Μ. Καϊάφα-Γκμπάντι, Εμβάθυνση στην ποινική νομολογία, 2η έκδ., 2009

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Σελίδα

Πρόλογος

Συντομογραφίες

ΜΕΡΟΣ Α΄

ΓΕΝΙΚΟ ΜΕΡΟΣ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ

Ι. Εκφάνσεις της αρχής nullum crimen nulla poena sine lege

1. Απαγόρευση της αναδρομικής εφαρμογής του ποινικού κανόνα για θεμελίωση αξιοποίνου και υφιστάμενα χρέη προς το Δημόσιο

2. Απαγόρευση της αναλογικής ερμηνείας για θεμελίωση αξιοποίνου

ΙΙ. Διαχρονικό δίκαιο – Εφαρμογή του επιεικέστερου νόμου

1. Επιεικέστερος νόμος και τρόπος έκτισης της ποινής

2. Διαχρονικό δίκαιο και επιβολή ασφαλιστικών (θεραπευτικών) μέτρων ειδικών ποινικών νόμων

3. Διαχρονικό δίκαιο και κατ’ εξακολούθηση έγκλημα στη νομολογία του ΑΠ

4. Επιεικέστερος νόμος και συρροή πράξεων κατοχής και πώλησης της ίδιας ποσό-τητας ναρκωτικών

5. Επιεικέστερος νόμος και συνδυασμένη λειτουργία στοιχείων του αξιοποίνου και δικονομικών προϋποθέσεων

ΙΙΙ. Τοπικά όρια ισχύος των ποινικών νόμων και ακαταδίωκτο εγκλημάτων που τελέ-στηκαν στην αλλοδαπή

1. Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και αναγνώριση δε-δικασμένου από αλλοδαπές ποινικές αποφάσεις

IV. Τα στοιχεία του εγκλήματος

1. Η πράξη

1.1. Υπεύθυνοι επιχειρήσεων, αυτουργικές πράξεις και αποκλεισμός πλασματι-κής ποινικής ευθύνης

2. Το άδικο της πράξης

2.1. Το αρχικό άδικο στα μη γνήσια εγκλήματα παράλειψης

2.1.1. «Εγγυητική θέση» και μη γνήσιο έγκλημα παράλειψης

2.1.2. Προϋποθέσεις του μη γνήσιου εγκλήματος παράλειψης σε πεδία συλ-λογικών δραστηριοτήτων

2.1.3. Θεμελίωση της ιδιαίτερης νομικής υποχρέωσης στα μη γνήσια εγκλή-ματα παράλειψης που τελούνται από αμέλεια

α) Μια δικαστική κρίση στην ορθή κατεύθυνση

β) Ο κίνδυνος διεύρυνσης του αξιοποίνου στα εγκλήματα αμέλειας που τελούνται με παράλειψη – Μια επαναλαμβανόμενη τάση του Ακυρωτικού

2.2. Το αρχικό άδικο στα εγκλήματα αμέλειας

2.2.1. Η αντιμετώπιση των αυτοπροσβολών του θύματος στο «έγκλημα» α-μέλειας

2.2.2. Εξωτερική αμέλεια και αντικειμενικός αιτιώδης σύνδεσμος

2.2.3. Έγκλημα αμέλειας παρά την αθώωση για τις παραβάσεις που συνι-στούν την εξωτερική αμέλεια

2.2.4. Η εξωτερική αμέλεια στοιχείο της αντικειμενικής υπόστασης του ε-γκλήματος αμέλειας

2.3. Λόγοι άρσης του αδίκου

2.3.1. Στείρωση νοητικά καθυστερημένου ασθενή για αποφυγή του κινδύνου εγκυμοσύνης των νοσηλευόμενων γυναικών του ιδρύματος – Αδυνα-μία άρσης του αδίκου

2.3.2. Χρήση προϊόντος τηλεφωνικής υποκλοπής και άμυνα σε σχεδιαζόμενη αρπαγή ανηλίκων

