Λ. Μαργαρίτης, Ποινική Δικονομία, τόμ. 2, 2010
Η, δεδομένης ποσότητας αλλά αμφίβολης ποιότητας, αχαλίνωτη νομοθετική υπερπαραγωγή –η διαρκώς αυξανόμενη και συχνά μεταβαλλόμενη νομολογιακή παρέμβαση– η αδήριτη ανάγκη αναγκαίας προσαρμογής στις απαιτήσεις των αυξημένης τυπικής ισχύος κανόνων και η συνεχώς εκδηλούμενη θεωρητική επεξεργασία έχουν προσδώσει μια νέα κυριολεκτικά μορφή στο ποινικό μας δικονομικό κανονιστικό πλαίσιο. Στις ερμηνευτικές αξιώσεις αυτής της μορφής επιδιώκει να ανταποκριθεί o πρώτος τόμος του έργου στον οποίον παρουσιάζεται τμήμα της ύλης των ενδίκων μέσων που αναγνωρίζονται στο χώρο της ποινικής δικονομίας: εκείνο που αφορά το γενικό τους μέρος «εισαγωγικές παρατηρήσεις – προϋποθέσεις παραδεκτού – αποτελέσματα».
Στον δεύτερο τόμο του έργου ερευνάται, σε συνέχεια της σχετικής προσπάθειας, επόμενο τμήμα της ύλης: αυτό που έχει σημείο αναφοράς τα ένδικα μέσα κατά βουλευμάτων. Παρόλον ότι το σύνολο του υλικού είναι ήδη έτοιμο σε τελική μορφή, προτιμήθηκε η δημοσίευση μόνο του βασικού του μέρους και τούτο, διότι εικάζεται πως κυοφορούνται νομοθετικές παρεμβάσεις στον επίμαχο χώρο.
Πληροφορίες έκδοσης
Πίνακας περιεχομένων +-
Πρόλογος
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ
Ι. Εισαγωγικές παρατηρήσεις
ΙΙ. Κανονιστικό πλαίσιο από το έτος 1951 έως το έτος 1976
ΙΙΙ. Πολυδιάσπαση του κανονιστικού πλαισίου από το έτος 1976 έως σήμερα
IV. Το σημερινό κανονιστικό πλαίσιο
V. Νομολογιακή στάση – Θεωρητική υποδοχή
VI. Διαστάσεις και φύση του προβλήματος
VII. Συμπεράσματα – Προτάσεις
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ
Ι. Εισαγωγικές παρατηρήσεις
ΙΙ. Βουλεύματα αποφαινόμενα να μη γίνει κατηγορία
ΙΙΙ. Βουλεύματα παύοντα οριστικά την ποινική δίωξη
IV. Βουλεύματα κηρύσσοντα απαράδεκτη την ποινική δίωξη
V. Βουλεύματα παύοντα προσωρινά την ποινική δίωξη
VI. Βουλεύματα διατάσσοντα περαιτέρω ανάκριση
VII. Βουλεύματα παραπεμπτικά