Δ. Ζουδιανός, Εισαγωγή στα νομικά, τόμ. 1, 2η έκδ., 2015
Ο σύγχρονος πολίτης κατακλύζεται καθημερινά από δικαστικά ρεπορτάζ στα ΜΜΕ με ευρέως φάσματος «νομικής φύσεως» ειδήσεις. Τα νομικά θέματα γεννούν στον μη ειδικό απορίες και προβλήματα κατανόησής τους.
Εγχείρημα κάλυψης αυτού του κενού πληροφόρησης αποτελεί το παρόν ευσύνοπτο βοήθημα. Απευθύνεται και στο μέσο φιλομαθή αναγνώστη και σε φοιτητές-σπουδαστές Σχολών, στις οποίες διδάσκεται το μάθημα της «Εισαγωγής στο δίκαιο (ή και στο ιδιωτικό δίκαιο ή στο αστικό δίκαιο)».
Σχετικά, από το ευρύτατο γνωστικό αντικείμενο κλάδων της νομικής επιστήμης, επιλέχτηκαν και καταβλήθηκε προσπάθεια να μεταδοθούν με νοηματική αλληλουχία, απλά και με παραδείγματα, βασικές γνώσεις στοιχειωδών εννοιών της.
Αυτές προκρίθηκαν ως χρήσιμες στον αναγνώστη τόσο θεωρητικά, για μία εξοικείωση με τον κόσμο του δικαίου, όσο και πρακτικά, όταν ζητήσει με δικηγόρο-συνήγορο, μέσω της (νομικής) δικαστικής οδού, «να βρει το δίκιο του».
Πληροφορίες έκδοσης
Πίνακας περιεχομένων +-
ΚΥΡΙΩΣ ΚΕΙΜΕΝΟ.
ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΥΛΗΣ -289
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
ΓΕΝΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ
ΠΡΟΕΙΣΑΓΩΓΗ
1. Η ΝΟΜΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ.
1.1. Γενικά θεωρητικά.
1.2. Η νομική διδασκαλία και η παιδεία.
2. ΑΝΘΡΩΠΟΣ - ΚΟΙΝΩΝΙΑ - ΔΙΚΑΙΟ.
2.1. Ο άνθρωπος και η κοινωνική συμβίωση.
2.2. Η κοινωνική συμβίωση και το δίκαιο.
3. ΟΙ ΒΑΣΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΖΩΗΣ.
3.1. Γενικά θεωρητικά.
3.2. Οι πρακτικές κατευθύνσεις της νομικής ζωής.
4. ΟΙ ΝΟΜΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ.
4.1. Μορφές.
4.2. Εναλλακτικοί τρόποι επίλυσης διαφορών.
4.2.1. Η εξώδικη επίλυση.
4.2.2. Η δικαστική μεσολάβηση.
4.2.3. Ο νέος θεσμός της διαμεσολάβησης.
4.2.4. Ο θεσμός της διαιτησίας.
4.3. Οι αξιόποινες πράξεις.
5. Η ΑΠΟΝΟΜΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ.
5.1. Γενικά θεωρητικά.
5.2. H ανεξαρτησία της δικαστικής λειτουργίας.
5.3. Η απονομή δικαίου ως εκδήλωση πολιτισμού.
5.4. Η απονομή δικαίου ως εκπλήρωση κοινωνικής αποστολής
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
6. ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΕΝΝΟΙΕΣ.
6.1. Τα χαρακτηριστικά του Δικαίου.
6.2. Δίκαιο και Ηθική.
6.3. Δίκαιο και Εθιμοτυπία.
6.4. Δίκαιο και Συναλλακτικά Ήθη.
6.5. Δίκαιο και Χρηστά Ήθη.
7. ΔΙΚΑΙΟ - ΕΝΝΟΜΗ ΤΑΞΗ - ΚΡΑΤΟΣ
7.1. Δίκαιο και Κράτος.
7.2. Η κρατική εξουσία.
7.2.1. Γενικά θεωρητικά.
7.2.2. Η διάκριση των εξουσιών.
7.3. Η θέσπιση δικαίου.
7.3.1. Γενική έννοια.
7.3.2. Στην Ελλάδα.
7.4. Δίκαιο και θετικό δίκαιο.
7.5. Θετικό δίκαιο και έννομη τάξη.
7.6. Θετικό δίκαιο και δημόσια τάξη.
7.7. Θετικό δίκαιο και πραγματικότητα.
7.8. Θετικό δίκαιο και έννοια δικαιοσύνης.
7.9. Θετικό δίκαιο και φυσικό δίκαιο.
8. OI ΚΑΝΟΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟΥ.
8.1. Γενικά θεωρητικά.
8.2. Η γλώσσα των κανόνων δικαίου
8.3. Πρωτεύοντες και δευτερεύοντες.
8.4. Εξωτερική μορφή.
8.5. Εσωτερική δομή.
8.6. Διακρίσεις.
8.6.1. Αναγκαστικού και ενδοτικού δικαίου.
8.6.2. Αυστηρού και επιεικούς δικαίου.
8.6.3. Mε κυρώσεις και χωρίς κυρώσεις.
8.6.4. Γενικοί και ειδικοί.
8.6.5. Ουσιαστικού και δικονομικού δικαίου.
8.7. Οι αντινομίες των κανόνων δικαίου.
8.7.1. Γενική έννοια.
8.7.2. Ειδικότερα.
8.8. Τα κενά των κανόνων δικαίου.
8.9. Η ιεραρχική σχέση των κανόνων δικαίου.
8.10. Θεσμός - Tεκμήριο - Πλάσμα δικαίου.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ
ΠΗΓΕΣ, ΚΛΑΔΟΙ, ΣΧΕΣΕΙΣ ΔΙΚΑΙΟΥ
9. ΟΙ ΠΗΓΕΣ ΤΟΥ ΙΣΧΥΟΝΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ.
9.1. Γενικά θεωρητικά.
9.2. Το Σύνταγμα.
9.3. Ο Νόμος.
9.3.1. Γενική έννοια.
9.3.2. Ουσιαστικός και τυπικός νόμος.
9.3.3. Τυπική και ουσιαστική ισχύς του νόμου.
9.3.4. Αναδρομική δύναμη του νόμου.
9.3.5. Τροποποίηση ή κατάργηση του νόμου.
9.4. Η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (π.ν.π.).
9.5. Το (Προεδρικό) Διάταγμα (π.δ.).
9.6. Το έθιμο.
9.7. Οι γενικά παραδεκτοί Κανόνες Διεθνούς Δικαίου.
9.8. Το Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε).
10. Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ (ΚΛΑΔΟΙ) ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ.
10. 1. Γενικά.
10.2. Δημόσιο δίκαιο και ιδιωτικό δίκαιο.
10.3. Εσωτερικό δίκαιο και διεθνές Δίκαιο.
10.4. Οι κλάδοι του δημοσίου δικαίου.
10.5. Οι κλάδοι του ιδιωτικού δικαίου.
10.6. Νεότεροι κλάδοι.
10.7. Θεμελιώδεις αρχές αστικού δικαίου και δικονομικού Δικαίου
11. ΟΙ ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΕΝΝΟΜΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ.
11.1. Η έννοια των εννόμων σχέσεων.
11.2. Τα υποκείμενα των εννόμων σχέσεων γενικά.
11.2.1. Ικανότητα δικαίου - Ικανότητα προς δικαιοπραξία
11.2.2. Τα φυσικά πρόσωπα.
11.2.3. Τα νομικά πρόσωπα.
11.3. Νομική κατάσταση - Νομικό γεγονός.
ΜΕΡΟΣ ΔEYΤΕΡΟ
ΝΟΜΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ
ΔΙΚΑΙΩΜΑ - ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ
12. ΔIΚΑΙΩΜΑ - ΑΞΙΩΣΗ - ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
12.1. Η έννοια δικαιώματος- υποχρέωσης.
12.2. Διακρίσεις δικαιωμάτων.
12.2.1. Έννοια αξίωσης.
12.2.2. Είδη αξιώσεων.
12.3. Κτήση, αλλοίωση και απώλεια δικαιωμάτων.
12.4. Η άσκηση δικαιωμάτων γενικά.
12.5. Η συρροή και η σύγκρουση δικαιωμάτων
12.6. Η κατάχρηση δικαιώματος.
12.7. Η προστασία δικαιωμάτων.
12.7.1. Έννοια - διακρίσεις.
12.7.2. Η δικαστική (ένδικη) προστασία.
12.7.2.1. Η αγωγή.
12.7.2.2. Διακρίσεις των αγωγών.
12.7.2.3. Η ένσταση.
12.7.2.4. Τα ασφαλιστικά μέτρα.
12.7.3. Η εξώδικη (αυτοδύναμη) προστασία.
12.7.3.1. Η αυτοδικία.
12.7.3.2. Η άμυνα (αυθυπεράσπιση).
12.7.3.3. Η κατάσταση ανάγκης.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ΔΙΚΑΙΟΥ
13. Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΑ ΔΙΚΑΙΟΥ.
13.1. Γενικά θεωρητικά.
13.2. Διακρίσεις (Μέθοδοι) ερμηνείας.