2.3.3. Υπέρβαση της άμυνας σε βαριά σωματική βλάβη με χρήση όπλου από αστυνομικό προς εκφοβισμό σεσημασμένου κακοποιού – Προϋποθέ-σεις κατάφασης

3. Ο καταλογισμός της πράξης σε ενοχή του δράστη

3.1. Η υπαιτιότητα

3.1.1. Η διάκριση ενδεχόμενου δόλου και ενσυνείδητης αμέλειας στη νομο-λογία του ΑΠ

α) Αρχές της δεκαετίας του

β) Το νέο σκηνικό από το 2004 και μετά

3.1.2. Οι απαραίτητες ενδείξεις στη διάκριση ενδεχόμενου δόλου και ενσυ-νείδητης αμέλειας

3.1.3. Αιτιολογία του δόλου

α) Κλασικές θέσεις του ΑΠ

β) Τα νέα δεδομένα – Το μόρφωμα του απλού δόλου

3.1.4. Αιτιολογία της εσωτερικής αμέλειας

3.2. Λόγοι άρσης ή μείωσης του καταλογισμού

3.2.1. Η εξάρτηση από ναρκωτικές ουσίες, η ικανότητα για καταλογισμό και η επίδρασή της στο έγκλημα

3.2.2. Αιτιολογημένη απόρριψη αυτοτελούς ισχυρισμού για μειωμένη ικανό-τητα καταλογισμού και η αρχή in d.p.r.

4. Λόγοι εξάλειψης του αξιοποίνου

4.1. Η παραγραφή του εγκλήματος

4.1.1. Έγκλημα αμέλειας και παραγραφή

4.1.2. Προβληματικές της παραγραφής στη νομολογία του ΑΠ

4.1.2.1. Κρυπτοαμνηστία και ειδική παραγραφή

4.1.2.2. Ο χρόνος της παραγραφής σε περιπτώσεις απόπειρας απλής συνέργειας ή απλής συνέργειας σε απόπειρα κακουργημάτων απειλουμένων με ισόβια κάθειρξη

4.2. Η οριστική έλλειψη της έγκλησης

4.2.1. Η έγκλση και το αδιαίρετο αυτής

V. Η απόπειρα του εγκλήματος

1. Η οριοθέτηση της απόπειρας από τις προπαρασκευαστικές πράξεις

1.1. Η αρχή εκτέλεσης στο συχνό παράδειγμα του εγκλήματος της κλοπής

1.1.1. Η θέση της νομολογίας

α) Σκέψεις με αφορμή το ΒουλΣυμβΠλημΘεσ 67/1984

β) Σκέψεις με αφορμή το ΒουλΣυμβΠλημΘεσ 15/1994

1.1.2. Μια ιδιαίτερα σημαντική στροφή του ΑΠ

1.2. Μεταξύ απόπειρας και προπαρασκευής του εγκλήματος της καλλιέργειας ναρκωτικών –Η προβλάστηση σπόρων κάνναβης

2. Οριοθέτηση της απόπειρας από το ολοκληρωμένο έγκλημα

2.1. Στο έγκλημα της εκβίασης: με την παράδοση προσημειωμένων χαρτονομι-σμάτων στο δράστη για τη σύλληψή του

2.2. Στο έγκλημα της εισαγωγής ναρκωτικών: με την κατάληψη στο σημείο ελέγ-χου κατά την είσοδο στη χώρα

VI. Η συμμετοχή στο έγκλημα

1. Συναυτουργία και λοιπές μορφές συμμετοχής

1.1. Σύγχυση της διάκρισης

1.2. Βελτιώσεις και ελλείμματα

2. Απόπειρα ηθικής αυτουργίας και πρόκληση για τέλεση μη τελικά άδικης πράξης

3. Διάκριση απλής και άμεσης συνέργειας

3.1. Στο έγκλημα της κακουργηματικής απάτης: με την παράδοση πλαστών πι-στοποιητικών στο φυσικό αυτουργό πριν την πράξη του

