Ε. Γκολογκίνα-Οικονόμου, Η ευθύνη στη συνδυασμένη μεταφορά εμπορευμάτων, 2η έκδ., 2010
Η παρούσα έκδοση βελτιώνει την προηγούμενη σε διάφορα σημεία και την εμπλουτίζει στο σύνολό της με νεότερες θεωρητικές και νομολογιακές θέσεις.
Λαμβάνει υπόψη, επίσης, τις πρόσφατες εξελίξεις όσον αφορά τη ρύθμιση της διεθνούς συνδυασμένης μεταφοράς κατά τους Κανόνες του Ρότερνταμ του 2009, οι οποίοι δεν έχουν τεθεί ακόμη σε ισχύ.
Αναλύει, τέλος, τη ρύθμιση της διεθνούς συνδυασμένης μεταφοράς, που προβλέπεται στις Διεθνείς Συμβάσεις για την απλή σιδηροδρομική και αεροπορική μεταφορά, υπό το φως των νόμων 3646/2008 (Διεθνής Σύμβαση COTIF/CIM) και 3006/2002 (Διεθνής Σύμβαση του Μόντρεαλ) αντίστοιχα.
Πληροφορίες έκδοσης
Πίνακας περιεχομένων +-
Πρόλογος στη δεύτερη έκδοση
Πρόλογος
Συντομογραφίες
§ 1. Εισαγωγή
Ι. Η συνδυασμένη μεταφορά εμπορευμάτων: μια πρώτη προσέγγιση
ΙΙ. Η σημασία της συνδυασμένης μεταφοράς διεθνώς και ιδιαίτερα στη
χώρα μας
ΙΙΙ. Το αντικείμενο της μελέτης και η οριοθέτησή του
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ
Η ΣΥΝΔΥΑΣΜΕΝΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΓΕΝΙΚΑ
§ 2. Εννοιολογικός προσδιορισμός της συνδυασμένης μεταφοράς
Ι. Έννοια της συνδυασμένης μεταφοράς σε ευρωπαϊκό επίπεδο
1. Ελληνικό δίκαιο
2. Ολλανδικό δίκαιο
3. Γερμανικό δίκαιο
4. Ευρωπαϊκή Ένωση
ΙΙ.Έννοια της συνδυασμένης μεταφοράς σε διεθνές επίπεδο
1. Κανόνες του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου
2. Διεθνής Σύμβαση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών του 1980
ΙΙΙ. Εννοιολογικά χαρακτηριστικά της συνδυασμένης μεταφοράς
ΙV. Συμπεράσματα
§ 3. Νομοθετική ρύθμιση της συνδυασμένης μεταφοράς
Ι. Εθνικές μεταφορές
1. Θαλάσσια μεταφορά
2. Χερσαία μεταφορά
2.1. Οδική
2.2. Σιδηροδρομική
3. Εναέρια
ΙΙ. Διεθνείς μεταφορές
1. Θαλάσσια μεταφορά
1.1. Κανόνες Χάγης-Βίσμπυ
1.2. Κανόνες του Αμβούργου
2. Χερσαία μεταφορά
2.1. Οδική
2.2. Σιδηροδρομική
3. Εναέρια
ΙΙΙ. Συμπεράσματα
§ 4. Διάκριση της συνδυασμένης μεταφοράς από άλλες σύνθετες μετα-φορές
Ι. Διαδοχική μεταφορά
1. Έννοια
2. Νομοθετική ρύθμιση
2.1. Εθνικές μεταφορές
2.2. Διεθνείς μεταφορές
α. Θαλάσσια μεταφορά
β. Χερσαία μεταφορά
αα. Οδική
ββ. Σιδηροδρομική
γ. Εναέρια
ΙΙ. Μικτή μεταφορά
1. Έννοια
2. Νομοθετική ρύθμιση
2.1. Εθνικές μεταφορές
2.2. Διεθνείς μεταφορές
ΙΙΙ. Διάκριση της συνδυασμένης μεταφοράς από τη διαδοχική και τη μικτή
μεταφορά
ΙV. Συμπέρασμα
§ 5. Ένταξη της παραγγελίας μεταφοράς στη συνδυασμένη μεταφορά
Ι. Εισαγωγικές παρατηρήσεις
ΙΙ. Η σύμβαση παραγγελίας μεταφοράς γενικά
ΙΙΙ. Διάκριση του παραγγελιοδόχου μεταφοράς από το μεταφορέα συν-
δυασμένης μεταφοράς
