Ν. Σκαλτσάς, Η δικονομική μεταχείριση των ενστάσεων στην κατ΄έφεση δίκη, 2024
Η παρούσα μελέτη ερευνά με κριτική ματιά και πρακτική προσέγγιση κρίσιμα ζητήματα της κατ’ έφεση δίκης, όπως είναι οι εξουσίες του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου σε σχέση με την αγωγή, υπό το πρίσμα του αντικειμένου της δίκης της εφέσεως και του εύρους του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της εφέσεως, ιδίως ως προς τις ενστάσεις που κρίθηκαν με την εκκαλουμένη απόφαση. Ειδικότερα, έμφαση δίνεται αφενός στη δικονομική μεταχείριση στην κατ’ έφεση δίκη των ενστάσεων που κρίθηκαν πρωτοδίκως στη βασιμότητά τους, αφετέρου στις δυνατότητες προβολής νέων ενστάσεων στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο (άρθρα 527 και 528 ΚΠολΔ). Προκειμένου, όμως, να αναλυθούν τα δύο αυτά ζητήματα, απαραίτητη κρίνεται η εξέταση των βασικών αρχών του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της έφεσης, καθώς και η οριοθέτηση της έννοιας της ένστασης και των διακρίσεων αυτής.
Το έργο διακρίνεται για την πληρότητά του, παραθέτοντας και ερμηνεύοντας αντικρουόμενες θέσεις της θεωρίας, αλλά κυρίως της νομολογίας, εστιάζοντας σε συμπεράσματα για την εν τέλει ερμηνεία που δίνουν οι δικαστικές αποφάσεις στη θεμελιώδη έννοια του κεφαλαίου, καθώς και για τις συντεταγμένες του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της έφεσης. Με τη συστηματική δομή και τον κατανοητό λόγο το παρόν έργο συμβάλλει στην ουσιαστική κατανόηση δυσεπίλυτων δογματικών ζητημάτων και προσφέρει απαντήσεις και λύσεις σε κάποια από τα κρισιμότερα ζητήματα της κατ’ έφεση δίκης.
Πληροφορίες έκδοσης
Πίνακας περιεχομένων +-
ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ
Κεφάλαιο Α: Η νομική φύση των ενστάσεων και η σημασία της διάκρισής τους σε γνήσιες και καταχρηστικές για την δικονομική τους μεταχείριση στην κατ’ έφεση δίκη
Α.1. Η έννοια και η νομική φύση της ένστασης
Α.2. Η διάκριση των ενστάσεων σε γνήσιες και καταχρηστικές
Α.3. Η περίπτωση των γνησίων μη αυτοτελών ενστάσεων
Α.3.α. Η αναγνώριση της άσκησης διαπλαστικού δικαιώματος κατ’ ένσταση
Α.3.β. Η δημιουργία δεδικασμένου υπό τους όρους του άρθρου 331 ΚΠολΔ για το δικαίωμα στο οποίο στηρίζεται η γνήσια μη αυτοτελής ένσταση
Κεφάλαιο B: Οι εξουσίες του δευτεροβαθμίου δικαστηρίου αναφορικά με το μεταβιβαστικό αποτέλεσμα της έφεσης
B.1. To αντικείμενο της δίκης στον δεύτερο βαθμό
Β.2. Η έννοια της δικονομικής αξίωσης προσδιορίζουσα αυτήν του κεφαλαίου δίκης
Β.3. Το αντικείμενο της μεταβίβασης στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο
Β.3.α. Η θέση της δικονομικής θεωρίας
Β.3.β. Η θέση της νομολογίας με την ΟλΑΠ 10/2015
Β.3.γ. Οι αντιρρήσεις στην απόφαση της ΟλΑΠ 10/2015