3.2. Στο έγκλημα της ανθρωποκτονίας με πρόθεση: ενόψει της ενθάρρυνσης του αυτουργού κατά τη διάρκεια του εγκλήματος και της προηγούμενης ακινη-τοποίησης του θύματος σε συμπλοκή με το δράστη

3.3. Αναζητώντας τα κριτήρια διάκρισης άμεσης και απλής συνέργειας

4. Συμμετοχή με παράλειψη

5. Ο δόλος του συμμετόχου: αναγκαίο στοιχείο διερεύνησης

VII. Προβλήματα συρροής εγκλημάτων

1. Βασικό κριτήριο της διάκρισης αληθινής και φαινομενικής συρροής: το προ-σβαλλόμενο έννομο αγαθό

1.1. Η διαφορά ή αυτοτέλεια των επιμέρους εγκλημάτων δεν αποτελεί κριτήριο για την κατάφαση αληθινής συρροής

1.2. Η μονάδα του προσβαλλόμενου εννόμου αγαθού ως κριτήριο στο παράδειγ-μα της συρροής απόπειρας απάτης και κακουργηματικής πλαστογραφίας

1.3. Ένα έγκλημα ψευδορκίας και επί κατάθεσης ψευδών σε διαφορετικές εξετά-σεις του μάρτυρα για την ίδια υπόθεση

1.4. Υπεξαίρεση στην υπηρεσία με ιδιαίτερο τέχνασμα και κακουργηματική πλαστογραφία ως τέχνασμα: αληθινή συρροή χωρίς διπλή αξιολόγηση;

1.5. Μια περίπτωση δύσκολου προσδιορισμού της εγκληματικής μονάδας: αγορά και κατοχή της ίδιας ποσότητας ναρκωτικών που ακολουθείται από κατ’ ε-ξακολούθηση πωλήσεις αυτής

1.6. Μια απαραίτητη ορολογική διόρθωση: άλλο αληθινή και άλλο πραγματική συρροή

2. Η αρίθμηση των πράξεων στη συρροή

2.1(α) Η προώθηση περισσότερων λαθρομεταναστών με το ίδιο δρομολόγιο θε-μελιώνει κατ’ ιδέα και όχι πραγματική συρροή

2.1(β) Η αντίθετη άποψη της Ολομέλειας του ΑΠ

3. Η ιδιάζουσα περίπτωση του κατ’ εξακολούθηση εγκλήματος

3.1. Κατ’ εξακολούθηση έγκλημα περιουσιακού χαρακτήρα και αδυναμία άθροι-σης των ποσών των επιμέρους πράξεων

3.2. Κατ’ εξακολούθηση έγκλημα, προσδιορισμός των επιμέρους πράξεων και επιμέτρηση της ενιαίας ποινής

4. Συρροή και δικονομικά ζητήματα

4.1. Αντιμετώπιση της φαινομενικής συρροής στα πλαίσια της προδικασίας

VIII. Ποινές και μέτρα ασφάλειας

1. Στο πεδίο οριοθέτησης παρεπόμενης ποινής και μέτρου ασφάλειας – Η δήμευση

1.1. Δήμευση μέσων που χρησιμοποιήθηκαν στην προπαρασκευή ή μετά την τέ-λεση του εγκλήματος

1.2. Η δήμευση ως μέτρο ασφάλειας

1.3. Επιβολή δήμευσης σε αρχαιολογικά αντικείμενα ως μέτρου ασφάλειας

1.4. Δήμευση επί αναστολής εκτέλεσης της κύριας ποινής

1.5. Δήμευση και αρχή της αναλογικότητας

1.6. Χρηματική ποινή ως υποκατάστατο της δήμευσης των λαθρεμπορευμάτων στο έγκλημα της λαθρεμπορίας

2. Μέτρα μεταξύ διοικητικού και ποινικού δικαίου

2.1. Ακούσια νοσηλεία αντί για φύλαξη ακαταλόγιστων (άρθρο 69 ΠΚ) παρά την τέλεση αξιόποινης πράξης;

2.2. Ακούσια νοσηλεία ψυχασθενών στην πράξη – Μια στροφή για τη στήριξη του κράτους δικαίου

3. Μείωση της ποινής

3.1. Ελαφρυντικά και βαρύτητα της πράξης

3.2. Συνύπαρξη του ελαφρυντικού της ειλικρινούς μετάνοιας με την ιδιαίτερη ε-πικινδυνότητα του δράστη που οδηγεί σε διακεκριμένο έγκλημα

3.3. Το ελαφρυντικό της μετεφηβικής ηλικίας και ο σχεδιασμός, η ψυχραιμία και η σκληρότητα κατά την τέλεση της πράξης

4. Επιμέτρηση της ποινής

4.1. Η μη ουσιαστική εφαρμογή του άρθρου 79 ΠΚ στην πράξη

4.2. Η διαιώνιση του αναιτιολόγητου της επιμέτρησης

4.3. Πλάγια παράβαση του νόμου σε περίπτωση αδυναμίας ελέγχου της επιβλη-θείσας ποινής και οι συνέπειές της για την αιτιολογία της επιμέτρησης

4.4. Χειροτέρευση της θέσης του κατηγορουμένου και επιμέτρηση της ποινής

4.5. Προβληματικές συνολικής ποινής

4.5.1. Σχηματισμός συνολικής ποινής και πριν οι επιμέρους καταδικαστικές αποφάσεις καταστούν αμετάκλητες

4.5.2. Σχηματισμός συνολικής ποινής σε περίπτωση άρσης υπό όρο απόλυ-σης

5. Αναστολή εκτέλεσης της ποινής

5.1. Δυνητική αναστολή εκτέλεσης και υποχρέωση αιτιολογίας

6. Έκτιση της ποινής

6.1. Προβλήματα του θεσμού της υπό όρο απόλυσης

6.1.1(α) Ο ρόλος της βαρύτητας της πράξης στη χορήγηση υπό όρο απόλυ-σης και τα ελάχιστα όρια εκτιτέας ποινής σε περίπτωση σώρευσης ι-σόβιας κάθειρξης με άλλη πρόσκαιρη στερητική της ελευθερίας ποινή

6.1.1(β) Υπό όρο απόλυση και δυνατότητα αποδημίας

6.1.2. Προβλήματα του ισχύοντος καθεστώτος

α) Ελάχιστο διάστημα πραγματικής παραμονής στη φυλακή επί σω-ρευτικής έκτισης ισόβιας κάθειρξης και άλλης στερητικής της ε-λευθερίας ποινής

β) Η άνιση μεταχείριση των υπερηλίκων

ΜΕΡΟΣ Β΄

ΕΙΔΙΚΟ ΜΕΡΟΣ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ

Ι. Υλική πλαστογραφία: το κεντρικό έγκλημα προσβολής των υπομνημάτων

1. Υλικό αντικείμενο πλαστογραφίας και η ανεπικύρωτη φωτοτυπία;

2. Το περιεχόμενο της κατάρτισης πλαστού

2.1. Κατάρτιση πλαστού και η χρήση εντύπου αρχής που υπογράφεται με το α-ληθές όνομα του υπογράφοντος;

2.2. Κατάρτιση πλαστού και η αλλοίωση ανεπικύρωτου φωτοαντιγράφου, επα-ναφωτοτύπηση και επικύρωσή του ως γνήσιου

3. Αλληλοαποκλεισμός νόθευσης και κατάρτισης ως τρόπων τέλεσης της πλαστο-γραφίας επί του αυτού εγγράφου – Ανεπίτρεπτη μεταβολή κατηγορίας

ΙΙ. Εγκλήματα σχετικά με την απονομή της δικαιοσύνης

1. Ψευδορκία: το ουσιώδες της μαρτυρικής κατάθεσης ως βασικό στοιχείο του αδι-κήματος

2. Απιστία δικηγόρου: η ταυτότητα του εγκλήματος ως εγκλήματος στιγμιαίου και ο χρόνος της παραγραφής

ΙΙΙ. Υπηρεσιακά εγκλήματα

1. Η έννοια του υπαλλήλου

1.1. Διορισμός σε θέση νομικά ανύπαρκτη και υπαλληλική ιδιότητα

2. Η έννοια του υπηρεσιακού καθήκοντος ή ενέργειας στη δωροληψία

2.1. Μαρτυρική κατάθεση αστυνομικού στα πλαίσια της ποινικής καταστολής ως υπηρεσιακό καθήκον που θεμελιώνει δωροληψία

3. Η κατάχρηση εξουσίας

3.1. Εισαγγελική παράλειψη δίωξης ως μορφή κατάχρησης εξουσίας

4. Το «γενικό» υπηρεσιακό έγκλημα της παράβασης καθήκοντος (259 ΠΚ)

4.1. Τα απαιτούμενα αντικειμενικά και υποκειμενικά στοιχεία του εγκλήματος

4.2. Η αναγκαία διάκριση των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος της παράβασης καθήκοντος

4.3. Η προσέγγιση της διαθετικής έννοιας του σκοπού προσπόρισης παράνομου οφέλους ή πρόκλησης βλάβης άλλου στο έγκλημα του άρθρου 259 ΠΚ

4.4. Επιτρεπτή η μεταβολή κατηγορίας από το «γενικό» έγκλημα της παράβασης καθήκοντος σε ψευδή βεβαίωση;

IV. Κοινώς επικίνδυνα εγκλήματα

1. Το έγκλημα του εμπρησμού

1.1. Η δυνατότητα πρόκλησης γενικής διακινδύνευσης ως βασικό στοιχείο της αντικειμενικής υπόστασης του εμπρησμού

1.2. Ο εμπρησμός ως παράδειγμα κοινώς επικίνδυνου εγκλήματος απόπειρας πρόκλησης κινδύνου

1.3. Η έννοια της πυρκαγιάς

1.4. Αδυναμία κατάφασης θανατηφόρου εμπρησμού σε περίπτωση κατάληξης «συμμετόχου» στο έγκλημα πριν την εκδήλωση πυρκαγιάς

1.5. Κάθε αμελής συμπεριφορά που προκαλεί φωτιά δεν αποτελεί και έγκλημα εμπρησμού από αμέλεια

1.6. Η έμπρακτη μετάνοια στον εμπρησμό από αμέλεια προϋποθέτει την κατά-φαση του εγκλήματος

2. Το έγκλημα της παράβασης των κανόνων οικοδομικής

2.1. Η παραβίαση των κανόνων οικοδομικής ως έγκλημα συγκεκριμένης διακιν-δύνευσης – Η ειδικότερη ταυτότητα του κινδύνου που καταφάσκεται και η χειροτέρευση της θέσης του κατηγορουμένου

V. Εγκλήματα κατά της ασφάλειας των συγκοινωνιών

1. Η κατάληψη οδών δε στοιχειοθετεί το έγκλημα της παρακώλυσης συγκοινωνιών

VI. Εγκλήματα κατά της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας και του εμβρύου

1. Η διάκριση των δύο μορφών ανθρωποκτονίας του άρθρου 299 ΠΚ

1.1. Χαρακτηριστικά του βρασμού ψυχικής ορμής στο έγκλημα της ανθρωπο-κτονίας

1.2. Η προσέγγιση της έννοιας του βρασμού ψυχικής ορμής στη νομολογία και η διάκριση των δύο μορφών ανθρωποκτονίας με πρόθεση

1.3. Αναιτιολόγητη απόρριψη του αυτοτελούς ισχυρισμού για συνδρομή βρα-σμού ψυχικής ορμής

2. Το έγκλημα της έκθεσης

2.1. Προϋποθέσεις κατάφασης της έκθεσης ως εγκλήματος συγκεκριμένης δια-κινδύνευσης

3. Ζητήματα ιατρικής ευθύνης

3.1. Ανθρωποκτονία από αμέλεια με χορήγηση υπερδοσολογημένου φαρμάκου από τη νοσοκόμα κατόπιν εντολής των γιατρών: Ευθύνη για πράξη ή παρά-λειψη; – Αιτιώδης σύνδεσμος – Ευθύνη ειδικευόμενου γιατρού

3.2. Ανθρωποκτονία από αμέλεια και προϋποθέσεις ευθύνης ειδικευόμενου για-τρού

3.3. Θανατηφόρα τεχνητή διακοπή της εγκυμοσύνης: Προσδιορισμός της ευθύ-νης γυναικολόγου και αναισθησιολόγου

3.4. Διακοπή της νοσηλείας ασθενή με «πειθαρχικό» εξιτήριο λόγω άρνησης πα-ροχής λευκής συναίνεσης και ιατρική ευθύνη

VII. Η αυτοδικία ως έγκλημα κατά της ελευθερίας προσφυγής στη δικαστική προστασία

1. Αποκλεισμός της αυτοδικίας όταν το πρόσωπο γνωρίζει πως δεν έχει ένα δικαί-ωμα ή θέλει να βλάψει άλλον οικειοποιούμενο ξένα δικαιώματα

2. Αναγκαίο στοιχείο της αιτιολογημένης καταδίκης για αυτοδικία και ο προσδιο-ρισμός του έχοντος το δικαίωμα που αντιποιήθηκε ο δράστης

3. Η δογματική ταυτότητα της αυθαίρετης άσκησης αξίωσης στο έγκλημα της αυ-τοδικίας

VIII. Εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας

1. Οριοθέτηση των εγκλημάτων του βιασμού και της προσβολής της γενετήσιας α-ξιοπρέπειας

2. Ομαδικός βιασμός και συναυτουργία

ΙΧ. Εγκλήματα κατά της τιμής

1. Η έννοια του γεγονότος στα εγκλήματα κατά της τιμής

2. Συκοφαντική δυσφήμηση δια του τύπου με σύνθετη εκφορά κρίσεων και γεγονό-των – Άρση αδίκου της εξύβρισης λόγω δικαιολογημένου (δημοσιογραφικού) ενδιαφέροντος

3. Ο ισχυρισμός ανυπαρξίας άμεσου δόλου στη συκοφαντική δυσφήμηση αποτελεί αυτοτελή ισχυρισμό

4. Επιτρεπτή μεταβολή κατηγορίας από συκοφαντική δυσφήμηση σε εξύβριση

Χ. Εγκλήματα παραβίασης απορρήτων

1. Η παραβίαση απορρήτων υπολογιστή

1.1. Η παραβίαση απορρήτου στοιχείων υπολογιστή ιδιαίτερα μεγάλης οικονομι-κής σημασίας

ΧΙ. Εγκλήματα κατά της ιδιοκτησίας και περιουσίας

1. Κλοπή

1.1. Διάκριση κλοπής και κλοπής χρήσης μεταφορικού μέσου

1.2. Η ταυτότητα της ευτελούς ή ιδιαίτερα μεγάλης αξίας του πράγματος ως νο-μικής έννοιας

1.3. Καταβολή του αντίτιμου αφαιρούμενου πράγματος και σκοπός παράνομης ιδιοποίησης

1.4. Θέση σε λειτουργία μηχανισμού απορρόφησης σίτου και κλοπή κατά συναυ-τουργία από τα μέλη διοικητικού συμβουλίου Α.Ε.