1. Κριτήρια για τη διάκριση του παραγγελιοδόχου μεταφοράς από το
μεταφορέα συνδυασμένης μεταφοράς
1.1. Αντικείμενο της δραστηριότητας του παραγγελιοδόχου μεταφο-ράς
α. Συμβολή του παραγγελιοδόχου μεταφοράς στις εθνικές και τις
διεθνείς μεταφορές
β. Συμβολή του παραγγελιοδόχου μεταφοράς στην εθνική και ιδίως
τη διεθνή συνδυασμένη μεταφορά
1.2. Ευθύνη του παραγγελιοδόχου μεταφοράς κατά το ελληνικό δίκαιο
α. Γενικά
β. Ευθύνη του παραγγελιοδόχου μεταφοράς στη συνδυασμένη μετα-
φορά
2. Ευθύνη του παραγγελιοδόχου μεταφοράς διεθνώς και διάκρισή του από
το μεταφορέα
§ 6. Το θέμα της ορολογίας
Ι. Όροι που χρησιμοποιούνται στην ημεδαπή
ΙΙ. Όροι που χρησιμοποιούνται στην αλλοδαπή
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΣΤΗ ΣΥΝΔΥΑΣΜΕΝΗ ΜΕΤΑ-ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΠΡΟΣ ΕΠΙΛΥΣΗ ΤΟΥ
§ 7. Το ζήτημα της ευθύνης
Ι. Το πρόβλημα ως προς τη διαμόρφωση της ευθύνης γενικά
ΙΙ. Ο εντοπισμός της ζημίας ως καθοριστικός παράγοντας για τη διαμόρφωση της ευθύνης
§ 8. Συστήματα ευθύνης στη συνδυασμένη μεταφορά
Ι. Εισαγωγικές παρατηρήσεις
ΙΙ. Αμιγές network σύστημα ευθύνης
1. Πλεονεκτήματα του συστήματος
2. Μειονεκτήματα του συστήματος
ΙΙΙ. Τροποποιημένο network σύστημα ευθύνης. Πλεονεκτήματα και μειο-
νεκτήματα
IV. Σύστημα ενιαίας ευθύνης
1. Πλεονεκτήματα του συστήματος
2. Μειονεκτήματα του συστήματος
V. Συστήματα ευθύνης που θεσπίζονται σε εθνικές νομοθεσίες
1. Ελληνικό δίκαιο
2. Ολλανδικό δίκαιο
3. Γερμανικό δίκαιο
4. Δίκαιο Νέας Ζηλανδίας
5. Δίκαιο των κρατών-μελών του Συμφώνου των Άνδεων (Andean Pact)
6. Δίκαιο Αργεντινής
VI. Συστήματα ευθύνης που επικρατούν στα διάφορα κράτη
1. Ευρωπαϊκά κράτη
1.1. Γαλλία
1.2. Βέλγιο
1.3. Ηνωμένο Βασίλειο
2. Άλλα κράτη
2.1. Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
2.2. Ιαπωνία
2.3. Αυστραλία
VII. Συστήματα ευθύνης που θεσπίζονται στις Διεθνείς Συμβάσεις
1. Διεθνής Σύμβαση COTIF/CIM του 1999
2. Διεθνής Σύμβαση του Μόντρεαλ του 1999
3. Διεθνής Σύμβαση του ΟΗΕ του 1980 και Κανόνες του Διεθνούς
Εμπορικού Επιμελητηρίου του 1991
VIII. Συμπεράσματα
§ 9. Σχέδια Διεθνούς Σύμβασης για την ευθύνη στη συνδυασμένη μετα-φορά
Ι. Εισαγωγικές παρατηρήσεις
ΙΙ. Σχέδια της Διεθνούς Ναυτικής Επιτροπής (CMI)
1. Σχέδια Διεθνούς Σύμβασης περιόδου 1911-1965
2. Σχέδια Διεθνούς Σύμβασης περιόδου 1965-1969
2.1. Βασικές Αρχές των Σχεδίων
2.2. Σχέδιο Διεθνούς Σύμβασης της Γένοβας
2.3. Κανόνες του Τόκιο
ΙΙΙ. Προσχέδια και Σχέδια του Διεθνούς Ινστιτούτου για την ενοποί-ηση
του Ιδιωτικού Δικαίου (UNIDROIT)
ΙV. Συμβολή της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Επιτροπής των Ηνωμένων
Εθνών (ECE) σε συνεργασία με τον Οργανισμό IMCO
V. Κανόνες του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου (ICC Rules)
VI. Συμβολή της UNCTAD στη Διεθνή Σύμβαση του 1980
VII. Η Διεθνής Σύμβαση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών του
για τη συνδυασμένη μεταφορά
VIII. Νεότερες εξελίξεις
1. Γενικά
2. Η συνδυασμένη μεταφορά κατά τους Κανόνες του Ρότερνταμ
3. Οι πρώτες εκτιμήσεις για τη νέα ρύθμιση
VIV. Συμπεράσματα
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ
Η ΕΥΘΥΝΗ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΔΥΑΣΜΕΝΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΩΝ
§ 10. Ο σιδηρόδρομος ως μεταφορέας σε συνδυασμένη μεταφορά
Ι. Εισαγωγικές παρατηρήσεις
ΙΙ. Η σύμβαση συνδυασμένης μεταφοράς κατά τη νομοθεσία των σιδηρο-
δρόμων
1. Έννοια και στοιχεία της σύμβασης
1.1. Έννοια της σύμβασης
1.2. Στοιχεία της σύμβασης
1.3. Νομική φύση και νομικά χαρακτηριστικά της σύμβασης
α. Νομική φύση της σύμβασης
β. Νομικά χαρακτηριστικά της σύμβασης
2. Διαμόρφωση της σύμβασης
2.1. Τα συμβαλλόμενα μέρη
2.2. Η κατάρτιση της σύμβασης
2.3. Το έγγραφο στη συνδυασμένη μεταφορά (σιδηροδρομική-οδική)
ΙΙΙ. Ευθύνη του σιδηροδρόμου ως μεταφορέα σε συνδυασμένη μετα-φορά
1. Νομική φύση της ευθύνης
2. Εξωσυμβατική ευθύνη του σιδηροδρόμου
3. Διάρκεια και έκταση της ευθύνης
3.1. Διάρκεια της ευθύνης
α. Έναρξη της ευθύνης (παραλαβή των εμπορευμάτων)
β. Λήξη της ευθύνης (παράδοση των εμπορευμάτων)
3.2. Έκταση της ευθύνης
4. Αποκατάσταση της ζημίας
5. Απαλλαγή από την ευθύνη
5.1. Γενικοί απαλλακτικοί λόγοι
5.2. Ειδικοί απαλλακτικοί λόγοι
6. Συμβατικός αποκλεισμός ή περιορισμός της ευθύνης
7. Παύση της ευθύνης
7.1. Ανεπιφύλακτη παραλαβή
7.2. Παραγραφή των αξιώσεων
§ 11. Η ευθύνη στη θαλάσσια-οδική συνδυασμένη μεταφορά (ή αντί-στροφα)
Ι. Γενικός προβληματισμός
ΙΙ. Το έγγραφο στη θαλάσσια μεταφορά
1. Η θαλάσσια φορτωτική κατά το ισχύον δίκαιο
2. Έκδοση και περιεχόμενο της φορτωτικής
2.1. Έκδοση της φορτωτικής
2.2. Περιεχόμενο της φορτωτικής
ΙΙΙ. Το έγγραφο στην οδική μεταφορά
1. Το έγγραφο κατά τον ΕΚ
2. Η χερσαία φορτωτική
IV. Η διαφορτωτική στη συνδυασμένη μεταφορά και η δική μας πρό-ταση
V. Η ευθύνη στη θαλάσσια-οδική συνδυασμένη μεταφορά
1. Εισαγωγή στο πρόβλημα
2. Θαλάσσια μεταφορά
2.1. Η ευθύνη του θαλάσσιου μεταφορέα
2.2. Νομική φύση της ευθύνης
2.3. Διάρκεια και έκταση της ευθύνης
α. Διάρκεια της ευθύνης
β. Έκταση της ευθύνης
2.4. Αποκατάσταση της ζημίας
2.5. Περιορισμός της ευθύνης
α. Γενικές παρατηρήσεις
β. Σύμβαση ναύλωσης
γ. Σύμβαση θαλάσσιας μεταφοράς
2.6. Απαλλαγή από την ευθύνη
α. Νομοθετικά ανεύθυνα
β. Συμβατική απαλλαγή από την ευθύνη
2.7. Παύση της ευθύνης
α. Ανεπιφύλακτη παραλαβή των πραγμάτων
β. Απόσβεση του δικαιώματος προς αποζημίωση και παραγραφή
των αξιώσεων
αα. Σύμβαση ναύλωσης
ββ. Σύμβαση μεταφοράς
3. Οδική μεταφορά
3.1. Νομική φύση της ευθύνης
3.2. Διάρκεια και έκταση της ευθύνης
α. Διάρκεια της ευθύνης
β. Έκταση της ευθύνης
3.3. Αποκατάσταση της ζημίας
3.4. Απαλλαγή από την ευθύνη
3.5. Περιορισμός της ευθύνης
3.6. Παύση της ευθύνης
α. Ανεπιφύλακτη παραλαβή των πραγμάτων
β. Παραγραφή των αξιώσεων
VI. Συγκριτικές παρατηρήσεις ως προς την ευθύνη του θαλάσσιου και
οδικού μεταφορέα. Συμπεράσματα
VII. Η θέση της νομολογίας και η προτεινόμενη λύση
1. Σχολιασμός της νομολογιακής θέσης
2. Η προτεινόμενη λύση
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ
ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΕΥΘΥΝΗΣ ΣΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΣΥΝΔΥΑΣΜΕΝΗ
ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΩΝ
§ 12. Προδιάθεση
§ 13. Ερμηνευτικά ζητήματα από την εφαρμογή της Σύμβασης διεθνούς
οδικής μεταφοράς πραγμάτων
Ι. Νομική φύση της ευθύνης του διεθνούς οδικού μεταφορέα
1. Το είδος της ευθύνης στην ημεδαπή
2. Το είδος της ευθύνης στην αλλοδαπή
ΙΙ. Η ερμηνεία του όρου «ηθελημένη κακή διαχείριση» ή «ισοδύναμο
πταίσμα» του μεταφορέα
1. Θέση του προβλήματος
2. Η ερμηνεία του όρου στην ημεδαπή
3. Η ερμηνεία του όρου στην αλλοδαπή
4. Η ιδιαίτερη σημασία της ερμηνείας του παραπάνω όρου
5. Συμπεράσματα
§ 14. Περιορισμός της ευθύνης στη διεθνή θαλάσσια μεταφορά
Ι. Εισαγωγή στο πρόβλημα
ΙΙ. Ανομοιομορφία ως προς τα όρια ευθύνης
1. Όριο ευθύνης κατά τους Κανόνες Χάγης
2. Όριο ευθύνης κατά το Πρωτόκολλο των Βρυξελλών του 1968 (Κανό-
νες του Βίσμπυ)
3. Όριο ευθύνης κατά το Πρωτόκολλο των Βρυξελλών του 1979
ΙΙΙ. Ανομοιομορφία ως προς τον τρόπο υπολογισμού της αποζημίωσης
§ 15. Το ζήτημα της παραγραφής των αξιώσεων
§ 16. Η ευθύνη κατά το έγγραφο που εκδίδεται στη διεθνή συνδυασμένη μεταφορά
Ι. Εισαγωγικές παρατηρήσεις
ΙΙ. Η ευθύνη κατά τους Κανόνες UNCTAD/ICC 1991
ΙΙΙ. Η ευθύνη κατά τη φορτωτική MULTIDOC 1995
IV. Η ευθύνη κατά τη φορτωτική FBL 1992
V. Συμπεράσματα
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Ι. Αξιολόγηση του ισχύοντος νομικού πλαισίου για την ευθύνη
ΙΙ. Σύγχρονες απόψεις
ΙΙΙ. Κριτική των απόψεων και ιδία τοποθέτηση
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Ι. Ελληνική
ΙΙ. Αλλοδαπή.
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΥΛΗΣ
1. Ελληνόγλωσσο
2. Ξενόγλωσσο
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
Κανόνες του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου του 1991 (UNCTAD/ ICC Rules)