Χ. Ακριβοπούλου, Το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή, 2012

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή:

Από τη γένεση στη σύγχρονη εξέλιξή του

Ι. Το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή και η αναγνώρισή του στο Σύνταγμα του 1975

ΙΙ. Οι απαρχές του δικαιώματος στην ελληνική έννομη τάξη

ΙΙΙ. Τα θεμέλια μιας σύγχρονης ερμηνευτικής θεωρίας για το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή

1. Η συνθετική αντίθεση μεταξύ δημόσιας και ιδιωτικής σφαίρας

2. Μια πλουραλιστική ανάλυση της ιδιωτικότητας υπό το πρίσμα της οικειότητας

3. Από τη φιλελεύθερη και την κοινοτιστική σε μια πολιτική θεώρηση της ιδιωτικότητας

4. Μια θεωρία για τη διάπλαση του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή και για τα συνταγματικά δικαιώματα εν γένει

ΙV. Από τη θεωρία στην πράξη: η ερμηνεία του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή από το Σύνταγμα του ’75 μέχρι σήμερα

V. Περιεχόμενα και διάταξη του βιβλίου

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΖΩΗ:

ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ

Η ιδιόλεκτος του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή

I. Η χρήση των όρων της ιδιωτικότητας και η σημασία τους για τον εννοιολογικό και κανονιστικό προσδιορισμό της

1. Οι όροι και η σημασία τους στην ανάλυση του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή

2. Η διαμόρφωση του όρου ιδιωτικότητα και οι αποστάσεις του από την ιδιωτική ζωή και τον ιδιωτικό βίο

3. Από την ιδιωτικότητα ως χώρο ή σφαίρα στην οικειότητα του σύγχρονου υποκειμένου

II. Η αρνητική θεώρηση της ιδιωτικότητας: αντί-δικαίωμα, απομό-νωση ή στέρηση

1. Η στερητική κατανόηση της ιδιωτικότητας: το έργο της Hannah Arendt

2. Η κανονιστικά αδιάφορη ιδιωτικότητα: μοναχικότητα και απομόνωση

3. H ιδιωτικότητα μεταξύ κανονιστικής απαξίας και λειτουργο-ποίησης

4. H ιδιωτικότητα ως αντι-δικαίωμα: η διαπλαστική ιδιωτικότητα και ο σύγχρονος ατομιστικός ναρκισσισμός

III. Η διάπλαση του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή στο πλαίσιο μιας εξελισσόμενης διάκρισης δημόσιου-ιδιωτικού

1. Η ιδιωτική ζωή, ένα εν εξελίξει δικαίωμα στο πλαίσιο μιας σχετικής διάκρισης δημόσιου-ιδιωτικού

2. Το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή ως πολιτικό ή φυσικό, προ-πολιτικό δικαίωμα (;)

3. H διάκριση/σύνθεση μεταξύ έννοιας και δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή: τί είναι και τί προστατεύεται ως ιδιωτικότητα

IV. Η θεμελίωση του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή στην αυτονομία του προσώπου

1. Από την έννοια και τους σκοπούς, στην αξία του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή

2. Η ιδιωτικότητα ως σύνθεση των δυο όψεων της ελευθερίας: αρνητική και θετική ιδιωτικότητα

3. Η νομολογιακή τεχνική προστασίας του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή: από την έννοια στους σκοπούς της ιδιωτικότητας

V. Μια θετική, διυποκειμενική προσέγγιση του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή: από την απομόνωση στην οικειότητα

1. Right to be let alone: το δικαίωμα του υποκειμένου στην ησυχία και όχι στην απομόνωση

2. H αναγκαιότητα υιοθέτησης μιας διυποκειμενικής προσέγγισης του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή

3. Η σχέση υποκειμένου-κοινωνίας ως προϋπόθεση διαμόρφωσης της ιδιωτικότητάς

4. Συμπερασματικά: Η διυποκειμενικότητα ως βάση μιας θετικής ιδιωτικότητας με άξονα την οικειότητα και την επικοινωνία του υποκειμένου

KΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ

Η ιδιωτικότητα στο πλαίσιο της συνθετικής αντίθεσης

δημόσιου-ιδιωτικού

I. Είσοδος. Από την αρνητική σε μια θετική ανάλυση της ιδιωτικότητας

1. Η σχετική διάκριση δημόσιου-ιδιωτικού ως όχημα μιας θετικής ανάλυσης της ιδιωτικότητας, ως οικειότητας

2. H απόλυτη διάκριση δημόσιου-ιδιωτικού ως αφηρημένη και τεχνητή γενίκευση

3. Η εγγενής αμφισημία της απόλυτης διάκρισης δημόσιου-ιδιω-τικού ως αμφισημία της ιδιωτικότητας

II. Η συνθετική αντίθεση δημόσιου-ιδιωτικού ως προϋπόθεση προσέγγισης της ιδιωτικότητας

1. Η αναγκαιότητα ανάλυσης της ιδιωτικότητας στο πλαίσιο μιας συνθετικής-αντίθεσης δημόσιου-ιδιωτικού

2. H αναγκαιότητα της συνθετικής αντίθεσης δημόσιου-ιδιωτικού για τον ειδικό εννοιολογικό και κανονιστικό προσδιορισμό της ιδιωτικότητας

III. Η θετική μεταμόρφωση του οίκου: από χώρος στέρησης, άσυλο της ιδιωτικότητας και βιότοπος της οικειότητας του υποκειμένου

1. Η εξέλιξη του οίκου: άσυλο, βιότοπος και πεδίο διαμόρφωσης της οικειότητας του υποκειμένου

2. Ο χώρος ως φυσική παράμετρος του οίκου και ως πεδίου της προσωπικής ανάπτυξης του υποκειμένου

IV. Ο θετικός μετασχηματισμός της οικογένειας στο πλαίσιο της οικειότητας

1. Η οικογένεια μεταξύ δημόσιας και ιδιωτικής σφαίρας

2. Η οικογένεια ως πλαίσιο αυθεντικότητας, διαφορετικότητας και προσωπικής ανάπτυξης του υποκειμένου

V. Το ανθρώπινο σώμα ως ιδιωτική επικράτεια της οικειότητας του υποκειμένου

1. Ο μετασχηματισμός του σώματος: από φυσική επικράτεια του ατόμου σε πυρήνα της ιδιωτικότητας του προσώπου

2. Το ανθρώπινο σώμα ως πυρήνας και διαμεσολαβητής μιας θετικής ιδιωτικότητας-οικειότητας του υποκειμένου

VI. Η οικειότητα ως κοινός παρονομαστής μιας νέας, θετικής κατανόησης της ιδιωτικότητας

1. Οικειότητα: η αξιακή, διυποκειμενική, επικοινωνιακή θεώρηση της ιδιωτικότητας

2. Η οικειότητα ως διαφορετικότητα, τα όρια της και η σκοτεινή της πλευρά

VII. Μια υπόθεση οικειότητας: η von Hannover κατά Γερμανίας μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού

1. Η διάκριση δημόσιου-ιδιωτικού ως πρόκριμμα του δικαστικού συλλογισμού περί ιδιωτικότητας

2. Ο χώρος ως εργαλείο της νομολογίας στις υποθέσεις της ιδιωτικότητας των δημοσίων προσώπων

3. H απομυθοποίηση του χώρου και η ειδική προσέγγιση της διάκρισης δημόσιου-ιδιωτικού: η «εύλογη προσδοκία ιδιωτικότητας»

VIII. Η έκπτωση του χώρου ως αναπαράστασης της ιδιωτικότητας στο πλαίσιο μιας απόλυτης διάκρισης δημόσιου-ιδιωτικού

1. Η θετική ιδιωτικότητα πέρα από το δόγμα του «χώρου»

2. Η ιδιωτικότητα ως μια σφαίρα αυθύπαρκτη και μη χωρική, ως ηθική αυτονομία του προσώπου

IX. Έξοδος. Η οικειότητα στην κόψη της διάκρισης δημόσιου-ιδιωτικού και η σημασία μιας θετικής θεώρησης της ιδιωτικότητας

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ

Μια θεωρία για ένα ‘εν εξελίξει’ δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή

Ι. Η παραδοσιακή προσέγγιση της ιδιωτικότητας ως διακριτού και οριοθετημένου νοήματος

1. Η ιδιωτικότητα μέσα από την προσέγγιση per genus et diffe-rentiam

2. H κανονιστική σημασία των εννοιολογικών προσεγγίσεων της ιδιωτικότητας και η διάπλασή της ως δικαιώματος

ΙΙ. Τέσσερις οριοθετικές θεωρητικές προσεγγίσεις για την ιδιωτικότητα και το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή

1. Το απαραβίαστο της ιδιωτικότητας [the right to be let alone]

