες που αναφέρονται στις λοιπές διατάξεις του άρθρου 2 § 1 (περ. γ, δ, ε, στ) της Συμβάσεως
§ 93. Απαιτήσεις αποζημιώσεως και απαιτήσεις από αναγωγή (άρθρο 2 § 2)
ΤΙΤΛΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ
ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΞΑΙΡΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ
§ 94. Απαιτήσεις από θαλάσσια αγωγή ή συνεισφορά σε κοινή αβαρία (άρθρο 3 περ. α)
§ 95. Απαιτήσεις για ζημίες από πετρελαϊκή ρύπανση (άρθρο 3 περ. β) και για απαιτήσεις για ζημίες από πυρηνική ενέργεια (άρθρο 3 περ. γ και δ)
§ 96. Απαιτήσεις των υπαλλήλων του πλοιοκτήτη ή του θαλάσσιου αρωγού (άρθρο 3 περ. ε)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ
Ο ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ
ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ ΤΟΥ
ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΩΤΟΣ
ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ
§ 97. Προδιάθεση
§ 98. Η ολική χωρητικότητα του πλοίου ως βάση για τον καθορισμό των ορίων της ευθύνης. Η μονάδα υπολογισμού
§ 99. Η έκταση του περιορισμού της ευθύνης (τα όρια της ευθύνης)
§ 100. Η ομαδοποίηση των απαιτήσεων κατά συγκεκριμένο περιστατικό
ΤΙΤΛΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ
Ο ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ
§ 101. Οι τρόποι περιορισμού της ευθύνης
Α΄. Ο ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ
ΧΩΡΙΣ ΣΥΣΤΑΣΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
§ 102. Διατάξεις που αφορούν τον περιορισμό της ευθύνης χωρίς σύσταση κεφαλαίου
§ 103. Η διαδικασία του περιορισμού της ευθύνης χωρίς σύσταση κεφαλαίου
§ 104. Αποτελέσματα του περιορισμού της ευθύνης χωρίς σύσταση κεφαλαίου
Β΄. Ο ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ
ΜΕ ΣΥΣΤΑΣΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
§ 105. Γενικές παρατηρήσεις
§ 106. Η σύσταση του κεφαλαίου
§ 107. Οι συνέπειες της συστάσεως του κεφαλαίου
§ 108. Διαδικασία και διανομή του κεφαλαίου
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
Content type
Categories
Related editions
