Α. Καζάκος, Κανονισμοί εργασίας, πειθαρχικό δίκαιο και απολύσεις, 2009
Η παρούσα μελέτη υποβάλλει σε κριτική ανάλυση τις δύο αποφάσεις της τακτικής Ολομέλειας του Αρείου Πάγου (43/2002 και 8/2007) και εξετάζει όλα τα ζητήματα που δεν αντιμετώπισε το δικαστήριο. Αναδεικνύει, επιπλέον, την ανάγκη να ξανατεθούν τα ζητήματα αυτά υπό την κρίση του Αρείου Πάγου.
Πληροφορίες έκδοσης
Πίνακας περιεχομένων +-
Πρόλογος
Συντομογραφίες
1. Η ερμηνευτική προδιάθεση – Κανονισμοί εργασίας στο πρότυπο του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα
1.1. Το κανονιστικό βάρος του άρθρου 672 ΑΚ
1.1.1. Το συγκριτικά συναφές υλικό του γερ-
μανικού δικαίου
1.2. Οι περιορισμοί του δικαιώματος έκτακτης καταγγελίας του εργοδότη με ρυθμίσεις κανονισμών εργασίας στη νομολογία των δικαστηρίων
2. Το νόημα της απόφασης της ΟλΑΠ 43/2002
2.1. Οι ειδικότερες σκέψεις της ΟλΑΠ 43/2002
3. Η αναίρεση της προστατευτικής λειτουργίας των κανονισμών εργασίας με την ΟλΑΠ 8/2007
4. Άρθρο 672 εδ. β´ ΑΚ: Διάταξη αμφιμερώς αναγκαστική κατά την έννοια του άρθρου 7 παρ. 3 ν. 1876/90; – Οι εξεταζόμενες πειθαρχικές ή υπηρεσιακές ρυθμίσεις κανονισμών εργασίας οδηγούν σε αποκλεισμό ή σε περιορισμό του δικαιώματος έκτακτης καταγγελίας;
5. Σπουδαίος λόγος καταγγελίας λόγω σοβαρών υποψιών διάπραξης ποινικού αδικήματος ή, γενικά, παράνομης ή αντισυμβατικής πράξης
5.1. Ο κυρωτικός χαρακτήρας της καταγγελίας
5.2. Η νομολογία του Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για το τεκμήριο αθωότητας
6. Συμπεράσματα
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ (αποφάσεις ΑΠ 210/2002, ΑΠ 553/ 2002, ΟλΑΠ 43/2002, ΟλΑΠ 8/2007 και ΑΠ 99/ 2008)