2. To προσωπικό άσυλο [limited access to the self]

3. H απόκρυψη, η μυστικότητα και το απόρρητο

4. Ο έλεγχος των βιοπληροφοριών

ΙΙΙ. Δυο ουσιαστικές προσεγγίσεις της ιδιωτικότητας: προσωπική σφαίρα και οικειότητα

1. Η ιδιωτικότητα στην προσωπική σφαίρα: αυτονομία, ελευθερία, αξιοπρέπεια και ταυτότητα

2. Η ιδιωτικότητα ως οικειότητα

IV. Από μια υπολειμματική σε μια πλουραλιστική θεώρηση της ιδιωτικότητας

1. Η ιδιωτικότητα ως αυτοτελές δικαίωμα και ως πτυχή μιας σύνθεσης δικαιωμάτων

2. Μια πλουραλιστική θεώρηση: Η ιδιωτικότητα ως μια δεξαμενή συγγενικών νοημάτων-πρακτικών

V. Οι σκοποί της αυτονομίας του υποκειμένου και η σημασία τους για το δικαίωμα της ιδιωτικής ζωής

1. Γιατί το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή υφίσταται μέσα από πολλαπλούς σκοπούς;

2. Γιατί οι σκοποί αυτοί ανήκουν στο υποκείμενο και στην αυτονομία του;

3. H ιδιωτική ζωή ως αρνητική και θετική ελευθερία

VI. Η ιδιωτική ζωή ως προϋπόθεση-συνθήκη μια πολλαπλότητας σκοπών και ως δικαίωμα στην οικειότητα

1. Η ιδιωτικότητα ως καταφύγιο της ιδιωτικής και της δημόσιας αυτονομίας και ως οικειότητα

2. Η ιδιωτικότητα ως ηθική ελευθερία και ως οικειότητα

3. Η ιδιωτικότητα ως όχημα της επικοινωνίας και της έκφρασης του υποκειμένου

4. Ιδιωτικότητα, διαφορετικότητα και αυθεντικότητα του προσώπου

5. Ιδιωτικότητα και συμμετοχή στη δημόσια σφαίρα

VII. Οι σκοποί και η αξία του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή

1. Η ιδιωτικότητα: εγγενής αξία ή αυταξία;

2. H ιδιωτικότητα ως αξία η οποία διαπλάθεται μέσα από μια πολλαπλότητα σκοπών

VIII. Οι προσβολές ως λόγοι-αίτια προστασίας του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή

1. Η σημασία των προσβολών για τον κανονιστικό προσδιορισμό του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή

2. Η αποκάλυψη

3. Η παρακολούθηση

4. Η δημοσιοποίηση

5. Η έκθεση

6. H φυσική ή ψυχική παρενόχληση-καταπίεση

7. Η εσωτερική και εξωτερική προσβολή του ιδιωτικού χώρου

8. Η ετερονομία-πατερναλισμός

IX. Η διάπλαση του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή σε τρία μέρη: Oρισμός

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

Η ΔΙΑΠΛΑΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ

ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΝΝΟΜΗ ΤΑΞΗ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ

Θεωρητικά και συγκριτικοδικαϊκά πρότυπα του δικαιώματος

στην ιδιωτική ζωή

Ι. Φιλελευθερισμός & κοινοτισμός: η θεωρητική αντιπαράθεση για την ιδιωτική ζωή

1. Ο εξελικτικός χαρακτήρας και οι γενεαλογικές στιγμές ανάδυσης του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή.

2. Η φιλελεύθερη και η κοινοτιστική ανάλυση του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή.

3. H κριτική στο φιλελευθερισμό κοινοτιστική προσέγγιση και η «σκοτεινή πλευρά» της ιδιωτικής ζωής.

4. Τα κανονιστικά διλήμματα της φιλελεύθερης και της κοινοτιστικής προσέγγισης.

5. H αναγκαία υπέρβαση των φιλελεύθερων και κοινοτιστικών επιχειρημάτων.

ΙΙ. Η ιδιωτική ζωή ως αυτονομία στο παράδειγμα της αμερικανικής έννομης τάξης

1. Η αμερικανική αμυντική έναντι της γερμανικής αξιακής αντίληψης για την ιδιωτικότητα

2. Η νομολογιακή ανάδυση της ιδιωτικότητας στην αμερικανική έννομη τάξη.

3. Η ιδιωτικότητα εντός των ‘άγραφων’ δικαιωμάτων του αμερικανικού συνταγματισμού και η σύνδεσή της με την αυτονομία.