13.2.1. Η γραμματική - λεκτική ερμηνεία.
13.2.2. Η ιστορική και η συστηματική ερμηνεία.
13.2.3. Η αυθεντική και η επιστημονική ερμηνεία.
13.2.4. Η τελολογική και η αξιολογική ερμηνεία.
13.2.5. Η λογική ερμηνεία. Ερμηνευτικά επιχειρήματα.
13.2.6. Η διορθωτική (συσταλτική- διασταλτική) και η καταργητική ερμηνεία
13.2.7. Η αναλογική ερμηνεία. Αναλογία δικαίου και αναλογία νόμου
13.2.8. Η συγκριτική ερμηνεία
14. Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΑ ΔΙΚΑΙΟΥ.
14.1. Γενικά θεωρητικά.
14.2. Ο δικανικός συλλογισμός. Η υπαγωγή.
14.3. Το δικαίωμα προς παροχή δικαστικής προστασίας
14.4. Το έννομο συμφέρον ως προϋπόθεση.
14.5. Οι δικαστικές αποφάσεις.
14.5.1. Γενική έννοια.
14.5.2. Διακρίσεις (είδη).
14.6. Η νομική έννοια (αρχή) της επιείκειας.
14.7. Η αρχή της εξατομικεύσεως της ποινικής μεταχειρίσεως.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΚΤΟ
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑΚΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ, ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗΕΚΤΕΛΕΣΗ
15. ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ, ΟΙ ΔΙΚΕΣ, ΤΑ ΕΝΔΙΚΑ ΜΕΣΑ.
15.1. Έννοια.
15.2. Διακρίσεις (είδη).
15.3. Τα πολιτικά (αστικά) δικαστήρια.
15.3.1. Δικαιοδοσία και αρμοδιότητα.
15.3.2. Η πολιτική (αστική) δίκη.
15.4. Τα ποινικά δικαστήρια.
15.4.1. Έγκληση, μήνυση, μηνυτήρια αναφορά.
15.4.2. Η άσκηση της ποινικής δίωξης.
15.4.3. Η ποινική δίκη.
15.4.4. Ο θεσμός των ενόρκων.
15.5. Τα διοικητικά δικαστήρια.
15.5.1. Η διοικητική δίκη
15.5.2. Τα ένδικα μέσα της διοικητικής δίκης
15.6. Τα ένδικα μέσα της πολιτικής και της ποινικής δίκης
15.6.1. Γενικά.
15.6.2. Διακρίσεις (είδη).
15.7. Η νομολογία των δικαστηρίων.
16. Η ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ.
16.1. Γενικά θεωρητικά.
16.2. Διακρίσεις (είδη).
16.2.1. Η αναγκαστική εκτέλεση κατά τον ΚΠολΔ.
16.2.1.1. Γενικά πρακτικά.
16.2.1.2. Οι μερικότερες διαδικαστικές πράξεις αυτής
16.2.2. Η ποινική εκτέλεση κατά τον ΚΠΔ.
16.2.3. Η διοικητική εκτέλεση κατά τον ΚΔΔ και τον ΚΕΔΕ
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ
ΟΙ ΝΟΜΙΚΟΙ. Η ΠΟΛΥΝΟΜΙΑ. ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΒΔΟΜΟ
ΤΑ ΝΟΜΙΚΑ ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΤΙΒΟ
17. ΤΑ ΝΟΜΙΚΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ - ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ.
17.1. Γενικά.
17.2. Ο δικηγόρος.
17.3. Ο συμβολαιογράφος.
17.4. Ο δικαστικός λειτουργός.
17.4.1. Ο δικαστής.
17.4.2. Ο εισαγγελέας.
17.5. Ο καθηγητής νομικών (κλάδων δικαίου).
17.6. Ο δικαστικός επιμελητής.
17.7. Σχετικά επαγγέλματα με τα νομικά.
17.7.1. O υποθηκοφύλακας.
17.7.2. Το στέλεχος κτηματολογικού γραφείου.
17.7.3. Οι πτυχιούχοι νομικής υπάλληλοι.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΓΔΟΟ
ΑΝΤΙ ΕΠΙΜΕΤΡΟΥ
18. Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΚΑΙ Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ.
18.1. Η πολυνομία στη Χώρα μας.
18.2. Η άγνοια νόμου δεν συγχωρείται στον πολίτη.
19. TO ΔIKAIO ΠΟΥ ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ.
19.1. Γενικά για τη σχέση κράτους και πολιτικής.
19.2. Η διασύνδεση δικαίου και πολιτικής.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΠΙΛΟΓΟ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ.
ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΥΛΗΣ