Κ. Σταμάτης, Σχολιασμός δικαστικής απόφασης, 2η έκδ., 2009

Η πρωτοτυπία του βιβλίου, στην ελληνική νομική βιβλιογραφία, έγκειται στο ότι καταπιάνεται με το σχολιασμό των δικαστικών αποφάσεων ως είδος του νομικού λόγου. Προς τούτο αναπτύσσει ένα θεωρητικό υπόβαθρο, ορισμένες τεχνικές προδιαγραφές και μία σειρά διαφωτιστικών παραδειγμάτων.

Το βιβλίο αυτό υπαγορεύθηκε από μία πρόδηλη πρακτική ανάγκη, που στο συγγραφέα του έγινε αισθητή από τη διδασκαλία μεθοδολογίας του δικαίου τόσο σε φοιτητές Νομικής όσο και σε σπουδαστές της Εθνικής Σχολής Δικαστών.

Επρόκειτο για το εναγώνιο ερώτημα νέων νομικών σχετικά με το πώς είναι καλό να γίνεται σχολιασμός δικαστικής αποφάσεως. Ερώτημα με προφανές πρακτικό ενδιαφέρον για κάθε νομικό, ιδίως όμως για όσους συνεχίζουν τις νομικές σπουδές σε οποιοδήποτε επίπεδο.

Το ανά χείρας τομίδιο διαλαμβάνει κατ’ αρχάς ένα σύντομο τμήμα, που αναφέρεται σε τρία βασικά είδη σχολιασμού δικαστικών αποφάσεων, επιμένοντας κάπως περισσότερο σε σχολιασμό που γίνεται ως πρακτική άσκηση από εκπαιδευόμενους νομικούς. Ακολουθούν υποδείγματα που εμπίπτουν σε κάθε ένα από τα είδη αυτά. Πρόθεση του έργου αυτού είναι να φανεί γιατί ο σχολιασμός δικαστικής αποφάσεως απαιτεί, εκ μέρους του σχολιάζοντος, πολύ περισσότερες γνώσεις από τη διακατοχή κάποιων ετοιμοπαράδοτων τεχνικών οδηγιών.

Ο συγγραφέας του βιβλίου είναι καθηγητής φιλοσοφίας του δικαίου στο Τμήμα Νομικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Στη δεύτερη έκδοσή του το βιβλίο αυτό έχει βελτιωθεί ελαφρώς σε ολόκληρη την έκτασή του. Κυρίως όμως έχει εμπλουτισθεί με τα ακόλουθα κείμενα, με αφορμή συγκεκριμένες δικαστικές αποφάσεις: α) Τι σημαίνει ότι «οι ευμενείς ρυθμίσεις πρέπει να ερμηνεύονται στενά»; β) Τι σημαίνει ότι οι συνταξιοδοτικές διατάξεις περί των δημοσίων υπαλλήλων πρέπει να ερμηνεύονται «στενά και αυστηρά»; γ) Ο διοικητικός δικαστής δεν έχει κατά κυριολεξία διακριτική ευχέρεια να διατάξει ή όχι τη συμπλήρωση των αποδείξεων.