Β.4. Οι συντεταγμένες του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της έφεσης εν γένει
B.4.α. Το αίτημα της έφεσης- καθορισμός του εύρους της μεταβίβασης
Β.4.β. Οι λόγοι έφεσης- καθορισμός του εύρους του ελέγχου της εκκαλουμένης
Β.4.γ. Ερμηνευτικός προσδιορισμός του αιτήματος της έφεσης βάσει των λόγων έφεσης
Β.4.δ. Ερμηνευτική διεύρυνση της έκτασης προσβολής της εκκαλουμένης βάσει της φύσης του λόγου έφεσης
Β.4.ε. Η εξαίρεση από την ανάγκη υποβολής λόγου έφεσης επί αυτεπάγγελτης εξουσίας του δευτεροβαθμίου δικαστηρίου
Κεφάλαιο Γ: Η δικονομική μεταχείριση των πρωτοδίκως κριθεισών ενστάσεων από το δευτεροβάθμιο δικαστήριο - Το μεταβιβαστικό αποτέλεσμα της έφεσης επί των ενστάσεων
Γ.1. Η θέση της θεωρίας κατά την οποία οι ενστάσεις εντάσσονται στο κεφάλαιο της αγωγικής αξίωσης
Γ.1.α. Η δικονομική μεταχείριση στην κατ’ έφεση δίκη της αγωγικής αξίωσης και των ενστάσεων όταν η αγωγή γίνεται δεκτή
Γ.1.β. Η δικονομική μεταχείριση στην κατ’ έφεση δίκη της αγωγικής αξίωσης και των ενστάσεων όταν η αγωγή απορρίπτεται
Γ.1.γ. Η ανάγκη εξαφάνισης της απόφασης σε συνάρτηση με την ιδιομορφία του λόγου έφεσης για κακή εκτίμηση των αποδείξεων
Γ.1.δ. Η περίπτωση των γνησίων αυτοτελών ενστάσεων ως προς το αν αποτελούν ξεχωριστό κεφάλαιο
Γ.2. α. Η αποκλίνουσα στάση της κρατούσας νομολογίας κατά την οποία οι κριθείσες ενστάσεις αποτελούν ξεχωριστό κεφάλαιο έναντι της αγωγικής αξίωσης και των υπολοίπων ενστάσεων
Γ.2.β. Τα κατά τη νομολογία δυσδιάκριτα όρια ανάμεσα στη μεταβίβαση των ενστάσεων και στην ανάγκη επαναφοράς τους κατά το άρθρο 240 ΚΠολΔ
Γ.2.γ. Η αποτίμηση της κρίσης της νομολογίας
Γ.3. Η θέση του γράφοντος για τη μεταβίβαση των ενστάσεων στον δεύτερο βαθμό
Κεφάλαιο Δ: Η δικονομική μεταχείριση των νέων αυτοτελών ισχυρισμών στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο (άρθρα 527 και 528 ΚΠολΔ)
Δ.1. Το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 527 ΚΠολΔ
Δ.2. Η εξαίρεση των νέων πραγματικών ισχυρισμών που προτείνει ο νικήσας εφεσίβλητος και ο αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνων το πρώτον στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο (527 αρ. 1 ΚΠολΔ)
Δ.3. Η εξαίρεση των οψιγενών ισχυρισμών (527 αρ. 2 και 5 ΚΠολΔ)
Δ.4. Η εξαίρεση των προνομιακών ισχυρισμών (527 αρ. 3 ΚΠολΔ)
Δ.5. Η εξαίρεση των μη προταθέντων πραγματικών ισχυρισμών από δικαιολογημένη αιτία (527 αρ. 4 ΚΠολΔ)
Δ.6. Η εξαίρεση των νέων πραγματικών ισχυρισμών που αποδεικνύονται παραχρήμα (527 αρ. 6 ΚΠολΔ)
Δ.7. Ο τρόπος προβολής των νέων πραγματικών ισχυρισμών στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο
Δ.8. Η προβολή νέων ισχυρισμών από τον πρωτοδίκως ερημοδικασθέντα διάδικο
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