Δ. Μέλισσας, Το Τοπικό Χωρικό Σχέδιο και το Ειδικό Χωρικό Σχέδιο, 2019
Σχεδιασμός χωρίς αρχές δεν νοείται. Για αυτό ο νομικός και ο μηχανικός κατά την εκπόνηση και εφαρμογή κάθε σχεδιασμού δεν μπορεί να μην λάβει υπόψιν του τις αρχές εναρμόνισης, της διαδημοτικής συνεργασίας, αυτονομίας του οικισμού και των επικαίρων στοιχείων.
Το ΓΠΣ έγινε ΤΧΣ και η αλλαγή αυτή επέφερε νέο περιεχόμενο των μελετών, νέους στόχους, νέο τρόπο εκκίνησης και έγκρισης του πρώτου σταδίου του πολεοδομικού σχεδιασμού.
Με το ΕΧΣ ο σχεδιασμός αποκτά αναπτυξιακό, αποκαταστατικό και περιβαλλοντικό χαρακτήρα σε όλους τους σύγχρονους λειτουργικούς υποδοχείς όπως ΕΣΧΑΔΑ (Αστέρας Βουλιαγμένης και Παλιούρι Χαλκιδικής), ΕΣΧΑΣΕ (Ίτανος Γαία στον Κάβο της Σητείας Κρήτης), Π.Ο.Τ.Α (Κόστα Ναβαρίνο), ΒΙ.ΠΑ., ΒΙΟΠΑ, ΠΟΑΠΔ.
Πληροφορίες έκδοσης
Πίνακας περιεχομένων +-
ΠΡΟΛΟΓΟΣ.
ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ.
I. ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
Αρχές του πρώτου σταδίου του πολεοδομικού σχεδιασμού
Α. Η αρχή της εναρμόνισης
1. Εισαγωγή
2. Πλέγμα νομοθετικών ρυθμίσεων που προβλέπουν την εναρμόνιση
3. Σταθερή νομολογιακή επιταγή για εναρμόνιση.
4. Η δεσμευτικότητα των προβλέψεων των χωροταξικών ρυθμίσεων
α. Το νομοθετικό περίγραμμα.
β. Η φύση των χωροταξικών σχεδίων συναρτάται με τις μεθόδους εναρμόνισης
5. Η πυκνότητα της χωροταξικής ρύθμισης καθοριστικό κριτήριο για την εναρμόνιση και το διαχωρισμό σε στόχο και σε κατεύθυνση.
6. Η πρόβλεψη στον υπερκείμενο σχεδιασμό συνιστά το αποτέλεσμα μιας εξισορροπητικής διαδικασίας στο χωροταξικό σχεδιασμό.
7. Ερμηνεία μιας κατεύθυνσης, ενός στόχου.
8. Μέθοδοι ερμηνείας.
Β. Η αρχή της διαδημοτικής συνεργασίας.
1. Η θέση του προβλήματος.
2. Διαδημοτική συνεργασία και αρχή της εναρμόνισης.
3. Η πρόληψη της πολεοδομικής βλάβης του όμορου Δήμου εφαλτήριο για τη διαδημοτική συνεργασία.
Γ. Η αρχή της λειτουργικής αυτονομίας του οικισμού.
1. Η θέση του προβλήματος.
2. H λειτουργική αυτονομία είναι σύμφυτη με ιστορικότητα της πόλης
3. Πολεοδομική ιστορικότητα και φέρουσα ικανότητα ενός οικισμού
4. Η αυτονομία οικισμού και η μεταφορά συντελεστή δόμησης.
5. Αυτονομία του οικισμού για την εξυπηρέτηση της λειτουργικότητάς του
6. Αυτονομία του οικισμού και αρχή της ισότητας.
7. Ορθολογικότητα του σχεδιασμού και αυτονομία του οικισμού.
8. Ορθολογικότητα του σχεδιασμού και ιδιωτικά συμφέροντα.
9. Η επιστημονική - τεχνική μελέτη θεμελιώνει τη βιωσιμότητα των πολεοδομικών αλλαγών
Δ. Η αρχή των επίκαιρων στοιχείων και δεδομένων
II. ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
Το Τ.Χ.Σ.
Α. Η φύση του Τ.Χ.Σ.
1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις.
2. Τα δύο επίπεδα σχεδιασμού.
3. Ο επιτελικός χαρακτήρας του Τοπικού Χωρικού Σχεδίου.
4. Ο αναπτυξιακός - προγραμματικός χαρακτήρας.
5. Ο κατευθυντήριος χαρακτήρας.
6. Ο αδρομερής χαρακτήρας.
