Γ. Πινακίδης, Η συνταγματική οργάνωση της Διοικητικής Δικαιοδοσίας και οι συνέπειές της στη Διοικητική Δίκη, 2020

ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΥΠΑΓΩΓΗΣ ΤΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

ΣΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΥΠΟ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΟΥ

1. Το τεκμήριο του άρθρου 1 περ. δ΄ ΚΠολΔ ως νομοθετική αποτύπωση του συστήματος της «ενιαίας δικαιοδοσίας» των πολιτικών δικαστηρίων

2. Η αποδυνάμωση του τεκμηρίου του άρθρου 1 περ. δ΄ ΚΠολΔ με την εισαγωγή του Συντάγματος του 1975

3. Η ρηγμάτωση του τεκμηρίου του άρθρου 1 περ. δ΄ ΚΠολΔ με την ψήφιση του ν. 1406/1983

4. Η ανατροπή του τεκμηρίου του άρθρου 1 περ. δ΄ ΚΠολΔ με την εισαγωγή του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας. Το τεκμήριο αρμοδιότητας υπέρ των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων

5. Κάμψεις του τεκμηρίου αρμοδιότητας των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων επί διαφορών ουσίας

6. Το ζήτημα της συνταγματικότητας του τεκμηρίου του άρθρου 1 περ. δ΄ ΚΠολΔ υπό την ισχύ του Συντάγματος του 1975

7. Η μεταβατική περίοδος του άρθρου 94 παρ. 1 εδ. β΄ του Συντάγματος του 1975. Ζητήματα διαχρονικού δικαίου

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

Η ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ

ΣΤΑ ΑΡΘΡΑ 94 ΚΑΙ 95 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

1. Η τυποποίηση δύο διακριτών μορφών δικαστικού ελέγχου της διοικητικής δράσης

Α. Διάκριση των διοικητικών διαφορών σε ακυρωτικές και ουσιαστικές με βάση τον ασκούμενο δικαστικό έλεγχο

Β. Οι ιστορικές επιφυλάξεις έναντι της ακυρωτικής εξουσίας των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων

Γ. Οι διευρυμένες εξουσίες του διοικητικού δικαστή ουσίας έναντι του προκατόχου του πολιτικού δικαστή

Δ. Η ακυρωτική εξουσία των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων υπό το Σύνταγμα του 1975/1986/2001

Ε. Είναι συγκρίσιμοι ο ακυρωτικός και ο ουσιαστικός έλεγχος;

2. Η διαμόρφωση των διοικητικών διαφορών κατά το πρότυπο της ακυρωτικής ή ουσιαστικής διαφοράς. Δικονομικό ή ουσιαστικό κριτήριο;

3. Ο δυϊσμός της διοικητικής δικαιοδοσίας

Α. Διαχωρισμός της διοικητικής δικαιοδοσίας σε δύο κλάδους και υπαγωγή των διοικητικών διαφορών σε αυτούς με κριτήριο τον ακυρωτικό ή ουσιαστικό τους χαρακτήρα

Β. Η διασταύρωση των επιμέρους κλάδων της διοικητικής δικαιοδοσίας

α. Η δυνατότητα αναδοχής αρμοδιοτήτων του ενός κλάδου από τον άλλο

β. Η εξουσία του Συμβουλίου της Επικρατείας να αποφαίνεται επί ζητημάτων ουσίας

γ. Παραπομπή υποθέσεων μεταξύ Συμβουλίου της Επικρατείας και τακτικών διοικητικών δικαστηρίων λόγω αναρμοδιότητας

Γ. Το καθεστώς των συντρεχουσών κατ’ αρχήν αρμοδιοτήτων Συμβουλίου της Επικρατείας και τακτικών διοικητικών δικαστηρίων

α. Η οριοθέτηση των συντρεχουσών αρμοδιοτήτων μέσω της επικουρικότητας της αίτησης ακύρωσης έναντι της προσφυγής ουσίας

β. Το ζήτημα της συμβατότητας της «παράλληλης προσφυγής» με το άρθρο 95 παρ. 1 περ. α΄ του Συντάγματος

γ. Η ασφαλής διευθέτηση των συντρεχουσών αρμοδιοτήτων δια της συνταγματοποίησης της επικουρικότητας της αίτησης ακύρωσης

Δ. Η υπαγωγή διοικητικών διαφορών από εκτελεστές διοικητικές πράξεις στη δικαιοδοσία των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων.

α. Όροι και προϋποθέσεις μεταφοράς διοικητικών διαφορών από το Συμβούλιο της Επικρατείας στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια

i. Η ερμηνεία των κριτηρίων της «φύσης» και «σπουδαιότητας» της διαφοράς στο άρθρο 95 παρ. 3 του Συντάγματος

ii. Η νομολογιακή διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής του άρθρου 95 παρ. 3 του Συντάγματος πέρα από το γράμμα του

iii. Η μεταβολή της κανονιστικής λειτουργίας του άρθρου 95 παρ. 3 υπό το Σύνταγμα του 1975/1986/2001

β. Όροι και προϋποθέσεις ουσιαστικοποίησης διοικητικών διαφορών

i. Ο τυπικός όρος: η δικονομική οργάνωση της διαφοράς ως ουσιαστικής

ii. Ουσιαστικοί όροι: σεβασμός της διάκρισης των λειτουργιών και λυσιτέλεια του ελέγχου

4. Το τεκμήριο ακυρωτικής αρμοδιότητας του Συμβουλίου της Επικρατείας και η αποδυνάμωσή του

5. Ο ήπιος δυϊσμός της διοικητικής δικαιοδοσίας

Α. Ο ήπιος δυϊσμός ως υβριδικό δικαιοδοτικό σχήμα

Β. Η επιβεβαίωση του ήπιου δυϊσμού κατά τη συνταγματική αναθεώρηση του 2001

Γ. Δεσμεύσεις του νομοθέτη από τα απαράβατα όρια του ήπιου δυϊσμού

ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ

Η ΣΥΓΚΛΙΣΗ ΑΚΥΡΩΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΔΙΚΗΣ

ΣΤΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΚΗ ΠΡΑΞΗ

1. Ακυρωτικό αποτέλεσμα στο πλαίσιο ελέγχου πλήρους δικαιοδοσίας

2. Συγκαλυμμένη εκτίμηση πραγματικών περιστατικών και τεχνικών κρίσεων στο πλαίσιο δίκης ακύρωσης

3. Η ακυρωτική δίκη ως δίκη «πλήρους δικαιοδοσίας» υπό το φως του άρθρου 6 παρ. 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου

4. Τεχνικές του ακυρωτικού ελέγχου που προσομοιάζουν στην άσκηση πλήρους δικαιοδοσίας

Α. Μερική ακύρωση της διοικητικής πράξης

Β. Δεσμευτική αναπομπή της υπόθεσης στη διοίκηση μετά την ακύρωση παράνομης διοικητικής πράξης

Γ. Διάσωση και δικαστική αποκατάσταση της νομιμότητας της διοικητικής πράξης

5. Οι διευρυμένες εξουσίες του ακυρωτικού δικαστή μετά τον ν. 4274/2014

Α. Η εντολή προς τη διοίκηση

Β. Η συνταγματικότητα της εντολής προς τη διοίκηση

Γ. Το ζήτημα της συνταγματικότητας της χρονικής μετάθεσης των αποτελεσμάτων της ακύρωσης

ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ

Η ΕΥΡΥΧΩΡΙΑ ΤΩΝ ΕΝΔΙΚΩΝ ΒΟΗΘΗΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΔΙΚΗΣ

ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΟΥ ΗΠΙΟΥ ΔΥΪΣΜΟΥ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ

1. Η συνταγματική εγγύηση πρόσβασης στον μηχανισμό της διοικητικής δίκης

Α. Το ζήτημα της κατάργησης ή συγχώνευσης των υφιστάμενων ένδικων βοηθημάτων της διοικητικής δίκης

Β. Η κατοχύρωση του δικαιώματος πρόσβασης στην πρωτοβάθμια δίκη στο άρθρο 20 παρ. 1 του Συντάγματος

Γ. Η έμμεση συνταγματική κατοχύρωση των ένδικων βοηθημάτων της διοικητικής δίκης ουσίας και οι δυνατότητες συγχώνευσης μεταξύ τους

2. Ο συνταγματικά θεμιτός εμπλουτισμός των εισαγωγικών ένδικων βοηθημάτων της διοικητικής δίκης

Α. Περιεχόμενο της δικαστικής προστασίας κατά τα άρθρα 20 παρ. 1 και 25 παρ. 1 εδ. β΄ του Συντάγματος στο πεδίο της διοικητικής δίκης

Β. Η συνταγματική κατοχύρωση της αίτησης ακύρωσης ως ελαχίστου της δικαστικής προστασίας

Γ. Μια συγκριτική παρέκβαση: η λειτουργική σύνδεση ακυρωτικού και ουσιαστικού ελέγχου στο πλαίσιο της γερμανικής διοικητικής δικονομίας

Δ. Η ελαστικότητα των ένδικων βοηθημάτων, ιδίως της αίτησης ακύρωσης

Ε. Η παροχή αποτελεσματικής και ευχερούς για τον διοικούμενο δικαστικής προστασίας στο πλαίσιο της συνταγματικής αρχής οικονομίας της δίκης

ΕΠΙΜΕΤΡΟ

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