2. Υπεξαίρεση

2.1. Ολοκλήρωση της ιδιοποίησης στην υπεξαίρεση και απόπειρα εμπορίας αρ-χαίων

3. Απάτη

3.1. Οριοθέτηση των εγκλημάτων της απάτης και της απάτης με υπολογιστή

3.2. Αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ παραπλάνησης - περιουσιακής διάθεσης και ζη-μίας στο έγκλημα της απάτης

3.3. Διακοπή του αιτιώδους συνδέσμου στην απάτη

3.4. Απόπειρα απάτης με την υποβολή μη γνήσιων εργασιών για εκλογή σε θέση καθηγητή στο Πανεπιστήμιο;

3.5. Εφικτή καταδίκη για χρήση πλαστού και ταυτόχρονη απαλλαγή για απόπει-ρα απάτης μέσω της συγκεκριμένης χρήσης του πλαστού;

4. Αποδοχή προϊόντων εγκλήματος

4.1. Αποδοχή προϊόντος εγκλήματος με την αποδοχή πλαστής άδειας οδήγησης που κατήρτισε τρίτος;

ΜΕΡΟΣ Γ΄

ΕΙΔΙΚΟΙ ΠΟΙΝΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ

Ι. Ναρκωτικά

1. Γενική εικόνα του νόμου για τα ναρκωτικά και της εφαρμογής του

1.1. Η εφαρμογή του νόμου για την καταπολέμηση των ναρκωτικών στην πράξη: Μεταξύ προώθησης και υπέρβασης των νομοθετικών επιλογών

1.2. Μικροδιακίνηση μεταξύ χρηστών και αποβολή της εξάρτησης μέχρι την εκ-δίκαση – Οι τροποποιήσεις του ν. 1729/87 για την καταπολέμηση της διάδο-σης των ναρκωτικών από το ν. 2721/1999

2. Εγκλήματα των χρηστών ναρκωτικών ουσιών

2.1. Εισαγωγή ναρκωτικών στην επικράτεια για ίδια χρήση και επιβολή μέτρων δικονομικού καταναγκασμού

2.2. Η έννοια της «διάθεσης μικροποσότητας» ναρκωτικών μεταξύ χρηστών κα-τά το άρθρο 12 παρ. 4 ν. 1729/87

3. Διακεκριμένες μορφές διακίνησης

3.1. Η έννοια της εισαγωγής ναρκωτικών σε σχολικές μονάδες

3.2. Ζητήματα οριοθέτησης της ειδικής υποτροπής του νόμου περί ναρκωτικών ως επιβαρυντικής περίστασης των πράξεων διακίνησης

4. Η εξάρτηση από τα ναρκωτικά

4.1. Η εξάρτηση από τα ναρκωτικά, η δογματική της ταυτότητα και η απειλή μειωμένης ποινής

4.2. Εξάρτηση του κατηγορουμένου και ανάγκη προβολής σχετικού αυτοτελούς ισχυρισμού και στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο;

4.3. Αποφασιστικό χρονικό σημείο για την κρίση της εξάρτησης του δράστη από τα ναρκωτικά: χρόνος τέλεσης της πράξης και της εκδίκασης

5. Συρροή εγκλημάτων στο νόμο περί ναρκωτικών

5.1. Το πρόβλημα της συρροής πράξεων κατοχής και διακίνησης της ίδιας ποσό-τητας ναρκωτικών

6. Ποινές - θεραπευτικά μέτρα

6.1. Σκέψεις για το αμετάτρεπτο της ποινής σε περίπτωση εμπορίας ναρκωτικών (με αφορμή την ΟλομΑΠ 34/1994)

6.2. Απάλειψη της διάταξης του α΄ βάθμιου δικαστηρίου για εισαγωγή σε ψυχια-τρικό κατάστημα προς αποθεραπεία: χειροτέρευση της θέσης του κατηγο-ρουμένου - μη εξαρτημένου χρήστη;

ΙΙ. Όπλα

1. Έννοια του όπλου

1.1. Αντικείμενα από κατασκευής προορισμένα για επίθεση ή άμυνα και η ειδική ρύθμιση για τα μαχαίρια οικιακής ή επαγγελματικής χρήσης

2. Η έλλειψη της απαιτούμενης άδειας στα εγκλήματα του νόμου περί όπλων και η πλάνη ως προς αυτήν

2.1. Έλλειψη άδειας διαμετακόμισης όπλων και νομική πλάνη

3. Προβλήματα συρροής

3.1. Η παράνομη κατοχή όπλων και η παράλειψη μέτρων προφύλαξης από αυτά τελούν σε σχέση αλληλοαποκλεισμού μεταξύ τους

3.2. Συρροή προμήθειας εκρηκτικών με σκοπό την πρόκληση κοινού κινδύνου (272 ΠΚ) και εισαγωγής αυτών και άλλων όπλων στη φυλακή (άρθρο 13 παρ. 2 ν. 2168/93)

4. Δήμευση όπλων

4.1. Αδυναμία δήμευσης των όπλων λόγω έλλειψης ή ελεγχόμενης επικινδυνότη-τας επί μη τιμωρητής διαμετακόμισης, εφόσον η απαιτούμενη άδεια εκδόθη-κε αμέσως μετά την πράξη

ΙΙΙ. Λαθρεμπορία

1. Μεταφορά αριθμού πλαισίου σε αυτοκίνητο για το οποίο δεν έχουν καταβληθεί οι νόμιμοι δασμοί και πλαστογραφία με συναυτουργία του ιδιοκτήτη

IV. Αλλοδαποί

1. Η μεταφορά αλλοδαπών από μια πόλη σε άλλη αποτελεί προώθησή τους στο ε-σωτερικό της χώρας και όχι διευκόλυνση της παράνομης εισόδου τους

V. Φοροδιαφυγή

1. Συρροή πλαστογραφίας και φοροδιαφυγής επί έκδοσης πλαστού τιμολογίου – ε-πιτρεπτή μεταβολή κατηγορίας από πλαστογραφία σε φοροδιαφυγή και όταν λεί-πει η μηνυτήρια αναφορά του οικονομικού εφόρου

VI. Οικονομικά συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

1. Η προβληματική της «ευρωαπάτης»

1.1. Το νομικό πλαίσιο και η ακριβής του διάσταση

1.2. «Ευρωαπάτη» και κλασική απάτη

1.3. «Ευρωαπάτη» και διαχρονικό δίκαιο

VII. Προσηλυτισμός

1. Κατά την ΕΣΔΑ αξιόποινος μόνο ο καταχρηστικός προσηλυτισμός

ΕΠΙΜΕΤΡΟ

1. Η σημασία της νομολογίας του Ακυρωτικού στη σύγχρονη ελληνική συγκυρία

2. Η αιτιολογία των ποινικών αποφάσεων - βασική εγγύηση για την ορθή εφαρμογή του ποινικού δικαίου

2.1. Αυτοτελείς ισχυρισμοί – Η δυναμική ενός νομολογιακού θεσμού στο πεδίο ελέγ-χου της αιτιολογίας των αποφάσεων

2.2. Το περιεχόμενο της ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας των αποφάσεων κατά τον ΑΠ

2.3. Η μη ενιαία στάση του ΑΠ στο θέμα της αιτιολογίας των αποφάσεων

2.4. Σκέψεις για την αιτιολογία των ποινικών αποφάσεων με αφορμή τη νομολογία του ΕΔΔΑ

Ευρετήριο λημμάτων

Ευρετήριο άρθρων ΠΚ

Ευρετήριο Ειδικών Ποινικών Νόμων