Β. Η εκπόνηση του Τ.Χ.Σ.
1. Η πρωτοβουλία εκκίνησης εκπόνησης του Τ.Χ.Σ.
2. Η συμμετοχή των φορέων στην εκπόνηση του Τ.Χ.Σ. με κάθε πρόσφορο τρόπο
3. Το περιεχόμενο των μελετών του Τ.Χ.Σ.
4. Η έγκριση του Τ.Χ.Σ.
5. Συνέπειες της έγκρισης και η κατηγοριοποίηση των περιοχών.
6. Η υποχρεωτική συνδημοσίευση των διαγραμμάτων και η ενδεχόμενη ασυμβατότητα διαγράμματος και κειμένου.
7. Τα εκκρεμή Γ.Π.Σ. και Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π.
8. Η σημειακή τροποποίηση του Γ.Π.Σ. ή Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π. με το ν. 2508/1997 επιτρέπεται μέχρι το 2023
9. Η τακτική διαδικασία τροποποίησης Τ.Χ.Σ. κάθε πέντε χρόνια.
10. Η εξαιρετική διαδικασία της παράκαμψης της πενταετούς ισχύος ενός Τ.Χ.Σ.
11. Οι κύριοι στόχοι του Τ.Χ.Σ.
α. Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος.
β. Η διατήρηση και ανάδειξη της πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς
12. Η ενσωμάτωση των Ζ.Ο.Ε. στο Τ.Χ.Σ.
α. Το νομοθετικό καθεστώς που διέπει τις Ζ.Ο.Ε.
β. Ο χαρακτήρας των Ζ.Ο.Ε.
γ. Οι κατηγορίες των Ζ.Ο.Ε.: περιαστική, προστασίας, μικτή ή υβριδική
δ. Το Τ.Χ.Σ. περιλαμβάνει τη Ζ.Ο.Ε.
Γ. Αναστολή οικοδομικών αδειών ή εργασιών και απαγόρευση κατατμήσεων κατά την εκπόνηση του Τ.Χ.Σ.
Δ. Η νομική φύση των πολεοδομικών σχεδίων.
1. Η νομική φύση των σχεδίων πόλης και του Γ.Π.Σ.
2. Παρεμπίπτων έλεγχος σχεδίου.
3. Παρεμπίπτων έλεγχος του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου.
4. Η νομική φύση του Τ.Χ.Σ.
5. Η Σ.Μ.Π.Ε. που συνοδεύει το πρώτο επίπεδο είναι κανονιστική ή ατομική;
III. ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ
Ε.Χ.Σ.
Α. Προκαταρκτικές επισημάνσεις.
Β. Ο αναπτυξιακός, περιβαλλοντικός και αποκαταστατικός στόχος του ειδικού σχεδιασμού
Γ. Από την αποκατάσταση των προσφύγων του 1922 στα μνημόνια: Τα χωρικά προβλήματα με παρεμφερή αντιμετώπιση.
Δ. Οι ειδικοί σχεδιασμοί ως εξαιρετική διαδικασία αποκτούν ισοτιμία στον πολεοδομικό σχεδιασμό
Ε. Η εκπόνηση του Ε.Χ.Σ.
ΣΤ. Η Μελέτη του Ε.Χ.Σ.
Ζ. Η προέγκριση.
Η. Η διαδικασία της προέγκρισης.
Θ. Οι λειτουργικοί χωρικοί υποδοχείς.
1. ΕΣΧΑΔΑ
α. Προκαταρκτικές διαπιστώσεις.
β. Πρώτο στάδιο ωρίμανσης.
γ. Η εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος και η επενδυτική ωριμότητα του ακινήτου
δ. Δεύτερο στάδιο ωρίμανσης.
2. ΕΣΧΑΣΕ.
3. Π.Ο.Τ.Α.
α. Διαδικασία.
β. Οι οργανωμένοι υποδοχείς παραγωγικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων
4. Πάρκα 1ης γενιάς της ΕΤΒΑ.
5. Πάρκα 2ης γενιάς (Βιοτεχνικά Πάρκα)
6. Πάρκα 3ης γενιάς (Επιχειρηματικά Πάρκα)
α. Η διαδικασία οργάνωσης των Επιχειρηματικών Πάρκων.
7. Άτυπες βιομηχανικές συγκεντρώσεις.
8. Περιοχές Οργανωμένης Ανάπτυξης Παραγωγικών Δραστηριοτήτων
9. Τοπικό Ρυμοτομικό Σχέδιο.
Ι. Η νομική φύση των Ε.Χ.Σ.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.
ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.
ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