Ε. Μάλλιος, Γενετικές εξετάσεις και δίκαιο, 2004

Η χαρτογράφηση του ανθρώπινου γενετικού υλικού άνοιξε το δρόμο για τη διερεύνηση του φαινόμενου της ζωής. Η κατανόηση του τρόπου λειτουργίας των γονιδίων αναμένεται ότι θα δώσει απαντήσεις για τα αίτια εκδήλωσης σημαντικών ασθενειών αλλά και θα προσφέρει τρόπους πρόληψης ή θεραπείας τους. Ενώ έτσι είναι δυνατή η διάγνωση σημαντικών ασθενειών, είτε προγεννητικά είτε μετά τη γέννηση του ανθρώπου, στο άμεσο μέλλον θα είναι δυνατή η εφαρμογή αποτελεσματικών θεραπευτικών αγωγών με την ανάπτυξη της γονιδιακής θεραπείας.

Η επιστημονική ευφορία που συνόδευσε τις διαβεβαιώσεις και τις υποσχέσεις των γενετιστών μετατράπηκε εύλογα σε σκεπτικισμό μπροστά στους κινδύνους που εγκυμονεί η κακή χρήση των γενετικών διαγνωστικών μεθόδων. Έτσι, η άλλη όψη της ανάλυσης του ανθρώπινου γονιδιώματος είναι η δημιουργία μιας «γενετικής ταυτότητας» και η συνακόλουθη δημιουργία γενετικά περιθωριοποιημένων ατόμων. Αντίστοιχα, η δυνατότητα προγεννητικής έρευνας όλο και περισσότερο γενετικών «μειονεκτημάτων» προκαλεί συνειρμούς περί «ποιοτικού ελέγχου» της ζωής. Το «φάντασμα» της ευγονικής προβάλλει ξανά.

Στον τόμο αυτό επιχειρείται ο εντοπισμός των κρίσιμων προβλημάτων που θέτουν οι γενετικές εξετάσεις στο δίκαιο, η ανάδειξη των κρίσιμων ισορροπιών και η συμμετοχή σε μια συζήτηση που διεξάγεται διεθνώς με ολοένα και μεγαλύτερο ενδιαφέρον.