4. Τα δικαιώματα της ιδιωτικότητας και η νομολογία του αμερικανικού Ανώτατου Δικαστηρίου.

5. Οι αποφάσεις σταθμοί για τη διαμόρφωση του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή στις ΗΠΑ: Roe και Casey.

III. Η ιδιωτική ζωή ως πτυχή της προσωπικής σφαίρας στο παράδειγμα της γερμανικής έννομης τάξης

1. Η ιδιωτική ζωή στο πλαίσιο μιας αξιακά προσδιορισμένης συνταγματικής τάξης

2. Η ιδιωτική ζωή μεταξύ αξίας του ανθρώπου και προσωπικό-τητας.

3. Η νομολογιακή αναγνώριση της ιδιωτικής ζωής μέσα από την κατασκευή των τριών σφαιρών.

4. Η πληροφοριακή ιδιωτικότητα ως σύγχρονη μετεξέλιξη της ιδιωτικής ζωής.

IV. Η αμερικανική αυτονομία versus της γερμανικής προσωπικής σφαίρας

1. Το αμερικάνικο και γερμανικό κανονιστικό πρότυπο ιδιωτικότητας πέρα από τη διαμάχη φιλελευθερισμού-κοινοτισμού.

2. Τα πολλά πρόσωπα της ιδιωτικής ζωής: «αμερικανικός» και «γερμανικός» ορισμός.

KΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ

H γένεση του ιδιωτικού βίου στην ελληνική έννομη τάξη

Mέρος A. Η διάπλαση της ιδιωτικής ζωής στο πλαίσιο της ασυλίας του οίκου

Ι. Οι απαρχές του ιδιωτικού βίου στην ελληνική συνταγματική θεωρία του 19ου αιώνα

1. Ο ιδιωτικός βίος στο άσυλο του οίκου ως συνθήκη ελευθερίας και διαφορετικότητας.

2. Μια οριοθετική θεώρηση: ιδιωτικός βίος και τo «δικαίωμα του αποκρύπτειν»

3. Μια ουσιαστική θεώρηση: ιδιωτικός βίος και η οικειότητα της επικοινωνίας.

ΙΙ. O ιδιωτικός βίος ως «προσωπικό άσυλο» και οι φυσικοδικαιϊκές καταβολές της πρώιμης ανάδυσής του

1. H γένεση του ιδιωτικού βίου ως «προσωπικού ασύλου» του υποκειμένου.

2. Ο ιδιωτικός βίος εντός των φυσικών «σύμφυτων δικαίων».

ΙΙΙ. Οι απαρχές του ιδιωτικού βίου στην Ευρώπη: άσυλο, ιδιοκτησία, απόρρητο και προσωπικότητα

1. Η ανάδυση του ιδιωτικού βίου στην Ευρώπη έναντι των νέων απειλών και διακινδυνεύσεων της ηθικής υπόστασης του προσώπου

2. Ηνωμένο Βασίλειο: privacy και ιδιοκτησία.

3. Γαλλία: «droits de la personalité».

4. Ιταλία: Tο δικαίωμα στην διακριτικότητα (riservatezza).

5. Γερμανία: φυσικό δίκαιο και «δικαιώματα της προσωπικότητας».

6. Η κοινή τομή: η ένταξη του ιδιωτικού βίου σε μια σύνθεση δικαιωμάτων και συμφερόντων

Mέρος B: H διάπλαση της ιδιωτικής ζωής στο πλαίσιο της προσωπικότη-τας

Ι. Η προσωπικότητα ως προσωρινή μήτρα της ιδιωτικότητας

1. Το πλαίσιο: η ανάδυση της κοινωνίας και η δημιουργία της κοινωνικής σφαίρας.

2. Το πρόσωπο ως απότοκο της δημιουργίας της κοινωνικής σφαίρας.

3. Το δικαίωμα στην προσωπικότητα ως νομική αντανάκλαση του προσώπου.

4. Το δικαίωμα στην προσωπικότητα: «τεχνική» κατασκευής «δικαιωμάτων της προσωπικότητας» και «μήτρα» της ιδιωτικότητας

ΙΙ. Η ιδιωτικότητα ως απόρρητο μεταξύ των «δικαιωμάτων της προσωπικότητας

1. To ελληνικό αστικό δικαίωμα στην προσωπικότητα: ενιαίο και κτητικό.

2. Η χαρτογράφηση της προσωπικότητας και η ιδιωτικότητα ως απόρρητο.

3. Τα μειονεκτήματα και τα όρια της σύνδεσης απορρήτου και ιδιωτικότητας: αποκάλυψη, δημοσιοποίηση και δημοσιότητα.

4. Η αξιακή υπεροχή της προσωπικότητας έναντι μιας ιδιωτικότητας-απορρήτου.

ΙΙI. Προς μια συνθετική θεώρηση ιδιωτικότητας και προσωπικότητας: η ενότητα του προσώπου

1. Η εσωτερική κατανόηση της ιδιωτικότητας ως πυρήνα της προσωπικότητας.

2. Η συμφιλίωση ιδιωτικότητας και προσωπικότητας: η ενότητα του προσώπου.

3. Μια πρακτική προσέγγιση ενός θεωρητικού ζητήματος: τα όρια ιδιωτικότητας και προσωπικότητας στην ελληνική νομολογία.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΚΤΟ

Η ιδιωτική ζωή ως οικειότητα

και ως επίκεντρο της «ιδιωτικής σφαίρας»

Μέρος Α. Η ιδιωτική ζωή ως αυτοτελές συνταγματικό δικαίωμα

Ι. Η συνταγματική αναγνώριση του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή ως απαραβίαστου στο άρθρο 9 §1 Σ

1. Η ιδιωτική ζωή ως διακριτό δικαίωμα στο επίκεντρο μιας σύνθεσης δικαιωμάτων.

2. H ερωτική ζωή ως πυρήνας του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή

3. H ερωτική ζωή ως υπέρβαση της διάκρισης δημόσιου-ιδιωτικού

4. Το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή είναι ‘απόλυτο’ και ‘απαραβίαστο’; Οι κάμερες ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας.

(α) Το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 8 ΕΣΔΑ.

(β) Η εικόνα του προσώπου ως τριπλή έκφανση της ιδιωτικότητας, της προσωπικότητας και της αξίας του ανθρώπου.

(γ) Τα δημόσια πρόσωπα μεταξύ δημόσιας και ιδιωτικής σφαίρας.

(δ) Η διάκριση μεταξύ ‘απαραβίαστου’ και ‘απόλυτου’ δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή.

(ε) Η ιδιωτική ζωή ως δικαίωμα και όχι ως υπερ-δικαίωμα στο πλαίσιο μιας αναγκαίας αλλά σχετικής διάκρισης δημόσιου-ιδιωτικού.

ΙΙΙ. Το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή (άρθρο 9§1) ως οικειότητα και ως εγγύηση της ηθικής ελευθερίας του υποκειμένου

1. H ερωτική ζωή ως σύνδεσμος μεταξύ ιδιωτικής ζωής (άρθρο 9 §1 Σ) και οικειότητας.

2. Ο εξελικτικός χαρακτήρας και η πολλαπλή λειτουργία του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή.

3. Ποια είναι η αξία του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή;

Μέρος Β. Η ιδιωτική ζωή στο επίκεντρο μιας συνταγματικής ιδιωτικής σφαίρας

Ι. To δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή ως θετική συνθήκη προστασίας των προσωπικών δεδομένων

1. Το δικαίωμα στα προσωπικά δεδομένα και ο ιδιόμορφος χαρακτήρας του.

2. Η σύνθετη κανονιστικότητα του δικαιώματος στην προστασία των προσωπικών δεδομένων από τη σκοπιά Συντάγματος και νόμου.

3. Η αμφίδρομη σχέση μεταξύ ιδιωτικής ζωής και προσωπικών δεδομένων.

(α) Το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή: θεμέλιο της προστασίας των προσωπικών δεδομένων.

(β) Οι προσβολές των προσωπικών δεδομένων: μέσο προσδιορισμού του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή.

ΙΙ. Το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή ως αρνητική συνθήκη προστασίας της ελευθερίας της επικοινωνίας

1. Αθέμιτα αποδεικτικά μέσα: από μια αρνητική σε μια υπερθετική προσέγγιση της ιδιωτικότητας.

2. Η ιδιωτικότητα ως συνθήκη και προϋπόθεση προστασίας της ελευθερίας της επικοινωνίας: ΑΠ 1/2001.

3. Η ιδιωτικότητα ως αρνητική ελευθερία, συνθήκη-προϋπόθεση των σκοπών της αυτονομίας του υποκειμένου.

4. Η ιδιωτικότητα εντός μιας συνταγματικής «ιδιωτικής σφαίρας» του υποκειμένου.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. Ελληνική και ελληνόγλωσση

2. Ξένη και ξενόγλωσση

ΛΗΜΜΑΤΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ.